eitaa logo
✳️محفل قرآنی رحیق
3هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
619 فایل
🌷دانش دامنه گسترده ای دارد به آموخته ها قناعت نکنیم🌷 واژه رحیق برگرفته از آیه ۲۵ سوره مطففین به معنی شراب خالص بهشتی. گرداننده محفل گرچه تجربه و مطالعه ای ۳۰ ساله در مباحث قرآنی داردلیکن باور دارد هنوز در گام اول هست. @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔅🔅🔅 📌واژگان در قرآن 💢طهارت ۱ 📼استاد هانی چیت چیان ▫️کوتاه و شنیدنی 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔅🔅🔅 📌واژگان در قرآن 💢طهارت ۲ 📼استاد هانی چیت چیان ▫️کوتاه و شنیدنی 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔅🔅🔅 📌واژگان در قرآن 💢طهارت ۳ 📼استاد هانی چیت چیان ▫️کوتاه و شنیدنی 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
سوره آیه 40 وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ و چهره‌هايي در آن روز، بر آنها غبار [غم نشسته] است، _ «غَبَرَه» همچون غباري است كه بر چيزي مي‌نشيند و آن را تيره و تار مي‌كند. معناي مجازي آن، كه مورد نظر اين آيه است، همان زنگارها، پرده‌ها و حجاب‌هايي است كه در دنيا بر دل منكران مي‌نشيند و آينة دلشان را از انعكاس نور هدايت تيره و تار مي‌كند. مشابه اين تعبير را در قيامه 24 (75:24) - «وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَهٌ»، و آل‌عمران 106 (3:106) - «يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ» مي‌يابيد. 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(124) 🔅🔅🔅 آیه 4 - والذين يومنون بما انزل اليك و ما انزل من قبلك و بالاخره هم يوقنون 📌 تفسير 🔲مراتب يقين و ايمان اهل آخرت انسانها نسبت به آخرت سه دسته اند: ✔️برخى به قيمت سنگين از دست دادن سعادت ابدى، دنيا را برگزيده و آن را بر حيات آخرت ترجيح داده اند: (فاما من # و اثر الحيوه الدنيا # فان الجحيم هى الماوى)،(اولئك الذين اشتروا الحيوه الدنيا بالاخره) اينان كوته بينانى هستند كه تنها دنيا را ديده و برگزيده اند و خداى سبحان به رسول خود دستور اعراض ‍ از آنان داده است:(فاعرض عن من تولى عن ذكرنا ولم يرد الا الحيوه الدنيا# ذلك مبلغهم من العلم). ✔️برخى از انسانها نيز گاهى اهل دنيا و گاهى اهل آخرتند: (خلطوا عملا صالحا و اخر سيئا) و گروهى نيز با بى اعتنايى به ظواهر فريباى دنيا، آخرت را بر دنيا ترجيح داده، آن را برگزيده اند: (الذين يشرون الحيوه الدنيا بالاخره) و چون آخرت سه بخش دارد: جهنم، بهشت و رضوان: (وفى الاخره عذاب شديد و مغفره من الله و رضوان)، پس ايمان اهل آخرت نيز مراتبى دارد: يقين گروهى از آنان در محدوده ترس از جهنم و نهايت سعيشان براى رهايى از آتش است و عده اى فراتر از آن چون نعمتهاى بهشتى را نيز باور دارند، كوشش مى كنند تا به آنها دست يابند و گروه سوم كه برتر از اين دو گروهند، يقينشان به آخرت در مقام منيع لقاى حق است ، نه منحصر در ترس از جهنم يا شوق بهشت. ✔️بهره گروه سوم از قرآن كريم برترين بهره است. اينان از خدا راضيند و خداى سبحان نيز از آنان راضى است: (لا تجد قوما يومنون بالله واليوم الاخر... اولئك كتب فى قلوبهم الايمان و ايدهم بروح منه و يدخلهم جنات تجرى من تحتها الانهار خالدين فيها رضى الله عنهم و رضوا عنه اولئك حزب الله الا ان حزب الله هم المفلحون) كسى كه رخدادهاى تلخ را شيرين نمى يابد و آنها را گزنده و دردناك احساس مى كند ولى درباره آنها صبر پيشه مى كند و يا نرسيدن به رفاه و نشاط را رنج آور مى داند و بر آن رنجورى، صابر است، چنين شخصى به مقام رفيع رضوان بار نيافته است، قهرا گوهر ذاتش مرضى خداوند نيست. از اين رو مقام شامخ رضا، ويژه گروه سوم است. ============ 🌿👈 ادامه دارد.... ☘️☘️☘️ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(تفسیر وقرآن پژوهی) 🔅🔅🔅 💢 نگاشت 44:نکته ها و پیام های تفسیری آیه 40تا42سوره عبس ✳️و وُجُوهٌ‌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ و رخسار گروهی گرد آلود غم و اندوه است. ۱ - گروهى از مردم در قیامت، چهره اى کدر و غبارآلود خواهند داشت. (و وجوه یومئذ علیها غبرة) 🔹 «غَبَرة» و «غُبار»، به یک معنا است و برخى گَرد پراکنده و جابه جا شده را «غبرة» و گرد برخاسته را «غبار» مى نامند. (لسان العرب) ۲ - احساس بى نیازى از تعالیم دین، مایه روسیاهى در قیامت (أمّا من استغنى . فأنت له تصدّى ... و وجوه یومئذ علیها غبرة) ۳ - معاد، جسمانى است. (و وجوه یومئذ علیها غبرة) ۴ - چهره انسان در قیامت، نمایشگر فرجام او است. (و وجوه یومئذ علیها غبرة) ۵ - انسان ها در قیامت، با دو چهره مختلف - تابناک و تیره - حضور خواهند یافت و فرجام هر کس، از آغاز حضور مشخص خواهد بود. (فإذا جاءت الصاخّة ... وجوه ... و وجوه) ۶ - تفاوت چهره مؤمن و کافر در قیامت (وجوه ... و وجوه) مراد از «وجوه» در این آیه - به قرینه آخرین آیه سوره (أولئک هم الکفرة الفجرة) - چهره کافران است. در نتیجه مراد از «وجوه» در آیات پیشین، چهره مؤمنان خواهد بود. 🔅🔅🔅 ✳️ترْهَقُهَا قَتَرَةٌ و به رویشان خاک سیاه ذلّت و خجلت نشسته. ۱ - چهره برخى از اهل محشر، در غبارى سیاه و دودآسا فرو رفته، آثار افسردگى و اندوه از سر و روى آنان خواهد بارید. (ترهقها قترة) 🔹 «رَهق»; یعنى، فراگرفتن و پوشاندن و «قَتَرة» غبارى است که مانند دود، سیاه فام باشد (لسان العرب). هم چنین به هر اندوهى که رخسار انسان را فرا گیرد «قَتَر» گفته مى شود. (مقاییس اللغة) ۲ - روسیاهى در قیامت، فرجام بى نیاز دیدن خود از پند و اندرز قرآن (أمّا من استغنى ... کلاّ إنّها تذکرة ... ترهقها قترة) ارتباط این آیه با آیات آغاز سوره، گویاى برداشت یاد شده است. 🔅🔅🔅 ✳️أولئِکَ‌ هُمُ‌ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ آنها همان کافران و بدکاران عالمند. ۱ - کسانى در قیامت روسیاه و تیره رخسارند که کفرپیشه و منحرف بوده و بى باکانه در گناه پیش رفته اند. (أولئک هم الکفرة الفجرة) 🔹 فعل «فجر»، در مورد کسى گفته مى شود که سر خود را پایین انداخته و بى مبالات پیش مى رود; «فجور» در اصل به معناى انحراف از حق است و در معناى تاختن به سوى کارهاى غیرمجاز نیز استعمال مى شود. (لسان العرب) ۲ - کفرپیشگى و ارتکاب گناه، مایه تغییراتى ناخوشایند در چهره انسان، هنگام حضور در صحنه قیامت (علیها غبرة . ترهقها قترة . أولئک هم الکفرة الفجرة) 🔹 تعبیر «علیها» و «ترهقها»، حاکى از عارض شدن تیرگى بر چهره کافران است; به گونه اى که اگر کفر و گناه نبود، چهره اصلى انسان نمایان مى شد. این چهره در آیات پیشین، به درخشان و خندان بودن توصیف شده بود. ۳ - گرفتارى به آثار کفر و گناه در قیامت، فرصت هرگونه یارى رسانى به دیگران - حتى نزدیک ترین خویشاوندان - را از کافران و گنه کاران سلب خواهد کرد. (یوم یفرّ المرء ... لکلّ امرىء منهم یومئذ شأن یغنیه ... أولئک هم الکفرة الفجرة) ۴ - کفر، زمینه ساز کردار ناشایست (الکفرة الفجرة) تقدیم «الکفرة» ممکن است به منظور رساندن تأثیر کفر در فجور باشد. پایان تفسیر متنی و آیه به آیه سوره عبس در نوبت بعد درس خارج تفسیر صوتی و متنی این سوره از مفسر عالیقدر حضرت آیت الله جوادی آملی کار خواهد شد ☘️☘️☘️ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
👇👇👇
(63) 🔆🔆🔆 ⏪33- ارج نهادن به کار پیشکسوتان وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى‏ إِمَاماً وَرَحْمَةً وَهَذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَاناً عَرَبِيّاً لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ وَبُشْرَى‏ لِلْمُحْسِنِينَ‏(احقاف/12) و پيش از قرآن، كتاب موسى امام و رحمت بود و اين كتاب كه به زبان عربى است، تصديق كننده (كتاب‏هاى آسمانى) است تا به ظالمان هشدار دهد و براى نيكوكاران بشارت باشد. ☑️در تجليل از حاضران، قبلى‏ها را فراموش نكنيد. «و من قبله... و هذا كتاب» ▫️👈 ادامه دارد.... ☘️☘️☘️ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
☘️☘️☘️ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
📚 سخنرانی در همایش اساتید حوزه علمیه قم تاریخ: 1395/02/30 🆔 @a_javadiamoli_doross 💠 بقیة الله 🔸 از القاب برجسته آن ذات قدسی «بقیة الله» است؛ حالا یا چون است، مظهر «هو الباقی» است یا چون ﴿وَ أَمَّا مَا ینفَعُ النَّاسَ فَیمْكُثُ فِی الأرْضِ﴾[1] است، «هو البالقی» است یا چون موجودِ «عند الله»ی است: ﴿مَا عِندَكُمْ ینفَدُ وَ مَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ﴾[2] است؛ به هر تقدیر او است و شاگردانی که در دامنه این قلّه به سر می برند، آنها نه تنها سهمی از «بقیة الله»ی دارند، آنها ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ هستند! 🔸 تعبیر قرآن از جامعه فقها و علما و حکما و محققان این نیست که آنها عالِم هستند، چون خیلی ها عالِم هستند. تعبیر قرآن این نیست که اینها باقی هستند که در نهج البلاغه آمده است: «الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِی الدَّهْر».[3] قرآن به همان دلیل که حرف اول و آخر را می زند، برای عالمان دین مقامی قرار داده است که گرچه به حسب ظاهر خبر است؛ ولی در واقع انشا است؛ یعنی بکوشید: ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ بشوید! ﴿فَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ﴾، ﴿أُولُوا﴾؛ یعنی ﴿أُولُوا﴾، ﴿أُولُوا بَقِیةٍ ینْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الأرْضِ﴾،[4] نه تنها باقی باشید، نمیرید، نه تنها «بقیة الله» باشید، صاحب مُلک و مِلک بقا باشید! ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ باشید که غنی تر و قوی تر از ﴿أُولِی الأبْصَارِ﴾[5] است، قوی تر و غنی تر از ﴿أُوْلِی الألْبَابِ﴾[6] است، بقا مِلک شما باشد! می توانید را تصاحب کنید، این چه مقامی است؟ فرمود، چرا یک عده ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ نشدند؟ یک؛ چرا ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ به وظیفه شان عمل نکردند و جلوی فساد را نگرفتند؟ دو؛ ﴿فَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ﴾، چرا ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ درست نکردند؟ چرا حوزه ای درست نکردند که «اولوا بقیة الله» مظهر «بقیة الله» شود، شاگرد «بقیة الله» شود، ولی «بقیة الله» شود، جزء ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ شود؟ چرا چنین کاری نکردند؟! اگر چنین کاری کردند، چرا امکاناتی به آنها ندادند که جلوی فساد را بگیرند؟ ﴿فَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُولُوا بَقِیةٍ﴾ که ﴿ینْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الأرْضِ﴾، نه تنها در یک شهر، در نتیجه شاگردان ولی عصر کسانی هستند که مظهر «هو الباقی» باشند، باشند و نائب «بقیة الله» باشند، در محدوده ولایت، ولی «بقیة الله» باشند، در حوزه شاگردان آن حضرت، جزء ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ باشند که در اختیار آنها باشد، ماندنی باشند! این اصل اول. 🔸 جامعه ای ماندنی است که داشته باشد، فکری که با بنای عقلا و عرف و امثال آن است که اگر از محدوده شریعت بگذریم، به کشور چین و ژاپن برسیم، هم همین حرف هاست! این دیگر «بقیة الله» نیست، این دیگر ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ نیست، فرمود شما چرا جامعه ای نساختید که در آن ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ تربیت شود؟ صاحبان بقا بشوند؟ ﴿أُوْلِی الألْبَابِ﴾؛ یعنی لُب، مِلک اوست، ﴿أُولِی الأبْصَارِ﴾؛ یعنی بصیرت و بصیر بودن، مِلک و مُلک اوست، ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾؛ یعنی بقا مِلک اوست، دیگران را می توانند زنده نگه بدارند، کسی ولی بقاست که جلوی مرگ دیگران را بگیرد. ممکن است خود باقی باشد؛ اما نتواند جامعه ای را زنده کند، جامعه ای را نگه بدارد: ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ هستند که مالک و مَلِک بقا هستند و می توانند جامعه را سر پا نگه بدارند، فرمود شما می توانید این باشید! این هم دو. اولاً فرمود شما تک تک در حوزه های شخصی بخواهید: ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ تربیت کنید، این مقدور نیست: نهنگ آن بِه که با دریا ستیزد ٭٭٭ ز آب خرد ماهی خرد خیزد[7] اگر بخواهید فکر نو؛ یعنی فکر عمیق علمی این را پیدا کنید، ناچار هستید ده ها سال، حرف های دیگران را جمع کنید، ؛ به عرض دیگران برسانید، ؛ تعامل متقابل بین شما و دیگران باشد، ؛ آن عُرضه را از خود داشته باشید که حق را از ناحق تشخیص بدهید، ؛ آن حق را تحقیق کنید به احق برسانید، ؛ تا بشوید باقی، ؛ بعد بشوید: ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾، ؛ تا بتوانید جامعه را زنده کنید. ============= [1]. سوره رعد، آیه7. [2]. سوره نحل، آیه96. [3]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، حکمت147. [4]. سوره هود، آیه116. [5]. سوره حشر، آیه2. [6]. سوره بقره، آیه179 و 197. [7]. نظام، خمسه، خسرو و شیرین، بخش48. ☘️☘️☘️ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom