🍃🍃🍃🍃🌸🍃 رســـــــــــــــــــــ٨ـﮩـ۸ـﮩـــــــــــــــوایی 🍃🌸🍃

🍃🍃🍃🌸🍃 #رسوایی_16 عباس با عصبانیت عقب گرد کردو از پله ها پایین رفت . سست شده بودم. دلم می خواست از ته دل زار بزنم برای شانس نداشته ام. تمامی زحماتم از صبح هنوز در جانم بود و نتوانسته بودم شیرینی دیدن یارم را احساس کنم . واقعاً کم آورده بودم مگر یک گناه چقدر تقاص داشت که من نمی توانستم از آن رها بشوم؟ ! روی نرده های کنار ایوان نشستم و چشم دوختم به پسر قد بلندی که در دنیای دخترانه ام رویای زندگی با او را پرورانده بودم. دست در دست بهزاد گذاشت و بعد زن عمو از در خارج شد. چشمان منتظرم پشت سرش جا ماند. بی انصافی بود که دلم له له میزد برای یک نگاه آن هم کوتاه که دلم را خوش کند؟ ! با کوبیده شدن در حیاط توسط بهزاد، با قدم های بلند وارد خانه شدم . لبخند پر استرسی زدم و رو به بهنام که بی حال بود، گفتم: هیچی لازم نداری داداش؟ سرش را به معنای نه تکان داد. استکان های دست نخورده ی چایی شان را جمع کردم . می خواستم خودم را از جلوی چشمان بهزاد پنهان کنم. امشب زبانش را در مقابل عمو و زن عمو کوتاه کرده بودم. برادر غیرتی و مغرورم هیچ نداشت که در برابر حرفهایشان بگوید و من چه سرخورده بودم که بخاطرم خان جون و بهزاد درگیر و دار حرف این و آن شده بودند . دیس های چینی فیروزه ای رنگ خان جون را از بوفه بیرون کشیدم و با عجله از جا بلند شدم. بوی حلوای زیر مشامم به رقص در آمده بود و صدای معده ام را بلند میکرد. شب احیا بود و خان جون بساط حلوا پزون داشت. می گفت همین که بهنام جان سالم به در برده باید خیرات و نذری بدهد و این بین من بی جان بودم که مدام این سو و آن سو می دویدم . بهزاد را از دیشب ندیده بودم. وای که از بهنام نگویم... درد جانش را به لب رسانده بود و هر چه مسکن می خورد آرام نمی شد. لیوان شربت پرتغال را درون بشقاب چینی گل سرخ، جهاز مامان گذاشتم و با بی حالی گفتم : -خان جون این جا خیلی گرمه، من برم یه سر به داداش بهنام بزنم، کارم داشتی صدام کن . پَر روسری بلند سیاه رنگش را بالا برد و دانه های ریز عرق را از پیشانی چین خورده اش پاک کرد . -برو مادر خدا خیرت بده . با لبخند از کنارش گذشتم و با قدم های بلند به سمت ایوان رفتم. پرده ی اتاقشان را کنار زدم. بهنام با رنگ پریده اش، ترس را به جانم انداخت. با هول جلو رفتم . -داداش، داداش خوبی؟ ! چشمان بی رمقش باز شد . -آره خوبم... بی حال بود و آشکار بود که دردش به استخوان رسیده که آن گونه رنگ از رخش پریده بود شربت را به خوردش دادم و ملافه را روی بدنش کشیدم . باد کولر مستقیم رو به تخت او می زد. روی تخت بهزاد نشستم و با نگرانی به برادر شیرین تر از جانم خیره شدم . ته ریش کمی که روی صورت زخم خورده اش بود او را جذاب تر نشان می داد . چشانم گرم شده بودند و تن خسته ام طلب استراحت می کرد . سرم را روی بالشت سفت و سخت بهزا د گذاشتم. برادر بزرگ ترم عجیب و غریب تر از هر آدمی بود که در اطرافم دیده بودم . سفت و سخت و مغرور از و همه بدتر عصبانی. آنقدر افکار بی اساس و مفهوم در مغزم هیاهو کردند که نفهمیدم چه زمانی در اوج رویا فرو رفتم . با صدا زدن های کسی، پلکان خسته ام را بالا کشیدم و با صدای خواب آلودی گفتم : هوم؟ این بار صدا درست در کنار گوشم بود، جوری که گرمای نفس، شخص مزاحم گردنم را قلقلک داد . -پاشو . کلافه چرخی زدم و بی حال روی تخت نشستم . -پاشو میگم خان جون کارت داره . عصبی نفس تندی کشیدم و از جا بلند شدم و تنه ی بی اراده ای به بهزاد زدم . تمام وجودم خواب نیاز داشت اما چه کنم که کسی درک نمی کرد . بعد از شستن دست و صورتم، دستانم را از هم باز کردم و کش و قوسی به عضلات... ادامه دارد... 🍃🍃🌸 #تجربه #مشاوره #همسرداری آیدی من و لینک کانالمون👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2729115697C7f86bef90c @Fatemee113 🍃🌸

📽 #فیلم مستند زندگی یهودیان 🧐 بررسی یکی از ناشناخته و #مرموز و عجیب‌ترین دین‌های آسمانی جهان یعنی #یهودیت و یکی از مرموزترین فرقه‌های افراطی یهودی یعنی "حریدی‌ها" 🌿 در این #ویدیو به آداب و رسوم، اعتقادات فوق افراطی، ازدواج، #زندگی خصوصی و دیگر زوایای زندگی یهودیان پرداخته شده است ★◇★◇🌱💐🌱◇★◇★ 🍃🍃🍃🍃🌸🌸🍃🍃 لینک کانال،👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2729115697C7f86bef90c

🍃🍃🍃🌸🍃 گذری بر زندگی‌ پر فراز و نشیب دختری ماه روی به نام #ایل_آی آخرین فرزند پاییز.... #فصل_۲ 🍃🌸🍃

🍃🍃🍃🌸🍃 #داستان_ایل_آی اون شب بعد از رفتن فاطمه و مهدی آیسو باز هم اضطراب و استرس داشت و من هر چقدر سعی می‌کردم حال و هواشو تغییر بدم نمی‌تونستم قشنگ بچرو تو نگرانی و اضطراب انداختن و رفتن برای همینم وقتی آیسو از خانم صابری و شباهتش به مادرش صحبت کرد منم دنبالشو گرفتم و بهش قول دادن که استخدامش می‌کنم اونم خوشحال شد خیلی دلتنگ مادرش بود از درس و مشقش کاملا افتاده بود و بینظمی در همه کاراش بود بعد خوابیدن بچه ها به اتاق خودمون رفتم و چقدر سخت بود خوابیدن تو اون اتاق اونم در حالی که فکرهای جورواجور توی ذهنت جولان میدن نمی‌دونم چند ساعت روی تخت اینور و اونور شدم ولی خوابم نبرد که هیچ سردرد بدی هم گرفتم بالشو برداشتم به طبقه پایین اومدم مسکنی خودرم و روی کاناپه دراز کشیدم گوشیمو روشن کردم کمی توی فضای مجازی چرخیدم چندین پیام از سارا داشتم نگرانم بود و حالمو پرسیده بود و کمی هم از خانم صابری که امروز برای مصاحبه اومده بود گفته بود از رزومه کاریش و سابقه نه چندان زیادی که در زمینه مواد غذایی داشتندگفته بود خبر نداشت من همه حرف‌هاشون رو از پشت در شنیده بودم در برابر ۱۰ پیامی که فرستاده بود یک کلمه نوشتم بدون سلام و بدون احوالپرسی __فردا میام شرکت صحبت میکنیم احساس می‌کردم حتی این چت‌ها هم خیانت به عشقمون هستش و باور کردن نبودش صبح فردا بچه‌ها رو به حمیده خانم که شیفتشو با خواهرش عوض کرده بود سپردم و راهی شرکت شدم اوایل زود به زود به کلانتری سر می‌زدم ولی دیگه ناامید شده بودم مستقیم شرکت کردم دلم برا دفترم تنگ شده بود مهدی از پرونده هاشون و جدیت حسین تو کارش صحبت میکرد و من با حسرت تمام به روزگاری که ورقش برام برگشته بود نگاه میکرد مرد باختن نبودم طاقت آورده بودم و میجنگیدم که امیدم پابر جا باشه و همچنان متعهد به عشقم به ایل آی.... 🍀کپی برداری از داستان ایل آی پیگرد قانونی و الهی دارد❌ 🍃🍃🌸 #تجربه #مشاوره #همسرداری آیدی من و لینک کانالمون👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2729115697C7f86bef90c @Fatemee113 🍃🌸