به بهانه یک مناسبت مهم فرهنگی در تقویم رسمی کشور چند سال پیش همراه با جمعی از نوجوان‌ها در یک #اردوی_تربیتی شبه‌نظامی با نام #فصل_رویش شرکت کردم که در #جزیره_لارک برگزار می‌شد. درباره جذابیت‌ها و ظرفیت‌های تربیتی این اردوی خاص نمی‌خواهم بنویسم، که قطعاً نوشتنی است و در آینده اگر زاویه مناسبی از این موضوع به ذهنم برسد که به #حکمرانی_اسلامی مرتبط باشد، ان‌شاءالله آن را خواهم نوشت. فعلاً در باب گلایه از تعطیلی این اردوها و آسیب‌های نبود این دست برنامه‌های تربیتی برای نوجوانان کشور هم نمی‌نویسم؛ هرچند خسارتی که به این دلیل به کشور وارد شده و می‌شود، مثلاً در همین اغتشاشات اخیر و تخلیه خیابانی هیجان‌های نوجوان‌ها، کاملاً مرتبط با #حکمرانی و بر عهده #حکمرانان است. امشب به مناسبت امروز (۱۸ اسفند) که #سالروز_تأسیس_کانونهای_فرهنگی_هنری_مساجد_کشور است، می‌خواهم یکی از مشاهداتم را در آن اردو ثبت کنم. لطفاً اگر نمی‌دانید جزیره لارک کجاست، اول یک جست‌وجو بفرمائید و موقعیت آن را روی نقشه پیدا کنید. تصور کنید حدود ده سال پیش دارید در کوچه پس‌کوچه‌ها که نه، در پستی و بلندی‌های این جزیره که به تازگی و براساس یک سیاست دفاعی امنیتی، مسکونی شده و تعداد محدودی از مردم در آن ساکن شده‌اند قدم می‌زنید، که ناگهان یک تابلوی کانون فرهنگی هنری مساجد را بر سردر یک خانه می‌بینید. جزو کدام گروهید: آیا در دل خود به مسئولان مربوط احسنت می‌گویید که به‌دلیل حساسیت منطقه و به‌منظور تحقق سیاست دفاعی امنیتی مزبور، با چنین سرعتی برای همین تعداد انگشت‌شمار نوجوان ساکن جزیره کانون فرهنگی راه‌اندازی کرده‌اند؟ یا از خود می‌پرسید: واقعاً بایسته‌های اولیه راه‌اندازی این کانون، مثلاً حداقل یک مربی، در آن وجود دارد یا نه؟ باشد، قبول، من هم مثل شما که جزو گروه نخستید، می‌پذیرم که در اینجا و به‌دلیل تحقق سیاست نظام در مسکونی شدن این جزیره، این اقدام توجیه دارد؛ ولی به نظرتان آیا بعد از راه‌اندازی (مثلاً تا همین الآن)، برای ارتقای آن تا حداقل یک کانون فرهنگی هنری تلاشی شده یا اینکه مثل خیلی جاهای دیگر، فقط به پشتوانه همان تابلوی روی دیوار، یک کانون به آمار نهاد مربوط افزوده شده است؟! بگذریم از اینکه خیلی از ما به تجربه سال‌ها فعالیتمان، خبر دقیق و موثق داریم از همین فعالیت‌هایی (بخوانید تابلوهایی) که در گزارش کار دو یا حتی سه نهاد فرهنگی سیاهه می‌شوند تا مسئولان مربوط گزارش آن را مثلاً خدمت رهبر معظم انقلاب تقدیم کنند. و خدا می‌داند که این #آماربازی چه بلائی بر سر #حکمرانی_فرهنگی کشور آورده است، و کیست که نداند این رویه، هیچ سنخیتی با حکمرانی اسلامی ندارد. پ.ن: این یادداشت منافاتی ندارد با اینکه من و خیلی از هم نسل‌هایم وامدار همین کانون‌ها هستیم و امثال من در سال‌های دانش‌آموزی‌مان بیشتر از آنکه در مدرسه بوده باشیم، در کانون زندگی کرده‌ایم. #حکمرانی_اسلامی #حکمرانی_فرهنگی نشانی در همه پیام‌رسان‌ها: 🆔️ @Islamic_governance

📌مطالبه صریح و قاطع امام جمعه پردیسان از #استاندار_قم برای #پاسخگویی_شفاف به مردم درزمینه تفاوت عملکرد دولت با فرمایش رهبر انقلاب فرازهای مختلفی از سخنرانی اول فروردین امسال رهبر معظم انقلاب در حرم مطهر رضوی، کلاس #درس_حکمرانی بود برای #حکمرانان جمهوری اسلامی. مثلاً در جایی از سخنان خود فرمودند: "دولت تصدّی‌گری را بایستی کم کند، نظارت را باید زیاد کند". آیا این همه تأکید و تلاش برای تولید #آپارتمان و #عمودی_سازی از سوی دولت، با کاهش #مداخله_دولت و حداکثری کردن #مشارکت_مردم در تولید مسکن سازگار است؟! چرا دولتی‌ها با اینکه خودشان هم مطمئن‌اند که با این روند، نمی‌توانند از عهده این میزان تعهد برای ساخت واحدهای مسکونی برآیند، باز هم از طرح‌های ارائه‌شده برای ساخت #منازل_ویلایی با مشارکت حداکثری خود مردم استقبال و حمایت نمی‌کنند؟ #حکمرانی #حکمرانی_مردمی #تنظیم_گری #تسهیل_گری 🆔 @rajaaei_ir

پرسش مهمی که درباره این ویدئو باید به ذهن برسد این است: چه شد که پسرک سمت راست به این #تصمیم رسید؛ گرفتن این تصمیم بدیع و خارق‌العاده اتفاقی و ناگهانی بوده، یا اینکه پسرک #فرایند خاصی را طی کرده و برای رسیدن به این تصمیم، #روش خاصی داشته که می‌توان از آن برای گرفتن تصمیم‌های بدیع دیگری در موقعیت‌ها و دوراهی‌های دیگر استفاده کرد؟! پاسخ این پرسش مهم به کار #حکمرانان می‌آید؛ همان کسانی که باید در دوراهی‌های مهم پیش‌رویشان در مسیر #حکمرانی، تصمیم‌های سرنوشت‌سازی بگیرند که شخصی نیست و موفقیت یا شکست یک جمع، وابسته به آن است. اما مهم‌‌تر از این پرسش و پاسخ آن، توجه به این نکته است که حکمرانی یک مقوله شخصی و وابسته به یک فرد نیست. در این ویدئو، پسرک سمت راست تصویر با هر روش و فرایندی که به تصمیم رسیده باشد، در مقام عمل همین که #اراده کند، می‌تواند تمام اعضا و جوارحش را برای تحقق آن تصمیم به کار بگیرد؛ اما فرض کنید این مسابقه یک مسابقه فردی نبود و قرار بود دو تیم با هم مسابقه بدهند. در چنین شرایطی، امکان گرفتن تصمیم‌های بدیع برای رسیدن به هدف حتماً مهم است، اما مهم‌‌تر از آن، روش و #فرایند_اِعمال_اراده از سوی صاحب این تصمیم و همراه کردن دیگران است. حکمرانی هنگامی رخ می‌دهد که رهبر جمع روش‌ها و فرایندهایی را در اختیار داشته باشد که با استفاده از آنها بتواند جمع را با خود همراه کند. اما یک سؤال خیلی مهم‌تر: آیا هر نوع همراهی اعضای یک گروه با سرگروهش، فارغ از اینکه چگونه و با چه روشی به این تصمیم و همراهی رسیده‌اند، مطلوب است؟! پاسخ این پرسش، دریچه ورود از فضای حکمرانی به عالمی دیگر است؛ عالمی که در آن، حکمرانی هرچند وابسته به #تجربه‌های_بشری است، نباید بریده از مبانی و اصول الهی و وحیانی باشد. پ.ن: به لطف چند دقیقه‌ای که برق ساختمان قطع شد، فرصتی دست داد تا این یادداشت وعده داده شده را بنویسم. با این حساب فعلاً با هم بی‌حسابیم.😉 https://eitaa.com/rajaaei_ir