‍ ✒خاطره‌ها و اسناد نشرنایافته ره‌آورد یک دوستی ۲۳ ساله خودم را آدمی خوش‌اقبال می‌دانم که در این وانفسای نفاق و خودخواهی‌ خلایق، یک دوستی بیست‌و‌سه‌ساله و دائما رو به عمق و صمیمیت را تجربه کردم. چیزی که در زیست بسا مردمان، اساسا نمی‌توان از آن سراغ گرفت و خیلی‌ها بدون درک آن، درمی‌گذرند. با این همه وقتی چنین صمیمیتی به سنگی بر گوری، یا عکسی در قابی مبدل می شود، خیلی چیزها به خودی خود از درونت رخت برمی‌بندد! مهم ترینش اینکه آرزوها و تمنیاتی که مردم از بام تا شام برایش پرسه می زنند، برایت پوچ می‌شوند و از سکه می‌افتند! شاید این یکی از فوایدی است، که خدا بر مرگ و البته برای عبرتِ اولی‌الالباب مقدر کرده است. به هر روی بر تمامی رفاقت‌ها، روزی مُهر مرگ خواهد خورد و چهل روز پیش، اُنس دیرپای من با زنده‌یاد سید مهدی طالقانی نیز مشمول این قانون گشت. در این میان اما، سپردن ناگفته‌ها و خاطره‌هایش به تاریخ را، چون وظیفه‌ای بر عهده خود می بینم. گمان می‌برم که مشاهداتش از پدر و رویدادهای سیاسیِ پیرامون را، به یک مجلد و یادمان‌های دوران مراوده بیست و سه ساله را، به مجلدی دیگر تبدیل کنم. یادگارهایی که تماما، مستند و خواندنی می‌نمایند و تاریخ‌پژوهان می توانند، آنها را دستمایه تحلیل های خود سازند. و کلام آخر: انسان ها با محبتی که نقش می‌کنند، به جاودانگی می گرایند و او به تمامی چنین کرد و برای کَسان فراوانی، یادگارهایی از جنس مِهر و شفقت و عطوفت نهاد. روحش شاد و یادش گرامی باد‌. ♦️http://eitaa.com/r_kaeini

‍ ‍ ✒فراانتخابات/۲ شاید این پرسش پیش آید که با گذشت بیست و پنج روز از انتخابات مجلسین شورای اسلامی و خبرگان، چه نیازی به بازخوانی پیامدهای آن وجود دارد؟ پاسخ این است که رویداد مورد اشاره، مَحَکی برای بازشناخت شرایط سیاسیِ کنونی کشور و ارزیابی آینده آن است. یک: شک نیست تکرار انتخابات نود‌وهشت، در شرایطی که بسا عوامل کاهنده از مشارکت ایجاد و در مقیاس گسترده بزرگنمایی شده، یک پیروزی برای جمهوری اسلامی قلمداد می شود. برای خوانندگان آیه یاس در داخل و خارج -که مشار‌کت تهران را شش درصد و مشارکت کشور را بیست درصد می خواستند- تکرار نود‌و‌شش غیرمنتظره بود. هم از این روی، از آمارسازی موازی و فردی آویخته‌اند. خوب است که ایشان، از منابع و شیوه شمارش خود رونمایی کنند. بعید است که به‌رغم تلاش برای تداوم عوامفریبی، پیش خود در نیافته باشند که چه روی داده و اهمیت آن تا چه میزان است. دو: عده‌ای که تاکنون واقع‌گرا خوانده می شدند، این روزها از اوج آرمانگرایی خود رونمایی کرده‌اند! آنان نظام را به این می نوازند، که پنجاه‌و‌نُه درصد از خلق الله در انتخابات شرکت نجسته‌اند! این در حالی است که میانگین شرکت مردم در تمامی گزینش‌ها برای مجلس در چهل و پنج سال اخیر، پنجاه و سه درصد بوده است. مشارکتِ تهران نیز در اغلب موارد، به پنجاه درصد نرسیده است. تذکار بدین مهم از باب توجیه و لاپوشانی یک نقطه ضعف نیست، نمایاندن موضع عناد و لجاجت در رفتار جماعتی است، که روزگاری همه را ضدانقلاب و خود را انقلابی می‌پنداشتند! سه: از رویکردهای جریان اصلاح‌طلب، همپایی افراطی با "تحریم" بود. فضاسازی "خواجه خندان"* مبنی بر رای ندادن نیز، از همین سربند انجام گرفت. گو عاقلی یافت نمی‌شد که از این فرد و همپالگی‌هایش بپرسد: در دو انتخابات قبل که خواجه کاغذی به صندوق انداخت، عدد قابلی به رای دهندگان افزود؟ این معرکه گردانی‌ها را، باید ماقبل تاثیر و تحلیل قلمداد کرد. چهار: اصلاح طلبان با این نتیجه - اگر تا گزینش رئیس جمهور در بر همین پاشنه بچرخد- حتما با حداکثر نیرو به انتخابات بازخواهند گشت و ابواب‌جمعی تحریمی خود را، به حاشیه خواهند راند. در این رویداد، تکرار دوگانه نودوشش و حتی هشتادوهشت، دور از ذهن نمی نماید. پنج: معاندان نظام در پی انتخابات، به تنظیمات کارخانه بازخواهند گشت! مشغولیاتشان ترویج بی حجابی و برهنگی و...الخ، افشاگری های پروژه ای، موسمی و جهت دار و هر اقدام مشروعیت زدای دیگر خواهد بود. اگر اغتشاش رقم خورد که نعم المطلوب و گرنه التهاب فضای مجازی، همچنان در دستور کار است. مگر زمانی که ضربه‌ای سخت، مدتی آنان را به سکون و سکوت رهنمون سازد. لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَلِكَ أَمْرًا. شش: این "فراانتخابات" برای دوست دشمن، پیام‌هایی متنوع و پرلایه داشت. در این میان اما، اگر مسئولان و سیاستگزاران این همه را دریابند و در تصمیمات خویش دخالت دهند، انتخابات ریاست جمهوری را به جشنواره ای بزرگ از قدرت نظام مبدل خواهند کرد. *لقبی که عبدالکریم سروش در پی عدم شرکت محمد خاتمی در انتخابات، به وی داده است. ♦️http://eitaa.com/r_kaeini

🎥 #ببینید | روایت قهرمانان مغفول در تاریخ 👤 محمدرضا کائینی پژوهشگر تاریخ 🌱 منتظر حضور گرمتان در غرفه انتشارات راهیار هستیم 📆 ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ 📍 تهران، مصلی امام خمینی، راهروی ۲۱، شماره ۵۰۲ 🖥️ و همزمان در بخش مجازی نمایشگاه: 🔗 B2n.ir/u43943 💠 انتشارات راه‌یار؛ ناشر فرهنگ، اندیشه و تجربه انقلاب اسلامی 🌐 raheyarpub.ir ✅ @Raheyarpub

🎬تنوع نگاه در آثار انتشارات حاج قاسم مبین متنوع بودن ساحت شهید سلیمانی 💬‌«محمدرضا کائینی» پژوهشگر تاریخ به «مکتب حاج‌ قاسم» گفت: 🗣تنوع آثار مکتب نسبت به سال‌های گذشته نماد علاقه اقشار و گروه‌های اجتماعی به شخصیت شهید سلیمانی است. 🗣تنوع نگاه و جذابیت بصری و سایر اختصاصات این آثار مجموعا نشان دهنده متنوع بودن ساحت این فرد است 🗣متولیان مکتب حاج قاسم باید مراقبت کنند کار بازاری و تبدیل شدن موضوع به کالای تجاری از ساخت شهید سلیمانی دورباشد. 🗣مردم توقع انتشار آثار در مورد ابعاد ناگفته شهید را دارند و بسیاری از وجوه نقش‌آفرینی شهید سلیمانی در منطقه و جبهه مقاومت هنوز ناگفته مانده است. 📚#نمایشگاه_کتاب 🔸  @Soleimany_ir ایتا | بله | سروش | روبیکا | آپارات | ویراستی | توئیت ♦️http://eitaa.com/r_kaeini

✒"ابراهیم" عمری در حوالی شهادت زیسته بود. هم از این روی بود که سه سال پیش، صندوق‌های مهر را از نامش آکنده ساختیم. می‌دانستیم که در دوگانه خدمت و خطر،‌ نخستین را بر می‌گزیند و دومین را فرومی‌نهد. به وجاهت و آینده‌جویی وقعی نمی‌نهد و در لحظه، هر آنچه در دست و زبان دارد، در طبق اخلاص می‌نهد و به خلق‌الله پیشکش می‌دارد. ریاست جمهوری‌اش تک‌دوره‌ای شد و به دور دوم وصال نداد، چه برای جاودانگی و ماندگاری در سپهر انقلاب اسلامی مبعوث گشت. رئیسی در تصدی قوه قضائیه محبوب شد، جایی که کمتر چنین کارکردی دارد و عادتا نهادی سخت و زِبر است. در آغاز تصدی ریاست جمهوری، بسا عافیت‌طلبان، مسئولیتش در کشوری تحریم‌زده، کرونا‌زده و در پی مسئولیت دولتی عافیت‌طلب و کم‌کار را عبث می‌انگاشتند، اما او این همه را به هیچ گرفت! محرومانِ نادیده در دورترین نقاط کشور را دریافت،‌ به مروت و مدارا درددل‌هایشان را شنید، اما کلنگ نمایشی بر زمین نزد و وعده بیهوده نداد. جمعه و تعطیل نداشت و مردم را از طریق ویدئوکنفرانس و شیشه دودیِ شاسی‌بلند ننگریست. رذالت و طعنه داخلی و خارجی را ندید و نشنید، اما نیاز و ناله محرومان را به گوش گرفت. سراز‌پانشناخته و بی‌قرار، به دلداری‌شان می‌شتافت و در سیل و زلزله و درد، با سر و روی خاک‌ و گِل آلود اما چهره‌ای پرامید، از آلامشان می‌کاست. مردم او را در مناطقی می‌دیدند، که پای هیچ فرمانداری به آنجا نرسیده بود، چه رسد به رئیس‌جمهور. مردم تا ظهرگاه سی‌ام اردیبهشت ماه که "ابراهیم" بر سفینه سفر آخر قدم نهاد، او را دلداده خدمت دیدند و با همین خصلت به خاطرش سپردند. او به نمادهای انقلاب اسلامی پیوست و این پاداشی نیک، به سه سال بی‌قراری در خدمت بود. در بحبوحه دنیاطلبی و توهم‌پرازی جماعتی و ناامیدی عده‌ای دیگر، همچنان می‌توان رجایی و رئیسی شد. شرط آن ترک پیله وجاهت‌طلبی و بیم‌زدگی است، موهبتی که به گرفتارآمدگان در چنبره روزمرگی اعطا نمی شود. خوشحالم که سه سال پیش به او رای دادم. خوشحالم که در همان دوره، عده‌ای را ترغیب کردم تا به او رای بدهند. خوشحالم که در عمل، همان بود که حدس می‌زدم و خوشحالم که نهایتا در چنین روزی، خدا او را نزد خود خواند. ♦️http://eitaa.com/r_kaeini

◀️روضه جانسوز "ابراهیم" از زبان حاج منصور ارضی. مصلای تهران، شامگاه سه‌شنبه ۱ خراد ۱۴۰۳. ♦️http://eitaa.com/r_kaeini

✒سالها قبل در خلال مطالعه، به اظهار نظری از محمدتقی بهار برخوردم که مضمونش این بود: "مردم ایران از یک درک پنهان برخوردارند و آن را در بزنگاهها نشان می دهند!..." در پنج روز اخیر می‌توان دریافت، که بسا مردم فهم خود در باره سید ابراهیم رئیسی را، تابعی از ذهنیت جریانات برانداز، لیبرال، سکولار و شبه‌روشنفکر قرار نداده‌اند و دیگر حاضر نیستند او را: شش‌کلاس‌درس‌خوانده، داری درکی فروتر از هفتاد‌میلیون‌نفر، گرفتار سندرم پست بی‌قرار، پی‌جویِ مقام بالاتر، بی کفایت، بی‌اراده و... الخ تلقی کنند. به عنوان دیگر می‌توان داوری‌های کنونی در باره آن فقید را، به چهار بخش تقسیم کرد. جماعتی از آغاز به او علاقه داشتند، در انتخابات به وی رای دادند و اینک بر او مویه می‌کنند. دسته‌ای دیگر با مشاهده تحرک او در خدمتگذاری و اراده مخلصانه اش در سه سال اخیر، به رغم آنکه به او رای نداده بودند، اکنون به عزایش نشسته‌اند. دسته سوم تحت تاثیر براندازان، او را به نسبت‌های فوق آمده یا نیامده مذمت می‌کردند، اما اکنون با حل‌شدن معما و عیان گشتن بخش مهمی از حقیقت، در سکوت و تردید فرو رفته‌اند. آنها ممکن است ماتم زده و حامی مطلق او نشده باشند، اما دیگر نمی توانند او را یکسره سیاه کنند، چه اینکه دست کم جوهره شخصیت و فرجام او را، به چشم دیده‌اند. نهایتا بخش دیگری نیز هستند، که گرفتار عصبانیت هیسیریک و ایستایی ذهنیِ ازلی و ابدی شده‌اند! در گذشته از معرفی‌نامه‌هایی چون: من بی‌ناموسم، من سلیطه‌ام و...الخ آویخته اند و در چنین بزنگاهی، هنری جز نمایش اسافل‌اعضاء ندارند! این آخرین سنخ، ماقبلِ تحلیل‌اند و باید آنها را به سرنوشت سپرد. سخن اینجاست که آیا الباقی و به ویژه طیف دوم و سوم، پس از چشم ‌فروبستن رئیسی به باورِ امروزینِ خود رسیده اند؟ به جمله بهار باز می گردم. معتقدم درک و هوش پنهان اغلبِ آنان، رئیس جمهور را فردی مخلص، خدمتگذار، پرتلاش، خستگی‌ناپذیر، صبور و بی‌کینه می‌دانست و تنها فضاسازی های اجتماعی، شجاعت اذعان به این مهم را از ایشان ستانده بود. گاه استبداد رسانه‌ای و موج شلتاق و شایعه چنان آدم را سنگ می کند، که چاره ای جز خودسانسوری نمی‌بیند و رنج زبان‌بستگی را به خود تحمیل می‌دارد! درک پنهان خلایق، بالاخره روزنه ای برای اظهار می یابد و درباره رئیسی،‌ این امکان از شامگاه یکشنبه سی‌ام اردیبهشت ماه مهیا گشت. بخشی از تاریخ را، همین درکِ نهان برپاداشته است... ♦️http://eitaa.com/r_kaeini

♦️http://eitaa.com/r_kaeini

هوالشافی همدلان و همراهان گرانمایه عصرگاهِ امروز سه‌شنبه ۲۹ خردادماه ۱۴۰۳، برادرِ عزیزم برای دومین بار، عمل جراحی حساس، دشوار و طولانی‌ای را در پیش خواهد داشت. در این ساعات حساس و تعیین‌کننده، از شما تقاضامندم که با پنج بار تلاوت آیه شریفه فوق‌آمده، یا قرائت یک حمد شفاء و یا هر دعای دیگری، شفای عاجل و سلامتی‌اش را از محضر پروردگار طلب فرمایید و بنده را، مرهون لطف خویش سازید. با سپاس و دعای خیر محمدرضا کائینی ♦️http://eitaa.com/r_kaeini