آیاتی در مورد جنگ کریدورها ۲ از نظر اسلام می توان به همپیمانی راهبردی با دیگر کشورها دست یافت. اما نه به مانند دیگر کشورها. واقعیت آن است که هر کشوری در نظم متعارف جهانی، جایگاه و مسیری برای خودش طراحی کرده و به همین آرزو و برنامه اش خوش است. این مسیرها و آرزوها، رکن هر نظم جهانی است. نتیجه هم این که «همه سیاستمداران مخالف زدن زیر میز سیاست خواهندبود» ✳️در هر زمانی و به هر مناسبتی ممکن است انقلاب اسلامی با کشوری دیگر منافع یا تهدیداتی مشترک داشته باشد و از انرژی دو طرف در یک مسیر استفاده شود. اگر اولاً در مسیر همکاری هیچ کرنشی نسبت به اهداف در کار نباشد. و ثانیاً باید بدانیم همپیمان ما چندان از قدرت گیری انقلاب اسلامی و زیادی مهم شدنش استقبال نخواهدکرد. ❌خداوند به ما اطلاع داده: ما يَوَدُّ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ لاَ الْمُشْرِكينَ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ رَبِّكُمْ ...(105بقره). ✅این به معنای جنگیدن با همه نیست، فقط به معنای «واقع بینی» است. هیچ دولتی در عالم قدرت دوست ندارد به انقلاب اسلامی هیچ خیری برسد. هیچ کدام از این دو هیچ هم ظاهراً استثنایی ندارد. تمام کسانی که با ما نیستند، *نه در جبهه گیری و عمل و قراردادهایشان -که می تواند بی طرفانه باشد- بلکه «در دلشان» کم یا زیاد علیه ما هستند. نتیجه هم می شود پایه گذاری نسل جدیدی از سیاست بین الملل: تحریک همپیمانان به وفاداری بر اساس «تهدید یا اضطرار» و نه «فرصت» مشترک. ✴️توضیح این که مطابق آیة فوق صاحبان منافع مشترک با ما، یک منفعت ثابت دیگر هم دارند: نرسیدن منفعت به ما. لذا اگر صِرفاً منافع مشترک در میان باشد، نمی توان روی همکاری پرسود حساب کرد. چین شاید برای چانه زنی با رقیب عربستانی بر سر قیمت، یک میلیون بشکه نفت از ایران بخرد یا برای داشتن ذخیرة اضطراری به دنبال مسیر ترانزیتی از ایران هم باشد. اما صِرف برتری جغرافیایی موجب نخواهد شد طرفِ همکار، فشار جبهه ای جهانی را تحمل کند؛ یا حتی بدون آن هم به قدرتمند شدن این انقلابِ ضدّ نظم موجود، رضایت دهد. پس برای رسیدن این همکاری به «خیر» بیشتر برای ایران، همین مقدار کافی نیست. باید «تهدیدی» برای او در میان باشد که از خیرِ آن منفعتِ ثابتش بگذرد و به قدرت یابی انقلاب اسلامی رضا دهد. حال این تهدید از جانب ما باشد، یا از جانب دیگری. چنان که همین تهدید «امکان اضطرار» مشترک توانسته او را تا اینجا پای همکاریِ دارای خیر و خرید یک میلیون بشکه ای بکشاند. 🔂با این نگاهِ واقع گرایانه، بسیاری از اعمال آیندة همپیمان ما در حالت عادی روشن خواهد شد: عدم افزایش خرید از ایران تا جایی که تهدیدی درکار نباشد؛ امکان هاب منطقه ای شدن ایران در تکنولوژی هایی که وجه «تهدیدی» آنها در صورت استقرار در دیگر کشورها بالاست همچون تکنولوژی های ارتباطی 5G، استقبال از مسیر ترانزیتیِ ایران ولی برای حالت اضطراری و عدم استقبال از محوریت این مسیر تا جای ممکن، و... از این قبیل. ◀️اما ما باید چه کنیم؟ بازی فعالانه با تهدیدات به جای تاکید صِرف بر فرصت ها ⭕سیاستگذار ایرانی که منفعلانه، رقابت کور در منافع میان هند و چین تعریف می کند و چابهار را به هندوستان میسپارد نه تنها از این معادله غافل است، بلکه دارد برعکس بازی می کند. هندوستان که متحد امریکاست و رقیب چین، اگر با معافیت تحریمیِ امریکا شروع می کند و ما را سرِ کار می گذارد ناشی از سیاست اشتباهی است که ساده انگارانه به امید منافع مشترکِ کریدورِ شمال-جنوب، چابهار را داده دست هندی ها. واقعیت آن است که کسی بدون تهدید مشترک کاری برای ایران نخواهد کرد، و اگر هم بکند در حدّ همان تهدید نگهش می دارد و اجازة رونق نمی دهد. ایران چاره ای ندارد جز این که دوستانه و از سرِ خیرخواهی، از ابزارهای تهدیدی استفاده کند یا تهدیدهای واقعیِ مشترک را بیابد تا طرف را در مسیرِ منافع مشترک فعال نماید. ✅ مثلا سین کیانگ. اگر قرار است مسلمانان سین کیانگ ابزار سیاسیِ امریکا بشوند، قرار نیست این اتفاق برای ایران بیافتد تا به امید منافع مشترک، مثلا و بر فرض، رهبران جهادی چینی را تحویل این کشور دهد. انقلاب اسلامی می تواند نقشی جدید، همراه با چین و البته مدافع مسلمین تعریف نماید و نوع دیگری از تحریک چین به همکاری را آغاز کند که اصل اول همکاری یعنی «بدون هیچ تغییری در روند انقلاب اسلامی» را هم رعایت نماید. به همین صورت در افغانستان با ورود فعالتری می شد این چنین نقشی پیدا کرد. یا در امنیت خلیج فارس، یا ... . ‼️ در این معادله، هرچه فعالتر بهتر، و هرچه توان تهدید بالاتر، مؤثرتر مخاطب خود می تواند این مطلب را به دیگران توسعه دهد: به همین گونه است روسیه که تا جنگ اوکراین و بروز تهدیدات و اضطرارهای جدید، درهای جدیدی از همکاری طرفین باز نشد. و به همین گونه اند دیگران @rasekh_g

💠 جلسه سوم دوره مقدماتی تربیت استراتژیست های جوان 🔰محورهای جلسه: 1⃣بررسی مختصر تاریخچه نظم آمریکایی 2⃣تبیین اولیه استراتژی《بازیگر نا متعارف در نظم جهانی》 👤استاد: حجت الاسلام خلیلی 🕙 زمان: سه شنبه ۲۷ دی ماه از ساعت ۱۸ 🏠 مکان: سازمان دارالقرآن کریم، واقع در خیابان رشت (ضلع شمالی دانشگاه امیرکبیر) ♦️ لینک شرکت مجازی در جلسه در اختیار کسانی که در دوره ثبت نام کرده اند قرار خواهد گرفت. 👨‍👧‍👦خانواده مرکز راهبری برهان https://eitaa.com/joinchat/2819424319C5600cf07d3 👨‍👧‍👦خانواده گروه سیاست خارجی مرکز راهبری برهان https://eitaa.com/joinchat/2533032055Cc4fd6f813

چرا اینجا؟ 🖌️یادداشتی از حجت الاسلام محمد خلیلی بسم الله 🔹هارت و پورت های تبلیغاتی همه حاکمیت های جهان را که کنار بگذاریم، پایبندی مستمر به #سیاست_خارجی_ایدئولوژیک در عمل ادعای بزرگی است. جمهوری اسلامی هم مدتهاست در فراز و نشیب دوراهی های مختلف که هر روز هم پیچیده تر شده است، کج دار و مریز در کلنجار با خود، مردم و دیگران است که هربار در دوگانه های عملیاتی چه کند. هرجایی مظلوم جدیدی پیدا شود بحران جدیدی برای دستگاه دیپلماسی رسمی جمهوری اسلامی است که موضع رسمی را چه کند؟* عدم دخالت در امور داخلی کشورها را کجای دلش بگذارد که حمایت از مظلومین جای دیگرش جا شود؛ و شاخ نزدن به این و ملاحظه سیاسی با آن را چطور در دستگاه دیپلماسی اش جا کند که رنگی به رخ ارزش های عمیق انقلاب هم بماند. در این میان پیوسته نبرد معنایی «دیپلماسی» و دیگر میدان های «حوزه سیاست خارجی» هم در جریان بوده که هرکدام چه سهمی دارد. 🔸یک مشکل آن جاست که نسخه ای که دستگاه سیاست خارجی آن را دینی می داند، « #عاقلانه» نمی داند. دقیقتر این که با «دستگاه عقلانیت» این نظام تصمیم گیری ناآشنا است و با آن فکر نمی کند. هر دستگاهی تصمیم غیر عاقلانه را آخرش پس می زند؛ توجیه هم می سازد و بعد از چند دهه همان را که «می فهمد» عمل می کند. هرچه هم که مؤمن باشد و حزب اللهی و با ریش و یقه بسته. بحث که در مورد فرنگ خوانده ها و مرعوب ها نیست که سینه خیز چسبیده اند به درِ بسته و ول نمی کنند؛ و اصلاً ناتوانی همان یقه بسته ها و «نمایندگان نظام» در حفظ عقلانیت قبلی این جدیدی ها را روی کار آورد. عقلانیت که واضح تر شود، پایبند ماندن به آن شاید آسانتر گردد. 🔹مشکل دیگر این که دستگاه ایدئولوژیک ما فارغ از باور و عاقلانه دانستن، گاه اصلاً #نسخه_دین در مسئله را نمی داند؛ اعم از اینکه می داند نمی داند، یا اینکه نمی داند! یا حرف دین را اشتباه تشخیص داده یا –به مدد بعض آخوندها- معتقد است دین حرفی در این عرصه ندارد. حداکثر آن است که هدف «اعتلای جمهوری اسلامی» باشد، از چه راهی به دین چه؟ 🔸پیچیدگی مسائل و نظامات و تغییرات تمدنی، البته در کنار اشتباهات طول دوران انقلاب در انتخاب هایمان نیز فضا را هرچه بیشتر به غبار آلوده است. مسلسل مسائل جدید برای سیاست پرچالش ایران اسلامی هم که #فرصت_فکر_عمیق و #متکی_به_مبانی را، حداقل در بعضی انتخاب ها از دستگاه سیاست خارجی مان گرفته است. 🔹اگر نه این بود اقلاً می شد به مرور ادبیاتی پیدا کرد برای #انتخاب_های_سخت، و راهکارهایی برای #تغییر_زمین_بازی یا لااقل تکرار نکردن تجربه های شکست خورده پیشین. 🔸در این #پاتوق تخصصی، سال هایی است که عده ای به دنبال پاسخند. #پاسخی_واقعی، روی زمین، و به صورتی #روشمند #متکی_به_منابع. زیرساخت هایی لازم بود و هست که گهگاه به مناسبتی گزارش می شود؛ و #مسائل_روز که در آن زیرساختها باید تحلیل شود و اینجا به اشتراک گذاشته شود. مسیر تحقق سیاست بین الملل اسلام، #اقدامات_ایجابی هم می خواهد که ذهن خسته سیاستگذار مشغول به رفع تهدیدات لزوماً به فکر آن نخواهد بود. گاهی بر این مسائل هم اینجا باید اندیشید. 🔹در زمانه ای که به لطف شبکه های اجتماعی تعداد کلمات قابل خواندن در فرهنگ مطالعاتی پیوسته در حال کاهش است، اینچنین محلی مجازی برای ارائه ترکش ها و گوشه هایی از زیرساخت ها نیاز بود. باشد که ذهن هایی به شنیدن این گفتمان جدید و دست هایی به سیاست های حاصل از آن عادت کند. بسم الله... #راسخ راهبردهای اسلامی سیاست خارجی 🌐ما را در اینستاگرام، تلگرام، ایتا و بله دنبال کنید: @rasekh_g www.instagram.com/rasekh_g

🔴⚡️دوره مقدماتی تبیان تا تبیین! 🔺سازمان دارالقرآن الکریم با همکاری معاونت تهذیب حوزه های علمیه سراسر کشور برگزار می کند؛ ⚡️اولین دوره ملی تربیت طلبه قرآنی برای فعالیت در عرصه تبیین ⚡️در دو مرحله مجازی و حضوری؛ 🔺مرحله اول: 6 الی 27 بهمن پنج شنبه ها به صورت مجازی 🔺مرحله دوم: 5 الی 17 فروردین ماه مشهد مقدس به صورت حضوری ✅ مزایای شرکت در دوره: ⚡️استفاده از اساتید تراز اول کشوری ⚡️عضویت در شبکه ملی طلاب قرآنی کشور ⚡️کمک هزینه سفر به عتبات عالیات برای نفرات برتر 🔺برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام به وبسایت سازمان دارالقرآن الکریم مراجعه نمایید. www.telavat.ir ---------------------------------- 💠کانال رسمی سازمان دارالقرآن الکریم ✅ @telaavat

چند تفاوت سیاستگذاری اسلامی1: «جنسِ سیاست‌گذاری هم مگر فرق می‌کند؟ یک وقت برای قدرت گرفتن ایالات متحده سیاستگذاری می کنیم و یک وقت جمهوری اسلامی. جهتش فرق می کند، ولی جنسش هم فرق دارد؟ ما که مامور به وظیفه ایم، و وظیفه با همین محاسبات مادی و یکسان برای پیروزی تعیین می شود. حداکثر اینکه تهش یک توکل و یاری الهی اضافه می شود، که این هم دست خداست و ربطی به «جنس سیاستگذاری» و تعیین وظیفه قبل از این یاری ها ندارد». در پاسخ، بدون مقدمه‌های کیفی در تشریح جنسِ تفاوت ها، صرفاً چندتایی مثال بزنیم. مثال ها را عمداً جزئی انتخاب کرده ام که واضحتر باشد، و نه از آن جنس اصلی یعنی تکیه بر یاری الهی در ارکان سیاستها؛ یا در گام به گام نقشه راهِ سیاستگذاری از کتاب الهی. 1️⃣ مثال اول: احتمال خیانت همپیمان وظیفه در مقابل خدعه همپیمانان کافر حکومت اسلامی را می توان به عنوان مثالی از عدم تکثرمحوری (محاسبات احتمالات مختلف) بیش از حد، حتی در انجام وظیفه نیز می توان به اشاره کرد. 😇وَ إِمَّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلى‏ سَواءٍ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنينَ (58)وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لا يُعْجِزُونَ (59)وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ وَ آخَرينَ مِنْ دُونِهِمْ لا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْ‏ءٍ في‏ سَبيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ (60)وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ (61)وَ إِنْ يُريدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنينَ (62انفال) خداوند در این سیاق، (پس از دستور به جنگ و کشتار در سیاق قبل)، «وظیفه» را در حالت وجود پیمان با دشمنی غدار مشخص می کند. می فرماید اگر از خیانت قومی می ترسید (طبیعتاً این قوم، قبلاً با دولت اسلام پیمانی داشته که خیانت نسبت به آن معنا دار است. اما آیه در مقام بیان چگونگی بسته شدن آن پیمان نیست. به هرحال اگر پیمانی ایجاد شده بود و از خیانت طرف مقابل ترسیدید) شما هم به همان اندازه پیمان را «نبذ»(نه نقض) کنید. به این معنا که ترسیدن از خیانت، همواره به واسطه قرینه هایی عملی و یا اطلاعاتی از طرف مقابل در آماده سازی شرایط نقض پیمان یا استفاده از خلأهای پیمان یا... است. به هر مقدار که طرف مقابل چنین کاری کرد، شما نیز در مقابل همین قبیل کارها را انجام دهید. و گمان نکنید که آنان پیش افتاده اند، چرا که آنان عاجز کننده (خدا که یاور شماست) نیستند و خدا هم که خائنین را دوست ندارد. همچنین وظیفه دوم آن که به صورت کلی از نظر ساز و برگ نظامی هرچه بیشتر آماده باشید، که دشمنان را بترساند و از جنگ پیشگیری کند (و خداوند این ابزار و طریق را در ترساندن «قبل از جنگ» به رسمیت شناخته است). حال، در صورت انجام این دو وظیفه اگر آنان دست از تحرکاتی که «بیم خیانت» از آن می رفت (نه اینکه خیانت در پیمان رخ داده باشد) برداشتند و اعلام کردند که دوباره به پیمانشان بر میگردند و شرایط «سلم» را می خواهند(با ظاهری متواضعانه و دوستانه و خیرخواهانه: جنحوا)، تو هم به همین صورت برای سلم، بال فرود آور. بعد از این دیگر به خدا توکل کن، که خداوند شنوا و داناست و اگر قصد خیانت داشته باشند خودش برای تو بس است (و در این زمینه تو را کفایت می کند و اکنون نسبت به آن حالت و محاسبه‌ی آن، وظیفه‌ای نداری) . هم او کسی است که تو را با نصرتش و با مومنین، تایید کرد (در این شرایط باز هم نمی گذارد با این که به دقت حساب این حالت را نکرده ای، شکست بخوری). مشاهده می شود که خداوند پس از دو مرحله وظیفه مطابق محاسبات (آمادگی نظامیِ کلی و صلح در صورت «اظهار سلم»)، دیگر وظیفه ای را در محاسبات پیچیده امکان خدعه همپیمانان، با وجود برگشت با ظاهری خیرخواهانه، متوجه ولیّ جامعه نمی‌بیند و محاسبات این قسمت سیاست خارجی را به اعتماد به خداوند واگذارده است؛ حتی در همان لایة سیاستگذاری . جالب آن که در سیاستگذاری اسلامی در حدی «واقعی» روی وعده ها و حمایت های خداوند حساب شده و خدا، خود وارد صحنه ی یاری می شود، که نفهمیدن کفار نسبت به این منطق، و حمل این نتایج بر قدرت مسلمین (و ترسشان از قدرت مسلمین و تجهیزاتشان (60انفال) )! «نفهمیدن» معنا می شود. لانتم اشد رهبة فی صدورهم لانهم لا یفقهون!(13حشر). «حقیقتاً» عامل پیروزی اسلام، تنها خداست و نه تجهیزات. 👨‍👧‍👦 به گروه سیاست خارجی مرکز راهبری برهان بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2533032055Cc4fd6f813d

چند تفاوت سیاستگذاری اسلامی2: مثال دوم: رفتار با اسیر جنگی در مورد اسیر جنگی و کسی که از جنگ کناره می گیرد و... از این قبیل، کاملاً دید آن است که خداوند «به هر وسیله ای که بود» ما را بر آنان پیروز کرد. و گاه وظیفه رها کردنشان است بدون توجه به این که ممکن است دوباره نقش ایفا کنند. به هرحال باید رها کنیم و در صورت تخطی خداوند دوباره آنان را به چنگ ما خواهد آورد : 😇إِلاَّ الَّذينَ يَصِلُونَ إِلى‏ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ ميثاقٌ أَوْ جاؤُكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقاتِلُوكُمْ أَوْ يُقاتِلُوا قَوْمَهُمْ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقاتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقاتِلُوكُمْ وَ أَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبيلاً (90نساء) ✅وَ أَيُّمَا رَجُلٍ مِنْ أَدْنَى الْمُسْلِمِينَ أَوْ أَفْضَلِهِمْ نَظَرَ(پناه و مهلت داد) إِلَى رَجُلٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ فَهُوَ جَارٌ حَتَّى يَسْمَعَ كَلامَ اللَّهِ‏ فَإِنْ تَبِعَكُمْ فَأَخُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ إِنْ أَبَى فَأَبْلِغُوهُ مَأْمَنَهُ *وَ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ عَلَيْهِ ». (الكافي، ج‏۵، ص۲۷) ✅عَنِ الزُّهْرِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ص قَالَ: إِذَا أَخَذْتَ‏ أَسِيراً فَعَجَزَ عَنِ الْمَشْيِ وَ لَيْسَ مَعَكَ مَحْمِلٌ فَأَرْسِلْهُ وَ لَا تَقْتُلْهُ فَإِنَّكَ لَا تَدْرِي مَا حُكْمُ الْإِمَامِ فِيهِ (الكافي، ج‏۵، ص۳۵) 😇يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِمَنْ في‏ أَيْديكُمْ مِنَ الْأَسْرى‏ إِنْ يَعْلَمِ اللَّهُ في‏ قُلُوبِكُمْ خَيْراً يُؤْتِكُمْ خَيْراً مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (70) وَ إِنْ يُريدُوا خِيانَتَكَ فَقَدْ خانُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (71انفال). ❗و البته از طرف دیگر ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَكُونَ لَهُ أَسْرى‏ حَتَّى يُثْخِنَ فِي الْأَرْضِ تُريدُونَ عَرَضَ الدُّنْيا وَ اللَّهُ يُريدُ الْآخِرَةَ وَ اللَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ (67)لَوْ لا كِتابٌ مِنَ اللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فيما أَخَذْتُمْ عَذابٌ عَظيمٌ (68انفال) که نیازمند توضیح مجزایی است. 👨‍👧‍👦 به گروه سیاست خارجی مرکز راهبری برهان بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2533032055Cc4fd6f813d

چند تفاوت سیاستگذاری اسلامی3: مثال سوم: سیاستِ فروش و علنی کردنِ تسلیحات جمع آوری سلاح در سیاستگذاری قرآنی به طور عجیبی صرفاً از باب وظیفه است. یعنی: از ما کاری «مطابق پیشنهاد محاسبه عقلایی» در ذخیره سازی تسلیحات خواسته شده (60انفال)، ولی بدون اعتماد به خودِ تسلیحات! لذاست که خداوند عمل مطابق با محاسبه را نیز در صورت اعتماد به خودِ تسلیحات، برای فرد و جامعه مؤمن از کار می اندازد و تمام تجهیزات را بدون هیچ پیروزی در معرض نابودی و هزیمت قرار می دهد!! 😇لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ في‏ مَواطِنَ كَثيرَةٍ وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَيْئاً وَ ضاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرينَ (25توبه) در مقابل نیز، در صورت اعتماد به وعده الهی، آن را با نصرت خود ترکیب می کند و اثرش را از باب «من حیث لایحتسب» و فراتر از حد محاسبه (با برکت) قرار می دهد: وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ وَ آخَرينَ مِنْ دُونِهِمْ «لا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ» وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْ‏ءٍ في‏ سَبيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ (60انفال). 🔴تا جایی که عدم درک کفار نسبت به این منطق، و حمل این نتایج بر قدرت مسلمین (و ترسشان از قدرت مسلمین و تجهیزاتشان (60انفال) )! «نفهمیدن» معنا می شود: لانتم اشد رهبة فی صدورهم لانهم لا یفقهون!(13حشر). «حقیقتاً» عامل پیروزی اسلام، تنها خداست و نه تجهیزات. 🔷مسئلة تسلیحات، یکی از اوجهای فاصله گیریِ سیاستگذاری غیب باور، از غیر آن است. چون خداوند تصمیم گرفته رفتار غیب را در این مسئله تندتر از بسیاری مسائل دیگر تنظیم نماید و هرگونه تکیه به طریق را در سیاستگذاری، کنار بزند. کنار هم قراردادن 60انفال و تجربة جنگ حنین در 25توبه، احتمالاًُ چنین نتیجه می دهد که در مسئلة خاص تسلیحات، سیاستگذاری اسلامی «تسلیحات را صرفاً طریق به ایجاد هیبت ذهنی در ذهن ناظران» می داند و نه «حتی طریق اثرگذاری در نتیجة نبرد اسلام با دشمن» . این گزاره، ملازمات سیاستیِ بسیاری دارد که سیاستگذاری تسلیحاتی را متفاوت از سیاستگذاری مادی می نماید. مثلاً: 1️⃣ازآنجا که کارکرد اصلی تسلیحات در سیاستگذاری اسلامی، ترساندن طرف مقابل، و نه هیچ گونه تکیه به آن در نبرد خواهد بود، می‌توان «تمام داشته‌های تسلیحاتی را برای ترساندن دشمنان، رونمایی کرد» ، البته در صورتی که کسی از این سیاست بویی نبرَد و احساس کند هنوز داشته‌هایی در پس پرده است. توضیح اینکه: در سیاستگذاری تسلیحاتی عموماً داشته‌هایی از تکنیک و همچنین حجم تسلیحات، پنهان مانده و برای روز نبرد به عنوان «فنّ نهایی» ذخیره می شود. حال اگر ناظران – که به دلیل نگاه مادی، «لایفقهون» هستند و نگاهشان تنها عوامل تاثیرگذار مادی را می بیند(13حشر)- همین تصور را از سیاستگذار مؤمن نیز داشته باشند کافی است تا اهداف سیاستیِ تسلیحات برآورده شود و برای به حداکثر رساندنِ آن، باید تمام تسلیحات به نمایش گذاشته شود. «چون در جنگ، به هیچ وجه تکیه بر تجهیزات نیست» حتی در حدّ اسباب پیروزی. البته این حد از تفاوت سیاستی در مورد خصوص سیاستگذاری تسلیحات جنگی به وجود می آید که خداوند خواسته اوج تفاوت دو نگاه در آن به نمایش گذاشته شود. 2️⃣همچنین در دیگر ملازمات سیاستی نیز این تفاوت نگاه اثرگذار است. همچون «کمک تسلیحاتی به همپیمان» یا طرف ثالثی که نبردش همسو با طرح الهیِ کشور اسلامی برای نجات جهان -و لذا کشته‌های کمتر- است. (در کمک پهپادی به حزب الله و روسیه این مطرح بود). در اینجا نیز غیب‌ناباوران، لزوماً داشته‌هایی از حجم یا تکنیک تسلیحات را ذخیره نگه می‌دارند و به همپیمان عرضه نمی‌کنند تا برای روز مبادا به کار آید. اما در اینجا، کارکرد تسلیحات صرفاً برای ایجاد هیبت در نگاه نظار است و اتفاقاً در صورت محرمانه ماندن سیاست اسلامی، این هدف با کمک حداکثریِ تسلیحاتی به اوج می‌رسد. آن هم طیّ کمکی رسمی که تغییر نتایج نبرد را به نام تسلیحات و تجهیزات حاکمیت اسلامی فاکتور نماید و هدف «هیبت» تسلیحات را هرچه بیشتر فراهم آورَد.‌ پ.ن. بدیهی است این مخالف «استفاده از تجهیزات در جنگ» نیست. چون تجهیزات را در جنگ بدون تکیة روانی بر اثرِ آن می توان به کار برد. اما در مثال های سیاستیِ فوق، خودِ سیاست مذکور در میان غیب ناباوران، در اثرِ «تکیه روانی بر اثرِ تسلیحات در نبرد» به وجود آمده و با حذف این تکیه روانی، سیاست نیز تغییر خواهد کرد. 👨‍👧‍👦 به گروه سیاست خارجی مرکز راهبری برهان بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2533032055Cc4fd6f813d

💠 جلسه چهارم دوره مقدماتی تربیت استراتژیست های جوان 📄موضوع: ارکان و مولفه های مورد نیاز برای اظهار دین حق 🔰محورهای جلسه: 1⃣نیاز به طرح راهبردی 2⃣نیاز به نیروی انسانی 3⃣نیاز به ظرفیت های مادی و زیرساختی 👤استاد: حجت الاسلام تقی زاده 🕙 زمان: سه شنبه ۴ بهمن ماه از ساعت ۱۸:۱۵ 🏠 مکان: سازمان دارالقرآن کریم، واقع در خیابان رشت (ضلع شمالی دانشگاه امیرکبیر) ♦️ لینک شرکت مجازی در جلسه در اختیار کسانی که در دوره ثبت نام کرده اند قرار خواهد گرفت. 👨‍👧‍👦خانواده مرکز راهبری برهان https://eitaa.com/joinchat/2819424319C5600cf07d3 👨‍👧‍👦خانواده گروه سیاست خارجی مرکز راهبری برهان https://eitaa.com/joinchat/2533032055Cc4fd6f813

جلسه چهارم به روایت تصویر👇

💠 جلسه پنجم دوره مقدماتی تربیت استراتژیست های جوان 📄موضوع: استراتژی آمریکا در نظم در حال تغییر جهانی 🔰محورهای جلسه: 1⃣ مولفه های افول قدرت آمریکا 2⃣ ورود آمریکا به دوره رقابت قدرت های بزرگ 3⃣ دلالت های رویکرد جدید آمریکا در قبال ایران 👤استاد: دکتر محمدی رمضانی 🕙 زمان: سه شنبه ۱۱ بهمن ماه از ساعت ۱۸:۲۰ 🏠 مکان: سازمان دارالقرآن کریم، واقع در خیابان رشت (ضلع شمالی دانشگاه امیرکبیر) ♦️ لینک شرکت مجازی در جلسه در اختیار کسانی که در دوره ثبت نام کرده اند قرار خواهد گرفت. 👨‍👧‍👦خانواده مرکز راهبری برهان https://eitaa.com/joinchat/2819424319C5600cf07d3 👨‍👧‍👦خانواده گروه سیاست خارجی مرکز راهبری برهان https://eitaa.com/joinchat/2533032055Cc4fd6f813

📽تیزر معرفی دوره تبیان تا تبیین طرح ملی تربیت طلبه قرآنی 🔹طلبه ای که قرآنی نباشد، طلبه نیست 🔸اهمیت و ضرورت فهم قرآن در جنگ تبلیغاتی و جنگ نرم 🔹نگاه ویژه امام خمینی و رهبر انقلاب به قرآن در دوران مسئولیت 🎁مهلت ثبت نام، تمدید شد. ⚠️فرصت تکمیل ظرفیت «فقط تا ۱۰ بهمن» 📎 ثبت نام 📎 اطلاعات بیشتر در وبگاه سازمان دارالقرآن الکریم با ما در اطلاع رسانی این دوره همراه باشید. 🆔 @tebyan_ta_tabyin

📽 جلوه متحرک (موشن گرافی) معرفی دوره تبیان تا تبیین طرح ملی تربیت طلبه قرآنی (ویژه برادران) 🔸وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ 🔹قرآن کتاب تبیان و مهم‌ترین منبع جهاد تبیین است. 🔸تمسک علمی و عملی امامین انقلاب به قرآن کریم در گذر از بحران ها ⚠️روز پایانی ثبت نام⚠️ 📆«۱۰ بهمن ۱۴۰۱» 🔻 ثبت نام 🔻 اطلاعات بیشتر 🔆 با ما در اطلاع رسانی این دوره همراه باشید. 🆔 @tebyan_ta_tabyin

🔸 گروه تعلیم و تربیت مرکز راهبری برهان با حمایت سازمان دارالقرآن الکریم و همکاری دانشگاه فرهنگیان برگزار می کند: 🔰 دوره آرمان معلم 🎯 ویژه دانشجو معلمان، معلمان و مربیان کانون های تربیتی 🕋 در ماه مبارک رمضان به صورت مجازی و آفلاین ⭕ توضیحات: ✅ بررسی ایده ی محوری قرآن برای تربیت ✅ ماموریت محوری در هویت سازی قرآنی ✅ بررسی تفاوت نگاه قرآن به تربیت با نگرش های سنتی تربیت اسلامی و رویکردهای غربی 🚦 محور روایت ها: 🔹 روایت خلقت حضرت آدم ع به عنوان نقطه شروع تقابل جبهه حق و باطل 🔹 روایت قوم یهود و حضرت موسی ع به عنوان اولین قوم برگزیده 🔹 روایت هایی از حوادث صدر اسلام و جنگ های پیامبر ص به عنوان امت نهایی 👤 با ارائه حجت الاسلام اعلایی 🌐 ثبت نام و شرکت در دوره 👇👇👇 https://lms.telavat.ir/addon/anbia.aspx ---------------------------------- 💠 کانال رسمی سازمان دارالقرآن الکریم ✅ @telaavat

ادامه این سلسله یادداشت ها 👇

چند تفاوت سیاستگذاری اسلامی4: وقتی می‌خواهیم مسئله‌ای را حل کنیم، معمولاً همان راه‌های دیگران به ذهنمان می‌رسد. خلاقیت‌هایی می زنیم و محاسباتی را توضیح می‌دهیم. با این فرق که ما همان خلاقیت و محاسبات را برای جمهوری اسلامی انجام می‌دهیم، دیگران برای کشور و مسائل خودشان. 🤦‍♂️تهش این است که هر کسی چیزی که به ذهنش رسیده را نظمی می‌دهد و آخرش می‌گوید حرف اسلام هم همین بود. در حالت بدتر، حرف را از غربی‌ها گرفته، در حالت بهتر خودش به آن فکر کرده و خلاقیت زده است. ولی آخرش اسلام باعث تغییر «نسخه و راه‌حل» (نه تغییر هدف) برای او نمی‌شود. اما واقعاً اسلام روی زمین هیچ تفاوتی ندارد؟ 1️⃣اسلام متفاوت است. مخصوصاً در سیاست های جنگ و قتال، اوج تفاوتش با منطق ظاهری است. یاری‌های الهی آنجا ظاهر است و کارساز: وَ إِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ وَ قالَ لا غالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَ إِنِّي جارٌ لَكُمْ فَلَمَّا تَراءَتِ الْفِئَتانِ نَكَصَ عَلى‏ عَقِبَيْهِ وَ قالَ إِنِّي بَري‏ءٌ مِنْكُمْ إِنِّي أَرى‏ ما لا تَرَوْنَ إِنِّي أَخافُ اللَّهَ وَ اللَّهُ شَديدُ الْعِقابِ (48انفال): تا قبل از جنگ شیطان جای جولان دارد، ولی وقت جنگ دیگر شیطان هم فهمیده که خدا در یاری رساندنش شوخی ندارد. (کلاً یاری‌های مذکوردرسوره انفال). ◀️مثلاً مسئلة تسلیحات، اوج فاصله‌گیریِ سیاستگذاری غیب باور از غیر آن است، چون خداوند تصمیم گرفته رفتار غیب را در این مسئله تندتر از بسیاری مسائل دیگر تنظیم نماید و هرگونه تکیه به طریق را در سیاستگذاری، کنار بزند درحالی که اصلِ خودِ تسلیحات را کنار نمی‌زند و مؤمن، به دستور خدا گسترشش می‌دهد؛ که بررسی شد. ✅اسلام واقعاً معجزه است. حکم هایش معجزه است، یعنی دست روی نقاط خاصی گذاشته که به ذهن دیگران نرسیده و متناسب با «شناخت کاملش از جهان» روی همان «نقاط اهرمی» حکم داده است. این حکم‌ها را که عصیان کنیم، با هزاران مسئله روبرو می‌شویم که حل کردنش عقل جنّ می خواهد و علمِ عالَم و عمر نوح(ع). ◀️مثلاً قرآن می‌گوید در سیاست خارجی‌ات فلان جور با موحدین عالَم حرف بزن. این حرف زدن در عمق جانشان می‌نشیند ولو نشان ندهند؛ و هر مقدار که قرار است جذب بشوند را جذب می‌کند. هویت ابراهیمی را طرح می کند و به شدت تفصیل می دهد و تاکید می کند. این را که اجرا کنیم تازه زمین بازی، شکل درستِ خودش را می گیرد. 2️⃣ اسلام قرار بوده راه زندگی را به ما نشان بدهد. معما که نمی خواسته طرح کند پس قاعدتاً حل مسئله طبق اسلام باید راحت تر از حل مسئله با دانش غیر وحیانی باشد. مشکل این است که نمی خواهیم به چیزی که اسلام دستور می دهد عمل کنیم. ◀️مثلاً این همه بر سرِ راهبرد سیاست خارجی در نظم جهانی سخن می‌گوییم. اسلام اصرار دارد که «هدف» این راهبرد «به هم ریختن نظم ظالمانه موجود» است بدون هیچ شائبه و تسامحی. همه کشورها در طراحی راهبردی‌شان به دنبال جایگاه و موازنه ای در نظم موجود می گردند، اما کشور اسلامی پاسخ به این سوال را در نظمی متفاوت می دهد. نظمی که «رژیم حقوقی اسلام» در آن اجرا می شود و کسی کدخدا نیست. این هدف، مسیرش چیست؟ نقشه‌راه قرآنی توضیح داده؛ مگر بخواهیم عصیان کنیم. نقشه‌راهِ قرآنی یعنی یک چیز واقعی، که باید به آن رجوع کرد و همین طوری خودبه‌خود از معارف کلیِ دین معلوم نیست. کارهای دیوانه‌وار -از نظر عقل و مصلحت و... غیر الهی- هم در بعضی جاها ندارد و در بعضی جاها دارد؛ در هر کدام باید رجوع کرد. خدا راهِ رسیدن به آن نقطة هدف را واضح نشان داده. 🔂حال وقتی خود را با آن تطبیق دادیم، دیگر در خود نقشه‌راه صلح و کوتاه‌آمدن و سازش از سر خستگی نداریم. وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ (139). ذره‌ای کوتاه نمی آید. به قدر سر سوزنی عقب نمیکشد مگر جامعه‌ی خودی بخواهد عصیان کند و عواقبش را هم ببیند. 3️⃣اسلام جوّگیر نیست. مجموعه‌ای از احساسات و شعارهای کلیشه‌ای نیست که «فقط» به درد کف راهپیمایی‌ها بخورد. این هم هست، ولی حرف واقعی است. ◀️مثلاً می‌گوید تکلیفِ حمایت از مستضعفین عالَم بر اساس «موضع آنان نسبت به هجرت» تعیین می‌شود. اگر شعار می‌دهد که وَ ما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ نَصيراً (75نساء)

در کنارش این را هم می گوید که: إِنَّ الَّذينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمي‏ أَنْفُسِهِمْ قالُوا فيمَ كُنْتُمْ قالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفينَ فِي الْأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فيها فَأُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ ساءَتْ مَصيراً (97)إِلاَّ الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ لا يَسْتَطيعُونَ حيلَةً وَ لا يَهْتَدُونَ سَبيلاً (98)فَأُولئِكَ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَ كانَ اللَّهُ عَفُوًّا غَفُوراً (99)وَ مَنْ يُهاجِرْ في‏ سَبيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُراغَماً كَثيراً وَ سَعَةً وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً (100نساء) ◀️یا مثلاً وقتی با امریکا درگیر می شود، حواسش هست که یک وقت همپیمانان از فرصت استفاده نکنند و کشور اسلامی را غافلگیر نکنند. با هر پیمان شکنی برخورد پشیمان کننده و «عبرت آموز» برای دیگران می کند: فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (57انفال) 4️⃣اسلام به معنای واقعی واقع‌گراست. پس وقتی روی یاری الهی می‌بندد و دستوری می‌دهد، «واقعیت همین است». ◀️مثلاً اسلام دیدِ کاملاً واقع‌گرایانه به سیاست‌گذاران جهان نسبت به انقلاب اسلامی دارد. ما يَوَدُّ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ لاَ الْمُشْرِكينَ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ اللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيمِ (105). هیچ کدام‌شان نمی‌خواهند هیچ خیری به ما برسد. چون هر کسی که حاکم باشد و به هرحال کشورش جایی در نظم موجود پیدا کرده باشد از برهم ریختن نظم گریزان خواهد بود. ◀️یا مثلاً وقتی حاج قاسم را زدند، این در منطق هر کسی که بخواهد واقعی ببیند جنگ است. زدن نیروی نظامی است به صورت رسمی. اینجا خدا وعده داده حرکت کن و برخورد کن و در «نگاه واقع‌بینانه» اگرنه کلاهت پسِ معرکه خواهد بود. می ماند سوال آخر؛ و این که چنین نقشه‌راهِ واضحی کو؟ مسیر کدام است؟ 👨‍👧‍👦 به گروه سیاست خارجی مرکز راهبری برهان بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2533032055Cc4fd6f813d

آیاتی درباره جنگ کریدورها3: تعامل ایجابی یا سلبی با همپیمان؟ ⏸️درباره نگاه جدید به همپیمانی توضیح دادیم. ولی در نگاه بعضی، ارتباط ایران و چین از این منظر زیادی امنیتی دیده شده است. چه آن طرفی ها که به امریکا هم نگاه امنیتی ندارند و می گویند امتیاز اقتصادی تعریف کنیم تا همه چیز گل و بلبل شود! و چه این طرفی ها که ارتباطات اقتصادی با امریکا و اروپا را ذیل جنبة سیاسی و امنیتی آن می دانند، ولی در مورد چین اینگونه نیستند. ◀️بدیهی است ادعای ما نیز اینجا آن نبود که بی‌خود حاشیه سازی کنیم و یا از هرگونه افزایش ارتباط و اشتراک منافعی استقبال ننماییم. بلکه هدف، نگاهی واقع‌بینانه بود که تا چه مقدار می توان به این ارتباطات امید بست و تا چه نقطه ای از آن را در برنامه ریزیِ اقدامات آتی، وارد نمود. چنانکه مذاکره را نیز می‌توان با طرف غربی ادامه داد اما باید واقع بینانه، کارها را معطلِ آن نکرد و امیدی نداشت، در همکاری‌ها با دیگران نیز باید «امید را مطابق واقع» تنظیم نمود و نه بیشتر. با رعایت این شرایط، راهبردی طراحی کنیم و بدانیم که به کجا می خواهیم برسیم، دیگر هر مقدار می توانیم از هر یک از ابزارهای مذاکره یا همکاری استفاده کنیم. 1️⃣اولاً مدیریت ارتباط با ایران در چین، ذیل نهادهای امنیتی چین است و نه شرکت های اقتصادیِ صرف. چیزی که در مورد ارتباط چین با بسیاری از کشورها حتی متحدین امریکا و خودِ امریکا هم صادق نیست. این یعنی فرصت، که موانع اقتصادی مانع رابطه حداقلی نیست، و یعنی تهدید، که مزایای اقتصادی موجب رابطه حداکثری نیست. 2️⃣ثانیاً بر فرض که چنین باشد و جذابیت اقتصادی به تنهایی ذواثر باشد، متاسفانه موعد جذابیت ایران برای چین -در مقام صرفا اقتصادی- گذشته است و اینجا هم امریکا با چالاکی از کم‌کاری ایران -در ایجاد جذابیت یا ایجاد اضطرار و تهدید، فرقی نمی کند- استفاده نموده و به ناگهان می بینیم همپیمانان امریکا ارتباط خود با چین را بسیار گسترش می دهند. از سعودی گرفته تا ترکیه، و از امارات تا اسرائیل. این در راستای فهم طرف از جایگاه «اضطرار» در تعریف ارتباطات پایدار میان کشورها است، که می توانست ارتباط چین با ایران را همیشه مسئله ای تازه و پرطراوت نگه دارد. اما با وجود رقبای جدید، ایران به همان جایگاه «ذخیرة اضطراری» باز خواهد گشت. 3️⃣ثالثاً باید توجه کنیم جذابیت های اقتصادی ایران، حداقل به صورت بالفعل چندان نیست. جمعیت پایین (زیر صد میلیون) در مقایسه با پاکستان و ترکیه و...، اقتصادی غیر صنعتی و عدم توان تصمیم‌گیری متمرکز و پیشبرد راهبردِ واحد صنعتی یا اقتصادی در بلند مدت، ایران را در رقابت اقتصادی فرصت ها ضعیف کرده است. آن هم در مقابل رقبای تازه نفس منطقه ای. هرچند منابع و کیفیت نیروی انسانی ایرانی قابل رقابت است. 4️⃣رابعاً ادعا فقط نیاز به اضافه کردن وجه امنیتی و تهدیدی و اضطراری -ولو در اقتصاد- به ماجراست، بدون هیچ انکاری نسبت به مطلوبیت افزایش منافع مشترک. حتماً با وجود موادّ لازم در حیطة تهدید و اضطرار، نیاز هرچه بیشتری به موادّ کافی در زمینه هماهنگی اقتصادی و افزایش ایجابیِ منافع مشترکِ دوطرفه خواهد بود. از تامین کننده منابع اولیه بگیر، تا استراتژی های متلائم صنعتی و تولید ارزش افزوده در مسیر اقتصادیِ کریدورها که در فرایندی هوشمندانه، اقتصادها را به یکدیگر گره بزند. اساساً این خود مسیری ذیل همان راهبردِ همپیمانی تهدید محور است، برای گسترش سطح اضطرار و تهدیدهای مشترک، و افزایش هزینة دشمن غربی برای هرگونه فشار. چنان که در تجربة موفق گاز و برق عراق مشاهده کردیم و به همین سادگی به معافیت های تحریمی عراق در این زمینه رسیدیم. و چنانکه حتی در راهبرد مذاکره با غرب -نه مذاکره مستقیم با امریکا که جز زیان ندارد- نیز می توان با افزایش سطح «تهدید و اضطرار»، به داشته هایی موقت رسید: «علت تحریم رفتار ایران نیست که با تغییر رفتار یا مذاکره قابل حل باشد. [ولی] منکر نیستم که تغییراتی در روابط قدرتهای بزرگ ممکن است موقتا شعاع عمل تاکتیکی ایران را زیاد کند، اما این تخفیف ها موقت (ولی مهم) هستند. چنانکه جنگ کریمه [با ایجاد اضطراری نسبت به تحرک تهران] منجر به برجام شد و جنگ اکراین ممکن بود به یک توافق موقت حداکثر دوساله با امریکا منجر شود. جمهوری اسلامی ایران باید یاد بگیرد مجموعه ای از بسته‌های کوتاه‌مدت رسمی با دولت‌های بزرگی که ایران حالا یک بخش جانبی از روابط آنها است تدوین، امضا و اجرا کند. مثلا با چین، امریکا، روسیه، هند و فرانسه. تصور این که بدون تغییر شکل پاسخ جمهوری اسلامی ایران به تحریم با آمد و رفت آدمها و رؤسای جمهور و نشست و برخاست روسای قوا این مسیر سریع به سمت اوکراین شدن متوقف خواهد شد، تصور غلطی است». (مجید شاکری، توییت).