بسم الله . نمی دونم لایق بودم که چشم در چشمانم #وصیت کردی و برای آخرین بار فرزندانت را به من سپردی و گفتی فاطمه را با #حجاب زینب گونه و محمد را با #غیرت علی وار بزرگ کنم . نمی دانم حکمت این کار را در چه می دیدی که این بار هم جدا از دوستانت باید مزاری در قطعه ای از دیارت در ، درّه مرابیک ، برایت فراهم میکردیم. . دوستانت وقتی خبر شهادتت را شنیدند ، همه #اشک فراق در چشمان شان حلقه بست، چرا که تو بالبخندت دل هر انسان آزاده ای را سوزاندی و گفتی من ثابت کردم که " انی سلم لمن سالکم" تو #اجر اشک هایت را گرفتی و توحیدی شدی ! و برای این کار از عزیزترین هایت فاطمه وزهرا و محمد مهدی گذشتی نه به این خاطر که تو وابسته نبودی ... نه! تو #عاشق عزیزانت بودی و عاشق برای معشوقش به هر آب و آتش می زند که او در راحتی و آرامش باشد‌. پس تو رفتی اما افتخاری بر پیشانی عزیزانت شدی که فردای قیامت همه با عزت در پیشگاه حق تعالی سر، بلند کنیم و بگوییم هر کدام از ما تکلیفی به دوش داشتیم ... لحظه ای که یزیدیان زمان در پی تکرار #عاشورا و جسارتی دیگر به خیمه ی بی بی زینب بودند ... ما با تمام توان و هستی مان ایستادیم و گوش به فرمان #حسین زمان و نائب برحق #ولیعصر (عج) سید علی، گوش به فرمان شدیم و اجازه تکرار عاشورا را ندادیم! قلم به دست گرفتم که تا سحر مانده... من و نگاه تو و ذوق های درمانده ... صدای خنده ،تو قاب عکس هست ... جلوی قاب شما چشم های تر مانده... دلنوشته ی همسر #شهید_محسن_فانوسی @rahro313