#داستان_ #داستانهای کوتاه قرآنی قسمت دوم 👈 داستان حضرت محمد (ص) 💠 داوری حضرت محمد در نصب حجرالاسود ده سال بعد از ازدواج با خدیجه در حالیکه حضرت 35 ساله بود سیلی ویرانگر در مکه جاری شد که در اثر آن دیوارهای کعبه خراب شد. قریش کعبه را خراب و دوباره از نو ساخت اما وقتی خواستند حجرالاسود را نصب کنند سر اینکه چه کسی آنرا نصب کند بین بزرگان اختلاف افتاد و هر طایفهای می خواست این افتخار را نصیب خود کند. این اختلاف عمیق شد تا جائیکه نزدیک بود باعث جنگ بین آنان شود اما یکی از خردمندان پیشنهاد داد تا اولین کسی که وارد مسجد شد بین آنان حکم کند. ناگهان محمد وارد شد و همه از این رخداد خوشحال شدند. حضرت پیشنهاد داد تا سنگ را در ردای او بگذارند و هر نماینده ای گوشه ای از ردا را بگیرد سپس حضرت سنگ را با دستان مبارکش در جای خود قرارداد و از بروز فتنه ای جلوگیری کرد. 💠 آوردن حضرت علی به خانه خود پیش از بعثت قحطی و خشکسالی عجیبی در مکه پدید آمد و عموی پیامبر که عائله زیادی داشت و بزرگ قریش بود وضع مالی خوبی نداشت. بنابراین پیامبر تصمیم گرفت تا علی را به خانه خود ببرد و نیز عباس عموی پیامبر نیز جعفر را به خانه خود برد تا کمی از مشکلات اقتصادی ابوطالب کاسته شود. ادامه دارد... @ranggarang

#خاطرات_ ‌‌🌴خاطرات کربلا🌴 🏳قسمت پنجم (پیشگویی ها) 🌾پيشگويى درباره شهادتش در دو سالگى او 📔الفتوح  - به نقل از مِسوَر بن مَخرَمه - : هنگامى كه حسين عليه السلام دو سالش كامل شد، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله عازم يكى از سفرهايش شد و در جايى از راه ايستاد و كلمه استرجاع (إنّا للَّه و إنّا إليه راجعون) بر زبان راند و چشمانش اشكبار شد و چون علّت را پرسيدند، فرمود: «اين جبرئيل است كه از سرزمين كنار فرات به نام كربلا برايم خبر آورده كه فرزندم حسين پسر فاطمه در آن جا كشته می ‏شود». گفته شد: اى پيامبر خدا! چه كسى او را می كشد؟ فرمود: «مردى به نام يزيد كه خدا به عمرش بركت ندهد! گويى جايگاه به خاك افتادن و به خاك سپردنش را و سرش را كه به هديه آورده‏اند، می بينم. به خدا سوگند هيچ كس به سر فرزندم حسين نمی ‏نگرد و شادى نمی كند، جز آن كه خداوند دل و زبانش را دوگونه می ‏كند». پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از آن سفر، اندوهناك باز گشت و سپس از منبر بالا رفت و خطبه خواند و اندرز داد، در حالى كه حسين عليه السلام و حسن عليه السلام پيش رويش بودند. هنگامى كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از خطبه‏اش فارغ شد، دست راستش را بر سر حسن عليه السلام و دست چپش را بر سر حسين عليه السلام نهاد و آن گاه سرش را به سوى آسمان بالا برد و گفت: «خدايا! من محمّد، بنده و پيامبرت هستم و اين دو پاكان خاندانم و برگزيدگان نسل و تبارم‏اند و كسانى هستند كه به جاى خود در ميان امّتم می‏نهم خدايا! جبرئيل به من خبر داده كه اين فرزندم كشته و وانهاده می ‏شود. خدايا! به خاطر كشته شدنش، بركتش بده و او را از سَروران شهيدان قرار ده. كه تو بر هر كارى توانايى. خدايا! كشنده و واگذارنده او را بركت نده!». مردم در مسجد صدا به گريه بلند كردند. پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «آيا می‏گرييد و او را يارى نمی ‏دهيد؟! خدايا! تو خود ولى و ياور او باش». ابن عبّاس میگويد: سپس پيامبر صلى اللَّه عليه و آله با رنگى دگرگون و سرخ و برافروخته باز گشت و در حالى كه از چشمانش اشك می ‏ريخت خطبه‏اى رسا و كوتاه خواند. 📚الفتوح : ج ۴ ص ۳۲۵ ؛ الملهوف : ص ۹۳ 🌾پيشگويى درباره شهادت او. نزديك وفاتش‏ 📙الفتوح - به نقل از ابن عبّاس - : نزد پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله - كه در حال احتضار بود - حاضر شدم حسين بن على عليه السلام را به سينه‏اش چسبانده بود و مى‏ فرمود: «اين، از پاكان تبار من و نورهاى خاندان و برگزيدگان نسل من است. خدا به كسى كه او را پس از من محافظت نمى ‏كند، بركت ندهد!». سپس پيامبر صلى اللَّه عليه و آله لحظه ای بيهوش شد و به هوش آمد و فرمود : «اى حسين! روز قيامت ميان من و قاتل تو در پيشگاه خدا، ايستادن و طرح دعوايى است و من خشنودم كه خداوند مرا مدّعى قاتل تو در روز قيامت قرار داده است». 📚الفتوح : ج ۴ ص ۳۵۰ 📘الأمالى صدوق - به نقل از ابن عبّاس - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در آن بيمارى [منجر به فوتش ]مى ‏فرمود: «محبوبم را برايم بياوريد» و مردان را يك به يك برايش فرا مى‏ خواندند ؛ امّا پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از آنها روى مى ‏گرداند. به فاطمه عليها السلام گفتند: كسى را به سوى على روانه كن كه به نظر ما مقصودش كسى غير از على نيست. فاطمه عليها السلام به سوى على عليه السلام فرستاد و چون على عليه السلام آمد، پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله چشمانش را گشود و صورتش [ از خوش‏حالى ]شكفته شد. سپس فرمود: «على! نزديك بيا. على! نزديك بيا» و پيوسته او را نزديك كرد تا دستش را گرفت و بر بالينش نشاند و سپس از هوش رفت. حسن و حسين عليهما السلام صيحه ‏زنان و گريان آمدند و خود را بر روى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله انداختند و على عليه السلام خواست آنان را دور كند كه پيامبر خدا به هوش آمد و فرمود: «اى على! بگذار من آنها را ببويم و آنها نيز مرا ببويند و من از آنها توشه بگيرم و آنان نيز از من توشه بگيرند. بدان كه پس از من به اين دو ستم مى‏ شود و به ستم كشته مى ‏شوند. لعنت خدا بر ستمكار به ايشان!» و سه بار اين را فرمود.  📚الأمالى صدوق : ص ۷۳۶ ح ۱۰۰۴، روضة الواعظين: ص ۸ ادامه دارد @ranggarang

الهی ضعیفان را پناهی. قاصدان را بر سر راهی. مومنان را گواهی. چه عزیز است آن کس که تو خواهی #شبتون_بخیر_ @ranggarang

⊰⊹✿‌‎‌‌‌‎‌‌‌﷽✿⊹⊱ امام_زمانم ❣️ دلم گرفتہ از این روزگار یا مهدے از این زمانہ‌ے بے اعتبار یا مهدے💔 دوبارہ ڪردہ هوایت،مدد اباصالح دلے ڪہ بے تو ندارد قرار یا مهدے✨️ الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج 🕊 #امام_زمان @ranggarang