🗓روز بزرگداشت شیخ صدوق/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️قالْ رسول الله(ص): أَغفَلُ النّاس مَن لَم یَتَّعِظ بِتَغَیُّرِ الدُّنیا مِن حالٍ إِلی حال؛ غافل‌ترین مردم آن کسی است که از این تغییرات و تبدّلاتی که در عالم وجود و در میان انسان‌ها بالخصوص به وجود می‌آید موعظه نگیرد، پند نگیرد، این شخص غافل است. چون پُر است این دنیا از موجبات پند. انسان باید از این تغییر مسیر تاریخ بشر، بالا رفتن‌ها و پایین آمدن‌ها در عالم پند بگیرد. پند هم انواع و اقسامی دارد؛ یعنی فقط این نیست که انسان احساس کند که این نعمت زوال‌پذیر است -این یکی از پندها است- اگر من و شما امروز نعمتی داریم، دیگرانی هم قبل از ما بودند که این نعمت را داشتند و از آنها گرفته شد. در سطح دنیا هم همین‌جور است؛ از من و شما هم این نعمت ممکن است گرفته بشود؛ تصور نکنیم این نعمت ابدی است، تصور نکنیم امضاشده و تضمین‌شده و قطعی است؛ این نعمت را بایستی با شکر الهی و ادای وظیفه‌ی نعمت حفظ کرد! کتاب الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۷۲ (بیانات در آغاز درس خارج ۹۴/۲/۱۸) #نشربامنبع @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

📖 واکاوی واژگان قرآن در روایات اهل بیت (علیهم السلام) 🖊 سید محمود طیب حسینی (دشتی) | محمدعلی مروجی طبسی 🔺یکی از ابعاد کارآمد رجوع به سخنان گوهر بار اهل بیت علیهم السلام برای دستیابی به گوهر معرفتی آیات الهی، فهم صحیح معنای واژگان قرآن کریم است. جستجو در میان معانی که معصومین علیهم السلام درباره واژگان قرآن بیان کرده اند و نیز نظر دقیق در استعمالات اهل بیت علیهم السلام نسبت به واژگان قرآنی، راهگشای فهمی ژرف و متفاوت از آیات است که با نگاه ها و شیوه های دیگر گاه تفاوتی اساسی دارد. اثر پیشرو تلاشی برای نگاهی مجدد به واژگان قرآنی با توجه به روایات اهل بیت علیهم السلام و پیاده‌سازی روشمند این نگاه در نمونه‌های عینی همراه با ارائه تفاوت نتیجه این نگاه با دیگر روشها است. 🗞 نشر: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه | موسسه معارف اهل بیت (علیهم السلام) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

📕مقاله 〽️ "تحلیل داده های طبقه شناختی «محمّد بن عیسی بن عبید» در پرتو منابع رجالی و حدیثی" 👤 سیدعلیرضا حسینی شیرازی 👤 محمد لطفی پور 📝 چکیده: بحث و گفتگو درباره طبقه روایی و تعاملات حدیثی محمدبن‌عیسی به دلیل تاثیر فراوان در اعتبارسنجی روایات وی، از قرن سوم پیوسته مورد توجه دانشیان و پژوهش‌گران قرار گرفته‌است. نخستین خاستگاه گفتگو پیرامون طبقه محمدبن‌ عیسی عبارت نصربن‌ صباح می‌باشد که به کتاب رجال کشی و به تبع آن به رجال نجاشی راه‌یافته‌است. سخن وی چالش جدی را در تعامل حدیثی گسترده محمد بن عیسی با حسن بن محبوب و یونس بن عبدالرحمن و نیز بهره‌گیری مستقیم وی از امام رضا علیه‌السلام پیش آورده‌است. برخی از دانشیان رجال و فقیهان چنین برداشت‌کرده‌اند که استثنای ابن ولید قمی نیز به دلیل ایجاد خلل در طبقه محمدبن‌عیسی بوده‌است؛ بدین بیان که وی با توجه به خردسال بودن، امکان عملی نقل از یونس بن عبدالرحمن بدون واسطه را ندارد. در مقاله، پس از بررسی و تعیین دوره زندگی محمد بن عیسی بن عبید بر پایه قرینه‌‌ها به بحث تحمل حدیث وی از امامان شیعه علیهم‌السلام و دادوستد حدیثی او با اصحاب پرداخته شده‌است. در این پژوهه به هدف برون‌رفت چالش‌های موجود پیرامون رابطه روایی محمدبن‌عیسی در اخذ حدیث، به سه راهکار نوین در تعیین طبقه راوی روی آورده شده‌است. ره‌اورد این تلاش، خالی‌بودن طبقه محمد بن عیسی از هرگونه ابهام است که رابطه روایی وی را با امام رضا علیه‌السلام و برخی مشایخ حدیثی همچون یونس و حسن بن محبوب دست‌خوش تردید قراردهد. https://eitaa.com/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۱ 💠رهبرانقلاب ‼️کلینى جزو بزرگ‌ترین علماى محدّث ما است! ۹۴/۸/۲۵ ‼️شیخ کلینی، شیخ صدوق، علی بن بابویه، و دیگر بزرگان ری را معرفی کنید تا کمکی بشود به معرفت و اطلاعات ما از این بزرگواران! ۸۲/۳/۵ ‼️کتاب کافی، در دوره‌ای هزار و صد ساله، از وفات مرحوم کلینی در ۳۲۹ هجری تا روزگار ما، بیش از هزار سال است که مرجعیّت علمی دارد و بین جوامع شیعه دست‌به‌دست می‌گردد و هرگز هیچ فقیه، متکلّم یا مفسّر شیعه از آن مستغنی نبوده است. با وجود این و با وجود چاپ‌های متعدّدی که از این کتاب انجام گرفته، تاکنون حقّ آن ادا نشده بود و به نظر این‌جانب چاپ عرضه‌شده به مناسبت این کنگره، به خاطر تصحیح فنّی بسیار خوب، مراجعه دقیق به نسخه‌های اصلی، ذکر گسترده نسخه بدل‌ها، جدا کردن اَسانید از متن روایات و مزایای دیگر، اثر برجسته و ارزشمندی است که با سلیقه به کار رفته در آن، اِن‌شاءالله یادگاری ماندگار خواهد بود. شخصیّت شیخ کلینی رحمةالله‌علیه نیز شخصیّت علمی بارز و برجسته‌ای است. او در هر دو حوزه ری و بغداد، سال‌های زیادی را به علم‌آموزی و اخذ حدیث از محضر اساتید و مشایخی که شمار آنها بیش از پنجاه تن است سپری کرد و از دیگرسو، به تربیت گروه بزرگی از طالبان علم و معارف مکتب اهل‌بیت علیهم‌السّلام پرداخت که خود، گواهی بر برجستگی‌های علمیِ شیخ کلینی‌اند. ۸۸/۲/۱۷ #نشربامنبع @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️کلینی، تنها یک محدّث نبود. بررسی کتاب کافی از جهت چگونگی تبویب و تقدیم و تأخیر ابواب آن و عناوین انتخابی آنها (نظیر: کتاب العقل و الجهل، کتاب الحجة، کتاب التوحید و …) نشان می‌دهد که کلینی علاوه بر آن که محدّثی بزرگ است، متکلّمی چیره‌دست نیز هست و محتوا و روش و عناوینِ به کار گرفته شده توسّط وی، ناظر به مسائل کلامیِ رایج در روزگار اوست. ضمناً مقدّمه شیخ بر کافی، مقدمه درخشانی است که نشان می‌دهد این مرد چه تسلّطی بر عبارات و کلمات و مطالب و مفاهیم کلامی و … داشته است. عصر کلینی نیز روزگار حسّاس و دشواری است. ولادت او در حوالی سال ۲۶۰ هجری اتّفاق افتاده است که سال وفات امام عسکری علیه‌السّلام و آغاز غیبت صُغراست و با در نظر گرفتن سال درگذشت او (یعنی ۳۲۹ هجری) درمی‌یابیم که حیات وی کاملاً منطبق بر دوره غیبت صُغراست که از پیچیده‌ترین و حسّاس‌ترین بُرهه‌ها در تاریخ تشیّع است و شیخ کلینی تقریباً بیست سال پایانی عمر خویش را در بغداد به سر آورد که محلّ سکونت نُوّاب اربعه و وکلای ناحیه مقدّسه بود و این ویژگی‌ها در حیات کلینی، برای کسانی که می‌خواهند درباره حرکت علمی شیعه به تحقیق بپردازند در خورِ توجّه است. به هر حال به نظر این‌جانب، تجلیل از کلینی، تجلیل از علم، تجلیل از دین و تجلیل از تشیّع است. کافی نیز اثر ارزشمندی است و در مورد این کتاب شریف و مؤلف بزرگوارش، هر چه تجلیل و هر اندازه کار علمی انجام بشود جا دارد. ۸۸/۲/۱۷ #نشربامنبع @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️شخصیّت شیخ کلینی یکی از موضوعات قابل توجّه است. شهر ریِ آن دوره، شهر بزرگ و معروفی بود و فِرَق مختلف اهل سنّت در آن‌جا حضور فعّال داشتند و نه فقط در آن دوره، که قبل از آن و حتّی قرن‌ها بعد از آن هم، براساس خبرهایی که داریم، در این شهر، منازعات شدیدی بین شافعی‌ها و حَنَفی‌ها وجود داشته و اختلافات خونینی پیش می‌آمد و بیشتر هم بُرد با شافعی‌ها بود و حَنَفی‌ها و شیعه‌ها را می‌کشتند و شیعه در این شهر و روستاهایش در اقلیت بود. ری، مثل قم نبود که شیعیانش در اکثریت باشند، درعین‌حال، از همین ری و فقط از یک دِهِ ری - که کُلین باشد - شخصیتی مثل محمّد بن یعقوب کلینی بروز می‌کند. فقط او هم نیست. او شخصیت برجسته‌ی درجه یکِ دنیای اسلام آن روز است. پدرش و برادرش اسحاق بن یعقوب و دایی‌اش محمّد بن عَلّان رازی از علماست و این، پدیده‌ی عجیب و مهمّی است که از یک دِهِ کلین این همه عالم و محدّث برخاسته‌اند. این، خیلی برای ما درس آموز است که گاه در یک روستا یا یک گوشه‌ی دور، آن هم با آن شرایط تقیّه‌ی شدیدی که در آن زمان وجود داشته، چندین عالم و محدّث بزرگ، پرورش پیدا کرده‌اند. به آن دوره‌ی محدودی که آل‌بویه بر ری مسلّط شدند و رکن‌الدوله، حاکم ری بود، نگاه نکنید؛ چرا که بجز آن برهه‌ی زمانیِ محدود، در غالب اوقات، شیعیان ری، روزگار سختی داشته‌اند و با این حال، این‌طور علما و محدّثین بزرگ در این‌جا پرورش پیدا کرده‌اند. ۸۸/۲/۳۱ 📸آرامگاه شیخ کلینی #نشربامنبع @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۴ 💠رهبرانقلاب ‼️به نظر من، یکی از اغلاط مشهور در مورد شخصیت کلینی، این است که کلینی را فقط محدّث می‌دانند، درحالی‌که به نظر من، شیخ کلینی، یک متکلّم است. هر کس کافی را نگاه کند، می‌فهمد که این مرد، یک متکلّم است، در عین این که مسلّما محدّث بزرگی هم هست؛ امّا کیفیت تبویب ابواب کافی و تقدیم و تأخیر این ابواب، از همان اوّل که شروع می‌کند، ناظر به مسائل کلامیِ رایج در آن دوره است. کلینی، حقّا و انصافا شخصیت بسیار عظیمی است. مشایخ فراوانی دارد. نزدیک به پنجاه استاد دارد که این اساتید، در کافی، مشخّص‌اند و مرحوم آیه‌الله بروجردی، در اوّل کتاب «اَسانیدُ الکافی»، به تفصیل، آن‌ها را ذکر کرده‌اند و به نظر من، یکی از کتاب‌های انصافا خیلی خوب که باید مورد توجّه مجموعه‌ی شما قرار بگیرد، همین کتاب اَسانیدُ الکافی است که مرحوم آقای بروجردی تنظیم کرده‌اند. البته یکی از فضلای قم هم این را به شکل دیگری چاپ کرده‌اند؛ لیکن این کتاب، کتاب مهمّی است و بخصوص از مقدّمه‌ای که خود مرحوم آقای بروجردی، درباره کافی و ابواب آن و مشایخ کلینی بر این کتاب نوشته‌اند، به نظر من، ملاییِ مرحوم آقای بروجردی در این رشته، روشن می‌شود، که البته وضع ایشان روشن است. ۸۸/۲/۳۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۵ 💠رهبرانقلاب ‼️اهتمام‌ به‌ حدیث، پس‌ از تمسک به‌ کتاب‌ حکیم‌ حمید، برترین‌ وظیفه‌یی‌ است‌ که‌ عالم‌ دین‌ بدان‌ مکلف‌ است، این، استضائه‌ از انوار علم‌ و حکمتی‌ است‌ که‌ از کلام‌ و تعلیم‌ و هدایت‌ پیامبر مکرم‌ اسلام‌ و ائمه‌ی‌ معصومین‌ ساطع‌ می‌گردد و خرد و اندیشه‌ی‌ انسانی‌ را دستگیری‌ و راهنمایی، و زندگی‌ بشر را برخوردار از سلوک حکیمانه‌ و خردمندانه‌ می‌کند. و چنین‌ است‌ که‌ حضرت‌ ابی‌ جعفر به‌ جابر می‌فرماید: یا جابر و الله‌ لحدیث‌ تصیبه‌ من‌ صادق‌ فی‌ حلال‌ و حرام، خیر لک مما طلعت‌ علیه‌ الشمس‌ حتی‌ تغرب. در تاریخ‌ علم‌ دین، جمع‌ حدیث‌ و حمل‌ و فهم‌ و درک و شرح‌ آن، یکی‌ از بزرگترین‌ و طولانی‌ترین‌ فصول‌ است‌ و با یک نظر، حدیث، ما در بسیاری‌ از علوم‌ اسلامی‌ یا همه‌ی‌ آنهاست، و از این‌ رواست‌ که‌ عالم‌ دین‌ شناس‌ بزرگ‌ اقدم، شیخ‌ کلینی‌ رحمه‌ الله‌ تعالی‌ در مقدمه‌ی‌ کتاب‌ کافی‌ شریف، حدیث‌ را برابر با علم‌ دین‌ دانسته‌ و آن‌ را محور علم‌ و ایمان‌ به‌ شمار آورده‌ است. دقت‌ و باریکبینی‌ فقهاء و علمای‌ برجسته‌ی‌ سلف‌ در امر حدیث‌ و چگونگی‌ تحمل‌ آن‌ و شرایط وثوق‌ به‌ روایت‌ و دیگر آنچه‌ در این‌ باب‌ بر اهلش‌ آشکار است، همه‌ از همین‌ اهمیت‌ و عظمت‌ شأنی‌ که‌ درباره‌ی‌ حدیث‌ و تأثیر آن‌ در سرنوشت‌ فرد و جامعه‌ی‌ اسلامی‌ گفته‌ شد، سرچشمه‌ می‌گیرد. ۷۴/۸/۲۲ #نشربامنبع @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۶ 💠رهبرانقلاب ‼️چاپ این کتاب، با این تصحیح فنّی - که بسیار خوب انجام گرفته - از جمله کارهای بسیار لازم بود. کتاب کافی، اگر از وفات کلینی در ۳۲۹ هجری حساب کنیم، الآن نزدیک ۱۱۰۰ سال است که در دست مردم است و بیش از ۱۰۰سال است که مرجع است و بین جوامع شیعه، دست به دست می‌گردد و هرگز هیچ فقیه یا متکلّم یا مفسّر شیعه، از این کتاب، مستغنی نبوده است. کافی، کتابِ خیلی مهمّی است و چاپ‌های فراوانی هم دارد؛ امّا چاپ مصحّح، فنّی و با مراجعه‌ی دقیق به نسخه‌های اصلی و ذکر گسترده نسخه بدل‌ها، به این صورت، تابه‌حال نداشته‌ایم و این کار شما، به نظر من، کار برجسته و مهمّی است. اسناد کافی، تحلیل و حَیلوله و تعلیق و... دارد و این‌ها را باید تبیین کرد، این کار هم ظاهرا انجام شده و انصافا خیلی با سلیقه هم چاپ شده است. جدا کردن اَسانید از متن روایات، یکی از آن کارهای بسیار خوبی است که انجام گرفته؛ چون خودِ ملاحظه اَسانید کافی، یک دانش است. یعنی اگر کسی نگاه محققانه‌ای به اَسانید کافی داشته باشد و فقط اَسانید آن را بخواند و بررسی کند و کاری به روایات آن هم نداشته باشد، بعد از مطالعه‌ی ۲۰۰ ، ۳۰۰ صفحه، شَمّ رجالی پیدا خواهد کرد. یعنی نفس ملاحظه اَسانید کافی، یک چنین خصوصیتی دارد. به نظر من این کار مهمی است! ۸۸/۲/۳۱ 📸کتاب ۱۵جلدی اصول، فروع و روضه کافی همراه اسانید، چاپ دارالحدیث #نشربامنبع @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۷ 💠رهبرانقلاب ‼️عصر کلینی هم، زمان حسّاسی بوده است. حیات شیخ کلینی، منطبق است با دوره‌ی غیبت صغرا. سال وفات شیخ کلینی، ۳۲۹ هجری است و با این که سال ولادت ایشان معلوم نیست، اما اگر حدود هفتاد سال عمر کرده باشد، حوالی سال ۲۶۰ هجری به دنیا آمده است که سال وفات حضرت عسکری و شروع غیبت صُغراست. به نظر من، برای کسانی که می‌خواهند روی حرکت علمی شیعه فکر و بحث کنند، خیلی مهم است که بدانند این بزرگان، در چه دوره‌ای از دوران‌های امامت، زندگی می‌کرده‌اند. به‌هرحال، کار بر روی کافی، بسیار کار خوبی است. البته ظاهرا شیخ کلینی، کتاب‌های دیگری هم داشته‌اند که ما آن‌ها را ندیده‌ایم و من نمی‌دانم که سایر آثاری که در الذریعه و کتاب‌های دیگر به ایشان نسبت داده شده، در اختیار هست یا نیست؛ امّا شاید به اندازه کافی مهم نبوده‌اند. ضمنا مقدمه‌ی شیخ کلینی بر کافی، به نظرم خیلی مقدمه‌ی مهم و درخشانی است و نشان می‌دهد که این مرد، چه تسلّطی بر عبارات و کلمات و مطالب و مفاهیم کلامی و... داشته است. نظر من، هر چه روی این اثر ارزشمندْ کار بشود و هر چه از این شخصیّتْ تجلیل بشود، جا دارد! به نظر من، تجلیل از کلینی، تجلیل از علم است؛ تجلیل از دین است؛ تجلیل از تشیّع است. کلینی در زمان خودش هم شخصیت علمی برجسته‌ای بوده است، هم در ری و هم در بغداد. ایشان، سال‌های زیادی، شاید حدود بیست سال را در بغداد بوده‌اند و در آن‌جا، شاگردان زیادی از ایشان استفاده کرده‌اند و این، نشان دهنده شخصیت بارز و برجسته‌ی شیخ کلینی است! ۸۸/۲/۳۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini https://eitaa.com/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۸ 💠رهبرانقلاب ‼️یکوقتی به امام عرض کردم: به اعتقاد من پیروزى این نظام فقط به آبروى روحانیّتِ زمان ما انجام نگرفت؛ بلکه آن سرمایه و آن ذخیره و نقدی که خرج شد تا این انقلاب عظیم به پیروزى رسید و این حادثه‌اى که واقعا معجزه بود تحقّق پیدا کرد، عبارت بود از آبروى روحانیّت شیعه از زمان شیخ کلینى و شیخ طوسى تا زمان ما؛ این اعتقاد من است. امام هم در آن روزى که این مطلب را عرض کردم، مطلب را تلقّى به قبول کردند؛ معلوم بود نظر شریف خود ایشان هم همین است. و این یک واقعیّتى است؛ ما اگر آن ریشه‌ی تاریخى را نداشتیم، مردم آن محبّت و اعتماد را به ما نداشتند و به اشاره‌ی روحانیّت حرکت نمیکردند به‌طورى که بیایند جانشان را و فرزندانشان را در یک راهى قربانى کنند. مگر آسان است؟ آن پشتوانه و ذخیره بود؛ حالا آن ذخیره و پشتوانه در نظام جمهورى اسلامى تبلور پیدا کرده. این نظام هم نظام اسلامى است؛ من و شما هم که معمّم هستیم، مظاهر اسلامیم.عرض من این است: اگر ما امروز که دین و روحانیّت قدرت پیدا کرده است، عملى انجام بدهیم که خداى نکرده در آن سرمایه و ذخیره‌ی قرنها، اندک اختلالى به وجود بیاید و خدشه‌اى وارد بشود، این ضایعه‌اى خواهد بود که دیگر جبران آن با یک نسل و دو نسل ممکن نخواهد بود. سرمایه‌ی یک نسل مصرف نشد تا اگر خداى نکرده از بین رفت، یک نسل دیگر بیایند و دوباره این سرمایه را تجدید کنند. ایمان مردم به روحانیّت، ناشى است از سابقه‌ی طولانى روحانیّت شیعه و نفوذ و تأثیر آنها در ذهن مردم و در ایمان مردم. ما این ایمان را باید حفظ کنیم! https://eitaa.com/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۹ 💠رهبرانقلاب ‼️"فِی الکافِی عَنِ الباقِرِ علیه‌السلام أَکثِر ذِکرَ الموت" یاد مرگ را در ذهن خودت افزایش بده؛ زیاد به فکر مردن باش. "فَإِنَّهُ لَم یُکثِر ذِکرَهُ إِنسانٌ إِلَّا زَهِدَ فِی الدُّنیا" هیچ انسانی نیست که یاد مرگ در او زیاد باشد مگر اینکه نسبت به دنیا بی‌رغبت می‌شود. مشکلات عمده‌ی ماها به‌خاطر رغبت در دنیا است؛ این مظاهر زندگی دنیا از مال و ثروت و تجمل و زیبایی‌ها و قدرت و زور و اعتبار و مانند اینها که همه‌اش دنیاست، رغبت به این دنیا به این مظاهر دنیوی است که ماها را می‌لغزاند. البته این‌جور نیست که این مظاهر دنیا بد باشند؛ نه، «أَلمَالُ وَالبَنُونَ زِینَةُ الْحَیَاةِ الدُّنیَا»‌ هیچ توبیخ نشده کسی برای داشتن مال یا برای داشتن فرزندان و خانواده و از این قبیل؛ آن چیزی که به ما ضرر می‌زند میل افراطی و شدید به این مظاهر است که انسان را در سر دوراهی‌ها می‌کشاند به یک سمت غلط؛ آن‌جایی که انسان باید فداکاری کند نمی‌کند؛ آن‌جایی که باید انفاق کند نمی‌کند. اشکال عمده‌ی ما انسان‌های ضعیف در زندگی دنیا همین است دیگر، رغبت زیادی به دنیا، عشق به دنیا، فریفتگی به دنیا. علاج این فریفتگی چیست؟ ذِکرُ الموت، أَکثِر ذِکرَ الموت، إِکثار ذکر موت؛ اینکه زیاد انسان به یاد مرگ بیفتد. ۹۴/۲/۱۶ #نشربامنبع @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🗓۱۹ اردیبهشت ماه 🏳بزرگداشت شیخ کلینی/۱۰ 💠رهبرانقلاب ‼️فِی الکافی عَنِ الصَّادِقِ عَلیه‌ِالسَّلام کَتَبَ رَجُلٌ إِلَی أَبِی‌ذَرٍّ؛ حضرت امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: یک نفری در نامه‌ای به جناب ابی‌ذر نوشت: "یَا أَبَاذَرٍّ أَطرِفنِی بِشَیءٍ مِّنَ العِلم" از دانش و معرفتی که داری سخن طرفه و تازه‌ای برای ما بیان کن. "فَکَتَبَ إِلَیه: إِنَّ العِلمَ کَثِیرٌ؛ إِن قَدَرتَ لَا تُسِیءَ إِلَی مَن تُحِبُّهُ، فَافعَل" جناب ابی‌ذر برای او نوشت: برای تو می‌گویم و آن این است:‌ اگر بتوانی به کسی که او را دوست می‌داری بدی نکنی، این کار را بکن. یعنی سعی تو این باشد به کسی که او را دوست می‌داری بدی نکنی. "قَال فَقَالَ لَهُ: وَ هَل رَأَیتَ أَحَداً یُسیءُ إِلَیٰ مَن یُحِبُّه؟" آن شخص به جناب ابی‌ذر گفت -لابد در نامه‌ی بعدی نوشته- که: جناب ابی‌ذر! این هم شد حرف!؟ که به کسی که دوست داری بدی نکن! آیا تا حالا دیدی کسی را که کسی را دوست بدارد در عین حال به او بدی بکند!؟ این چه حرفی است!؟ "فَقَالَ لَه: نَعَم نَفسُکَ أَحَبُّ الأَنفُسَ إِلَیک فَإِن أَنتَ عَصَیتَ اللهَ تَعَالَیٰ فَقَد أَسَأتَ إِلَیهَا" جناب ابی‌ذر در جواب او فرمود: بله، دیدیم؛ خود تو محبوب‌ترین موجودات و انسان‌های عالم پیش خودت هستی؛ خودت را خیلی دوست می‌داری؛ از همه بیشتر خودت را دوست می‌داری؛ وقتی معصیت می‌کنی، به این محبوب خودت که نفس خودت و شخص خودت است بدی کرده‌ای. پس ببین که می‌شود انسان چیزی را دوست بدارد و به آن بدی بکند که آن عبارت است از نفس انسان! ۹۴/۲/۲ @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri

💢عصر امام صادق علیه‌السلام ✔️استاد سیداحمد مددی: 🔹از سال 114 تا 121-120 کوفه آرام است و بعد، قیام زید انجام می شود و در کوفه مساله قیام مطرح شد که برخی گفتند: باید ‏قیام کرد و بنی امیه را از بین برد و تا سال 132 که بنی عباس آمدند کوفه نا آرام است و عده ای زیدی شدند و بعد برخی ‏از زید برگشتند و برخی مثل ابوالجارود برنگشتند و تا زمان امام هفتم بودند و برنگشتند. اکثر یمنی های فعلی جارودی اند. ‏از 132 که انقلاب پیروز شد و بنی عباس آمدند، اول کار بنی عباس به امام صادق (ع) کاری نداشتند. بعد از آمدن بنی ‏عباس، بنی امیه را تصفیه کردند و سفاح یعنی خون ریز و او بنی امیه را کشت و امام صادق (ع) تا 136 با سفاح بودند و ‏بعد منصور آمد که داخلی ها را کشت و ابوحنیفه و امام صادق (ع) را کشت. ‏ 🔸بنابراین حیات امام صادق (ع) چهار دوره مختلف داشته است که شرایط کوفه متفاوت بوده است:‏ اول: از 114 تا 121 که کوفه آرام است. دوم: از 121 تا 132 که قیام زید است. سوم: از 132 تا 136 که دوران سفاح ‏است که بنی امیه را از بین برد و به ابومسلم و امام صادق کاری نداشت. چهارم: از 136 تا 148 که دوران منصور است که ‏تصفیه داخلی کرد و اینکه ایشان رئیس مذهب شده به خاطر حفظ مذهب در این دورانهای مختلف است.‏ 🔹از سال 114 که شروع امامت امام صادق (ع) است تا سال 132 که 18 سال است امام صادق (ع) معاصر با بنی امیه اند. ‏امام صادق از سال 114 تا 132 چند نفر از بنی امیه را درک کردند و تا 136 سفاح را درک کردند و بقیه اش را با منصور ‏دوانیقی بودند و از این جهت در میان ائمه بی نظیر اند که دو حکومت بنی امیه و بنی عباس را درک کردند. ‏ منصور، امام صادق (ع) و ابوحنیفه و ابومسلم و... را کشت. او به دنبال عبدالله محض بود و محمد و ابراهیم و... را نیز کشت. ‏خود منصور در قیام ابراهیم بود ولی بعداً او را کشت و ابراهیم با او جنگ کرد و نزدیک خیمه او رسید و می شد او را ‏بکشد. امام صادق (علیه السلام)، خود منصور دوانیقی را از اوصیای خودشان معرفی کردند، در حالیکه هیچ امامی با خلیفه ‏ی زمانش آن کار را نکرد، این نشان می دهد که تقیه موردی بوده است.‏ 🔸حیره 17 کیلومتری نجف است و الان بزرگ شده است و کوفه را با آجرهای حیره ساختند. حضرت صادق (ع) مدت ‏کوتاهی کوفه بودند و بعد به حیره برده شدند. نجف هم ده کیلومتر با کوفه فاصله دارد و البته الان وصل شده است، ‏ابوالعباس سفاح در حیره بود و ابراهیم بن امام که بنا بود خلیفه شود کشته شد و منصور مرکز خلافت را از کوفه به بغداد ‏منتقل کرد و در زمان سفاح مدت کوتاهی (حدود شاید ده روز) امام صادق (ع) در کوفه بودند و لذا حتی یکسال یا چند ‏ماه بودن امام صادق (ع) در کوفه معلوم نیست و آنچه اصحاب ما نقل کردند از این سفرها نیست و در این سفرها نقل ‏روایت و... نبوده است. زیارت عاشورا و دعای علقمه و زیارت امیر المومنین که حضرت صادق (ع) خواندند و امثالهم برای ‏این سفرهاست که صفوان جمّال نقل کرده است. جمّال یعنی من یکری جمالاً، کسی که جمل کرایه می دهد. در برخی ‏روایات صفوان است که در خدمت امام بوده است و خودش هم ثقه است. ‏ کشف رسمی قبر امام علی (ع) در زمان امام صادق (ع) است و از آن زمان علنی شده است. ‏📚 جزوه تاریخ سیاسی ائمه علیهم السلام •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💠 وثاقت راوی مشهوری که قدحی در موردش وارد نشده باشد 🔹 مبنای مرحوم آقای #تبریزی (رحمه الله): کسی که معروف و مشهور بوده و قدحی راجع به او نرسیده باشد، این اماره وثاقت بوده و موجب اطمینان به وثاقت می‌شود. ✅ به دوبیان: 1️⃣ بیان اول: رجالیون به بیان کردن ضعف روات اهتمام داشته‌اند. کسی که مشهور باشد در اثر شهرت مورد توجه بوده و از او غافل نبوده‌اند. اما هیچکس بیان نکرده که او ضعیف است و این موجب اطمینان به عدم ضعف این راوی می‌شود. 🔸 نکته: بیان اول در کتب آقای تبریزی (ره) یافت نشده است؛ اما بعض شاگردان فاضل ایشان این مطلب را از ایشان نقل کرده‌اند. 🔹 اشکال: رجالیون علاوه بر اهتمام به جرح، اهتمام به توثیق نیز داشته‌اند و چرا توثیق نکرده‌اند؟ معلوم می‌شود که در مورد این فرد یک غفلتی شده است که این باعث می‌شود که اطمینان به وثاقت پیدا نشود. این غفلت‌ها در موارد دیگر نیز اتفاق افتاده به عنوان مثال شیخ صدوق در کتاب من لا یحضره الفقیه، مشیخه را نوشته تا روایات مرسل نباشند. یکی از افرادی که از او روایات بسیاری نقل شده زراره است، اما در مشیخه سند روایات زراره بیان نشده است. بنابراین این موارد گاهی اتفاق می‌افتاد و از این جهت جلوی اطمینان انسان را می‌گیرد. 2️⃣ در بیان دوم که در کتاب مرحوم تبریزی (ره) ارائه شده (تنقیح مباني العروة (الطهارة) 3: 293) دو امر باید به یکدیگر ضمیمه شود: 🔸 امر اول اینکه کسی که مشهور است، اما فردی قدح و عیبی در مورد او ذکر نکرده، مشمول روایت عبدالله بن ابی یعفور (وسائل الشيعة 27: 391) می‌شود. روایت عبدالله بن ابی یعفور در باب عدالت وارد شده که اگر کسی در محله‌ای و بین جمعیتی زندگی می‌کند و کسی از او به بدی یاد نمی‌کند، عدالتش ثابت می‌شود. 🔸 امر دوم اینکه در باب حجیت خبر علاوه بر عدالت نیاز به وثاقت نیز هست؛ زیرا ممکن است که کسی عادل بوده و گناه نکند، ولی حافظه اش ضعیف بوده و کثیر الخطا باشد و بلا عمد خطای فراوانی داشته باشد. چنین فردی ثقه نبوده و نمی‌توان به خبر او عمل کرد. اما سیره عقلا بر این است که اصل در انسان‌ها سلامت در حفظ است. اصالة السلامة فقط در باب بیع نیست که بایعی که کالایی می‌خرد دیگر شرط نمی‌کند که سالم باشد. بنابراین ضبط و سلامت حافظه با استفاده از این بنای عقلایی درست می‌شود. از ضمیمه کردن عدالت به ضبط و سلامت حافظه، وثاقت حاصل می‌شود. ✅ استاد #شب_زنده_دار: در بیان دوم نیاز به اطمینان به عدالت نداریم؛ زیرا تعبد است و شارع فرموده که بگو چنین فردی عادل است و جهت دیگر نیز با اصالة السلامه درست می‌شود و این بیان دوم خالی از قوت نیست. #نکات_رجالی #توثیق_عام •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

✅ راه علامه حلی(ره) آثار خوبی ندارد ✔️آیت الله مددی: 🔸انصافاً کار علامه مشکل است؛ چون علامه (م726ق) متعلق به ربع اول قرن هشتم است و کلینی در اوایل قرن چهارم و شیخ صدوق اواخر قرن چهارم هستند، شیخ و دیگران هم قرن پنجم هستند، پس حدیث ما در قرن‌های چهارم و پنجم نوشته و ثبت شده است، پس این که در قرن هشتم و پس از گذشت سه قرن معیارهایی برای قبول حدیثی قرار دهیم که در قرن سوم نوشته شده است مشکل است و این در تفکرات شیعه مشکل درست کرده است. 🔹من به‌عنوان کسی که در مطالبی صاحبنظر هستم می‌گویم: راه علامه با این تأخیر زمانی که دارد آثار خوبی ندارد، هرچند نظر علامه قطعاً خیر بوده و بحث هم بحث علمی بوده است؛ ایشان می‌گوید: آیة نبأ بر حجیت خبر عدل دلالت می‌کند، این مشکلی ندارد حرف علمی است ولی با مبانی علامه شاید بتوانیم تنها بیست درصد از حدیث شیعه را درست کنیم اما عدد بسیار زیادی را خراب می‌کند برای مثال کتاب کافی نزدیک به 17 هزار حدیث دارد روی تطبیق مثل مرآة العقول (ایشان با این که اخباری است می‌گوید: علی المشهور که همان مبنای علامه است) حدود نُه هزار و خرده‌ای از این احادیث ضعیف‌اند که خیلی فضیحت است! یعنی کتاب کافی که اصح کتب شیعه است روی معیارهای علامه حدود پنج هزار و خرده‌ای صحیح دارد که برخی از آن‌ها هم محل کلام است... 🔸میراث‌های اهل بیت زیاد بوده و چنین نبوده است که مشایخ حدیثی ما مثل کلینی و شیخ صدوق ضوابط دستشان نباشد لذا این درست نیست که بگوییم: این حدیث کافی ضعیف است، بلکه باید بگوییم: روی این مبنای ما ضعیف است وگرنه روی مبنای خود کلینی قطعاً حجت بوده است مگر احادیثی که در ابواب نوادر آورده است که احتمالاً قبول نداشته یا احادیثی که در روضة کافی آورده است وگرنه بقیه روایات که ایشان در باب اصلی آورده و بر آن تعلیق نزده است ظاهراً حجت است. 📚درس خارج فقه، جلسه17 ، 11-8-94 #رجال #علامه_حلی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

بعضی از آقایان علوی های شام که همان نصیری ها هستند ـ و علی اللهی به شمار نمی روند ـ افرادی هستند که مثل ما به دوازده امام معتقدند, اما در نائب دوم اختلاف داریم; آنها به محمد بن نصیر معتقد شده اند و ما به محمد بن عثمان اعتقاد داریم. محمد بن نصیر بعد از ادعای نیابت معروف شد و از بغداد بیرونش کردند و به حاشیه لبنان رفت و مذهب انحرافی خود را در آنجا نشر داد. وی مطالب بی پایه اش را برای مردم آنجا که از مراکز جمعیت شیعه دور بودند, نقل کرد و فرقه اش را بنیان گذاری نمود. نصیری ها منحرف هستند و از اینها هم غلو عقائدی و هم غلو عملی و انحراف عملی, ترک واجبات و انجام محرمات نقل شده است. الآن هم در مراکزشان شراب خواری معمول است و شاید اهل نماز و روزه هم نباشند. از محمد بن نصیر نمیری هم که مؤسس این فرقه است, اعمال قبیحی ذکر شده است و کتاب هایی هم چاپ کرده اند. حکومت سوریه هم مال اینهاست. کتابی نیز نوشته اند با عنوان (النصیریة بین الأسطورة و التاریخ) و علوی ها در این کتاب, ابن شعبه را از بزرگان علمای خودشان به شمار آورده و گفته اند که ابن شعبه حرانی در سوریه بوده و در قرن ششم در حلب و در و در بین نصیری ها می زیسته و از حوزه های ما دور بوده است. #استاد_مددی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔴 #مقاله 🔴 ▪️تحلیل داده‌های طبقه‌شناختی محمد بن عیسی بن عبید در پرتو منابع رجالی و حدیثی 🔸 سید علیرضا حسینی شیرازی و محمد لطفی‌پور 🔸مجله دانش‌ها و آموزه‌های قرآن و حدیث - سال 4 - ش16 - بهار 1401 🔸38 صفحه - فارسی 🔸حجم: 783 کیلوبایت (نسخه پی‌دی‌اف با امکان جستجوی دیجیتال) 🔘 دریافت فایل هم‌چنین از این‌جــــــــــــــا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

📙 دانلود کتاب «ماخذ شناسی رجال شیعه» ✍️ مؤلف: رسول طلائيان 📖 صفحات: ۳۶۹ 🏷 ناشر: دارالحديث ✂️ نویسنده كوشيده است تأليف‌هايى كه محور اصلى آن‌ها در زمينه‌هاى مختلف رجالى باشد، گزارش شوند؛ از اين‌رو تأليف‌هاى موجود در اين موضوعات را آورده است: كليات علم رجال، شرح حال مستقل راويان، كتب رجالى كه بر اساس طبقات يا فهرست و يا مشيخه تأليف شده‌اند، جوامع رجالى و معجم‌ها، رساله‌هاى مستقل در قواعد رجالى، ضبط اسامى، اصطلاحات رجالى، ترتيب و تنظيم و اضافات و حواشى كتب معجم رجالى، منظومه‌هاى رجالى و تاريخ رجال •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔸 #رجال 💠 بررسی شخصیت رجالی یاسین الضریر یاسین الضریر، یکی از راویانی است که در کتب رجالی توثیق صریحی ندارد (مهمل است)؛ از این رو برخی همچون محقق خویی نقل‌های وی را معتبر نمی‌دانند؛ اما می‌توان وجوهی برای اثبات وثاقت او ارائه نمود؛ از جمله «نقل کتاب یاسین توسط بزرگان شیعه بدون اشکال بر وی»، «وقوع روایت به عنوان دلیل انحصاری فتوا» و... در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم.... ✅ ادامه مطلب در این موضوع را در #لوح_پژوهشی_ذکری دنبال کنید. 👇🏼 mfeb.ir/home/?p=20296/#ZRejal #یاسین_الضریر #یاسین_ضریر •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💠 نقد و بررسی نوع نگاه مرحوم مجلسی اول به حدیث 👤 #استاد_سیدمحمدجواد_شبیری 🔻 مرحوم مجلسی اول در روضه المتقین ذیل روایت "کل ماء طاهر..." مطالبی را متذکر شده اند که گویای نوع نگاه ایشان به نحوه نقل و انتقال حدیث است. ایشان معتقدند روایات موجود، برگرفته از اصل هایی است که توسط راویان متصل به معصوم نگاشته می شده و همین طور کتاب به کتاب منتقل می شده تا به دست ما رسیده است و این نوع نگاه باعث شده ایشان اخباری مسلک شود و مرسلات فقیه را حجت بداند و مثلا چنانچه در کافی سندی ذکر شده باشد که ضعیف است ایشان با یک نحوه تعویض سند آن را تصحیح کند. ایشان معتقدند جوامع حدیثی متاخر توسط اشخاصی همچون صدوق و کلینی و با ‌اصول اولیه مقابله و تصحیح می شده لذا مثلا اگر در فقیه روایت مرسلی از یکی از منابع متاخر اخذ شده باشد ارسال سند مشکل ساز نمی شود چون مرحوم صدوق روایات این منبع متاخر را با اصول اولیه سنجیده و صدقش را احراز نموده است. اما نه تنها شاهدی بر درست بودن ذهنیت ایشان، وجود ندارد بلکه شواهدی بر نادرست بودنش وجود دارد ... 📚 درس خارج اصول، ١۴٠٢/٠٣/٠٩ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک. #مجلسی #حدیث #اخباری •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

✳️ #مسعدة_بن_صدقه (1) ✔️ درس خارج اصول آیت الله سید احمد مددی(حفظه الله تعالی) 1395/11/27 🔸 مشکلِ «مسعدة» این است که چهار نفر مسمّی به این نام گفته شده، ولی شبهه است که حتی یک نفر باشد. ما احتمال داده‌ایم که یا «مسعدة بن صدقة» و «مسعدة بن زیاد» یکی باشند و یا شاید هر چهار تا یکی باشند. «مسعدة بن صدقه» را هم شیخ در رجال می‌گوید که عامی است. برخی هم رد کرده‌اند و گفته‌اند شیعه است. 🔸 از این چهار تا هم فقط هارون بن مسلم نقل می کند. 🔹 اینها در اطراف بصره هم بوده‌اند که در بصره هم شیعه کم بوده‌ و هم اهل بصره معمولاً ناصبی بوده اند. 🔹 در بصره، هم شیعه قلیل بوده است و هم میراث کمی از آنجا داریم. روات ما در بصره معدودند و میراث ما هم از بصره محدود و ضعیف است. 🔸 یکی از امتیازات حدیث کوفه غیر از کثرت روات و نسخ، این بود که احتمال مقابله و مناقشه در حدیث بود چون شیعیان زیاد بودند. مثلا می گفتند در کتاب جمیل این‌طور است ولی در کتاب عمر بن اذینه و... این‌طور است. 🔹 بالای ۸۰ درصد میراث ما از کوفه است. حدود ۷-۸ درصد از بصره. کمتر از نیم درصد از قم. کمتر از ده درصد از مدینه و آن هم بعد از امام صادق (علیه السلام) نه در زمان ایشان. معمولا هم از خاندان اهل بیت (علیهم السلام) هستند. در مکه هم فقط یک نفر که عبد الله بن میمون القداح. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔰تراجم العلماء 🔸و ايضاً سيّد نعمت الله جزایری در انوار نعمانیه نوشته که اگر علامه مجلسی میخواست که کتابی به کسی عاریه دهد میگفت :که اولاً بگو که سفره داری که در میان آن نان خورده باشی یا نه؟ اگر نداری بگو به تو سفره بدهم که نان را در میان سفره خورده باشی و بر بالای کتاب نان نخوری. 🔹بلی، محافظت کتب و احترام آنها از لوازم است نه این که کتاب را در میان آفتاب گذارند که جلدش را آفتاب ضایع و فاسد .کند و مبادا که شپش بر روی کتابها بکشند، یا بر بالای کتاب نان خورده باشند چنان که آخوند ملا علی نوری بسیار احترام اسباب علم میکرد؛ به حدی که ریزه های کاغذ که از دم مقراض ریخته میشد میگفت که آن را در جایی بریزند که کسی بر آنها قدم نگذارد و همچنین ریزه قلم و نحو آن را باید احترام نمود. 🔆و این فقیر مؤلف کتاب رساله ای در آداب تعلیم به زبان فارسی نوشته ام نهایت مستحسن است و مرغوب و در آنجا، کتب مستحسنه که برای طلاب ضرور است و طریقه مطالعه و تدریس و تدرّس و منفعت تألیف و مذاکره و مدرّس همه را به نحو تفصیل بیان کرده ام. 📚قصص العلماء «تنکابنی»،ص۲٦۰ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔴 #مقاله 🔴 ▪️تحلیل انتقادی روش سید محمد جواد شبیری در بازیابی منابع آثار روایی 🔸 آمنه حدادی و نصرت نیل‌ساز و نهله غروی نائینی و محمد کاظم رحمتی 🔸مجله مطالعات فهم حدیث - سال 8 - ش15 - پاییز و زمستان 1400 🔸22 صفحه - فارسی 🔸حجم: 392 کیلوبایت (نسخه پی‌دی‌اف با امکان جستجوی دیجیتال) #بازیابی_منابع ▪️در این مقاله برخی اشکالاتِ گرفته شده، اشکالاتِ روشی و برخی دیگر اشکالات جزئی و گاه سخت‌گیرانه است و در حالت کلی، اشکالاتِ جدی، حجم کمی را به خود اختصاص داده است. به هر حال، ساماندهی قواعد بازیابی به ویژه در راستای آموزش آن اهمیت دارد، از این‌رو مطالعه این مقاله می‌تواند سودمند باشد. ▪️در ص151 گویا افتادگی (در اصل نوشته) رخ داده است. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔰مرحوم آیت الله خویی (رضوان الله علیه) 🌀برشی از درس خارج فقه محقق خویی پیرامون بحث سندی حدیث رفع 🔸هذا مع أنّا ذكرنا في الأُصول عند التكلّم حول الحديث حديث رفع التسعة أنّ‌ سنده ضعيف، نظراً إلى أنّ‌ الصدوق يرويه عن شيخه أحمد بن محمّد بن يحيى و لم يوثّق، و مجرّد الشيخوخة و روايته عنه كثيراً لا تقتضي التوثيق كما مرّ غير مرّة، فإنّه يروي عن الثقة و الضعيف، لأنّ‌ دأبه الرواية عن كلّ‌ من سمع منه الحديث، و لم يلتزم بأن لا يروي إلّا عن الثقة. نعم، في بعض نسخ الخصال رواية هذا الحديث عن محمّد بن أحمد بن يحيى الذي هو من الثقات، و لكن هذا الرجل من مشايخ الكليني و لا يمكن أن يروى عنه الصدوق، لاختلاف الطبقة، و إنّما يروي هو عن ابنه أحمد بن محمّد بن أحمد بن يحيى الذي عرفت أنّه مجهول. فهذه النسخة مغلوطة جزماً، أو فيها تقديم و تأخير، و الصحيح ما في الفقيه كما عرفت (موسوعه آیت الله خویی ، ج22،ص381) 🆔@masire_feghahat •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri