🎬 موشن گرافیک| علم غیب امام علی علیه السلام در لیله المبیت !!!! ❕عقیل هاشمی : ❓آیا در شب هجرت و لیله المبیت که امام علی به جای پیامبر اسلام در بسترش خوابید آیا امام علی می دانست که از این واقعه جان سالم به در می برد یا نمی دانست ? اگر علم غیب داشت و از سالم ماندن خود آگاهی داشت در این صورت , خوابیدن علی به جای پیامبر فضیلتی نبود , زیرا فضیلت در ندانستن و جان فدا کردن است و اگر علی اطلاع و آگاهی از عاقب کار نداشت , در این صورت تکلیف علم غیب امامان چه می شود با این که شیعه قائل به علم غیب امامان است ? 👌پاسخ را در کلیپ فوق ببینید . @Rahnamye_Behesht

👌پرسش و پاسخ های مربوط به پایان ماه صفر و ایامی که برخی به ایام محسنیه نامگذاری کرده اند ؛ 1⃣آیا پایان ماه صفر و آغاز ماه ربیع الاول شادی و تبریک دارد که امروزه این #شادی و تبریک گفتن مرسوم است ❗️آیا دهه محسنیه واقعیت دارد ❕ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/1836 2⃣می گویند ایام ابتدایی ماه ربیع روزهای حزن و اندوه و عزاداری است چون در این ایام است که خلافت غصب شد و به خانه حضرت زهرا حمله شد و فرزند ایشان سقط شد .بر پایه این استدلال دهه محسنیه از ۲۸ صفر تا۸ ربیع گرفته می شود آیا این کار اشکالی دارد ❗️ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/1837 3⃣هجوم به خانه وحی و هتک حرمت بیت نبوی و مورد ضربت قرار گرفتن حضرت زهرا دقیقا چند روز پس از شهادت پیامبر گرامی صورت گرفت ❗️آیا روزهای ابتدایی ماه #ربیع صورت گرفته است ❕آیا راست است که در روایتی آمده است که تا روز نهم ربیع باید سیاه پوش باشیم ❕آیا روایت مذکور دلالت ندارد که مصائب وارده پس از شهادت پیامبر تا روز نهم ربیع بوده است ❕❕ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/1838 4⃣آیا راست است که مصیبت سقیفه و شهادت حضرت محسن حتی از #مصیبت امام حسین هم بزرگتر است ❗️ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/1839

پاسخی به وهابی در مورد ماموریت پیامبر اسلام به هجرت از مکه !!!! 🤔پرسش : عَنْ أَبِي عَبْدِ الله قَالَ : لَمَّا تُوُفِّيَ أَبُوطَالِبٍ نَزَلَ جَبْرَئِيلُ عَلَى رَسُولِ الله فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ اخْرُجْ مِنْ مَكَّةَ فَلَيْسَ لَكَ فِيهَا نَاصِرٌ، وَثَارَتْ قُرَيْشٌ بِالنَّبِيِّ فَخَرَجَ هَارِباً حَتَّى جَاءَ إِلَى جَبَلٍ بِمَكَّةَ يُقَالُ لَهُ الْحَجُونُ فَصَارَ إِلَيْهِ. عبيد بن زراره می‌گوید : امام صادق گفت : آنگاه که ابوطالب از دنیا رفت، جبرئیل بر پیامبر نازل شد و دستور رساند که : ای محمد! از مکه بیرون شو، زیرا دیگر اینجا یاور نداری و قریش بر پیغمبر هجوم آوردند و آنحضرت از مکه گریخت.( اصول کافی ٤٤٩/١ ) این حدیث صحیح‌السند، اذعان می‌کند که پیغمبر ﷺ به هنگام وفات ابوطالب، دستور یافت که به مدینه هجرت کند و هجرت نمود. درحالی که آنحضرت حدود چهار سال، بعد از وفات ابوطالب، به مدینه هجرت نمود. [ابوطالب در سال 10 بعثت از دنیا رفت. و هجرت پیغمبر به مدینه در ابتدای سال 14 بعثت بود] ❗️❗️ 💠پاسخ💠 ❕متاسفانه وهابی روایت را نادرست و دروغ ترجمه کرده است . علامه مجلسی در ترجمه روایت می نویسد : "كلينى به سند حسن از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كرده است كه: چون ابو طالب به رحمت حق واصل شد جبرئيل بر حضرت رسول صلّى الله عليه و آله و سلّم نازل شد و گفت كه: يا محمد! از مكه بيرون رو كه اكنون تو را در مكه ياورى نيست؛ و قريش شوريدند بر آن حضرت پس‏ گريخت از ايشان و به جانب كوهى رفت در مكه كه آن را حجون مى‏گويند " 📚حیاه القلوب ج 3 ص 801 ❕وهابی به دروغ روایت را معنا کرد که پیامبر بلافاصله بعد از وفات ابوطالب علیهما السلام مامور شد به مدینه هجرت کرد و به این دستور عمل نیز کرد , در حالی که روایت کتاب کافی می گوید که پیامبر بر اثر فشار قریش پس از وفات جناب ابوطالب به کوهی در همان مکه گریخت و تنها مامور شده بود که از مکه هجرت کند نه آنکه لزوما به مدینه برود . ❗️بر اساس نصوص تاریخی شیعه و سنی , پیامبر گرامی پس از وفات جناب ابوطالب علیهما السلام و بر اثر فشار قریش و دستور خداوند به هجرت به سوی طائف هجرت کرد و در حدود یک ماه در طائف ماند اما اهالی طائف به پیامبر گرامی با سنگ و ... حمله بردند و پیامبر مجبور شد به سوی مکه باز گردد و با افراد مختلف رایزنی کند تا جایگاهی برای هجرت بیابد , نهایتا با اهالی مدینه رایزنی کرد و پس از بستن پیمانهای عقبه اول وعقبه دوم به سوی مدینه هجرت کرد : " ِ فَلَمَّا تُوُفِّيَ أَبُو طَالِبٍ خَرَجَ إِلَى الطَّائِفِ وَ أَقَامَ فِيهِ شَهْراً وَ كَانَ مَعَهُ زَيْدُ بْنُ الْحَارِثِ ثُمَّ انْصَرَفَ إِلَى مَكَّةَ وَ مَكَثَ فِيهَا سَنَةً وَ سِتَّةَ أَشْهُرٍ فِي جِوَارِ مُطْعِمِ بْنِ عَدِيٍّ وَ كَانَ يَدْعُو القَبَائِلَ فِي الْمَوَاسِمِ فَكَانَتْ بَيْعَةُ الْعَقَبَةِ الْأُولَى بِمِنًى فَبَايَعَهُ خَمْسَةُ نَفَرٍ مِنَ الْخَزْرَجِ ... فَلَمَّا انْصَرَفُوا إِلَى الْمَدِينَةِ وَ ذَكَرُوا الْقِصَّةَ وَ قَرَءُوا الْقُرْآنَ صَدَّقُوهُ وَ فِي السَّنَةِ الْقَابِلَةِ وَ هِيَ الْعَقَبَةُ الثَّانِيَةُ ... " _ " لَمَّا تُوُفِّيَ أَبُو طَالِبٍ تَنَاوَلَتْ قُرَيْشٌ مِنْ رَسُولِ الله ص فَخَرَجَ إِلَى الطَّائِفِ ... فَآذَوْهُ وَ رَمَوْهُ بِالْحِجَارَةِ فَانْصَرَفَ إِلَى مَكَّة ... " _ " توفّي أبو طالب، و ابتلي رسول الله صلّى الله عليه و سلّم أشدّ ما كان، فعمد لثقيف بالطّائف، رجاء أن يؤووه ... " _ " ان رسول الله يعرض نفسه في المواسم على قبائل العرب ... لم يزل رسول الله يعرض نفسه على كلّ قادم له اسم و شرف و يدعوه إلى الله. و كان كلّما أتى قبيلة يدعوهم إلى الإسلام .... ( ذكر أوّل عرض رسول الله، صلّى الله عليه و سلّم نفسه على الأنصار و إسلامهم‏ ) " 📚مناقب آل أبي طالب عليهم السلام  ج‏1، ص: 174 _ بحار الأنوار  ج‏19، ص: 22 _ تاریخ الاسلام ذهبی ج 1 ص 282 _ الکامل فی التاریخ ج 2 ص 93 _ 94 ❕برخی از علمای اهلسنت نقل کرده اند که پیامبر بعد از وفات جناب ابوطالب و ماموریت به هجرت از سوی خداوند , هجرتهای متعددی به سوی قبائل مختلف داشت و از مکه خارج می شد اما نتوانست یار و یاوری برای خود جمع کند تا آنکه با اهالی مدینه ارتباط گرفت و به سوی مدینه هجرت کرد : " يقولون أيضا: إنه بعد وفاة عمه خرج إلى بني صعصعة، و معه‏ علي؛ فلم يجيبوه، و غاب عن مكة عشرة أيام. و هاجر أيضا مع على و أبي بكر الى بني شبيان، و غاب ثلاثة عشر يوما، فلم يجد عندهم نصرة " 📚الصحيح من سيرة النبي الأعظم، ج‏3، ص: 267 ( به نقل از شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 4 ص 126 ) #شیعه_پاسخ @Rahnamye_Behesht

توضیحی در مورد آیه درود و صلوات !!!! 🤔#پرسش : آیه‌ی درود، مختص نماز اموات است!! 🔆 مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَيْفٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ : لَمَّا قُبِضَ النَّبِيُّ  صَلَّتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ وَالْمُهَاجِرُونَ وَالْأَنْصَارُ فَوْجاً فَوْجاً، قَالَ وَقَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ  يَقُولُ فِي صِحَّتِهِ وَسَلَامَتِهِ : إِنَّمَا أُنْزِلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ عَلَيَّ فِي الصَّلَاةِ عَلَيَّ بَعْدَ قَبْضِ اللَّهِ لِي : إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيماً. جابر جعفی می‌گوید : امام صادق گفت : آنگاه که پیغمبر خدا از دنیا رفت، ملائکه و مهاجرین و انصار، فوج فوج بر آنحضرت نماز میّت خواندند و حضرت علی گفت : پیغمبر در صحت و سلامت فرمود : این آیه، فقط درباره‌ی نماز میّت بر من، هنگام بعد از وفاتم، نازل شده است : ﴿إِنَّ ٱللَّهَ وَمَلَـٰۤئِكَتَهُۥ یُصَلُّونَ عَلَى ٱلنَّبِیِّۚ یَـٰۤأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ صَلُّوا۟ عَلَیۡهِ وَسَلِّمُوا۟ تَسۡلِیمًا﴾ [أحزاب/56) ( اصول کافی ٤٥١/١) در این حدیث از واژه‌ی إنما استفاده شده. که از أداة حصر است و مقصود را، فقط در «نماز میّت» منحصر می‌کند !!!! 💠پاسخ💠 ▫️خداوند در آیه 56 از سوره احزاب می فرماید : "خداوند و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‏فرستند، اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد بر او درود فرستيد و سلام گوئيد و تسليم فرمانش باشيد. " " إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيما " ( احزاب 56 ) ❕در تفسیر آیات فوق می خوانیم : " مقام پيامبر ص آن قدر والا است كه آفريدگار عالم هستى و تمام فرشتگانى كه تدبير اين جهان به فرمان حق بر عهده آنها گذارده شده است بر او درود مى‏فرستند، اكنون كه چنين است شما نيز با اين پيام جهان هستى هماهنگ شويد،" اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد بر او درود بفرستيد و سلام بگوئيد و در برابر فرمان او تسليم باشيد" (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً). او يك گوهر گرانقدر عالم آفرينش است، و اگر به لطف الهى در دسترس شما قرار گرفته مبادا ارزانش بشمريد، مبادا ارج و مقام او را در پيشگاه پروردگار و در نزد فرشتگان همه آسمانها فراموش كنيد، او يك انسان است و از ميان شما برخاسته ولى نه يك انسان عادى، كسى است كه يك جهان در وجودش خلاصه شده است. " صلات" و" صلوات" كه جمع آن است هر گاه به خدا نسبت داده شود به معنى فرستادن رحمت است، و هر گاه به فرشتگان و مؤمنان منسوب گردد به معنى طلب رحمت مى‏باشد . تعبير به" يصلون" به صورت فعل مضارع دليل بر استمرار است يعنى پيوسته خداوند و فرشتگان رحمت و درود بر او مى‏فرستند، رحمت و درودی پيوسته و جاودانى. " 📚تفسیر نمونه ج 17 ص 416 ▫️ادامه 👇

▫️ادامه 👇 ▫️وهابی به روایتی استناد کرد که می گوید آیه مذکور فقط در مورد نماز بر پیکر مطهر پیامبر نازل شده است , یعنی کیفیت نماز بر پیکر مطهر پیامبر توسط مسلمین تنها به خواندن آیه مذکور بود , چنانچه که در روایتی آمده است که ابو مریم انصاری می گوید : " از امام باقر علیه السلام پرسیدم: چگونه بر جنازه رسول خدا نماز خوانده شد؟ حضرت پاسخ داد: " چون امیر المؤمنین علیه السلام رسول خدا را غسل داده و کفن کرد، ملافه ای را به روی او کشید و سپس ده مرد را به کنار جنازه آورد و آنها گرد او حلقه زدند. سپس امیر المؤمنین علیه السلام در میان آنان ایستاد و فرمود: «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا» پس آن گروه نیز همین آیه ای را که امیر المؤمنین علیه السلام تلاوت فرموده بود، تکرار کردند تا این که اهالی مدینه و اهالی عَوالی [محله ای در حاشیه مدینه] بر جنازه رسول خدا به این کیفیت نماز خواندند ": قُلْتُ لَهُ كَيْفَ كَانَتِ الصَّلَاةُ عَلَى النَّبِيِّ ص قَالَ لَمَّا غَسَّلَهُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ كَفَّنَهُ سَجَّاهُ ثُمَّ أَدْخَلَ عَلَيْهِ عَشَرَةً فَدَارُوا حَوْلَهُ ثُمَّ وَقَفَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع فِي وَسَطِهِمْ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً فَيَقُولُ الْقَوْمُ كَمَا يَقُولُ حَتَّى صَلَّى عَلَيْهِ- أَهْلُ الْمَدِينَةِ وَ أَهْلُ الْعَوَالِي. " 📚الکافی ج 1 ص 450 ❗️بنابراین سبب نزول آیه مذکور آن بوده است که مسلمین با خواندن آن بر جنازه مطهر پیامبر اسلام وظیفه نماز خواندن بر پیکر مطهر را به انجام برسانند یعنی نماز آنان بر پیکر مطهر پیامبر تنها به خواندن همان آیه شریفه بود : " عوضا عن الصلاة كما مر. " 📚مراه العقول ج 5 ص 267 ❗️اما محتوای آیه که خبر از جایگاه والای پیامبر اسلام و صلوات مستمر خداوند و فرشتگان بر ایشان می دهد و مومنین را مامور به صلوات و تسلیم بودن در برابر اوامر پیامبر گرامی می کند در تمام زمانها برای مومنین راهنما و هدایت کننده است و انسان می تواند آیه مذکور را مرتب بخواند و از آن درس بگیرد , چنانچه که در روایتی  ابو مغیره می گوید : " از امام موسی کاظم علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: هر کس در تعقیبات نماز صبح و نماز مغرب پیش از آن که پاهایش را خم کند یا با کسی سخن گوید، آیه «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا» را تلاوت کند و بگوید: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ ذُرِّیَّتِهِ»، خداوند صد نیاز او را (هفتاد مورد در دنیا و سی مورد در آخرت) برطرف می‌کند. " "مَنْ قَالَ فِي دُبُرِ صَلَاةِ الصُّبْحِ وَ صَلَاةِ الْمَغْرِبِ قَبْلَ أَنْ يَثْنِيَ رِجْلَيْهِ أَوْ يُكَلِّمَ أَحَداً إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ ذُرِّيَّتِهِ قَضَى اللَّهُ لَهُ مِائَةَ حَاجَةٍ سَبْعِينَ فِي الدُّنْيَا وَ ثَلَاثِينَ فِي الْآخِرَة " 📚ثواب الاعمال ص 156 ❕مرحوم طبرسی از امیر المؤمنین علیه السلام روایت می‌کند که پیرامون تفسیر آیه «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا» فرمود: " این آیه ظاهر و باطنی دارد. ظاهر آن، «صَلُّوا عَلَیْهِ» و باطن آن «وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا» است. یعنی در برابر کسی که رسول خدا علیه و آله او را وصیّ و خلیفه خود قرار داد و او را بر شما ترجیح و برتری داد و عهدی که با او بسته، سر تسلیم فرود آورید و از او اطاعت کنید. این مطلبی که تو را از آن آگاه نمودم، تأویلی است که تنها، کسی که حس لطیف و ذهن و تشخیص درستی دارد، آن را می‌داند " "لِهَذِهِ الْآيَةِ ظَاهِرٌ وَ بَاطِنٌ فَالظَّاهِرُ قَوْلُهُ صَلُّوا عَلَيْهِ وَ الْبَاطِنُ قَوْلُهُ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً أَيْ سَلِّمُوا لِمَنْ وَصَّاهُ وَ اسْتَخْلَفَهُ وَ فَضَّلَهُ عَلَيْكُمْ وَ مَا عَهِدَ بِهِ إِلَيْهِ تَسْلِيماً وَ هَذَا مِمَّا أَخْبَرْتُكَ أَنَّهُ لَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا مَنْ لَطُفَ حِسُّهُ وَ صَفَا ذِهْنُهُ وَ صَحَّ تَمْيِيزُه‏ " 📚الاحتجاج ج 1 ص 253 #شیعه_پاسخ @Rahnamye_Behesht

نقدی بر حسن آقامیری در مورد برخورد با دشمن از روی فضل !!! ▫️در کلیپی که اخیرا از حسن آقامیری منتشر شده است , او در انتقاد از انتقام گیری ایران از جنایات اسرائیل متذکر می شود که امیر مومنان خطاب به امام حسن علیهما السلام فرمودند که باید با دشمن از روی فضل برخورد شود , استناد او به این فراز از نهج البلاغه است که حضرت فرمود : " «با دشمن خود با فضل و كرم رفتار كن كه در اين صورت از ميان دو پيروزى (پيروزى از طريق خشونت و پيروزى از طريق محبّت) شيرين‏ترين را برگزيده‏اى»؛ (وَخُذْ عَلَى‏ عَدُوِّكَ بِالْفَضْلِ فَإِنَّهُ أَحْلَى‏ الظَّفَرَيْنِ). 📚نهج البلاغه نامه 31 👌بر اساس بیان فوق گفتنی است که اصل اولی در برخورد حتی برخورد با دشمن , برخورد با مدارا و فضل و بزرگواری است , چنانچه که در شرح کلام فوق می خوانیم : "اين جمله در واقع تاكيدى است بر آنچه در توصيه‏هاى قبل آمد؛ ولى با تعبيرى دلپذير مى‏فرمايد: تو ممكن است از طريق شدت و خشونت بر دشمنت پيروز شوى و نيز ممكن است از طريق ابراز محبّت و دوستى؛ به يقين دومى شيرين‏تر است و عاقبت بهترى دارد، چرا كه در آينده بيم خشونتى نخواهى داشت در حالى كه اگر با خشونت پيروز شوى هر زمان انتظار خشونت جديدى از سوى دشمن خواهى داشت و به تعبير ديگر در روش اوّل دشمن همچنان دشمن باقى مى‏ماند در حالى كه در روش دوم، دشمن مبدل به دوست مى‏گردد. در كتاب مقاتل الطالبيين ابوالفرج اصفهانى داستان جالبى در اين زمينه از موسى بن جعفر عليهما السلام نقل مى‏كند كه مردى از خاندان عمر چون حضرت موسى بن جعفر عليه السلام را مى‏ديد، به امير المؤمنين على عليه السلام دشنام مى‏داد تا حضرت را ناراحت كند. يكى از دوستان امام عليه السلام عرض كرد اجازه دهيد آن مرد ناصبى را به قتل برسانيم. امام عليه السلام فرمود: نه سپس سوار شد و به سوى مزرعه آن مرد ناصبى‏ رفت و با مركب خود مقدارى از زراعت او را پايمال كرد. مرد ناصبى فرياد برآورد: زراعت ما را پايمال نكن. امام عليه السلام (به خاطر مصالحى) گوش به حرف او نداد و همچنان پيش آمد تا نزد او رسيد و با او به شوخى و مزاح پرداخت سپس فرمود: چقدر هزينه كشت اين زراعت تو شده است عرض كرد: صد دينار. فرمود: چقدر اميد دارى كه سود كنى؟ عرض كرد: نمى‏دانم. امام عليه السلام فرمود: (نگفتم چقدر سود مى‏كنى) گفتم: چقدر اميد دارى سود كنى؟ عرض كرد: صد دينار. امام عليه السلام سيصد دينار در آورد و به او بخشيد. آن مرد برخاست و سر امام عليه السلام را بوسيد. هنگامى كه امام عليه السلام بعد از اين ماجرا وارد مسجد شد آن مرد ناصبى برخاست سلام كرد و گفت: «اللَّه اعلم حيث يجعل رسالته؛ خدا مى‏داند رسالت و نبوّت خود را در چه خاندانى قرار دهد» ياران آن مرد ناصبى برخاستند و او را نهى كردند و گفتند: اين چه كارى است كه مى‏كنى؟ مرد ناصبى به آنها دشنام داد. در اينجا امام عليه السلام به يارانش فرمود: كدام يك بهتر بود آنچه را شما مى‏خواستيد يا آنچه را من مى‏خواستم؟ " 📚مقاتل الطالبيين، ص 332. مرحوم علامه مجلسى همين داستان را به صورت مشروح‏تر در بحارالانوار، ج 48، ص 102، ح 7 آورده است. ( به نقل از پیام امام امیر المومنین , ج 9 ص 654 ) ❗️بنابراین انسان باید حتی با دشمن هم از روی مدارا و فضل و بزرگواری رفتار کند اما این اصل استثناء هم دارد و استثناء آنجایی است که دشمن از مدارا و رفتار فاضلانه انسان سوء استفاده کند و در دشمنی کردن جسور تر شود , چنانچه که در همان نامه 31 نهج البلاغه , امیر مومنان در چندجا متذکر این استثناء شده است و مثلا در فرازی پیرامون مدارای با دشمن می فرماید : " «اما بر حذر باش از اينكه اين كار را در غير محلش قرار دهى يا درباره كسى كه اهليت ندارد به كار بندى»؛ (وَ إِيَّاكَ أَنْ تَضَعَ ذَلِكَ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ، أَوْ أَنْ تَفْعَلَهُ بِغَيْرِ أَهْلِهِ). 📚نهج البلاغه نامه 31 ❗️در شرح کلام فوق می خوانیم : " تفاوت جمله «وَ إِيَّاكَ أَنْ تَضَعَ ...» و جمله «أَوْ أَنْ تَفْعَلَهُ ...» در اين است كه جمله دوم به افراد نااهل و لجوج و كينه‏توز اشاره دارد كه نيكى در برابر بدى آنها سبب جرأت و جسارتشان مى‏شود و مانند «ترحم بر پلنگ تيز دندان» است؛ ولى جمله اوّل ناظر به كسانى است كه چنين حالتى ندارند؛ اما نيكى‏هاى مكرر در برابر بى‏مهرى‏هاى آنها اى بسا سبب اشتباهشان مى‏شود و خيال مى‏كنند كار خوبى انجام داده‏اند. " 📚پیام امام امیر المومنین ج 9 ص 650 ▫️ادامه 👇

▫️ادامه 👇 ❗️همینطور حضرت در فرازی دیگر هم متذکر استثناء مذکور شده و می فرماید : " در آنجا كه رفق و مدارا سبب خشونت مى‏شود خشونت مدارا محسوب خواهد شد؛ چه بسا داروهايى كه سبب بيمارى گردد و بيمارى‏هايى كه داروى انسان است " "إِذَا كَانَ الرِّفْقُ خُرْقاً كَانَ الْخُرْقُ رفْقاً رُبَّمَا كَانَ الدَّوَاءُ دَاءً، وَ الدَّاءُ دَوَاءً " 📚نهج البلاغه نامه 31 ❕در شرح کلام فوق می خوانیم : " اصل و اساس در برنامه‏هاى زندگى، نرمش و مداراست؛ ولى گاه افرادى پيدا مى‏شوند كه از اين رفتار انسانى سوء استفاده كرده بر خشونت خود مى‏افزايند در مقابل اين افراد خشونت تنها طريق اصلاح است. جمله بعد در واقع به منزله علت براى اين جمله است، زيرا مواردى پيدا مى‏شود كه دوا، درد را فزون‏تر مى‏سازد و تحمل درد، دوا محسوب مى‏شود همان گونه كه شاعر گفته است: هر كجا داغ بايدت فرمود        چون تو مرهم نهى ندارد سود اشاره به اينكه زخم‏هايى است كه تنها درمان آن در گذشته داغ كردن و سوزاندن بود، به يقين در آنجا مرهم نهادن بيهوده و گاه سبب افزايش بيمارى و به عكس گاه بيمارى‏هايى عارض انسان مى‏شود كه سبب بهبودى از بيمارى‏هاى مهم‏ترى است. " 📚پيام امام امير المومنين عليه السلام، ج‏9، ص: 637 ❕امیر مومنان علیه السلام در بیان دیگری فرمود : "مادام كه مدارا كردن بهتر است مدارا كن؛ اما در آنجا كه جز شدت عمل تو را بى‏نياز نمى‏كند تصميم به شدّت بگير " " وَارْفُقْ مَا كَانَ الرِّفْقُ أَرْفَقَ، وَاعْتَزِمْ بِالشِّدَّةِ حِينَ لَاتُغْنِي عَنْكَ إِلَّا الشِّدَّةُ " 📚نهج البلاغه نامه 46 ❕باز در شرح کلام فوق می خوانیم : "به اين ترتيب اصل و اساس در مناسبات ميان حاكميّت و مردم، بلكه در تمام مديريت‏ها رفق و مداراست؛ ولى اگر كسانى از مدارا كردن مدير خواستند سوء استفاده كنند، جز برخورد شديد چيز ديگرى كارساز نيست. امروز هم مشاهده مى‏كنيم كه بهترين راه براى مبارزه با مفاسد اجتماعى و امر به معروف و نهى از منكر استفاده از برخوردهاى محبّت‏آميز و منطق توأم با ادب و مداراست كه اكثريت افراد از اين طريق رام مى‏شوند؛ ولى گروه اندكى هستند كه جز با شدت عمل دست از اعمال خلاف برنمى‏دارند. " 📚پيام امام امير المومنين عليه السلام، ج‏10، ص: 253 ❕همینطور امیر مومنان در موارد دیگری نیز متذکر استثناء در مدارا شده اند و فرمودند : " اين امر (خروج ناكثين) را تا زمانى كه قابل مهار كردن باشد، مهار مى‏كنم، و هر گاه ناچار شدم، آخرين چاره، داغ كردن است (و با آنها مى‏جنگم‏ ) _  كسى كه احترام نهادنْ اصلاحش نكند، بى‏احترامى كردنْ اصلاحش مى‏كند _ كسى كه احترام نهادن درستش نكند، بى‏احترامى [به او]، درستش مى‏كند _  هر گاه ارج نهادن، سود نبخشد، خوار داشتن، كارگرتر است، و هر گاه تازيانه كارگر نباشد، شمشير، مؤثرتّر است _  احترام نهادن، به همان اندازه كه فرومايه را فاسد مى‏كند، بزرگوار را اصلاح مى‏كند _ كسى كه زيبايىِ مدارا اصلاحش نكند، بدىِ مجازات، اصلاحش مى‏كند. " "سَامسِكُ الأَمرَ مَا استَمسَكَ، وإذا لَم أجِد بُدّاً فَآخِرُ الدَّواءِ الكَيُ _ مَن لَم تُصلِحهُ الكَرامَةُ، أصلَحَتهُ الإِهانَةُ _ مَن لَم تُقَوِّمهُ الكَرامَةُ، قَوَّمَتهُ الإِهانَةُ _ إذا لَم تَنفَعِ الكَرامَةُ فَالإِهانَةُ أحزَمُ، وإذا لم يَنجَعِ  السَّوطُ فَالسَّيفُ أحسَمُ. _الكَرامَةُ تُفسِدُ مِنَ اللَّئيمِ بِقَدرِ ما تُصلِحُ مِنَ الكَريمِ _ مَن لَم يُصلِحهُ حُسنُ المُداراةِ أصلَحَهُ سوءُ المُكافاةِ. " 📚دانشنامه قرآن و حدیث ج 2 ص 301 به نقل از کتابهایی چون نهج البلاغه , تاریخ طبری , بحار الانوار , غرر الحکم و .... 👌بنابراین اگر چه اصل اولی در برخورد با دشمن , برخورد همراه با فضل و مدارا و خویشتن داری است اما این اصل در برابر دشمنان لجوج که مدارا کردن سبب گستاخ تر شدنشان می شود , استثناء خورده است . 👈ما به حسب تجربه معتقدیم که مدارا و کوتاه آمدن در برابر جنایات اسرائیل سبب گستاخ تر شدن این دشمن خون آشام می شود و باید پاسخ جنایات این رژیم جعلی را به گونه ای داد که سبب تنبیه او و ایجاد بازدارندگی لازم در برابرش شود ( مانند حذف کردن چهره های شاخص اطلاعاتی و نظامی رژیم و الا صرف موشک باران کردن نقطه ای ممکن است آن انتقام و بازدارندگی  مطلوب را حاصل نکند  ) .👉 #شیعه_پاسخ @Rahnamye_Behesht

📖عنوان مقاله : نقدی بر حسن آقامیری در مورد برخورد با دشمن از روی فضل !!! در کلیپی که اخیرا از حسن آقامیری منتشر شده است , او در انتقاد از انتقام گیری ایران از جنایات اسرائیل متذکر می شود که امیر مومنان خطاب به امام حسن علیهما السلام فرمودند که باید با دشمن از روی فضل برخورد شود , بنابراین نباید از اسرائیل انتقام گرفت . 👌ما در مقاله فوق پاسخ ادعایش را داده ایم . @Rahnamye_Behesht