📇 خلاصه تفسیر آیه ۴۸ سوره مبارکه #زمر 🎤: برگرفته از جلسات تفسیر ایت الله #جوادی_آملی(سایت اسراء) 💠 فرمود: ﴿وَ بَدا لَهُمْ سَیِّئاتُ ما کَسَبُوا وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ﴾. 🔸اساس کار قیامت مطابق بودن جزا با اعمال 🔹 این هم از همان آیاتی است که فرمود درست است که ﴿جَزاءً وِفاقاً﴾؛ درست است که «یجزون بما کنتم»؛ اما اساس کار ﴿یُجْزَوْنَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ﴾ است؛ یعنی آن دو طایفه آیات در ذیل این آیه روشن می شود، #خود_عمل است که دامنگیر انسان می شود، در خیلی از موارد سخن از «باء» و امثال «باء» نیست: ﴿سیُجْزَوْنَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ﴾؛ اینجا فرمود: ﴿حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ﴾ این چیزها را آدم خیال نمی کند باور نمی کند؛ یعنی درک نمی کند؛ چگونه مثلاً #کاری که انسان انجام داد #دامنگیر می شود. 🔸 حالا اسرار قیامت چیزهایی است که به ذهن ما نمی آید، اما آنکه به ذهن می آید و از آیات استفاده می شود این است که این #جهنم را می آورند، این جهنم منقول است، آن جهنم غیر منقول چیست را ما نرفتیم و امیدواریم کسی نرود و نبیند؛ ولی فرمود ما جهنم را می آوریم، در سورهٴ مبارکهٴ «فجر» ﴿وَ جی ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ﴾؛ در ذیل آن آیه این #روایات هست که فرشته هایی هستند با غل و زنجیر جهنم را می آورند، این #جهنم را می آورند یعنی چه؟ جهنم چیست؟ جهنم کیست؟ 🔸 این جهنم طوری است که وقتی تبهکار را از دور دید به فاصله چند فرسخ نعره می زند: ﴿إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَکانٍ بَعیدٍ سَمِعُوا لَها تَغَیُّظاً وَ زَفیراً﴾؛ که رؤیت را به نار جهنم اسناد می دهد؛ یعنی آتش جهنم وقتی ببیند تبهکار را دارند می آورند از دور نعره می زند؛ آخر ما تا چه وقت اینها را حمل بر مجاز کنیم؟! تا چه وقت بگوییم این تشبیه است؟! اگر وضع قیامت برای ما روشن شده باشد، می گوییم بله اینها تشبیه است و مجاز؛ اما وقتی که روشن نیست؛ چرا اینها را بگوییم مجاز است؛ 🔹 فرمود: ﴿وَ بَدا لَهُمْ سَیِّئاتُ ما کَسَبُوا﴾؛ یعنی بدی این کارها برایشان ظاهر شد، آن لذت های کاذب و دروغین رخت بربست و آن درد و واقعیتش مانده است. حرام اگر لذتی دارد، زودگذر است و فقط در دنیاست، باطن آن که مار و عقرب است در قیامت ظهور می کند: ﴿و بدا لهمْ سیئات ما کسبواْ﴾. 🔸 اگر اینها گاهی گرفتار خطا و غفلت می شدند، امید بخشش هست؛ اما وقتی «أحاطتْ بِهم خطیئتهم» شد، محاط به سیئه شدند، در قیامت هم محاط به سیئاتِ عذاب آورند، فرمود: ﴿و حاق بِهِم﴾؛ یعنی «أحاط بهم» که ﴿و لا یحیق الْمکْر السیئ إِلا بِأهْلِهِ﴾ همین است. چه موقع ﴿حاق بِهِم﴾؟ آن وقتی که در دنیا ﴿أحاطتْ بِهِ خطیئته﴾ بود. اگر گناهِ #زودگذر و #مقطعی بود، مورد عفو الهی می شود؛ اما وقتی «أحاطتْ بِهم خطیئته» شد، در قیامت ﴿حاق بِهِم ما کانواْ بِهِ یسْتهزِءون﴾ می شود. 🔹 «حاق»؛ یعنی «أحاط»، آن استهزاهایی که نسبت به دین می کردند، آنها یا به صورت عذاب در می آید، یا به صورت غل یا طوق لعنت در می آید؛ این طوق لعنت، طوق لعنت همین است که می فرماید ﴿سَیُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا﴾ از این آیه گرفته شده خود این #بخل یک طوق گدازنده ای است که گردنگیر آدم می شود، این بخل و ندادنِ حقوق فقرا، این یک طوق عذاب می شود که گردنگیر اینها خواهد بود: ﴿سیطوقون ما بخِلوا﴾؛ یعنی آنچه را بخل ورزیدند به صورت عذاب در می آید، اینجا می فرماید: ﴿و حاق بِهِم ما کانواْ بِهِ یسْتهزِءون﴾. 🔸 این شخص می داند و می بیند که این بخل است که به این صورت درآمده است، تعبیرات دیگر هم همین طور است. @qurantehran

💠 ضعف سالمندی 🔹 در سوره مباركه «یس» فرمود: ﴿مَن نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِی الْخَلْقِ﴾؛ #پیری_نعمت_است، ضعف پیری، نعمت است! این اگر در دوران پیری هم نشاط جوانی را داشته باشد كه خام ‌اندیش می ‌شود، این الآن باید به فكر رفتن باشد. 🔹خب یك آدم پیر اگر ضعیف بشود اینكه نقص نیست، این الآن باید بارِ كمتری داشته باشد به فكر خودش باشد، این باید به فكر رفتن باشد نه به فكر خوردن و خوابیدن! ما وسایل خوردن و خوابیدن را از او می ‌گیریم كه این بیدار باشد، اینکه چیز خوبی است. 🔹 نفرمود «من نعمّره ننكّسه فی الأمر»، فرمود: ﴿مَن نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِی الْخَلْقِ﴾. آن روحانیت و معنویت و آن عقل و خِرد را كه نمی ‌گیرد، مگر اینكه كسی خودش از دست بدهد! آن كسی كه جنبه «فی الأمر»ش یعنی جنبه روحش ضعیف بشود، این یك نحو #عذاب است، فرمود: ﴿وَمِنكُم مَن یرَدُّ إِلَی أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَی لاَ یعْلَمَ من بَعْدِ عِلْمٍ شَیئاً﴾. بعضی ها هستند كه در دوران پیری، خرفت می‌ شوند، این یک عذاب است. این یك كودك نود ساله است؛ الآن هم وقتی #شب_یلدا شد می‌ خواهد حرف بزند می ‌گوید ما وقتی كه جوان بودیم این قدر می‌ خوردیم! خب این یك بچه هشتاد ساله است، یك بچه نود ساله است، این كه عاقل نشد. 🔹 فرمود همان مقدار فهمی هم كه دارد از او می‌ گیریم: ﴿مِنكُم مَن یرَدُّ إِلَی أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَی لاَ یعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَیئاً﴾؛ نه اینکه همه‌ تان این طور می‌ شوید، آنهایی كه با #قرآن بودند، با #روایات بودند، در دوران پیری، عاقل ‌ترند، محترم‌ ترند. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی https://eitaa.com/qurantehran