🔶 هما دختری حدودا ۲۳، ۲۴ ساله. خبرنگار و خواهر علیرضا. تصویری که از ابتدا تا انتها نتواست منبع اثربخشیِ مشخصی داشته باشد. در سکانس‌های اولیهٔ فیلم تصویر دختری آگاه و مشرف به احوالات خانواده و موفق را مشاهده می‌کنیم. اما در میانهٔ راه اثرگذاری این دختر وابسته به پسری به نام حامد (وکیل و عاشق هما) می‌شود. به‌گونه‌ای که در جایی از فیلم اشاره می‌کند به لطف حامد نظرش دربارهٔ قصاص تغییر کرده است. در فیلم نظر و تأثیرگذاری او را وابسته به حامد نشان می‌دهند. حتی در شغلش، مادامی که با حامد کار مشترک انجام می‌دهد، شاهد موفقیت است؛ ولی وقتی به‌تنهایی تصمیم می‌گیرد، دچار شتاب‌زدگی می‌شود و کارها را خراب می‌کند. 🔶 نجمه یا خانم سرابی زنی حدودا ۵۰ ساله. معلم دبیرستان و مادر علیرضا و هما. اوج نگاه منفعل دست‌اندرکاران فیلم به زنان، در این شخصیت نمایش داده شده است. او زنی است که تمام مادری اش در گریه‌های بعد از مرگ پسرش خلاصه شده و با وجود اینکه بر احوالات نوجوانان آگاه است، اما علیرضای نوجوان خود را درنیابیده. به طوری که به اشکالات او عمداً بی‌توجهی می‌کند. خانم سرابی همسر مردی است که مرغش یه پا دارد و الگوی تربیتی غلطی برای پسرش انتخاب کرده، اما متأسفانه منفعل تر و بی تأثیرتر از آن است که بتواند مقابل نظرات اشتباه شوهرش بایستد. تا جایی که تا آخرین سکانس هم، علی‌رغم میل باطنی خود، عمل می‌کند. مجموعاً بیش از اینکه او ستون خانواده باشد، دخترش، هما جمع کنندهٔ خانواده نشان داده شده است. در پایان می‌توان گفت نرگس فقط محوریت موضوع داستان را به‌عهده داشت. هما در مقام اثربخشی متکی به حامد بود و نجمه نتوانست از پس نقش مادری و همسری و معلمی خود بربیاید. 🔹 با توجه به تصاویری که از زنان در این فیلم نمایش داده شد، باید گفت با وجود اینکه محوریت داستان به‌خاطر یک زن است، اما تصویر مؤثری از زن در این فیلم مشاهده نمی‌شود. به‌علاوه نگاه جنسیتی در این فیلم به‌اندازه‌ای بود که بیراهه نیست اگر بگوییم، با یک فیلم مردسالارانه مواجه بودیم. پی‌نوشت: تحلیل فیلم فقط از منظر بررسی تصاویر زنان است. 🖋 مهدیه نقش‌زن #نگاهی_به_جشنواره_فجر #تصویر_زن #پرونده_باز_است 💠 راه سوم (شبکهٔ تخصصی زنان مترقی) @rahesevvom