💠#تلاوت_روزانـہ یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ
📖#سوره_مبارڪه_مریم آیات 52 تا 64
📄#صفحـہ_309
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_309
❇️#آیه62مریم
💠لا یسمعون فیها لغوا الا سلاما و لهم رزقهم فیها بکره و عشیا 62/مریم
🌱درآنجا سخن بیهوده ای نمی شنوند، مگر سلامی و در آنجا صبح و شام روزیشان رادارند.
🔷سخن (لغو) یعنی کلامی که اثری بر آن مترتب نیست ، می فرماید: بهشتیان دربهشت ابدا سخن گزاف و لغوی نمی شنوند، جز سلام و این استثناء منفصل است ، چون سلام به معنای امنیت است و سخن لغوی نیست و وقتی به کسی سلام می گوئیم ، معنای آن این است که تو هرگز از من امر مکروهی نمی بینی و هیچ امر ناپسند و نامطلوبی از من به تو نخواهد رسید، بهشتیان با این کلام آرامش و اطمینان می یابند که از هر امر بدی دورخواهند بود و روزیشان بدون انقطاع و پشت سر هم به ایشان خواهد رسید.
📚تفسیر المیزان
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_309
❇️#آیه64مریم
💠وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلاَّ بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ ما بَيْنَ أَيْدِينا وَ ما خَلْفَنا وَ ما بَيْنَ ذلِكَ وَ ما كانَ رَبُّكَ نَسِيًّا (۶۴/مریم)
🌱ما (فرشتگان) جز به فرمان پروردگار تو نازل نمیشويم؛ آنچه پيش روی ما (در آينده) و آنچه پشت سر ما (در گذشته) و آنچه ميان اين دو قرار دارد از اوست و پروردگار تو فراموشكار نيست.
🔹در تفسير الميزان میخوانيم: اين آيه مستقل است، گرچه بعضی تلاش كردهاند تا با آياتقبل ارتباطش دهند. در تفاسير فخررازی، طبری وتبيان میخوانيم: مدّتی وحی از پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله قطع شد و اين، سبب نگرانی پيامبر وطعنهی مخالفان گرديد. آيه نازل شد: پروردگارت فراموشكار نيست. «ما كانَ رَبُّكَ نَسِيًّا» نظير آيهی «ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلی»
🔹نزول قرآن، تدريجی و بر اساس فرمان خداست. «وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ»
🔹فرشتگان تسليم امر خداوند هستند. «وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ»
🔹مالك حقيقی همه چيز اوست. «لَهُ»
🔹تأخير وحی به امر خداوند بود، نه اينكه او فراموش كرده باشد. «ما كانَ رَبُّكَ نَسِيًّا»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
♻️♻️♻️ #قرآنفهمیبرایهمه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
0⃣6⃣ تدبر در سوره #فرقان
🔹نکات سوره فرقان از تفسیر عبدالعلی بازرگان
فرقان : ۶۱
تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُّنِيرًا
برکتبخش است آن [خدائی] که در آسمان بُرجهائی [=سيستم حفاظتی] 65 قرار داد و [نيز] در آن، آفتابی و ماهی تابان نهاد. 66
__
65-کلمة «بروج» جمعاً 4 بار در قرآن آمده که نگاه جامع به اين موارد ميتواند ما را به فهم دقيقتری از آنچه برخی مفسرين، در انطباق با «ستارههای درخشان»، صورتهای فلکی و به اصطلاح بروج 12 گانه سال گرفتهاند نزديک کند.
موضوع بروج در قرآن آنچنان حائز اهميت است که سورهای را به آن ناميده [سوره 85] و در نخستين آيهاش، برای جلب توجه تلاوت کنندگان به عظمت اين پديده، که «ذات» و ماهيت آسمان [نه ستارگان آن] ميباشد، سوگند خورده است: «وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ»!
آيه فوق [و دو آيه ديگر] از «بروجی در آسمان» سخن ميگويد و آية 78 سورة نساء (4:78) از «بروجی در زمين» [هر کجا باشيد، حتی در بروج بلند و استوار، مرگ به سراغ شما خواهد آمد= أَيْنَمَا تَكُونُوا یُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِی بُرُوجٍ مُشَیَّدَهٍ...]، اگر برجهای زمينی نقش حفاظت از پادشاهان و اُمرأ و مردم شهر را داشتند، از همين نشانه قرآني، به شيوة تفسير قرآن با قرآن، آيا نميتوانيم به جستجوی نظام مشابهی برای حفاظت از حيات زمينی در برابر خطراتی که آن را تهديد ميکند بپردازيم؟ مگر غير از اين است که قرآن بر وجود چنين سيستم حفاظتي، در ارتباط با بروج [که دو نقش حفاظت و تزئين آسمان را دارند] از جمله در آيات زير اشاره کرده است؟
انبياء 32 (21:32) - وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَحْفُوظًا وَهُمْ عَنْ آیَاتِهَا مُعْرِضُونَ
فصلت 12 (41:12) - ...وَزَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا...
صافات 6 (37:6) و 7- إِنَّا زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِزِينَهٍ الْكَوَاكِبِ وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ مَارِدٍ
حجر 16 (15:16) و 17- وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِی السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَیَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ
مبتکر و پيشگام چنين برداشتی نويسندة کتاب هفت آسمان [دفتر دوم از بازنگرشی اساسی به اسلام] ميباشد که اين مسئله را با دلايلی مستند [در صفحات 111 به بعد] مطرح نموده که در زير به خلاصهای از آن اشاره ميکند:
«اصولا بروج به معنای قلعه، ريشه در زبان عربی ندارد و اعراب در دوران جاهليت از سپاهيان رومی آن را فرا گرفتهاند. اصل لاتين آن بورگوس است. بورگوس يا بورگ به قلعهها و ساختمانهای مستحکمی ميگفتند که تو در تو و به منظور محافظت يا دفاع ساخته ميشد... شواهد تاريخی نشان ميدهند که ساختن حصارهائی پيرامون شهر يا قلعههائی برای حفظ جايگاه مقدس خدايان يا قصر فرمانروايان، حتی قبل از «دياکوس» بسيار مرسوم بوده و بعدها اينگونه استحکامات را در ايران و روم برای دفاع از سرحدات ميساختند.
https://b2n.ir/j95286
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛