💠#تلاوت_روزانـہ یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ
📖#سوره_مبارڪه_انبیاء آیات 91 تا 101
📄#صفحـہ_330
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_330
❇️#مریم بانوى پاکدامن
💠وَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِيها مِنْ رُوحِنا وَ جَعَلْناها وَ ابْنَها آيَةً لِلْعالَمِينَ
🌱و آن بانو را (یاد کن) که دامن خود را پاک نگه داشت؛ پس ما از روح (منسوب به) خود در او دمیدیم و او و پسرش را نشانهای (بزرگ) برای جهانیان قرار دادیم.
أنبیاء - ۹۱
🔷در این آیه به مقام مریم و عظمت و احترام او و فرزندش حضرت مسیح ( علیه السلام ) اشاره شده است . ذکر مریم در ردیف بحثهاى مربوط به پیامبران بزرگ یا به خاطر فرزند او حضرت عیسى است و یا به جهت اینکه تولدش از جهاتى شبیه به تولد یحیى از زکریا بود که شرح آن را در ذیل آیات سوره مریم آوردیم .
🔷و یا به خاطر آنست که روشن کند عظمت مقام ویژه مردان بزرگ نیست بلکه زنان بزرگى هم بوده اند که تاریخشان نشانه عظمتشان ، الگو و اسوه اى براى زنان جهان بوده اند.
مى گوید: ((به خاطر بیاور مریم را که دامان خویش را از هر گونه آلودگى نگه داشت )) (و التى احصنت فرجها).
((سپس ما از روح خود در او دمیدیم )) (فنفخنا فیها من روحنا).
((و او و فرزندش مسیح را نشانه بزرگى براى جهانیان قرار دادیم ))
(و جعلناها و ابنها آیة للعالمین ).
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_330
❇️#آیه97انبیاء
💠وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذا هِيَ شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يا وَيْلَنا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا بَلْ كُنَّا ظالِمِينَ (۹۷/انبیاء)
🌱و وعدهی حقّ (برپايی قيامت) نزديك گرديد، پس در آن هنگام چشمهای كفّار (از وحشت و حيرت) خيره و باز ماند (و با خود گويند:) ای وای بر ما! براستی كه ما از اين (روز) در غفلت بوديم، بلكه ما ستمگر بوديم.
۱- هجوم فتنهگران (يأجوج و مأجوج) نشانهی پايان عمر دنيا و نزديكی قيامت است. حَتَّی إِذا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ ... وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُ
۲- وقوع قيامت، قطعی و حتمی است. «اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ»
۳- قيامت و حوادث آن، ناگهانی است. «فَإِذا هِيَ»
۴- قيامت، روز بُهت و حيرت است. «شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذِينَ»
۵- قيامت، روز بيداری و تأسف وجدانهای خفته است. «يا وَيْلَنا»
۶- غفلت از قيامت، از نشانههای بارز كفر و كافران است. كَفَرُوا ... كُنَّا فِي غَفْلَةٍ
۷- ريشه همهی انحرافها و بدبختیها، غفلت است. «كُنَّا فِي غَفْلَةٍ»
۸- غفلت از قيامت، مايهی ستم به خود و ديگران است. كُنَّا فِي غَفْلَةٍ ... كُنَّا ظالِمِينَ
۹- قيامت، روز اقرار و اعتراف است. «كُنَّا ظالِمِينَ»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
♻️♻️♻️ #قرآنفهمیبرایهمه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
9⃣7⃣ تدبر در سوره #فرقان
❓ ارتباط مثال افرينش سايه و گسترش آن و دلالتش بر خورشيد،با مباحث سوره چيست؟ ارتباط مثال جعل حجاب بين آب شور و شيرين با مطالب سوره فرقان چيست؟
أَلَمْ تَرَ إِلى رَبِّك كَيْف مَدَّ الظلَّ وَ لَوْ شاءَ لَجَعَلَهُ ساكِناً ثُمَّ جَعَلْنَا الشمْس عَلَيْهِ دَلِيلاً ثُمَّ قَبَضنَهُ إِلَيْنَا قَبْضاً يَسِيراً
✅ تنظير روشنگرى عالم روحانى و معنوى انسانها با ارسال رسل ، به روشنگرى عالم طبيعت با شمس و قمر
بنابراين ، بايد گفت : آيه شريفه در مقام ثناى خداى تعالى بر خويش است و مى خواهد بزرگى او را به خاطر اينكه برجهايى محفوظ و تيرهايى شهاب درست كرده و آفتاب را روشنگر و ماه را منير ساخته تا عالم محسوس را روشن كنند افاده كند و با اين بيان ، به مسأله رسالت رسولان اشاره مى كند، چون اين مسأله نظير همان روشنگرى آفتاب و ماه نسبت به عالم جسمانى انسانها است ، چيزى كه هست رسولان خدا، عالم روحانى انسانها را روشن مى كنند. آرى ، اگر آفتاب پيش پاى آنان را روشن مى سازد رسولان خدا ديده بصيرت بندگان خدا را روشن مى كنند همچنان كه دنبال اين آيات حال انسانها و دفع اولياى شياطين و جلوگيرى آنها از صعود به سوى خدا را بيان مى كند و مى فرمايد: براى دفع آنان برجهايى قرار داده كه از آنجا شيطانها را تير باران مى كنند.
اين آن معنايى است كه از سياق آيات - چه آيات مورد بحث و چه آيات قبل - استفاده مى شود، و همانطور كه در ذيل جمله ((الم تر الى ربك كيف مد الظل )) بدان اشاره كرديم همه بر اين سياقند. پس ، معنايى كه ما براى آيه كرديم از باب تأويل و صرف آيات از ظاهرى كه دارند نيست .
بنابراين ، آيه شريفه در مقام اعتزاز و يا امتنان است ، امتنان به اين منت كه شب و روز را طورى قرار داده كه هر يك پشت سر ديگرى درآيد تا اگر كسى در يكى از اين دو زمان ايمان به خدا از او فوت شد در زمان بعدى آن را تدارك كند و اگر كسى در يكى از اين دو موفق به عبادت خدا و هر عمل صالح ديگر نشد در زمان بعدى آن را تلافى نمايد.
اين آن معنايى است كه آيه شريفه آن را افاده مى كند و در عين حال ارتباط و اتصالش به آيه قبل نيز محفوظ است ، چون در آيه قبل يعنى آيه ((و جعل فيها سراجا و قمرا منيرا)) فرمود: خدا با شهاب ثاقبش نمى گذارد شيطانهاى متكبر به ساحت قربش نزديك شوند و در اين آيه مى فرمايد: در عين حال بندگانش را از تقرب به درگاهش مانع نمى شود، و از اينكه به نور او استضائه كنند جلوگيرى نمى كند و به همين جهت شب و روز را پشت سر هم قرار داد تا اگر يكى از بندگانش در يكى از اين دو زمان به درگاه پروردگارش تقرب نجسته باشد، در زمان ديگر تقرب بجويد.
اينكه فرمود: ((و جعل بينهما)) خود قرينه است بر اينكه مراد از مخلوط كردن دو دريا، روانه كردن آب دو دريا است با هم ، نه مخلوط كردن آن دو، كه اجزاى آنها را در هم و برهم كند.
و اين كلام عطف است بر همان چيزى كه آيه
((و هو الذى ارسل الرياح ...)) عطف بر آن شده و در اين جمله مسأله رسالت از اين جهت كه ميان مؤمن و كافر را جدايى مى اندازد، با اينكه هر دو در يك زمين زندگى مى كنند و در عين حال با هم مخلوط و يكى نمى شوند، تشبيه شده به آب دو دريا، كه در عين اينكه در يك جا قرار دارند، به هم در نمى آميزند، (كه توضيحش در اول آيات نه گانه گذشت )
ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۳۴۱
https://b2n.ir/j95286
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛