#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_545 ❇️جمع ميان" #محبت_خدا" و" #محبت_دشمنان خدا" در يك دل ممكن نيست،  💠لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (۲۲/مجادله) 🌱‏هيچ قومی را نمی‌يابی كه به خدا و قيامت مؤمن باشند و (در همان حال) با كسی كه در برابر خدا و رسولش موضع گرفته است، مهرورزی كنند، حتّی اگر پدران يا پسران يا برادران يا خويشانشان باشند. آنها كسانی هستند كه خداوند، ايمان را در دلهايشان ثابت فرموده و با روحی از جانب خويش آنان را تأييد نموده است و آنان را در باغهايی كه نهرها از پای (درختان) آنها جاری است، وارد می‌كند در حالی كه در آنجا جاودانه هستند، خداوند از آنان راضی است و آنان نيز از او راضی هستند. آنان حزب خدا هستند، آگاه باشيد كه تنها حزب خدا پيروز و رستگارند. 🔹‏مقام رضا، بالاتر از مقام تسليم است، يعنی بنده نه فقط تسليم مقدّرات الهی و امر و نهی اوست، بلكه در دل نيز به آن راضی است و از سر رضايت آن را می‌پذيرد. ايمان با كفر سازگار نيست. به نوح درباره‌ی فرزندش گفته می‌شود: «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ» هنگامی كه برای ابراهيم ثابت شد عموی او منحرف است، از او برائت جست. 🔹يك دل، دو دوستی بر نمی‌دارد. دوستی خداوند با دوستی دشمنان دين خدا قابل جمع نيست. لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ‌ ... يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ‌ (در آيه‌ای ديگر داريم: «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ» خداوند در سينه انسان دو دل‌ قرار نداده است.) 🔹عيب‌ها را از ريشه برطرف كنيد. مودت دشمنان خدا انسان را به گرايش‌های فكری، عملی و اخلاقی به سوی آنان وادار می‌كند، لذا بايد ريشه‌ی آن را خشكاند. لا تَجِدُ ... يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ‌ 🔹در اسلام، روابط و علاقه‌ها بايد در شعاع رضای خداوند باشد. «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ» 🔹روابط خانوادگی و خويشاوندی نيز خط قرمز و مرز دارند. وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ‌ ... 🔹خداوند به خاطر قطع رابطه با چهار گروه از خويشان اگر معاند باشند، (پدر، پسر، برادر و فاميل)، چهار نمونه از لطف خود را بيان كرده است: ايمان، امداد، بهشت و رضوان. «الْإِيمانَ‌، أَيَّدَهُمْ‌، جَنَّاتٍ‌، رَضِيَ اللَّهُ» 🔹ارزش ايمان به ثبات آن است وگرنه ايمان‌های مقطعی، موسمی و عاريه‌ای‌ بسيار است.«كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ» 🔹اول ايمان پايدار، بعد امداد و دريافت. كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ‌ ... أَيَّدَهُمْ‌ ... 🔹دين تنها يك رابطه قلبی و فردی ميان انسان و خدا نيست، بلكه تعيين كننده روابط اجتماعی است. لَوْ كانُوا آباءَهُمْ‌ ... 🔹پاداش‌ها منحصر به آخرت نيست، بلكه تثبيت ايمان و امداد الهی، از پاداش‌های الهی در همين دنياست. كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ‌ ... أَيَّدَهُمْ‌ ‏ 🔹حزب اللّه، با دشمن خدا دوست نمی‌شود. لا تَجِدُ قَوْماً ... يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ‌ ... ‏أُولئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ‌ 🔹حزب اللّه، نژاد و زبان و منطقه خاص ندارد، بلكه هر مؤمن مقاوم و استوار، جزو حزب اللّه است. لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ‌ ... يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ‌ ... أُولئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ‌ 🔹پيروزی و غلبه‌ای ارزش دارد كه همراه با رستگاری و رسيدن به هدف باشد. ‏در جای ديگر می‌فرمايد: «ألا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْغالِبُونَ و در اينجا می‌فرمايد: ‏«أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» 🔹تداوم نعمت، خود يكی از نعمت‌های بهشتی است. «خالِدِينَ فِيها» 🔹اين كه ما از خدا راضی باشيم يك طرف قضيه است، مهم رضايت خدا از ماست. «رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ» ‏ 🔹در قيامت نعمت‌ها دو گونه است: مادّی‌ جَنَّاتٍ‌ ... و معنوی. رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ‌ ... (چنانكه در جای ديگر می‌فرمايد: «وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ) ‏«والحمدللّه ربّ العالمين» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan