🔷تصوف سیاسی 🔻#تصوف در سیر تطور خود پس از خروج ار قالب انزواگرایی، ابتدا به مکتبی علمی و در ادامه به جریانی #اجتماعی تبدیل شد و درست از این زمان به بعد بود که با حوزه #سیاست مرتبط گردید. درواقع، تبدیل شدن #تصوف به یک جریان اجتماعی - هرچند داعیه قدرت سیاسی هم نداشته باشد - موجب شد تا از نظر قدرت سیاسی به مثابه یک رقیب بالقوه نگریسته شود. موقعیت اجتماعی ویژه صوفیان و به‌ویژه قطب‌های صوفی، حقیقتاً برای اهل قدرت و سیاست، خطرآفرین بود. یک قطب #صوفی را در نظر بگیرید که به هنگام ورود به هر شهری، ده‌ها هزار نفر در بیرون شهر به استقبال وی می‌آیند. چنین شخصی حتی اگر داعیه قدرت سیاسی هم نداشته باشد - که به لحاظ تاریخی نیز در این مرحله، صوفی‌ها کمتر چنین داعیه‌ای داشته‌اند – می‌تواند برای حکومت وقت، خطر بالقوه به حساب آید. 🔻از این زمان به بعد، می‌توان و باید از ارتباط #تصوف و #سیاست دم زد؛ چراکه اساساً در هر اجتماعی، قدرت نهفته است و این برای نظام سیاسی، یک زنگ #خطر محسوب می‌شود. وقتی یک اندیشه به جریان اجتماعی تبدیل شده و بار عاطفی می‌یابد، حکم یک #شمشیر دو لبه را دارد که برخورد قهرآمیز با آن را به سبب پایگاه عاطفی‌اش، دشوار می‌سازد و در عین حال، از پتانسیل قدرت‌گیری برخوردار است و رقیبی برای یکی از مهم‌ترین حوزه‌های قدرت یعنی سیاست. @Feraghvaadyan

شمشیری برای بریدن نان؟! یکی از مسائل سوال برانگیز در مورد اناجیل، تناقضات درونی آنهاست که این کتب را از فرانسانی بودن خارج می سازد. به طور نمونه به این مورد بنگرید: عیسی مسیح در روز قبل از توقیفش به شاگردانش می گوید: «... لیکن اکنون هر که کیسه دارد آن را بردارد و همچنین توشه دان را و کسی که شمشیر ندارد جامه ی خود را فروخته آن را بخرد* (انجیل لوقا، باب بیست و دوم، آیه ی 36)؛ حتی حواریون از پیش می دانستند که اسلحه لازم است: «گفتند ای خداوند اینک دو شمشیر! و او به ایشان گفت کافی است*» (انجیل لوقا همان باب، آیه ی 38). ظاهرا مطلب روشن است. عیسی تصمیم گرفته بوده است که به میل خود تسلیم نشود؛ بلکه مقاومت کند. معهذا در لحظه ی توقیف، صحنه ی ذیل را برای ما توصیف می کنند: «رفقایش چون دیدند که چه می شود، عرض کردند خداوندا! به شمشیر بزنیم؟ و یکی از ایشان غلام رئیس کهنه را زده، گوش راست او را از تن جدا کرد* عیسی متوجه شده گفت تا به این حد بگذارید و گوش او را لمس نموده شفا داد* (انجیل لوقا، همان باب، آیات 49- 51). مگر عیسی خود نگفته بود که شمشیر بخرند؟ شمشیر برای چه کار؟ قطعا برای نان که نبوده است!* _____________ * به نقل از: درباره‌ی مفهوم انجیل‎‌ها، کری ولف، ترجمه‌ی محمد قاضی، ص 34. #انجیل_لوقا #عیسی_مسیح #شمشیر #مفهوم_انجیل_ها #کری_ولف لینک عضویت در کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e