eitaa logo
فصلنامه رهیافت اندیشه
586 دنبال‌کننده
749 عکس
8 ویدیو
10 فایل
🔖تحلیل و پاسخ‌یابی مسائل اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، حقوقی و... در چهارچوب اندیشه اسلامی 🔖گفت‌وگوهای چالشی با اساتید و صاحب‌نظران 🔖بهره‌گیری از یادداشت‌های مسئله‌محور پژوهشگران و نویسندگان ارتباط با ادمین: @admin_rahyaftandisheh تبادل: @rahyaft_t
مشاهده در ایتا
دانلود
🔘 اوضاع رفتاری و اخلاقی خاص ما با هر شکل علمی به عملکردمان برمی‌گردد 📌دکتر محمدعلی رمضانی فرانی در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 اینکه ما در حوزه‌هایی که به‌عنوان رشته‌ها و گرایش‌های علمی هستند، درس خارج هم داشته باشیم، بسیار خوب است و ضرورت هم دارد. نکته‌اش این است که آیا می‌تواند جایگزین علم شود تا بگوییم ما به علم اقتصاد نیازی نداریم؟ چه غربی، چه شرقی، چه اسلامی. آیا می‌توان هر آنچه که در حوزۀ مسائل داریم، به مراجع و مجتهدانی ارجاع دهیم که توانمندی مطالعات به شکل درس خارج را دارند و آن‌ها مسائل را حل کنند و برگردانند و ما بتوانیم از آن‌ها به‌نحوی استفاده کنیم که دیگر از آن علم بی‌نیاز شویم؟ 🔖 به‌طور کلی ما هر شکل علمی داشته باشیم، چه سکولار و چه دینی، اوضاع رفتاری و اخلاقی خاصی داریم که به عملکرد برمی‌گردد و چون ما مسلمان و در جامعۀ اسلامی هستیم، می‌خواهیم عملکرد‌مان با دیدگاه فقهی تطابق داشته باشد؛ چون آنچه در عمل از ما می‌پذیرند، حجیت شرعی است. چون ما مقلد هستیم و در حوزۀ عملی و رفتارها به احکام و رسالۀ مراجع مراجعه می‌کنیم. 🔖 به‌نظر می‌رسد وظیفه هم همین است؛ یعنی ما یا باید مجتهد باشیم یا مقلد. اگر مقلد باشیم و مرجع‌مان را براساس اصولی که گفته شده، درست تعیین کرده باشیم، دیگر نباید در قیامت و دنیا بگویند چرا این کار را کرده‌اید. استدلالش هم حجیت شرعی است که استناد به قول مرجع است. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 علل نبود التزام به مبانی عفیفانه در زیست برخی از هنرمندان 📌دکتر کمیل قیدرلو در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 بسیاری از افراد در حوزۀ هنر اصالتاً افراد متشرع و متدین نیستند. این بخشی از ماجراست؛ یعنی جای بی‌ایمانی و بی‌باوری است؛ همچنین التزامات آن، یعنی فرهنگی که به آن متعلق هستند و زیست فرهنگی که دارند. فرهنگ، نوعی سبک و قاعده است که براساس آن در محیط جمعی‌تان دنیا را فهم کرده و رفتار می‌کنید. در زیست این افراد ارتباطات عفیفانه تعریف خاص و مشخصی ندارد. این بخشی از ماجراست. 🔖 بخشی‌ از آن ناظر به این است که این‌ها وارد محیط هنری شده و جامعه‌پذیر محیط هنری می‌شوند؛ یعنی فقط باور شخصی یا فرهنگ خانوادگی‌شان نیست، بلکه باور حرفه‌ای یا فرهنگ حرفه‌ای‌شان این‌گونه است. اگر دقت کنید بسیاری از هنرمندان ما قبل از اینکه هنرمند شوند، محجبه‌اند و رفتار عفیفانه دارند. وقتی وارد می‌شوند، می‌گویند اگر یک جور خاصی نباشیم، اصلاً رشد پیدا نمی‌کنیم. ما را نمی‌پذیرند. پس روابط عفیفانه در آنجا مانع رشد است. 🔖 علت دیگر این است که دنیای هنر دنیای خیال است. عرصۀ خیال، عرصۀ حضور شیاطین و فرشتگان است. اگر برای خلق آثار هنری ظرفیت تنزیل، پایین‌آوردن یا مهبط ملائکه‌شدن وجود نداشته باشد، کار هنری با شیاطین انجام می‌شود. خلق اثر هنری این اقتضائات را دارد. لذا برخی هنرمندان با مصرف مشروب، مواد مخدر و روان‌گردان می‌خواهند حس هنری و خلاقیت برایشان ایجاد شود تا در ظرف ارتباط با شیاطین قرار گیرند. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 لزوم پیشبرد روابط سیاسی در جهت منافع اقتصادی 📌 مصطفی رناسی در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 ما باید از سیاست به نفع اقتصاد تا حدی کوتاه بیاییم و ممکن است با یک‌سری از کشورها تنش داشته باشیم و از نظر استراتژیک با آن‌ها دشمن باشیم؛ اما با همین همسایگان خود که می‌توانیم دوست باشیم. 🔖ما می‌توانیم روابط سیاسی را تا حدی با آن‌ها به نفع اقتصاد به پیش برده، تا حدی گذشت کنیم و ارتباط خود را کمی صمیمانه کرده، اولویت را به اقتصاد بدهیم؛ یعنی اگر بخواهیم تنشی به کشور ایجاد کنیم، ببینیم که آیا این تنش به اقتصاد ما لطمه می‌زند یا نه و آیا این تصمیمات سیاسی، مخلّ اقتصاد ما نیست و اگر لطمه می‌زند، این تنش را انجام ندهیم و اقتصاد را در اولویت قرار دهیم. 🔖 البته نمی‌گویم اقتصاد باید همه‌چیز باشد. بالأخره مسائل امنیتی و سیاسی هم در این زمینه مهم هستند؛ اما تا حد زیادی باید به اقتصاد اولویت داد و وزارت امور خارجه را ملزم کرد که روابط سیاسی را با توجه به اقتصاد و نفع اقتصادی و هماهنگ با وزارت صنایع به پیش ببرد و یک مقدار ارتباط سیاسی را بر این مبنا لحاظ کنیم. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 شروط مهم در ایجاد یک دادگاه حقوق بشری در سطح جهانی 📌 دکتر حسین خلف‌رضایی در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 ناظر به استفاده از مبانی حقوق بشری برای طرح دعوا در مراجع قضایی بین‌المللی به‌طور خیلی خلاصه، به دو گزاره باید توجه داشت؛ اول اینکه، صلاحیت مراجع قضایی بین‌المللی برخلاف نظام‌های داخلی، اجباری و برخواسته از قواعد امری نبوده، بلکه اصولاً مبتنی بر رضایت طرفین دعواست. 🔖 دوم آنکه، قواعد حقوق بشری به جهت آنکه ذی‌نفع آن‌ها افراد هستند و نه دولت‌ها، دربارۀ قواعدی که ضامن منافع دولت‌ها هستند، تضمینات و ضمانت‌های اجرایی متفاوتی دارند و شاید بتوان گفت که ظرفیت‌ها و سازوکارهای قضایی بین‌المللی محدودتری از آن‌ها حمایت می‌کند. 🔖 دلیل این امر نیز کراهت یا استقبال‌نکردن دولت‌ها برای پذیرش نهادهای نظارتی قضایی بر نحوۀ رفتار آن‌ها دربارۀ افراد و شهروندانشان است. 🔖 بنابراین در سطح بین‌المللی یا جهانی، یک دادگاه حقوق بشری وجود ندارد و تنها در حوزۀ حقوق بشردوستانه، دیوان کیفری بین‌المللی فعالیت می‌کند که رسیدگی آن نیز نیازمند همان اصل کلی رضایت طرفین به صلاحیت این مرجع است. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 اصلاح وضعیت عفاف و حجاب با قدرت مردمی 📌 دکتر عبدالرسول علم‌الهدی در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 اگر نظام ما مردم‌پایه است و انقلاب اسلامی مردم‌سالاری دینی را پیش می‌برد، هیچ چاره‌ای نداریم جز اینکه با قدرت مردم، وضعیت عفاف و حجاب را درست کنیم. 🔖 از قضا دو طرح بسیار مهم و خوب در کشور در جریان بود. یکی طرح مربیان عفاف و حجاب در مدارس بود که مؤسسۀ ریحانه‌النبی وابسته‌به حوزۀ علمیۀ قم این کار را انجام می‌داد و بسیاری از مدارس در استان‌ها تحت‌تأثیر قرار گرفتند. 🔖 دومین طرح هم طرح غرفه‌های عفاف و حجاب با عنوان دختران انقلاب یا ایستگاه‌های عاشقی یا چهارشنبه‌های طلایی بود. من عنوان‌های مختلف را در تهران و شیراز و اصفهان دیده‌ام که کار کردند و خیلی جالب‌توجه بوده است. 🔖 این‌ها به‌صورت مواجهۀ مستقیم و حضوری در ملأ عام با فرد بدحجاب و بی‌حجاب وارد گفت‌وگو می‌شوند و بسیار مغتنم است. ما الآن در حوزۀ سیاست‌های عمومی به‌شدت به مواجهۀ گفت‌وگومحور با افراد بی‌حجاب و بدحجاب نیاز داریم؛ یعنی کار کوتاه‌مدت جدی می‌خواهیم. این کار کوتاه‌مدت جدی ما این است و این‌ها را باید سریعاً احیا کنیم و این‌ها هم در طول یک‌سال‌و‌نیم و دو‌سال گذشته کار می‌کردند و اجمالاً نتایج خوبی هم داشتند. هرچند می‌دانم که این کارها کوچک است و ابعاد آن‌ها باید خیلی گسترده و بزرگ‌تر شود، کارهای این‌ها خیلی فایده دارد. حال وقتی این راهکارها کنار هم گذاشته می‌شود، معنا پیدا می‌کند. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 ضرورت رشد افراد در سن مناسب 📌 دکتر حبیب‌الله قاسمی در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 افت‌و‌خیزهای وجودی در میان انسانها حاصل محیط اطراف طرفین است و اگر در کنار دو طبع متفاوت قرار بگیرد، به فرض اینکه در مسیر وجودی خود قله را هم بلد باشند و بدانند که می‌خواهند به کدام مسیر برسند، همه موقعی اتفاق می‌افتد که ما قبل از اینکه به پانزده‌سالگی و بلوغ برسیم، درست تربیت شده باشیم که به محض رسیدن به این سن در این مسیر برویم. 🔖 واقعیت این است که در ما باید مجموعۀ رشدی در دوران راهنمایی اتفاق بیفتد که در دبستان آن‌چنان توقعی از آن نیست. در دبستان فقط باید آرام‌آرام به دانش‌آموز یاد داد. 🔖 اما در دوران راهنمایی باید طوری آموزش ببیند که پای کار بایستد و استوار و محکم در مسیر قرار بگیرد. اگر این امر اتفاق بیفتد، فرد می‌تواند از پانزده‌سالگی به بعد، تا نهایتاً هجده و نوزده‌سالگی ازدواج کند و فرد می‌تواند بگوید که رزق من دست خداست و با توکل بر او می‌روم و ازدواج می‌کنم. 🔖 اما متأسفانه این رشد در بسیاری از افراد در این سنین نیست و فقط ودیعه‌ای به اسم میل جنسی دارند و وقتی از آن‌ها پرسیده می‌شود که برای چه می‌خواهید ازدواج کنید؟ به وضوح نمی‌گوید؛ اما در‌نهایت به‌خاطر میل جنسی اوست. لذا اگر قرار است رشدی صورت بگیرد، باید در دوران راهنمایی اتفاق بیفتد. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 لزوم مدیریت صحیح و همه‌جانبه در برخورد با نوسانات ارزی 📌رضا محتشمی‌پور در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 ما ارزی را در اوج نوسانات ارزی فیکس می‌کنیم و بعد تمام منابع ارزی‌مان را پمپاژ می‌کنیم تا بتوانیم آن ارز را حفظ کنیم. بعد باتوم به‌دست می‌گیریم و مثلاً صف صرافی‌ها را متفرق می‌کنیم و دلال‌های ارز خرده‌پا را می‌گیریم و درنهایت هم کسی را به‌عنوان متهم می‌گیریم و دوباره روز از نو، روزی از نو. پروندۀ بعدی و پروندۀ بعدی بارها تکرار می‌شود. 🔖 به‌نظر من آنجا باید از خودمان سؤال کنیم که کارهایی را که باید، انجام دادیم؟ آیا آن تصمیماتی که گرفتیم، درست بود؟ چون اگر آن را انجام ندهیم، خیلی گریزی از این نیست. بالأخره روزی مجبوریم ارز 4200تومانی را برداریم و این موج تورمی ایجاد می‌کند و موج تورمی به‌شدت روی زندگی مردم تأثیرگذار است و آسیب سنگینی می‌زند و واقعاً بخش سنگینی از مردم را زیر خط فقر و فلاکت می‌برد و بعد شما باید منتظر عوارض اجتماعی آن باشید و اگر عوارض اجتماعی بروز کند، این مسئله را تشدید خواهد کرد. 🔖 پس طبیعتاً نمی‌توانیم خیلی راحت بنشینیم و دربارۀ مضرات مداخلۀ قیمتی صحبت کنیم و مجبوریم جایی با قبول هزینه‌های سنگین آن، مداخلۀ قیمتی کنیم تا بتوانیم موج‌ها را مدیریت کنیم؛ ولی باید قبول کرد که این هم خودش تبعات دارد و ما باید آنجا درست تصمیم می‌گرفتیم و باید درست مدیریت می‌کردیم. آن اقدامات خیلی سبک‌تر از این اقدامات بود؛ ولی این کار را نکردیم و حالا باید جراحی کنیم و این جراحی هم خیلی پرهزینه است. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 نظریات مختلف در باب مشارکت مردمی 📌 دکتر محمدتقی دلفروز در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 دغدغۀ مشارکت واقعی و متنوع هم در ایران و هم در نظام‌های دموکراتیک غرب موضوع بسیار اساسی و مهمی به‌شمار می‌رود و نظریه‌پردازی‌های زیادی در این زمینه انجام شده است. 🔖 برای مثال در خود غرب به دموکراسی شومپیتری نقد زیادی وارد شده که معتقد است مردم با انتخاب حاکمان از طریق انتخابات، وکالت حکومت‌گری را به آن‌ها می‌دهند و مأموریت آن‌ها پس از آن پایان می‌یابد و باید نظاره‌گر تصمیمات حکومت‌گران باشند. اگر راضی نبودند، در انتخابات بعدی با انتخاب‌نکردن‌شان آن‌ها را مجازات می‌کنند. 🔖 نظریه‌ای انتقادی می‌گوید در غرب دموکراسی واقعی نیست و حکومت‌گران از طریق ابزارهای رسانه‌ای خود به افکار مردم در جهت منافع خود شکل می‌دهند. البته هابرماس در پاسخ به این نظریه‌پردازان با تأکید بر ظرفیت‌های حوزۀ عمومی برای مشارکت مردم دیدگاه‌های خوش‌بینانه‌تری مطرح کرده است. 🔖 برای کشورهای کمتر دموکراتیک نیز برخی از واژۀ انتخابات‌گرایی یا الکتورالیسم استفاده کرده و معتقدند که دموکراسی در این کشورها به انتخابات هدایت‌شده محدود می‌شود و از آزادی‌ها و ‌مشارکت واقعی خبری نیست. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 نافرمانی مدنی؛ انقطاع نسبت مردم با روابط اجتماعی حاکم 📌 دکتر غلامرضا خواجه‌سروی در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 نافرمانی مدنی زمانی رخ می‌دهد که عموم مردم و آن هم در حوزۀ امور زندگی خود، یعنی مدنیت و شهر و روابطی که در جامعه حاکم است، بریده شوند. 🔖 به‌طور کل در اواخر دوران رژیم شاه، مخصوصاً بعد از خروج شاه از ایران، نافرمانی مدنی اتفاق افتاد و آن هم در جنبۀ مثبت خود بوده که خود بنده در آن زمان به یاد دارم که مردم و به‌خصوص جوانان و افراد انقلابی حتی در امور مدنی مثل راهنمایی و رانندگی، زیاد به فرمان و دستور شهربانی توجه نمی‌کردند و خودشان امور را به‌دست گرفتند و دیگر کسی به چیزی باعنوان حکومت شاهنشاهی توجه نمی‌کرد و همۀ کارها را خودشان انجام می‌دادند.‌ 🔖 اگر بخواهیم قبل از این دوران به‌‌دنبال چنین مصداقی بگردیم، زیاد نمی‌توان موردی پیدا کرد؛ اما در دورۀ انقلاب، این اتفاقات افتاده که توسط انقلابیونی که به‌دنبال انقلاب در ایران بودند، در موارد مختلفی این کار صورت گرفت. مثلاً اینکه حضرت امام گفتند سربازها از پادگان‌ها بروند، بسیاری از این افراد، سربازی خود را رها کردند و رفتند. مثلاً حضرت امام به کارکنان شرکت نفت گفتند که به اندازۀ مصرف داخلی تولید کنید و شیر نفت را روی خارجی‌ها ببندید، این اتفاقات صورت گرفت. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 حجاب؛ ثمرۀ درخت ایمان 📌 دکتر محسن شاکری‌نژاد در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 حجاب به‌عنوان واجب شرعی که از قضا در هیچ‌کدام از مذاهب اسلامی هیچ شک و شبهه‌ای در آن نیست، کاملاً مبتنی‌بر آیات قرآن است. وقتی از این واژه به‌عنوان واجب شرعی استفاده می‌کنیم، طبیعتاً میوه‌ای است که محصول درخت ایمان است. 🔖 بنابراین اگر شما ایمان را درنظر نگیرید و به سراغ یکی از محصولات این درخت یعنی حجاب بروید، دچار مشکل می‌شوید. البته یک‌سری فواید برای حجاب به‌صورت تاریخی برشمرده شده است و به دلیل منافعی که داشته و حتی در اعتقادات غیراسلامی وجود داشته است. 🔖 منتها اگر به‌عنوان واجب شرعی به آن نگاه شود، محصول درخت ایمان می‌شود. شما از کسی که ایمان ندارد، نمی‌توانید توقع حجاب داشته باشید. وقتی شما به ایمان توجه نکنید، طبیعتاً حجاب در کنار بقیۀ میوه‌های درخت ایمان به انحراف کشیده می‌شود. باید ببینیم به این مقولۀ ریشۀ درختی که محصولش می‌شود حجاب، چقدر توجه می‌کنیم. 🌐 @rahyaft_andisheh
🔘 صورت‌های مختلف نسبت حکومت و خانواده در آموزش و پرورش 📌 حجت‌ا‌لاسلام والمسلمین سیدنقی موسوی در گفت‌وگو با فصلنامه رهیافت اندیشه؛ 🔖 نسبت حکومت و خانواده را در امر آموزش‌وپرورش یا تعلیم و تربیت با این دو تعبیری که عرض می‌کنم، می‌توان به چند صورت تقسیم کرد. 🔖 یک صورت این است که خانواده، تماماً آموزش‌وپرورش را برعهده بگیرد. یک صورت این است که حکومت‌ها این امر را به‌عهده بگیرند و یک صورت این است که تعامل بین هر دو باشد. 🔖 وقتی به لحاظ تبار مدرسه نگاه می‌کنیم، تقسیم کاری بوده و آموزش عمومی و آموزش رسمی یا آنچه الان می‌بینیم، به شکل مدرسه‌رفتن به‌عهدۀ حکومت‌ها بوده است. حکومت‌ها آموزش عمومی را به‌دست می‌گیرند؛ به این دلیل که قدرت و دانش و بودجه دارند و حتی می‌توانند علم را به خدمت بگیرند. بنابراین حکومت‌ها همیشه تمایل داشته‌اند و درصدد تصاحب عرصۀ آموزش عمومی بوده‌اند. 🔖 در طول تاریخ هم عمدتاً این‌گونه بوده است و به شکل تقسیم نانوشته‌ای تربیت غیر رسمی و تربیت خانوادگی را به خانواده‌ها می‌سپردند. وقتی دوران مدرن شکل می‌گیرد، حکومت‌ها و دولت‌ها با تفاوتی که میان این دو واژه است، تمایل داشته‌اند که آموزش عمومی را برعهده بگیرند؛ به دلیل اینکه حکومت تخصص و قدرت و نیرو و بودجه دارد و اساساً خانواده نمی‌تواند از عهدۀ آموزش‌های تخصصی برآید. لذا وضعیت تا زمان حاضر به این شکل بوده است. 🌐 @rahyaft_andisheh