هدایت شده از قران پویان
سیره دهم. 10 آذر 98..m4a
9.41M
🎧 پیامبر اکرم(ص) و قراردادها با #مسیحیان #نجران
👌👌نکاتی که تا کنون کمتر شنیده اید
متن قرارداد که سال 2001 در کلیسای نجران پیدا شده است
1⃣ مباهله و قرارداد
2⃣ اهمیت قرارداد نجران
3⃣ مختصات میثاق نجران
4⃣ سندی در کرامت انسانی و حقوق اجتماعی اقلیت های دینی
🔸سیره سیاسی پیامبر اکرم(ص)،دوره جدید. جلسه دهم. یکشنبه 10 آذر 1398
دکتر داود فيرحی
@quranpuyan
🔺🔻نقش پنهان و منفی «نیروی عادت» در رفتار انسانها
🔹در ميان نيروهاى حاكم بر وجود انسان شايد هيچ نيرويى به اندازه #عادت قوى نيست.انسان بسيارى از كارها را به حكم نيروى عقل و چون عقلش درك مىكند انجام مىدهد. برخى كارها را به حكم نيروى مذهب و چون دينش به او دستور داده انجام مىدهد. برخى كارهاى ديگر را به حكم عادت و تقليد جامعه (عادت اجتماعى يا فردى) انجام مىدهد. 🔸اول خود انسان نمىتواند قبول كند [كه در برخى كارها تابع عادت است.] خيال مىكند كه فقط تابع عقل و تابع مذهب است، مىگويد من از عقلم و از دينم پيروى مىكنم اما وقتى كه انسان روحيه مردم را بشكافد مىبيند آنچه كه حكومت بيشترى بر روحيه مردم دارد عادات است. آنوقت عادات، عقل انسان را هم تحت تأثير قرار مىدهد، يعنى عقلش را براى توجيه عادتش بکار می گیرد. 🔹من اين را دقيقاً تجربه كرده ام. اگر يك امر مذهبى براى مردم عادت شده باشد، چنانچه انسان صد تا دليل قاطع از نصّ قرآن و صدها حديث مسلّم براى مردم بياورد، بگويد قرآن اين را مىگويد،
🌹امام جعفر صادق اين را مىگويد، امام باقر اين را مىگويد، همه ائمه اين را گفته اند، اين هم كلماتشان، برو بگرد، اگر غير اين تو چيزى پيدا كردى! قبول نمىكند. نمىگويد كه من قرآن يا حديث را قبول ندارم ولى كوشش مىكند اينها را بگونه اى توجيه و تأويل كند.
🔸قرآن هم روى اين قضيه خيلى تكيه دارد. قرآن در توجيه مذهب شرك هميشه روى مسئله #عادت_و_تقليد از گذشتگان و نياكان [تأكيد دارد.] من در قرآن ، كاوش و مطالعه كردم، ديدم يكى از آن مسائلى كه همه پيامبران با آن روبرو بوده اند عادات و تقليدات است.
📚مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى ؛ ج15 ؛ ص946-
جای یك چیز را در زندگیتان
عوض كنید
تا زندگیتان زیبا شود
بجای ترس از خدا
عشق به خدارا جایگزین كنید
روزتون پراز عشق خدا ❤️
@quranpuyan
⭕️مقایسه #تطبیقی آیات قرآن با #کتب_آسمانی پیشین
(هر هفته شنبه ها ساعت ۸ صبح)
0⃣4⃣ حبوط آدم:
#قرآن
🌹سوره اعراف آیه ۲۵🌹
(به آدم و حوا) فرمود: در آن زندگی می کنید و در آن می میرید و از آن بیرون آورده می شوید.
#تورات
🌹پیدایش، فصل ۳ آیه ۱۹🌹
با زحمت و عرق پیشانی از زمین خوراک بدست خواهی آورد تا روزی که به خاک بازگردی، خاکی که از آن بوجود آمدی. تو از خاک هستی و دوباره خاک خواهی شد.
https://bit.ly/2NCIaTh
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
#نکته_ها
⭕️ پاسداشت حقوق مخالفان
پاسداشت حقوق همگان جهت برپايى عدالت در حكومت على(ع) چنان بود كه مخالفان وى به راحتى و بدون هرگونه نگرانى مخالفت خود را ابراز مىكردند، و امام هرگز حقوق آنان را محدود نكرد. نمونه بارز اين امر، رفتار امام در برابر مخالفتهاى خوارج است. رفتار نادرست و سخنان زشت و تهديدهاى زننده آنان وى را به عدول از مواضع خود در پاسداشت حقوق همگان حتّى مخالفان نكشاند. ابوعبيد قاسمبن سلّام، عالم بزرگ اهل سنّت در حديث و ادب و فقه، در گذشته به سال ۲۲۴ هجرى، آورده است كه شخصى نزد على(ع) آمد و اظهار كرد كه فلان كس از خوارج تو را سبّ مىنمايد. على(ع) فرمود: تو نيز او را پاسخ ده. گفت: او تو را تهديد به قتل مىكند. فرمود: من در مقابل كسى كه اقدامى براى كشتن من نكرده است، اقدامى نمىكنم. آنگاه فرمود :
«لَهُمْ عَلَيْنَا ثَلاَثٌ: أَنْ لاَ نَمْنَعُهُمُ الْمَسَاجِدَ أَنْ يَذْكُرُوا اللهَ فِيهَا، وَ أَنْ لاَ نَمْنَعُهُمُ الْفَىْءَ مَا دَامَتْ أَيْدِيهِمْ مَعَ أيْدِينَا، وَ أَنْ نُقَاتِلَهُمْ حَتَّى يُقَاتِلُونَا.» الاموال ، ص ۲۹۷
آنان را بر ما سه حق است: آنان را از مساجد كه نام خدا را در آنها بر زبان مىآورند منع نمىكنيم، و آنان را از درآمد عمومى و غنايم تا زمانى كه دستشان همراه ماست محروم نمىسازيم، و تا با ما نجنگند با آنان نمىجنگيم.
#نکته_ها #نهج_البلاغه #عدالت #پاسداشت_حقوق_مخالفان
📍کانال مصطفی دلشاد تهرانی
@delshadtehrani
❇️❇️ #تدریس کتاب "مبانی و روش مطالعه و فهم ساده قرآن" در درس تفسیر موضوعی دانشگاه بوشهر
✅✅در درس تفسیر موضوعی قرآن ( متون اسلامی) که زیر مجموعه گرایش آشنایی با منابع اسلامی از دروس عمومی معارف در دانشگاه به صورت دو واحد تئوری ارائه می شود، به تدریس گزینشی بخش هایی از #کتاب "مبانی و روش مطالعه و فهم ساده قرآن" پرداختیم.
🔰سرکار خانم انصاری استاد این دوره با اشاره به اینکه در این دوره که حدود دوازده جلسه دو ساعته در دانشگاه علوم پزشکی #بوشهر برگزار شد ، حدود ۸۰ نفر از #دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی حضور داشتند،افزود:
روش تدریس بیشتر به صورت کارگاهی و عملی بود که پس از بیان روش کار به استخراج درب و درس آیات و سوره ها پرداختیم. در این میان همچنین گریزی زدیم به تفاوت میان سوره های مکی و مدنی و تفسیر تنزیلی ارائه شده در کتاب.
سوره های مبارکه حمد ،ناس، فلق، کافرون، توحید، عصر، ضحی، شمس، کوثر، فجر نمونه هایی از سوره های مطرح شده در کلاس بود.
اغلب دانشجویان رضایت خود را از این نوع روش و ایجاد انس و ارتباط بیشتر با آیات قرآن بیان داشتند."
🔶🔷قرآن پویان ضمن تشکر از این ابتکار سرکار خانم انصاری و آرزوی موفقیت بیش از پیش برای ایشان و دانشجویان عزیز، آمادگی خود برای همکاری ،ارسال کتاب و اموزش این روش را در سایر مراکز اموزشی اعلام می نماید.
@fahmequran
♻️♻️♻️ #قرآنفهمیبرایهمه :
1⃣4⃣ تدبر در سوره #صافات
آیا آیات سوره صافات در داستان مقدمات ذبح اسماعیل توسط حضرت ابراهیم، درتاییدکار ابراهیم است یا نکوهش او؟
آیاابراهیم به کشتن اسماعیل مامورشده بود؟
یکی از اشتباهات مفسرین،آیه های۱۰۲ تا ۱۰۷ سوره صافات است که خطای پیامبرانه حضرت ابراهیم ع و «عتاب محترمانه» او یک نوع افتخار برای آنحضرت قلمداد شده است.
و گفت من بسوي پروردگارم ميروم و او البته بزودي هدايتم خواهد کرد (99) پروردگارا (فرزندي) از صالحان بمن بده (100) پس مژده پسري موقر را به او داديم (101) و هنگامي که (آن فرزند) بالغ شد و در سعي همراهش بود ، به او گفت : پسرکم ! در خواب می بینم که تو را ذبح ميکنم . نظرت چيست؟ گفت: پدر جان ! آنچه را که مأمور هستي انجام ده . انشاء الله مرا صابر خواهي يافت (102) پس چون تسليم شدند و پيشاني او را بر زمين گذاشت (103) ندايش داديم که اي ابراهيم! (104) تو موضوع رويايت را تصدیق کردی و نيکوکاران را چنين پاداش ميدهيم (105) البته اين يک آزمايش آشکار بود (106) و با قرباني عظيمي جايگزينش داديم (107) و درميان بازماندگان برايش بجا گذاشتيم : (108) سلامي بر ابراهيم (109) و نيکوکاران را چنين پاداش ميدهيم (110) که او البته از بندگان مومن ما بود (111)
آیات ۱۰۲ تا ۱۰۷ «پرانتزی» است و روح کلی این پاراگراف (که آیات ۷۴ تا ۱۴۸ را در بر میگیرد) این است که «آن پیامبر به فلان مشکلات دچارشد وما نجاتش دادیم وطرف مقابلش را هلاک کردیم و برای اونام نیکی در تاریخ بشر قرار دادیم و نیکوکاران را چنین پاداش میدهیم»
ودر پاراگراف مذکور این فرمول رابرای حضرت های نوح (ع) و ابراهیم (ع) و موسی (ع) و الیاس (ع) و لوط (ع) و یونس (ع) بکار گرفته و البته حجم مطلبِ مربوط به حضرت ابراهیم (ع) از همه مفصل تر است ، بطوریکه مثلا آنچه راجع به حضرت موسی (ع) فرموده ۷ آیه و راجع به حضرت ابراهیم (ع) ۳۰ آیه است .
اما آیات مورد بحث (یعنی آیات ۱۰۲ تا ۱۰۷) که در فضای کلیِ «به ابراهیم هم چنین لطفی کردیم» است، نسبت به کل داستان ابراهیم (ع) «سکته دار» است، زیرا کل داستان متضمن تحسین اوست، اما آیات مورد بحث متضمن «عتاب»ی است که به او نموده، و خطای او را مانند مورد حضرت ایوب (ع) جمع و جور فرموده، و مانند حضرت یونس (ع) لطف خویش را مجددا نسبت به او برقرار نموده است .
اینک که متوجه این موضوع شده ایم، اگر روی همان قطعه «پرانتزی» تمرکز کنیم دلایل زیادی پیدا میکنیم که تاییدگر «عتاب»ی بودن قطعه مذکور است :
۱- اینکه آن حضرت به پسرش گفت «در خواب می بینم» (اری فی المنام) این معنی را میدهد که خود آن حضرت هم اعتقاد نداشت که خواب او وحی است زیرا گفته «می بینم» و نگفته «دیده ام» و معلوم میشود چندین بار دیده بوده ولی باور نکرده بوده، و البته اینکه با آن پسر مشورت کرده و او گفته «پدر جان آنچه را مامورش هستی انجام ده»، دلیلی بر چیزی نمیشود زیرا او پسر بچه ای بوده و به پدرش به عنوان پیامبر بزرگ الهی کوچکترین شکی نداشته و تصورات او را عین حقیقت تلقی کرده و آنقدر تسلیم حق بوده که بدون کوچکترین تردیدی تسلیم کشته شدن در راه چیزی که آن را حقیقت محض می پنداشته شده است، و این داستان اگر برای پدرش یک خطا بود برای او یک افتخار است.
۲- قسمت اصلی عتاب در جمله «قد صدّقت الرویا» است، که به این معنی است که ای ابراهیم! تو که به وحی دسترسی داشتی، چرا در باره خوابت که خودت هم راجع به آن شک داشتی، از ما استعلام نکردی؟ مگر همین خودت نبودی که در باره چگونگی زنده کردن مردگان از ما خواستی که موضوع را به تو نشان دهیم و در پاسخ سئوالِ «مگر راجع به آن ایمان نداریِ؟» ما، گفتی «چرا، ولی میخواهم دلم مطمئن شود» چطور در آنجا دنبال اطمینان قلبی بودی اما در اینجا که پای جان انسانها در میان است دنبال اطمینان نبودی و به خواب اطمینان کردی؟
۳- جمله «و نیکوکاران را چنین پاداش میدهیم» یعنی اینکه با وجود این خطائی که از او سر زد ، سوابق درخشانش مانع شد که ما تنبیهش کنیم بلکه با جایگزینی قربانی خطایش را رفع و رجوع کردیم.
توجه دارید که جمله مذکور تکراری است و هم در اینجا آمده و هم در آیه ۱۱۰ و در اینجا به معنیی است که نیازِ جمله «عتابی» را بر آوَرَد و در آیه ۱۱۰ به همان معنیی است که راجع به حضرت های نوح و موسی و الیاس و لوط و یونس (علیهم السلام) و بالاخره راجع به خود آنحضرت نیز آمده، و لذا دو آیه ء کاملا مشابهِ ۱۰۵ و ۱۱۰ به یک معنی نیست و اگر به یک معنی میبود ، قبیح بود (التکرار عند العقلاء قبیح) و معاذالله که فکر کنیم که ممکن است از خداوند قبیح سر بزند.
دلیل وقوع چنین خطای بزرگی در تشخیص معنی که در طول قرن های طولانی از این کتاب به آن کتاب و از این مفسر به آن مفسر منتقل شد، چیزی نیست جز اینکه آن قسمت پرانتزی اصلی فرض شد
آقای جمال گنجه ای
https://bit.ly/2CeDdxI
🆔 @quranpuyan