📌برشی از کتاب #سروش_هدایت(74)
#آیت_الله_جوادی_آملی
#شناخت_قرآن
#قرآن_شناسی
#آموزه_های_قرآنی
#پیام_ها_و_نکته_ها
#همايش_علمي_غدير_خم_آمل
🔅🔅🔅
📌
📌حقیقت ولایت الهی-شناخت ولایت علوی-يژگي هاي حضرت عليّ بن ابي طالب (عليه السلام)(15)
6⃣ فصل ششم. هدف غدير خم و بهره وري از همايش علوي
هدف از تعيين حضرت علي بن ابي طالب (عليه السلام) از طرف خداوند، براي جانشيني رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) و امامت امت، همان هدفِ اصيل بعثتِ پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) است، يعني تعليمِ كتاب و حكمت از يك سو، تزكيه‌ي نفوس و تهذيب ارواح از سوي ديگر، و قيام مردم به قسط و عدل از سوي سوم، و بالاخره خروج جامعه‌ي انساني از تاريكي جهل علمي و تيرگي جهالت عملي، و ورود آن به فضاي روشن دانش و صحنه‌ي منوّر بينش خواهد بود.
🔹 چنين آرماني فقط در پرتو قرآن و عترت از يك سو، و رهبري فقيه آگاه و سياستمدار صالح و مدير و مدبّر از سوي ديگر، و وحدتِ تزلزلْ ناپذير و ائتلافِ اختلاف ناپذير امّت، محقّق خواهد شد.
🔹 حضرت علي بن ابي طالب (عليه السلام) هدف امامت را، تنظيم و سامان بخشيدن امور ملّت معرفي كرد؛ «و الإمامة نظاماً للا قمّة و الطاعة تعظيماً للإمامة».[ نهج البلاغة، حكمت 252. ]
🔹 اميرالمؤمنين (عليه السلام) عاملِ اختلاف و سبب تشتّت و پراكندگي را خُبْثِ سريره و زشتي باطن دانست و در اين باره چنين فرمود: و إنّما أنتم إخوانٌ علي دين الله، ما فرَّق بيْنكم إلاّ خُبْثُ السرائر و سوءُ الضمائر.[ همان، خطبه ي 113.]
🔹 حضرت علي (عليه السلام) گاهي با زبان تحبيب و تطميع، جامعه‌ي اسلامي را به اتّحاد و هم آوايي فرا مي خواند و زماني با لِسانِ تحديد و تهديد، امت اسلامي را از اختلاف برحذر مي دارد؛ گاهي خير جامعه را در ظلّ وحدت معرّفي مي نمايد و زماني خطر آن را در اثر شكاف و خلاف، اعلام مي دارد و مي فرمايد: و ألزموا السواد الأعظم. فإنّ يد الله مع الجماعة، و إيّاكم و الفرقة فإنّ الشاذَّ من الناس للشّيطان كما أنّ الشاذِّ من الغنم للذّئب.[ همان، خطبه ي 127.]
🔹 چون دست غيبي پروردگارِ منزّه از دست، با متحدان است، لذا بايد سَوادِ اعظم و امّت منجسم و هماهنگِ اسلامي را حفظ نمود، و چون گوسفند وامانده ازرَمَه، از حفاظت چوپان محروم است و طعمه‌ي گرگ قرار مي گيرد، لازم است از صفوف به هم فشرده‌ي مسلمين فاصله نگرفت تا از آسيب وسوسه‌ي شيطان در امان بود.
هيچ فرد خردمند يا گروهِ متفكّر، از خير منصرف نمي شود و به شرّ رو نمي آورد مگر آن كه در تشخيص خير و شرّ، دچار اشتباه شده باشد.
🔹 حضرت علي بن ابي طالب (عليه السلام) براي هدايت به معيار خير و شر، اتّحاد و همدلي را مدار خير دانسته، اختلاف و كينه ورزي را محور شرّ معرفي نموده و در اين باره چنين فرمود: إيّاكم و التلوّن فى دين الله، فإنّ جماعةً فيما تكرهون من الحقّ، خيرٌ من فرقةٍ فيما تحبّون من الباطل، و إنّ الله سبحانه لم يعط أحداً بفرقةٍ خيراً ممّن مضي ولا ممّن بقي.[ نهج البلاغة، خطبه ي 176.]
🔹 از اين سخن بلند، نه تنها سودمندي اتحاد و زيانباري اختلاف استفاده مي شود، بلكه استمرار سنّت الاهي در گذشته و حال و آينده نيز معلوم خواهد شد؛ زيرا اساس فيض الاهي بر وحدت و جماعت پي ريزي شده، هيچ گونه خيري در تفرقه و كثرت گرايي نامعقول نخواهد بود.
ادامه دارد....
🔅🔅🔅
پیام غدیر را با انتشار سخنان حکمت آمیز غدیریان به تشنگان چشمه زلال حقیقت برسانیم
@rahighemakhtoom
📌برشی از کتاب #سروش_هدایت(74)
#آیت_الله_جوادی_آملی
#شناخت_قرآن
#قرآن_شناسی
#آموزه_های_قرآنی
#پیام_ها_و_نکته_ها
#همايش_علمي_غدير_خم_آمل
🔅🔅🔅
📌حقیقت ولایت الهی-شناخت ولایت علوی-سیاست حضرت عليّ بن ابي طالب (عليه السلام)(16)
🔅🔅🔅
🔹 حضرت علي (عليه السلام) درباره‌ي سنّت شناسي تحليلي چنين مي فرمايد: ... من تبيَّنتْ له الحكمة عرف العبرة و من عرف العبرة فكأنّما كان فى الأوّلين[هج البلاغة، حكمت 31.]؛ انسان هوشمندِ حكيم، از رخدادهاي فرعي تاريخ مي گذرد و عبور مي كند تا به سنّتِ اصليِ زوال ناپذير آن بار يابد كه همين عبورِ از فرع به اصل، عبرت خواهد بود و تحليل گر عقلي با گذشت از چنين معبري است كه گويا با نياكان جامعه‌ي كنوني بوده است.
🔹 آن حضرت (عليه السلام) درباره‌ي خودش چنين مي فرمايد: من گرچه در درازاي تاريخ نبودم و با تبارها و دوره هاي پيشين به سر نبردم، اما با بررسي آثار آنان به منزله‌ي يكي از آن ها شمرده شده ام: بل كأنّى بما انْتهي إلىّ من أُمورهم قد عمّرت مع أوّلهم إلي آخرهم....[ همان، نامه ي 31.]
🔹 چون اميرالمؤمنين (عليه السلام) جامع هر دو علم ياد شده بود؛ يعني هم از راه غيب از سنّت الاهي آگاه بود، هم از راه تحليل عميق عقلي، از سنّت تحوّل ناپذير خداوند باخبر بود، لذا خطرِ اختلاف را به عنوان اصلي كلي گوشزد كرد تا هيچ كس در هيچ مقطعِ تاريخ، هوس اختلاف در سر نپروراند. زيرا هرگز خداوند، جامعه‌ي پراكنده و امّت متخاصم با يكديگر را خير نمي دهد.
🔹 ريشه‌ي قرآني سخن حضرت علي بن ابي طالب (عليه السلام) گذشته از آيه‌ي 103 سوره‌ي آل عمران كه دعوت همگان به اعتصام به حبل الله در آن مطرح شده است و گذشته از آيه‌ي 47 سوره‌ي حجر كه بهشتيان را منزّه از كينه و دشمني نسبت به يكديگر مي داند، در آيه‌ي 14 سوره‌ي حشر است كه خداوند در اين باره چنين مي فرمايد: «... تحْسبهمْ جميعاً وقلوبهم شتّي ذلك بأنّهم قوم لا يعقلون» عصاره‌ي اين آيه‌ي كريمه اين است كه افرادي كه داراي مبدأ مشترك و هدف مشترك و دين مشتركند، اگر دل هاي اينان در اثر اغراض و غرايز، پراكنده باشد، خردمند نيستند.
🔹 اكنون كه شمه اي از مناقب بي شمار حضرت علي (عليه السلام) بازگو شد، معلوم مي شود آن چه را كه مرحوم سيد حيدر آملي از امام صادق (عليه السلام) نقل نمود به چه جهت است: ولايتى لأميرالمؤمنين عليه السلام خيرٌ من ولادتى منه[جامع الأسرار، ص 500.]و چون انسان كامل مظهر تامّ بسيط الحقيقه است، لذا همه چيز را به عنايت خداوند دارد. چنان كه سيّد علي همداني از عرفاي قرن هشتم گفته است:
پرسيد عزيزي كه علي اهل كجايي
گفتم به ولايات علي از همدانم
نه زان همدانم كه ندانند علي را
بل زان همدانم كه علي را همه دانم
🔹 پروردگارا، نظام اسلامي، مقام معظم رهبري، امّت بزرگوار ايران اسلامي، مخصوصاً حضّار گرانقدر، بالاخص خدمتگزاران اين همايش علوي را در ظلّ حضرت وليّ عصر (عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) حفظ فرما.
عبداللّه جوادي آملي
🔅🔅🔅
پیام غدیر را با انتشار سخنان حکمت آمیز غدیریان به تشنگان چشمه زلال حقیقت برسانیم
@rahighemakhtoom
🔅🔅🔅
پیام غدیر را با انتشار سخنان حکمت آمیز غدیریان به تشنگان چشمه زلال حقیقت برسانیم
@rahighemakhtoom
#فرهنگ_اصطلاحات_قرآنی
#محمد_یوسف_حریری
#علوم_قرآنی
🔅🔅🔅
📌 معرفی کتاب
🔹 «فرهنگ اصطلاحات قرآنی» نوشته محمدیوسف حریری ، کتابی است به فارسی که با انگیزه آشنا شدن جوانان با برخی اطلاعات قرآنی صورت گرفته است.
🔹 مؤلف در این کتاب به شرح و توضیح اصطلاحات قرآنی، چه اصل عربی اصطلاح و یا ترجمه فارسی آن، پرداخته و در هر مورد آیه‌ای از قرآن را که از آن اصطلاح یا برگردان آن در آن استفاده شده ذکر می‌کند.
🔹 این کتاب همچنین به توضیح اصطلاحات علوم قرآنی پرداخته است. کتاب شامل اصطلاحات قرآنی است که طبق حروف الفباء منظم گشته است. نویسنده در مورد واژگان قرآنی داخل کمانک نحوه تلفظ آن واژه را یادآور می‌شود و سپس به بیان معنای آن می‌پردازد. در پایان کتاب هم فهرست منابع و مآخذ مورد استفاده نویسنده درج شده است.
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#مثل
#ضرب_المثل
#فارسی_زبانان
#فرهنگ_محاوره
#بررسی_های_قرآنی
#واژه_های_قرآنی
🔅🔅🔅
📌 مثل های رایج قرآنی در محاورات و گفتگوهای فارسی-1-
مثل ها یا به تعبیر رایج تر که آن هم خود عرب ها در همین معنی به کار می برند: ضرب المثل های قرآنی بسیار است و بخش اعظم آن در فرهنگ مکتوب و یا شفاهی خواص و اهل علم به کار می رود و چه بسیار کتاب و مرجع در این زمینه وجود دارد.
کاربرد کلمات و عبارات و تعبیرات قرآنی که گاه نیز در لفظ و معنای آن تصرف های غریب و نادرست هم وارد کرده اند.
اصطلاحات و تعبیرات و ترکیبات قرآنی بسیار در فارسی محاوره ای امروز زنده و جاری است. نظیر:
1- نورٌ علی نور ( سوره نور، 35)،
2- مَنّاعُ الخیر ( اصل قرآنی اش مَنّاعٌ للخیر، سوره « ق»، 25)،
3- ید بیضا ( گاه به صورت « ید و بیضا» و به صورت مصدر ید [و] بیضا کردن،
4- شق القمر ( کردن) ( سوره قمر، ایه 1)،
5- بضاعت مزجات ( بضاعة مزجاة: یوسف، 88)،
6- کن فیکون (به معنای اصلی « موجود شو و [بیدرنگ] موجود می شود»، که امر ایجادی الهی است و در قرآن کریم بارها به کار رفته ( بقره 117، آل عمران، 47 تا 59 و ...) به صورت صفت و حتی با مصدر ساختن از آن با تحول معنایی غریبی کمابیش به معنای زیر و بالا شده، در هم- برهم، درب و داغان، و نظایر آن درآمده)،
7- تا فیها خالدون ( به معنای حداکثر ممکن، و منشأ انتزاع آن این است که آیة الکرسی در اصل و مخصوصاً طبق نظر اهل سنت فقط آیه 255 سوره بقره، منتهی به وَ هُوَ العَلِیُّ العَظِیمُ است. اما بعضی از مفسران و محققان دو آیه بعد را که نهایتاً به أُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ختم می شود. جمعاً توسعاً آی الکرسی می دانند، لذا مرا از آن « حداکثر» و حتی گاه « افراط» است)،
8- ان شاء الله ( از جمله بقره، 70؛ کهف، 69) هم با تلفظ تحریف یافته « ایشالّا»،
9- ماشاء الله ( از جمله انعام، 128؛ اعراف، 188) هم با تلفظ تحریف یافته « ماشالّا» در بین مردم تداول دارد.
ادامه دارد...
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی
📌 فرق عرفان با اخلاق
🔹 عرفان با اخلاق فرق جوهری اش این است که در فن اخلاق انسان تلاش و كوششش این است که در میدان جهاد عقل و نفس فضیلت پیدا كند، عادل بشود، تقوا پیدا كند، صادق باشد، امین باشد، فریب ندهد، فریبكار نباشد ساده لوح نباشد، متفطن باشد اینها را در بحث های اخلاقی مطرح می كنند؛ اما عرفان معنایش این نیست كه آدم بخواهد آدم خوبی بشود، عرفان نمی خواهد بحث كند كه چه کسی عادل بشود یا با تقوا بشود، اگر كسی صد درصد عادل بود، صد درصد با تقوا بود، صد درصد آدم خوبی بود، صد درصد وارسته بود تازه او را در كنكور عرفان قبول می كنند كه باید امتحان بدهد و وارد یك فاز و فضای دیگر بشود. عرفان معنایش این نیست كه آدم زحمت بكشد وارسته بشود تا جهنم نرود، عرفان معنایش این است كه اینجا كه نشسته جهنم را ببیند! تا سخن از اخلاق است، تا سخن از عدالت است، تا سخن از صداقت است اینها فن اخلاق است كه اینها زیر مجموعه فلسفه است، وقتی به مرحله شهود رسید آن فوق فلسفه است. عارف آن كسی نیست كه می خواهد آدم خوب و با تقوا و عادل و نماز شب خوان باشد، كسی كه همه این ملكات را داراست از آن مرحله به بعد تلاش و كوششش این است كه بله من یقین دارم كه جهنم هست، بخشی از جهنم هم با خود من هست، الآن هم می خواهم جهنم را ببینم. آنجا كه سخن از شهود است و آنجا كه سخن از دیدن است آن را می گویند عرفان. اگر جناب مولوی می‌گوید هنر در عرفان است نه در اخلاق، هنر در این نیست كه آدم، آدم خوبی بشود، عادل و با تقوا بشود، هنر در این است كه اینجا كه نشسته جهنم را ببیند!
🔹 جناب ملا عبد الرزاق كاشانی می گوید كه ما خودمان مشاهده كردیم بعضی ها كه حرف می زنند از دهانشان آتش درمی آید، اینها فتنه انگیزان جامعه هستند كه ما دیدیم از دهان اینها آتش در می آید. اینكه جناب مولوی می گود «خود هنر دان دیدن آتش عیان نی گپ دلّ علی النار دخان» این است؛ می گوید مادامی كه اهل تفسیری می‌گویی چون خدا عادل و حكیم است لابد روز پسینی هست، روز محاكمه‌ای هست، این هنر نیست این اخلاق است؛ حكیم هستی، ولی عارف نیستی؛ متخلّق هستی، ولی عارف نیستی؛ متكلم هستی، ولی عارف نیستی. اما اگر به جایی رسیدی همین جا كه نشستی چشم را می بندی و جهنم را می بینی، باطن افراد را می بینی كه افراد در درونشان گرگ هستند یا گراز هستند آن را می بینی، باطنشان را می نگری، می بینی نه می فهمی! تا سخن از فهمیدن است حكمت و كلام است، تا سخن از دیدن است عرفان است. حرف جناب مولوی این است «خود هنر دان دیدن آتش عیان» جهنم كه موجود است و الآن هم كه موجود است، چرا نمی‌بینی؟! «نی گپ دلّ علی النار دخان»[1] حكیم گپ می زند، متكلم گپ می زند. یك وقت است انسان می گوید چون دودی هست دخانی هست، چون دودی هست پس آتشی هست، این می شود استدلال و پای استدلالیون هم چوبین است، تا استدلال می‌كنی و دلیل می آوری می گویی بالأخره این همه ظلم و جوری كه هست یك روزی باید باشد، بله حرف درستی است، اما حرف حكیمانه و متكلمانه هست، نه عارفانه! اما وقتی ببینی یك عده دارند می سوزند و درونشان شعله ور هست ﴿نَارُ اللَّهِ المُوقَدَةُ(۶) الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الأَفْئِدَةِ(۷)﴾ [2] این می شود عرفان.
[1]. مثنوی معنوی، دفتر ششم، ص1033.
[2]. سوره همزه، آیات 6 و 7.
📚 سخنرانی در جمع مسئولان شهری آمل
تاریخ: 1382/12/04
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#تفسیر_قرآن
#چشمه_حکمت
#تفسیر_سوره_لیل
🔅🔅🔅
▪نگاشت17:تفسیر آیات20 و21
الَّذِي کَذَّبَ وَ تَوَلَّى«16» وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى «17» الَّذِي يُؤْتِي مالَهُ يَتَزَكَّى «18» وَ ما لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزى «19» إِلَّا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلى «20» وَ لَسَوْفَ يَرْضى «21»
همان کس که (آیات خدا را) تکذیب کرد و به آن پشت نمود! (آتشى كه) جز بدبخت‌ترين افراد در آن در نيايد. «16» همان كه (حق را) تكذيب كرد و روى بر تافت. «17» ولى با تقواترين مردم از آن آتش دور داشته خواهد شد. «18» همان كه مال خود را مى‌بخشد تا پاك شود. «19»
در حالى كه براى احدى (از كسانى كه به آنان مال مى‌بخشد،) نعمت و منتى كه بايد جزا داده شود، نزد او نيست. «20» جز رضاى پروردگار بلند مرتبه‌اش، نمى‌طلبد. «21» و به زودى خشنود شود.
🔅🔅🔅
▪ نکته نگاشت تفسیری:
✅ ۱ - برخورداران درجه والاى تقوا، تنها براى جلب توجّه و عنایت خداوند، اموال خود را انفاق مى کنند. (الأتقى ... إلاّ ابتغاء وجه ربّه)
🔹 استثنا در این آیه، منقطع است; یعنى، حق نعمتى بر گردن او نیست; لکن «ابتغاء» وجود دارد; یعنى، شخص «أتقى» در انفاق خود، نمى خواهد پاسخ نعمت دیگران را داده باشد. او تنها به این انگیزه انفاق مى کند که خداوند، به او رو کرده و وى را مورد لطف خود قرار دهد. «وجه» به معناى «صورت و چهره» و کنایه از توجّه و عنایت است.
✅ ۲ - بذل مال در صورتى نشانه برترین تقوا و مایه تزکیه نفس و نجات از آتش است که تنها به نیت دستیابى به لطف خداوند باشد. (الأتقى . الذى یؤتى ماله ... إلاّ ابتغاء وجه ربّه)
✅ ۳ - قصد قربت، شرط مقبول افتادن انفاق است. (إلاّ ابتغاء وجه ربّه)
✅ ۴ - ارجمندى انفاق گران، در گرو خداپسند بودن مصارف انفاق هاى آنان است. (إلاّ ابتغاء وجه ربّه)
🔹 عبارت «ابتغاء وجه ربه»، بیانگر دو ویژگى است; ۱. انفاق گر باید تنها به قصد تقرب به خداوند انفاق کند; ۲. موارد انفاق باید، راه هاى خداپسندانه باشد. برداشت یاد شده، ناظر به دومین ویژگى است.
✅ ۵ - نقش نیت (حسن فاعلى)، در ارزش مندى اعمال نیک (حسن فعلى) (إلاّ ابتغاء وجه ربّه)
✅ ۶ - تزکیه نفس، در گرو نیت خالص و قصد قربت است. (یتزکّى ... ابتغاء وجه ربّه)
✅ ۷ - دستیابى به «وجه اللّه»، در گرو تلاش و جدّیت جوینده آن است. (إلاّ ابتغاء وجه ربّه)
🔹 از واژه «ابتغاء» تنها در موردى استفاده مى شود که طلب همراه با کوشش و تلاش باشد. (مفردات)
✅ ۸ - توجّه به ربوبیت خداوند، وادارسازنده انسان به تلاش براى کسب رضایت و لطف او است. (ابتغاء وجه ربّه)
✅ ۹ - خداوند، والاترینِ موجودات و در اوج کمال است و همه چیز مقهور او مى باشد. (ربّه الأعلى)
✅ ۱۰ - توجّه به ناچیز بودن همه موجودات در برابر علوّ خداوند، زمینه ساز خلوص نیت و قصد تقرّب به او در انفاق ها است. (یؤتى ماله ... ابتغاء وجه ربّه الأعلى)
✅ ۱۱ - برخوردارى از لطف و توجّه خداوند، شایسته ترین پاداش براى انفاق گرانِ باتقوا است. (الأتقى . الذى یؤتى ماله ... إلاّ ابتغاء وجه ربّه الأعلى)
✅ ۱۲ - پاداش انفاق گرانِ باتقوا، مایه رشد و کمال آنان و برخاسته از ربوبیت و مقام والاى خداوند است. (ربّه الأعلى)
✅ ۱۳ - دل بستن به لطف خداوند، خود از نعمت هاى الهى و سزاوار پاسخ گویى و سپاس گزارى است. (و ما لأحد عنده من نعمة تجزى . إلاّ ابتغاء وجه ربّه الأعلى)
۱۴ - تقواپیشگان، با انفاق کردن اموال خود، نعمت علاقه مندى به لطف خدا را پاس داشته، از آن قدردانى مى کنند. (و ما لأحد عنده من نعمة تجزى . إلاّ ابتغاء وجه ربّه الأعلى)
ادامه دارد....
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#تفسیر_قرآن
#چشمه_حکمت
#تفسیر_سوره_لیل
🔅🔅🔅
▪نگاشت18:تفسیر آیات20 و21
الَّذِي کَذَّبَ وَ تَوَلَّى«16» وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى «17» الَّذِي يُؤْتِي مالَهُ يَتَزَكَّى «18» وَ ما لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزى «19» إِلَّا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلى «20» وَ لَسَوْفَ يَرْضى «21»
همان کس که (آیات خدا را) تکذیب کرد و به آن پشت نمود! (آتشى كه) جز بدبخت‌ترين افراد در آن در نيايد. «16» همان كه (حق را) تكذيب كرد و روى بر تافت. «17» ولى با تقواترين مردم از آن آتش دور داشته خواهد شد. «18» همان كه مال خود را مى‌بخشد تا پاك شود. «19»
در حالى كه براى احدى (از كسانى كه به آنان مال مى‌بخشد،) نعمت و منتى كه بايد جزا داده شود، نزد او نيست. «20» جز رضاى پروردگار بلند مرتبه‌اش، نمى‌طلبد. «21» و به زودى خشنود شود.
🔅🔅🔅
▪ نکته نگاشت تفسیری:
✅ ۱ - انفاق گران باتقوا و مخلص، آینده اى سرشار از رضایت خاطر خواهند داشت. (و لسوف یرضى)
✅ ۲ - انفاق همراه باتقوا و اخلاص، مایه رسیدن به تمام خواسته ها و آرزوها در قیامت است. (و لسوف یرضى)
🔹 رسیدن به مرحله رضایت، به معناى دست یافتن به تمام امورى است که شخص به آن رغبت دارد.
✅ ۳ - خداوند، تضمین کننده پاداش انفاق گرانِ باتقوا و برآورنده آرزوى آنان در رسیدن به مقام قرب الهى است. (إلاّ ابتغاء وجه ربّه الأعلى . و لسوف یرضى)
✅ ۴ - خداوند، بر وعده خود درباره رساندن انفاق گرانِ باتقوا به فرجامى رضایت بخش، سوگند یاد کرده است. * (و لسوف یرضى)
🔹 «لام» در «لسوف»، لام قسم و یا لام ابتدا است; برداشت یاد شده، براساس احتمال اول است.
✅ ۵ - برخوردارى از توجّهات و عنایت هاى خداوند، مایه خشنودى انسان و دست یافتن او به فرجامى پسندیده و رضایت بخش (ابتغاء وجه ربّه ... و لسوف یرضى)
✅ ۶ - رضایت خداوند از انسان، در گرو تقوا و اخلاص در انفاق است. (الأتقى . الذى یؤتى ماله ... ابتغاء وجه ربّه الأعلى . و لسوف یرضى)
✅ ۷ - «وجه اللّه»، رضایت او است. (ابتغاء وجه ربّه ... و لسوف یرضى) در صورتى که فاعل «یرضى» خداوند باشد، وعده «رضایت او» به کسانى که طالب «وجه اللّه» هستند، بیانگر اتحاد آن دو خواهد بود.
و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
📌برشی از کتاب #سروش_هدایت(75)
#آیت_الله_جوادی_آملی
#شناخت_قرآن
#قرآن_شناسی
#آموزه_های_قرآنی
#پیام_ها_و_نکته_ها
#همايش_بررسی_آثار_و_آراء_شهید_آوینی
🔅🔅🔅
📌 ترويج فرهنگ شهادت و صيانت آثار ارزشمند آن
ضمن تحيّت به ارواح تابناك شهدا به منظور ترويج فرهنگ شهادت و صيانت آثار ارزشمند آن، توجه شما برادران و خواهران ديني به نكات ذيل، معطوف مي گردد.
1⃣ يكم. همان طوري كه در بخش انديشه، ارزش علم به معلوم است، در بخش انگيزه نيز ارج حُبّ به محبوب است؛ يعني هر اندازه محبوبْ سامي و والا باشد، محَبَّت آن هم برين و بالا است. چنان كه اگر محبوبْ داني و رخيص باشد، محبّت آن نيز نازل و خسيس خواهد بود.
🔹 چون هيچ محبوبي همانند خداي سبحان نيست، هيچ محبّتي همتاي حُبِّ الاهي نخواهد بود و اين محبّت، همان حبّ حقيقي است كه ديگرمحبّت ها مَجاز و مَعْبَرِ وصولِ به آنند؛ و چون هيچ محبوبي همانند دنيا كه همان انقطاع از خداست رَذْل و فرومايه نيست، هيچ محبّتي همسان حُبِّ دنيا منشأ خطر نخواهد بود؛ «حُبّ الدنيا رأس كلّ خطيئة».[ نهج الفصاحة، ج 1، ص 345.]
🔹 كوشش شهيد آن است كه از حُبِّ دنيا برهد و به مَحَبّتِ خدا برسد و در اين راه، همه چيز را نثار محبوبِ حقيقي كند و با نيل به مقصد، از مقصود خود چيزي جز خود او را نخواهد؛
عاشقان سوي حضرتش سرمست
عقلْ در آستين و جان بر دست
[حكيم سنائي، حديقة الحقيقه، ص 109 ـ 110.]
چون ترا بار داد بر درگاه
آرزو زو مخواه او را خواه
[حكيم سنائي، حديقة الحقيقه، ص 109 ـ 110.]
ادامه دارد...
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
📌برشی از کتاب #سروش_هدایت(75)
#آیت_الله_جوادی_آملی
#شناخت_قرآن
#قرآن_شناسی
#آموزه_های_قرآنی
#پیام_ها_و_نکته_ها
#همايش_بررسی_آثار_و_آراء_شهید_آوینی
🔅🔅🔅
📌 ترويج فرهنگ شهادت و صيانت آثار ارزشمند آن
2⃣ دوم. همان گونه كه كرامتِ محبَّت، اثر كرامتِ محبوب است، نيروي ادراك و تحريك حُبّ نيز به بركت علم و قدرت محبوب خواهد بود؛ چنان كه ضعف و عجز محبّت، محصول ناداني و ناتواني محبوب است؛ يعني اگر محبوبْ عليم و قدير بود، محبَّت آن مايه‌ي علم و قدرت مي شود و اگر سميع و بصير بود، حُبِّ او پايه‌ي شنيدن و ديدن مي گردد؛ ولي اگر محبوبْ غَبيّ و غَوِيّ بود، محبَّت آن سبب كودني و گمراهي مي شود و اگر جاهل و عاجز بود، حُبِّ او باعث ناداني و ناتواني مي گردد؛ و چون دنيا كه همان غفلت از خداست غَباوت، غَوايت، جَهالتْ و عجز را به همراه دارد، محبَّت او مايه‌ي كوري و كري خواهد بود.
🔹 لذا حضرت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: «حُبّك للشى ء يُعْمى و يُصمّ».[ نهج الفصاحة، ج 2، ص 866.]مقصود آن حضرت (صلي الله عليه و آله و سلم) از مَحبّتي كه عامل كوري و كري است، هماناحُبِّ هَوَسْ مدارانه است. زيرا در حديث ديگري كه از آن حضرت (صلي الله عليه و آله و سلم) مأثور است، چنين آمد: «إِيّاكم وَالْهوي فإِنّ الهَوي يُعْمى و يُصِمّ»؛[ نهج الفصاحة، ج 2، ص 1052.]
يعني هوس پرستي است كه توان ادراك باطني را از بين مي برد.
🔹 شهيد، مُحبّ خداي جامعِ همه‌ي كمال هاي علمي و عملي است. لذا، آثار محبوبِ وي در مقام صفتِ فعل، نصيبِ حبيبِ او يعني شهيد مي شود. از اين منظر، شهيد داراي حياتِ ملكوتي است كه با آن، مظهر خداي سميع بصير است.
🔹 بنابراين، مي توان چنين گفت: محبّت خدا بينا و شنوا مي كند و محبت دنيا كور و كر مي نمايد؛ و رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: «لَيْس الْا صعْمي مَنْ يَعْمي بَصَرُه ، إِنّما الا صعْمي مَنْ تَعْمي بَصيرَتُه»؛[ همان، ص 776.]كورْ كسي نيست كه چشم ظاهر او نبيند. كور واقعي كسي است كه چشم باطن او نبيند.
ادامه دارد...
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی
📌مباهله
🔹 رخدادهای اسلام گاهی مربوط به نبوّت است و زمانی مربوط به امامت و جامع مشترك بین این دو فضیلت الهی, ولایت است. جریان امامت علی بن ابی طالب(علیه أفضل صلوات المصلّین) هم در جریان غدیر مطرح است كه گذشت و هم در جریان مباهله مطرح است كه در آستانه این رخداد شیرین تاریخ هستیم. مباهله كه از بِهال و تضرّع است یك سنخ دعاست. انسانی كه مستجاب الدعوه است از كرامت برخوردار است.
🔹 بِهال و ابتهال و تضرّع یك سنخ از دعاست، یک؛ دعا سلاح مؤمن است كه در روایات وارد شده است «الدُّعَاءُ سِلَاحُ الْمُؤْمِنِ»،[1] این دو مطلب؛ این سلاح قسمت مهمّ كاربردش سلاح دفاعی است؛ یعنی انسان دعا می كند تا از آسیب و اُفت و آفت مصون بماند «الدُّعَاءُ تُرْسُ الْمُؤْمِنِ»[2] دعا سفر است, دعا نفرین نیست، دعا برای از بین بردن دیگری نیست، دعا برای مصون بودن خود و كشور خود و جامعه خود و ملت خود و دین خود است «الدُّعَاءُ تُرْسُ الْمُؤْمِنِ». بخش آخر این است كه اگر این دعا كه به منزله صیانت است اثر نكرد، آنگاه از این دعا كه سلاح مؤمن است تیر و نیزه و شمشیر ساخته می شود اینجا، جای لعنت است; لكن لعنت كردن دو قسم است: ـ لعنت یعنی بُعد از رحمت ـ یك وقت ما از ذات اقدس الهی می خواهیم كه فلان شخص یا فلان گروه را از رحمت دور كن! این طلب لعن است, یك وقت از ذات اقدس الهی می خواهیم آن قدرت را به ما بده كه ما لعنت تو را و بُعد از رحمت تو را بر آنها قرار بدهیم، این عالی ترین قلّه استجابت دعاست ﴿ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْكاذِبینَ﴾ ما قرار می دهیم لعنت خدا را، نه از خدا می خواهیم كه آنها را لعنت كن. فضایل فراوانی در روز مباهله هست گذشته از اینكه مسئله خاتم بخشی فضیلت خاصّ خودش را دارد و آیه مباركه ﴿إِنَّما وَلِیكُمُ اللَّهُ﴾[3] هم نازل شده است، اما عنصر محوری روز مباهله همان استجابت دعاست.
🔹 باور كنید كه دنیا جای جعل بدل و انكار حق است. مرحوم شیخ طوسی از مغنی قاضی عبدالجبّار، او می گوید كه «و فی شیوخنا من ذکر ان اصحاب الآثار أن علیا علیه السلام لم یکن فی المباهله»[4] روز روشن یك حقیقت را دارند انكار می‌كنند و انكار كردند! گفتند بعضی از بزرگان ما می گویند علی(سلام الله علیه) در مباهله نبود، با اینكه روز روشن همه دیدند! جهان از این انكار حق و ابطال حق و داعی باطل داشتن كم ندید. بنابراین روز مباهله, جریان بِهال و معنای ابتهال و حضور علی(سلام الله علیه) و معنای نفس را باید گرامی بداریم تا مبادا ـ خدای ناكرده ـآنچه صاحب المغنی قاضی عبدالجبّار از بعضی از مشایخ سوء نقل كرد كه علی بن ابی طالب(سلام الله علیه) حاضر نبود، دگر بار چنین چیزی تكرار نشود و از طرفی فضیلت این روز در این است كه دعای مخصوصی دارد كه این دعای مباهله همان دعای سحرهای ماه مبارك رمضان است با یك تفاوت مخصوص و یك ترجیع بند خاص، آغازش «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُكَ مِنْ بَهآئِكَ بِاَبْهاهُ وَكُلُّ بَهآئِكَ بَهِی اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُكَ بِبَهآئِكَ كُلِّهِ»[5] بعد جمال و جلال الهی را بازگو می كند، این دعا چند جمله بیش از دعای سحر معهود معروف است، یك؛ یك ترجیع بند دلمایه و دلپذیر و دلربا هم دارد، دو؛ كه این دو خصیصه این دعا را از دعای سحر جدا كرده است، سه؛ مستحب است كه این دعا را مؤمنان در روز 24 ماه پربركت ذی الحجّه قرائت و تلاوت كنند و ثواب این را هم به دوده طاها و اُسره یاسین اهدا كنند كه ذخیره دنیا و آخرت باشد.
[1]. الکافی(ط ـ اسلامی)، ج2، ص468.
[2]. همان.
[3]. سوره مائده، آیه55.
[4]. المغنی فی ابواب التوحید و العدل، ج20، ص142.
[5]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج2، ص759.
📚 پیام به مناسبت روز مباهله
تاریخ: 1394/07/13
@rahighemakhtoom
#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی
📌مباهله
🔹 رخدادهای اسلام گاهی مربوط به نبوّت است و زمانی مربوط به امامت و جامع مشترك بین این دو فضیلت الهی, ولایت است. جریان امامت علی بن ابی طالب(علیه أفضل صلوات المصلّین) هم در جریان غدیر مطرح است كه گذشت و هم در جریان مباهله مطرح است كه در آستانه این رخداد شیرین تاریخ هستیم. مباهله كه از بِهال و تضرّع است یك سنخ دعاست. انسانی كه مستجاب الدعوه است از كرامت برخوردار است.
🔹 بِهال و ابتهال و تضرّع یك سنخ از دعاست، یک؛ دعا سلاح مؤمن است كه در روایات وارد شده است «الدُّعَاءُ سِلَاحُ الْمُؤْمِنِ»،[1] این دو مطلب؛ این سلاح قسمت مهمّ كاربردش سلاح دفاعی است؛ یعنی انسان دعا می كند تا از آسیب و اُفت و آفت مصون بماند «الدُّعَاءُ تُرْسُ الْمُؤْمِنِ»[2] دعا سفر است, دعا نفرین نیست، دعا برای از بین بردن دیگری نیست، دعا برای مصون بودن خود و كشور خود و جامعه خود و ملت خود و دین خود است «الدُّعَاءُ تُرْسُ الْمُؤْمِنِ». بخش آخر این است كه اگر این دعا كه به منزله صیانت است اثر نكرد، آنگاه از این دعا كه سلاح مؤمن است تیر و نیزه و شمشیر ساخته می شود اینجا، جای لعنت است; لكن لعنت كردن دو قسم است: ـ لعنت یعنی بُعد از رحمت ـ یك وقت ما از ذات اقدس الهی می خواهیم كه فلان شخص یا فلان گروه را از رحمت دور كن! این طلب لعن است, یك وقت از ذات اقدس الهی می خواهیم آن قدرت را به ما بده كه ما لعنت تو را و بُعد از رحمت تو را بر آنها قرار بدهیم، این عالی ترین قلّه استجابت دعاست ﴿ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْكاذِبینَ﴾ ما قرار می دهیم لعنت خدا را، نه از خدا می خواهیم كه آنها را لعنت كن. فضایل فراوانی در روز مباهله هست گذشته از اینكه مسئله خاتم بخشی فضیلت خاصّ خودش را دارد و آیه مباركه ﴿إِنَّما وَلِیكُمُ اللَّهُ﴾[3] هم نازل شده است، اما عنصر محوری روز مباهله همان استجابت دعاست.
🔹 باور كنید كه دنیا جای جعل بدل و انكار حق است. مرحوم شیخ طوسی از مغنی قاضی عبدالجبّار، او می گوید كه «و فی شیوخنا من ذکر ان اصحاب الآثار أن علیا علیه السلام لم یکن فی المباهله»[4] روز روشن یك حقیقت را دارند انكار می‌كنند و انكار كردند! گفتند بعضی از بزرگان ما می گویند علی(سلام الله علیه) در مباهله نبود، با اینكه روز روشن همه دیدند! جهان از این انكار حق و ابطال حق و داعی باطل داشتن كم ندید. بنابراین روز مباهله, جریان بِهال و معنای ابتهال و حضور علی(سلام الله علیه) و معنای نفس را باید گرامی بداریم تا مبادا ـ خدای ناكرده ـآنچه صاحب المغنی قاضی عبدالجبّار از بعضی از مشایخ سوء نقل كرد كه علی بن ابی طالب(سلام الله علیه) حاضر نبود، دگر بار چنین چیزی تكرار نشود و از طرفی فضیلت این روز در این است كه دعای مخصوصی دارد كه این دعای مباهله همان دعای سحرهای ماه مبارك رمضان است با یك تفاوت مخصوص و یك ترجیع بند خاص، آغازش «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُكَ مِنْ بَهآئِكَ بِاَبْهاهُ وَكُلُّ بَهآئِكَ بَهِی اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُكَ بِبَهآئِكَ كُلِّهِ»[5] بعد جمال و جلال الهی را بازگو می كند، این دعا چند جمله بیش از دعای سحر معهود معروف است، یك؛ یك ترجیع بند دلمایه و دلپذیر و دلربا هم دارد، دو؛ كه این دو خصیصه این دعا را از دعای سحر جدا كرده است، سه؛ مستحب است كه این دعا را مؤمنان در روز 24 ماه پربركت ذی الحجّه قرائت و تلاوت كنند و ثواب این را هم به دوده طاها و اُسره یاسین اهدا كنند كه ذخیره دنیا و آخرت باشد.
[1]. الکافی(ط ـ اسلامی)، ج2، ص468.
[2]. همان.
[3]. سوره مائده، آیه55.
[4]. المغنی فی ابواب التوحید و العدل، ج20، ص142.
[5]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج2، ص759.
📚 پیام به مناسبت روز مباهله
تاریخ: 1394/07/13
@rahighemakhtoom
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
#استاد_رنجبر
#تفسیر_صوتی
#سوره_اسراء
#جلسه21
🔅🔅🔅
🔹با بیانی جذاب، شنیدنی و زیبا و آسان وساده و کاربردی
🔹فرصت دارید گوش دادن سری این جلسات را از دست ندهید.
🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید
🔹برای نشر فرهنگ دینی و آشنایی ژرف با آموزه ها ی قرآنی با پیوستن به کانال قرآنی رحیق ما را حمایت کنید.
لینک زیر را دنبال فرمائید.
👇👇👇
@rahighemakhtoom
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
#استاد_رنجبر
#تفسیر_صوتی
#سوره_اسراء
#جلسه22
🔅🔅🔅
🔹با بیانی جذاب، شنیدنی و زیبا و آسان وساده و کاربردی
🔹فرصت دارید گوش دادن سری این جلسات را از دست ندهید.
🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید
🔹برای نشر فرهنگ دینی و آشنایی ژرف با آموزه ها ی قرآنی با پیوستن به کانال قرآنی رحیق ما را حمایت کنید.
لینک زیر را دنبال فرمائید.
👇👇👇
@rahighemakhtoom
#تک_نگاشت_های_تصویری
#فضیلت_صبر
#آیت_الله_جوادی_آملی
🍁🍁🍁
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#تک_نگاشت_های_تصویری
#دنیا
#قران
#حدیث
#اسلام_و_تجدد
#مهدی_نصیری
🍁🍁🍁
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#تک_نگاشت_های_تصویری
#دنیا
#قران
#حدیث
#اسلام_و_تجدد
#مهدی_نصیری
🍁🍁🍁
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#تک_نگاشت_های_تصویری
#دنیا
#قران
#حدیث
#اسلام_و_تجدد
#مهدی_نصیری
🍁🍁🍁
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#تک_نگاشت_های_تصویری
#دنیا
#قران
#حدیث
#اسلام_و_تجدد
#مهدی_نصیری
🍁🍁🍁
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#مثل
#ضرب_المثل
#فارسی_زبانان
#فرهنگ_محاوره
#بررسی_های_قرآنی
#واژه_های_قرآنی
🔅🔅🔅
📌 مثل های رایج قرآنی در محاورات و گفتگوهای فارسی-2-
✳ در پست پیش تعدادی از مثل های رایج در میان مردم که برگرفته از واژه ها و مفاهیم قرآنی است را نوشتیم .در این مجال نیز به برخی دیگر اشاره می کنیم.
10- الله اعلم ( انعام، 124)،
11- انکر الاصوات ( لقمان، 19)،
12- باقیات صالحات/ الصالحات [اصل قرآنی اش الباقیات الصالحات، ( کهف، 46)،
13- بوی الرحمن کسی بلند شدن ( اشاره به نزدیک شدن و نشانه های مرگ کسی دارد، چون غالباً برای درگذشتگان مجلس ختم گرفته می شود، و در مجلس ختم چنانکه اشاره شد، مداح و قاری پس از پایان دادن به کار خود در نیمه اول مجلس یا خواندن سوره الرحمن، مجلس را به خطیب یا واعظ می سپارد)،
14- بهانه های بنی اسرائیلی ( معادل لفظی قرآنی ندارد، ولی مصداق آن در رفتار قوم خود برگزیده انگار بنی اسرائیل بود که از انوع نعمت های الهی برخوردار بودند و همواره هوس و ادعای چیزهای تازه داشتند و در داستان قتل مرموزی که پیش آمده بود و قرار بود به امر و وحی الهی گاوی را ذبح کنند، مکرر در مکرر از نشانه ها و چون و چند آن سؤال می کردند، و مردم به اینگونه گفتار یا کردار بهانه جویانه و بهانه ها یا دلیل تراشی ها و طفره روی های واهی « بهانه های بنی اسرائیلی» می گویند. ر.ک. سوره بقره، از آیه 50 تا 61، نیز 67 تا 73).
15- به درک اسفل ( منشأ قرآنی اش الدرک الاسفل، نساء، 145) تعبیری است توبیخ آمیز و توهین آمیز که هنگام خشم و خروش برای بی اهمیت نشان دادن چیزی یا خوار شمردن آن گویند مانند: به جهنم، یا فی النار،
16- ثمن بخس ( یوسف، 20، یعنی بهای ناچیز و نظایر آن)،
17- خَسِرَ الدُّنیَا وَ الآخِرَهَ ( حج، 11) به کسی یا درباره رفتار کسی گویند که در کاری هم ضرر مادی و هم معنوی کرده است. لفظاً یعنی در دنیا و آخرت زیان دیده است.
18- ذرة المثقال [ صورت معکوس و محرف مثقال ذرة به معنای « همسنگ و هموزن ذره ای»] که در چند آیه قرآن -نساء، 40؛ یونس، 61؛ سبأ، 3؛ زلزله، 7-8 به کار رفته است. یعنی سر سوزنی به اندازه خردلی که اتفاقاً
19- به اندازه خردل هم منشأ قرآنی دارد: ( = مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ: انبیاء، 47؛ لقمان، 16)،
20- رطب و یابس. لغتاً یعنی تر و خشک، و کنایه از هر چیز یا همه چیز است. در قرآن مجید در سوره انعام، آیه 59 چنین آمده است: ... وَلَا رَطْبٍ وَلَا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ که در تداول مردم همانند کن فیکون از مفهومی مثبت، به مفهومی کاملاً منفی، تغییر و تحول معنایی یافته است. و تعبیر رطب و یابس بافتن/ گفتن یعنی چیزهای پریشان اعم از بد و خوب و بی ارتباط گفتن. اشتباه دیگر مردم در این است که « کتاب مبین» را در همان عبارت قرآنی که نقل شد، به معنای « قرآن» می گیرند. حال آنکه مراد از آن لوح محفوظ یا ام الکتاب است ( که بعضی از مفسران، به ویژه مفسران شیعه آن را کنایه از علم الهی می دانند.)،
ادامه دارد...
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی📌
مقام مُقَرَّبین
🔹 در سوره مبارکه «انسان» که بر اهل بیت (علیهم السلام) تطبیق شده است، مستحضرید که اگر کمالی برای اَبرار باشد آن کمال حتماً برای مُقَرَّبین هست؛ ولی عکس آن نیست، چون ممکن است که کمالاتی برای مُقَرَّبین باشد و برای اَبرار نباشد. در سوره «انسان» که بخش وسیعی از آن بر اهل بیت (علیهم السلام) تطبیق شده است ـ البته به این معنا نیست که جمیع کمالات آنها در همین حدّ منحصر است ـ این کمالات را دارند؛ آیه پنج سوره «انسان» این است که ﴿إِنَّ الأبْرَارَ یشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُوراً﴾، هر چه که برای اَبرار هست برای مُقَرَّبین هم هست «وَ لا عکسَ». در همان سوره، زمینه اینکه این اهل بیت (علیهم السلام) از مقام اَبرار بالاترند و به مقام مُقَرَّبین می رسند هم وجود دارد؛ آیه هشت همان سوره این است: ﴿وَ یطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ﴾، عدّه ای این ضمیر ﴿حُبِّهِ﴾ را به طعام برمی گردانند، این در حدّ اَبرار است؛ یعنی اینها در عین حال که خودشان گرسنه اند و به طعام علاقه مندند، این طعام را به دیگران عطا می کنند؛ اما عدّه ای این ضمیر ﴿حُبِّهِ﴾ را به «الله» برمی گردانند، این دیگر مقام مُقَرَّبین است، نه مقام اَبرار ﴿وَ یطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ﴾. اینکه فرمودند ما «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» یا «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّة»[1] عبادت نمی کنیم، بلکه ﴿حُبًّا﴾[2] عبادت می کنیم، یعنی سیره ما در اطعام یتیم و مسکین و اسیر هم ﴿حُبًّا لِلَّهِ﴾ است، نه «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» یا «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّة».
[1] . علل الشرائع، ج1، ص57.
[2]. سوره بقره, آیه165.
📚 سوره محمد صل الله علیه و آله و سلّم جلسه 7
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳️همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#تفسیر_قرآن
#چشمه_حکمت
#تفسیر_سوره_والشمس
▪نگاشت1:معرفی کلی سوره والشمس
یادآوری:
▫ با تلاوت سوره از ثواب قرآئت آن بهرخوردار شویم
▫ با مطالعه دقیق ترجمه آن ورود به تفسیر آسان تر می شود.
▪ ترجمه سوره والشمس:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
سوگند به خورشيد و تابندگى‌اش، (۱) سوگند به مه چون پى [خورشيد] رود. (۲) سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند، (۳) سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد، (۴) سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت، (۵) سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد، (۶) سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد؛ (۷) سپس پليدكارى و پرهيزگارى‌اش را به آن الهام كرد، (۸) كه هر كس آن را پاك گردانيد، قطعاً رستگار شد، (۹) و هر كه آلوده‌اش ساخت، قطعاً درباخت. (۱۰) [قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند. (۱۱) آنگاه كه شقى‌ترينشان بر[پا] خاست. (۱۲) پس فرستاده خدا به آنان گفت: «زنهار! ماده‌شتر خدا و [نوبت] آب‌خوردنش را [حرمت نهيد]». (۱۳) و[لى] دروغزنش خواندند و آن [ماده‌شتر] را پى كردند، و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد. (۱۴) و از پيامد كار خويش، بيمى به خود راه نداد. (۱۵)
🍀🍀🍀
از پیامبر(ص) روایت است: «هر کس سوره شمس را قرائت کند، مانند آن است که به‌اندازه آنچه خورشید و ماه بر آن تابیده، صدقه داده است».
همچنین نقل است پیامبر(ص) به اصحابش سفارش می‌کرد در نمازهای مختلف سوره شمس را قرائت کنند.
@rahighemakhtoom
#تفسیر_قرآن
#چشمه_حکمت
#تفسیر_سوره_والشمس
🔅🔅🔅
▪نگاشت2:معرفی کلی سوره والشمس
▫ نامگذاری
این سوره را به این دلیل شمس می‌نامند که خداوند در آغاز آن به خورشید سوگند یاد کرده است: «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا: سوگند به خورشید و تابندگی‌اش». نام دیگر این سوره ناقه صالح است، به این جهت که در این سوره به داستان صالح(ع) و ناقه او اشاره شده است.
▫ محل و ترتیب نزول
سوره شمس جزو سوره‌های مکی و در ترتیب نزول بیست و ششمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مصحف نود و یکمین سوره قرآن است و در جزء سی‌ام قرار دارد.
▫ تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها
سوره شمس ۱۵ آیه، ۵۴ کلمه و ۲۵۳ حرف دارد. این سوره جزو سوره‌های مُفَصَّلات (دارای آیات کوتاه) و از سوره‌هایی است که با سوگند آغاز می‌شوند. سوره شمس بیشترین سوگند (یازده سوگند) را در خود جای داده است.
▫ سوره‌ای با یازده سوگند
در تفسیر سوره شمس گفته شده است سوگندهای پی در پی در آغاز این سوره که یازده سوگند می‌شود، بیشترین تعداد سوگندهای قرآن را در خود جای داده و به خوبی نشان می‌دهد که مطلب مهمی در اینجا مطرح است، مطلبی به عظمت آسمان‌ها و زمین و خورشید و ماه. در مورد سوگندهای قرآن گفته شده است این سوگندها عموماً دو هدف دارند: نخست نشان دادن اهمیت مطلبی که سوگند برای آن یاد شده (مثلاً تزکیه نفس در سوره حاضر) و دیگری اهمیت اموری که به آنها سوگند یاد شده است (مثلاً خورشید و ماه در این سوره).
▫ قرائت‌های خاص
قرائت سوره شمس در رکعت دوم، و به قول برخى، در رکعت اول نماز عید فطر و عید قربان مستحب است. چنان که مستحب است در روز دَحوُ الاَرض (۲۵ ذیقعده)، فرد هنگام بالا آمدن خورشید دو رکعت نماز بگزارد و در هر رکعت پس از حمد پنج بار سوره شمس را بخواند.
▫ آثار هنری
سوره شمس از سوره‌هایی است که به صورت کاشیکاری بر بنای مساجد و امامزاده‌ها نقش بسته است؛ از جمله در کتیبه خارجی مسجد شیخ لطف‌الله (اصفهان) به خط ثلث با کاشی سفید و زمینه لاجوردی، این سوره به همراه سوره دهر و کوثر آمده است. همچنین بر صندوقچه مزارِ امامزاده اظهر بن علی، این سوره کنده‌کاری شده است
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom
#تفسیر_قرآن
#چشمه_حکمت
#تفسیر_سوره_والشمس
🔅🔅🔅
▪نگاشت3:محتوای کلی سوره والشمس
سوره شمس بر تزکیه و تهذیب نَفْس تأکید می‌کند و پاکیزگی نفس را مایه رستگاری و ناپاک بودن آن را موجب ناامیدی می‌داند و در پایان به داستان صالح(ع) و ناقه صالح و پِی شدن آن به دست قوم ثمود و سرنوشت این قوم شقی (ستمگر) اشاره می‌کند.(6)
📚 (6)خامه‌گر، محمد، ساختار سوره‌های قرآن کریم، تهیه مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت نورالثقلین، قم، نشر نشرا، چ۱، ۱۳۹۲ش.
🌿🌿🌿
✅ قرآن هم راه است و نیز همراه
✳همواره با قرآن باشیم
👇 👇👇
@rahighemakhtoom