📇 ادامه خلاصه تفسیر آیه ۲۲ سوره مبارکه #زمر 🎤: برگرفته از جلسات تفسیر ایت الله #جوادی_آملی(سایت اسراء) 🔸حصول شرح صدر برای انسان با کسب معارف توحیدی 🔹﴿أَ فَمَن شَرَحَ اللّهُ صَدرَهُ لِلإِسلامِ فَهُوَ عَلی نُورٍ مِن رَبِّهِ﴾، کسی که معارف #توحیدی را ادراک کند، از شرح صدر برخوردار است؛ یعنی #قلب او یک ظرفیت خوبی است، #یک؛ مظروف خوب را هم جا می دهد، #دو؛ 🔸ظرفیت بعضی ها برای مظروف آلوده زیاد است: ﴿أَ فَمَن شَرَحَ اللّهُ صَدرَهُ﴾ «بالکفر غضباً»، آنها هم «مشروح الصدر» هستند، چون بسیاری از #اباطیل را جا می دهند؛ ظرفیت فراوانی دارند، اما برای #پذیرش آلودگی ها و بدی ها. 🔹مطلب مهم دیگر این است که #یادخدا هم قلبِ ناآرام را آرام می کند، هم قلبِ غیر مطمئن را مطمئن می کند و اینها چون «نَبَذُوا کِتَابَ اللهِ وَراءَ ظُهُورِهِم» به جای اینکه با یاد خدا قلب لیّن داشته باشند، «لیّن القلب» باشند، مهربان و عطوف باشند، «قسیّ القلب» هستند. به جای اینکه مطمئن باشند، «مضطرب القلب» و ناآرام هستند، هر روز «یَمِیلُونَ مَعَ کُلِّ رِیحٍ»، بر یک سَمت گرایش دارند. 🔸فرمود: ﴿فَوَیلٌ لِلقاسِیَهِ قُلُوبُهُم﴾، مثل اینکه می گویند، بدا به حال کسی که در روز، چیزی را نبیند این معلوم است که چشم او آفت دارد، اگر چشم او آفت نداشته باشد و بیمار نباشد که روز باید همه چیز را ببیند. اگر گفتند بدا به حال کسی که در روز چیزی را نمی بیند؛ یعنی چشم او خیلی #مریض است. 🔹مطلب دیگر این است که: 1⃣ از طرف ذات اقدس الهی این کتاب #نازل شد؛ یعنی آویخته شد نه انداخته! 2⃣ این کتاب، نوری است که از ناحیه حق متلألئ است و جهان را روشن می کند، 3⃣ خاصیت این نور نفوذپذیری است، 4⃣ اگر کسی عمداً مجرای نور را و نفوذ نور را ببندد، آسیب می بیند، آن گروهی که «مشروح الصّدر» هستند، بر اثر اینکه نور را راه دادند، خاصیت نور این است که هر جا برود وسیع می کند، شرح صدر ایجاد می کند، این برکت نور است و آن که نور را راه نداد، در ظلمت به سر برد، گرفتار قسوت، سنگینی و رسوب می شود. 🔸کافران و منافقان «قسیّ القلب» هستند «من ذکر الله»؛ زیرا این نور آن چنان نیست که اگر به او راه ندهی، او کاری هم به شما نداشته باشد، او راه را می بندد، تنگ را تنگ تر و تاریک را تاریک تر می کند. @qurantehran

👇آیت الله مصباح یزدی 🔻 #قلب در اصطلاح قرآنی، هم مركز #ادراك و هم مركز احساسات و عواطف است. «رقّت» مربوط به بخش احساسات و انفعالات است. برخی افراد با حوادث #شادکننده‌ای که معمولا افراد متعارف نسبت به آنها بسیار شاد می‌شوند، بسیار بی‌تفاوت مواجه می‌شوند و در جایی که معمولا افراد به خشم می‌آیند، بسیار خونسرد برخورد می‌کنند. در مجالس #روضه هم #اشکی از چشم آن‌ها #جاری_نمی‌شود. این حالت را «#قساوت_قلب» می‌گویند. رقّت قلب به طور طبیعی برای هر انسان ی که قلبی سالم داشته باشد در شرایط خاصی حاصل می‌شود. البته بین جنس مرد و زن در این جهت تفاوت هست و خانم‌ها احساسات قوی‌تر ی دارند و رقّت قلب آن‌ها بیشتر است و زودتر به گریه می‌افتند؛ ولی هر کدام یک نصاب طبیعی دارد که در آن حد، باید این اثر ظاهر شود. اما آ یا به عنوان یک ارزش اخلاقی، شا یسته است رقّت قلب زیاد باشد یا کم؟ قرب خدا، ملاک ارزش اخلاقی در اسلام در اخلاق الهی و اسلامی، ملاک ارزش بسیار بالاتر از این‌هاست. 👌چون در اخلاق الهی، صفاتی ارزشمند هستند که انسان را به خدا نزدیک کنند. بنابرا ین در اخلاق اسلامی، رقّت قلب هنگامی ارزش پیدا می‌کند که اثر آن در آنچه مربوط به خدای متعال و قرب به اوست ظاهر شود. 👌 آنچه قطعا برای انسان مؤمن مفید است این است که وقتی یاد عظمت خدا، یاد عفو و گذشت خدا و همچنین یادعذاب خدامی‌کندبی‌تفاوت نباشد #رقت_قلب @qurantehran

💠 بازتاب عمل 🔹 هیچ ممكن نیست كسی بتواند نسبت به دیگری بد كند «الا بالعرض»، زیرا تصمیمی كه می ‌گیرد مثل سمّ مهلك است؛ اراده، تصمیم و نیت سوء و كار بدی كه دارد انجام می ‌دهد، در درجه اول به محدوده خود آسیب می‌ رساند؛ این مثل كسی است كه در درون منزل خود كَنیفی بدبو بكَند، آن وقت عابران كوچه و كوی و برزن كه ردّ می‌ شوند، بوی این کَنیف گاهی به آنها هم آسیب می ‌رساند! تمام كارها در درجه اول در #حیطه_هویت خود آدم انجام می ‌شود. 🔹 این در «لام» ﴿لأَنْفُسِكُمْ﴾ كه در سوره مباركه «اسراء» گذشت «لام» اختصاص است، فرمود: ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ ِلأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾؛ این «لام» اول، «لام» اختصاص است، «لام» دوم هم «لام» اختصاص است؛ یعنی عمل، عامل را رها نمی ‌كند. 🔹 حالا اگر كسی در درون منزل خود گُل و رَیاحینی كاشت و كِشت كرد، تمام بركاتش نصیب اوست، البته گاهی هم نسیمی می ‌وزد و شامه دیگری را معطر می ‌كند؛ یا اگر فاضلابی در درون منزل خود كَند، تمام بوی بد آن نسبت به خود اوست، گاهی هم ممكن است در اثر وزش باد رهگذری را متأثر كند. پس هر كار خیری كه انسان انجام می ‌دهد، در درجه اول برای خودش است، برای اینكه #نیت خود، #قلب خود، #اخلاص خودش را بالا برده، جزای خودش را گرفته، البته آثار آن به نحو ضعیف به دیگری هم می ‌رسد؛ فرمود: ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ ِلأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @qurantehran