eitaa logo
🔅 صفحه قرآنی رحیق🔅
2.7هزار دنبال‌کننده
4هزار عکس
1.7هزار ویدیو
826 فایل
«رحیق» یعنی نوشیدنی گوارا و ناب ویژه بهشتیان. ۲۵مطففین . مقصد و مقصود ما درک و دریافت عمیق تر کتاب خداست. از محتوای لقمه ای و عموم پسند و صرفا انگیزشی استقبال نمی کنیم.همراهان ما اندکند لیکن ژرف نگرند. @s_m_a57
مشاهده در ایتا
دانلود
🔅🔅🔅 📌 نائب امام 🔹 گاهی تعبیر قرآن این است كه شما باید تجارت كنید، برای اینكه سرمایه ‌ای به نام عمر می‌ دهید، چیزی باید بگیرید، گاهی دارد كشاورزی كنید ﴿وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً﴾.[سوره نوح،آیه17. ] اگر انسان در بخش كشاورزی شركت كرد، شجره طیبه ‌ای می‌ شود كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾،[سوره ابراهیم،آیه2. ] اگر در بخش تجارت شركت كرد می ‌شود ﴿یرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ﴾[سوره فاطر،آیه29. ] كه دیگر كسادی و خسارتی و ضرری در آن نیست. اما هر دوی این كار یك توجیه لازم دارد، در تجارت انسان چیزی می ‌دهد و یك چیز بهتری می ‌گیرد این معنای تجارت است؛ ولی در تجارت الهی، عِوض و معوّض هر دو را خدا به انسان می‌ دهد، این‌طور نیست كه ما چیزی به خدا بدهیم یا در راهی صرف كنیم و عِوض آن را خدا به ما بدهد، این‌طور نیست. ما در دنیا چیزی می ‌دهیم و در قبال آن چیزی می‌ گیریم، این تجارت می ‌شود؛ ولی اگر با ذات اقدس الهی معامله كردیم، چه تجارت جان، چه تجارت مال، چه تجارت عِرض و آبرو كه ﴿إِنَّ اللَّهَ اشْتَری‏ مِنَ الْمُؤْمِنینَ﴾[سوره توبه،آیه111. ] این عِوض و معوّض هر دو را به ما می ‌دهد، چیزی به سود خدا نیست، چیزی را خدا نگه بدارد نیست و اگر كشاورزی كردیم آن هم روشن است كه همه منافع را می ‌بریم؛ ولی در جریان كشاورزی آن مَثل گویاست كه فرمود آ‌ن‌قدر رشد می ‌كنید كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾ «زمینی به اصل، آسمانی به فرع»، اگر می ‌بینید جناب نظامی این شعرها را گفته است اینها را قرآن و روایات پرورانده است. 🔹 در جریان كشاورزی روشن است كه انسان، شجره طوبا می ‌شود، چیزی نمی ‌دهد تا چیزی بگیرد، چون تجارت نیست؛ اما در جریان تجارت كه مثلاً وقتی صَرف بكند، عمری صَرف كند، مالی بدهد، جانی بدهد، شهید بشود، جانباز بشود، این‌طور نیست كه چیزی بدهد و چیزی بگیرد؛ بلكه عِوض و معوّض هر دو را خدای سبحان به انسان می‌ دهد؛ یعنی اگر برابر بخش پایانی سوره «توبه» فرمود: ﴿إِنَّ اللَّهَ اشْتَری‏ مِنَ الْمُؤْمِنینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ﴾[سوره توبه،آیه111. ]، این جان را كامل می‌ كند و این آبرو را كامل می ‌كند و به ما مرحمت می‌ كند، این‌طور نیست كه چیزی بدهیم و چیزی بگیریم. اما اگر خدای ناكرده كسی با ابلیس معامله كرد، با غیر خدا معامله كرد او عوض و معوّض هر دو را می‌ گیرد، نه چیزی به ما بدهد، اگر كسی خدای ناكرده در راه باطل قدم گذاشت؛ یعنی عمر را صَرف كرد، آبرو را صرف كرد، مال را صرف كرد، این مال و آبرو را آن ابلیس می ‌برد كه اصلِ مبیع است، آن ثمن هم در اختیار اوست؛ آن‌گاه ما را به اسارت می‌ گیرد و از ما سواری طلب می ‌كند. 🔹 انبیا (علیهم السلام) عموماً وجود مبارك حضرت خاتم (علیهم الصلاة و علیهم السلام) خصوصاً و ذوات قدسی اهل بیت (علیهم السلام) عموماً به بركت رئیس مذهب ما وجود مبارك امام صادق خصوصاً كه الیوم وجود مبارك ولیّ عصر است، اینها آمدند به ما گفتند شما می‌ توانید رشد كنید و شجره طوبا باشید، شجره ‌ای باشید كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾ می ‌توانید تجارت كنید، عوض و معوّض هر دو را می ‌برید. 🔹 بعضی از بزرگان كه به مقام والای علمی رسیدند رساله ‌ای نوشتند «رساله عهد»، با خدایشان عهد بستند و عصاره آن عهد را در آن رساله نوشتند، عهد كردم كه كارهای غیر علمی نكنم، عهد كردم كه نوشته ‌های غیر علمی نخوانم، عهد كردم كه قصّه نگویم، عهد كردم كه قصّه نشنوم، چون روح قصه، روح عوامی است؛ روح قصه گفتن، روح قصه پرداختن، روح خواب گفتن، روح خواب شنیدن، این روح وقتی روح عوامی شد، دیگر عالِم نخواهد بود؛ مگر ذهن ما چقدر ظرفیت دارد، تا چه اندازه ما می‌ توانیم به این ذهن واردات بدهیم؟ اگر چهارتا قصه، چهارتا حرف غیر علمی به این روح دادیم دیگر پر می ‌شود. 🔹 مرحوم آخوند صاحب كفایه را خدا غریق رحمت كند! مثالی در كفایه دارد كه فرمود اگر شما یك سطل آب شور پای درخت ریختید این دیگر آب شیرین را نمی ‌پذیرد، دیگر میوه هم نمی‌ دهد؛ مگر این درخت چقدر آب می ‌خواهد؟ یك سطل آب می‌ خواست كه شما هم آب شور دادید، این ذهن مگر چقدر ظرفیت دارد؟! عهد كردم كه حرف غیر علمی نزنم، تعهّد كردم كه عوامانه سخن نگویم، تعهّد كردم كه حرف عوامانه را نشنوم، این شخص محقّق بار می ‌آید و وقتی محقّق بار آمد جامعه ‌ای را می ‌تواند اصلاح كند تا می‌ رسد به جایی كه نایب امام می‌ شود. 📚 سخنرانی عمومی به مناسبت شب ولادت رسول اکرم (ص) تاریخ: 1393/10/18 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom
7.58M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔅🔅🔅 📌 نایب امام زمان:6/07دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom
🔅 صفحه قرآنی رحیق🔅
💠 روز دوازدهم ماه #ربیع_الاول 1442 🔸 عهد الهی #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_doro
💢عهد الهی 🔸 این عید خجسته و بزرگ دینی را به پیشگاه ولی عصر (ارواحنا فداه) و امّت اسلامی و شما بزرگواران تحنیت عرض می ‌كنیم. همان‌ طوری كه ذات اقدس الهی به رسول گرامی ‌اش (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) و همچنین به وسیله آن حضرت به ذوات قدسی اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) دستور داد كه مردم را كنند و به صراط مستقیم بیاورند، بازگشت این هدایت به یك نحوه تجارت یا كشاورزی است. گاهی تعبیر قرآن این است كه شما باید تجارت كنید، برای اینكه سرمایه ‌ای به نام عمر می ‌دهید، [پس] چیزی باید بگیرید؛ گاهی دارد که كشاورزی كنید ﴿وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً﴾.[1] اگر انسان در بخش كشاورزی شركت كرد، شجره طیبه ‌ای می‌شود كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾.[2] اگر انسان در بخش تجارت شركت كرد، می‌ شود ﴿یرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ﴾[3] كه دیگر كسادی و خسارتی و ضرری در آن نیست، اما هر دوی این كار توجیه لازم دارد. در تجارت انسان چیزی می ‌دهد و یك چیز بهتری می ‌گیرد، این معنای تجارت است؛ ولی در تجارت الهی, عِوض و معوّض هر دو را خدا به انسان می ‌دهد، این‌ طور نیست كه ما چیزی به خدا بدهیم یا در راهی صرف كنیم و عِوض آن را خدا به ما بدهد، این‌ طور نیست. 🔸 در جریان كشاورزی روشن است كه انسان می ‌شود، چیزی نمی ‌دهد تا چیزی بگیرد، چون تجارت نیست؛ اما در جریان تجارت كه مثلاً وقتی صَرف بكند, عمری صَرف كند, مالی بدهد, جانی بدهد, شهید بشود, جانباز بشود، این ‌طور نیست كه چیزی بدهد و چیزی بگیرد، بلكه عِوض و معوّض هر دو را خدای سبحان به انسان می ‌دهد؛ یعنی اگر برابر بخش پایانی سوره «توبه» که فرمود ﴿إِنَّ اللَّهَ اشْتَری‏ مِنَ الْمُؤْمِنینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ﴾،[4] این جان را كامل می ‌كند و این آبرو را كامل می كند و به ما مرحمت می ‌كند، این‌ طور نیست كه چیزی بدهیم و چیزی بگیریم. 🔸 اما اگر خدای ناكرده كسی با ابلیس و با غیر خدا معامله كرد، او عوض و معوّض هر دو را می ‌گیرد، نه چیزی به ما بدهد! اگر كسی خدای ناكرده در راه باطل قدم گذاشت، یعنی عمر را صَرف كرد, آبرو را صرف كرد, مال را صرف كرد، این مال و آبرو را آن ابلیس می ‌برد كه اصلِ مبیع است، آن ثمن هم در اختیار اوست، آن‌گاه ما را به اسارت می ‌گیرد و از ما سواری طلب می ‌كند![5] اگر كسی خدای ناكرده با شیطان معامله كرد، عوض و معوّض هر دو را او می ‌برد و چیزی به انسان نمی ‌دهد، این می‌ شود . خسارت یعنی باختن سرمایه و نگرفتن شیء. 🔸 انبیا (علیهم السلام) عموماً وجود مبارك حضرت خاتم (علیهم الصلاة و علیهم السلام) خصوصاً و ذوات قدسی اهل بیت (علیهم السلام) عموماً به بركت رئیس مذهب ما وجود مبارك امام صادق خصوصاً كه امروز وجود مبارك ولی عصر است، اینها آمدند به ما گفتند شما می ‌توانید رشد كنید و باشید، شجره‌ ای باشید كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾، می ‌توانید تجارت كنید، عوض و معوّض هر دو را می ‌برید. 🔸 ما حالا اگر در جهاد اصغر توفیقی نداشتیم كه بشوید یا جانباز بشویم، اما آقایان در راه باز است! بهترین فرصت كه الآن دوران جوانی شماست، آن تعهّد الهی است. شما كتاب صلات می‌ خوانید و عمل می ‌كنید؛ كتاب صوم می ‌خوانید و عمل می ‌كنید؛ كتاب حج و عمره می‌ خوانید و عمل می‌ كنید؛ ولی را می‌ خوانیم، اما ما عمل نمی ‌كنیم! آن ‌قدر ذات اقدس الهی فیض و فضل او به ما نزدیك است كه به ما فرمود با من عهد ببندید، این عهد هم عقدی است و از طرف من هم قبول كنید و بگویید: «عَاهَدْتُ‏ اللَّه». ما نذر داریم, نذر می ‌كنیم که گوسفند را بدهیم, آش را بدهیم مانند این كارها را داریم، اما عهد كه یك كار علمی است و طرف ما هم خداست [نداریم]، فرمود با من ببندید! [1] . سوره نوح،آیه17. [2] . سوره ابراهیم،آیه2. [3] . سوره فاطر،آیه29. [4] . سوره توبه،آیه111. [5] . سوره إسراء،آیه62؛ ﴿لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّیتَهُ﴾. 📚 مراسم عمامه گذاری در شب ولادت رسول الله صلی الله علیه و اله و سلّم تاریخ: 1393/10/18 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom