زندگی به اصفهان بازگشت. اصفهان احیا و دلها شاد شد... مثل آب که باشیم همه پروانه‌وار دورمان جمع می‌شوند. خدا آن روز را نیاورد که مرداب شویم... مدتها بود صدای خنده‌ی همشهری‌یانم را نشنیده بودم. با مشاهده‌ی آب چه برق امیدی در چشمانشان موج می‌زد... آری همانگونه که آب مایه حیات است، امام نیز مایه‌ی حیاتِ‌طیبه است. الهی بر ما منت گذار و "ماء معین" را به ما بازگردان... مولای من دنیایِ بی‌ظهورت، یک خوابِ پریشان، بیش نیست. حقیقتاً، دنیا دلگیر می‌شود؛ وقتی دلت، گیر کسی است که به ظاهر نیست. او حضور دارد نکند آنقدر دور شده باشیم که حضورش را درک نکنیم و خیال کنیم بی‌صاحبیم و صاحبی نداریم! او نزدیکِ ماست و این مائیم که از او دوریم... ✨اللّٰھـُــم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجـْــ ✍نویسنده:مرضیه رمضان‌قاسم چــه شود که نازنیـنا رُخ خـــــود بـه مـــــن نمـائی بـه تبسّمی، نگـــــاهی گـــِــرهی ز دل گـشائی صبـر است علاج هِجـر، دانم امّا چه‌کنـم، نمی‌توانم ⁦ #دلنوشته_هایم #زاینده_رود #شعر [زنگ بیداری رو می‌خواستین؟]👇 https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef