eitaa logo
درس رجال سید محمد جواد سید شبیری
1.9هزار دنبال‌کننده
324 عکس
26 ویدیو
85 فایل
درس رجال استاد سیدشبیری از اساتید حوزه علمیه #مشهد برای ارسال #اشکالات علمی، #انتقادات، #پیشنهادات، #مطالب مفید و ارسال #جزوات درسی با ما در ارتباط باشید👇 @rejal_admin تبلیغ و تبادل👇 @Admin_rejal مدیریت کانال👇 @rejal_hoze ارتباط با استاد👇 @smjssh
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹 حضرت آیت الله (مدظله) معتقدند که ترضّی و ترحّم در عبارات مرحوم صدوق، فقط به جهت برای بیان تشیع آن شخص از اساتیدش محسوب می‌شود، زیرا برخی از استادانِ شیخ صدوق، شیعه نبوده‌اند و ایشان هم گاهی از آن‌ها نقلِ روایت داشته. 🔸 خلاصه آنکه: ترضّی‌ ایشان، فقط ناظر به تشیع استادش می‌باشد (نه مطلبی بالاتر از آن!) https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
وفات محمد بن على بن الحسین بن مقلة در این روز سنه 328ه‍ محمد بن على بن الحسین بن مقلة کاتب مشهور وفات کرد"1" و ابن مقله همان است که با برادرش حسن ، خط را از کوفیت نقل کردند وعلى بن الهلال تهذیب آن نمود و از براى ابن مقله وقایعى است از تکرار عزل و نصب او از وزارت در ایّام خلفاء و بالاخره راضى بالله دست او را قطع کرد و در پایان کار زبانش را نیز برید و مدتى در حبس بود تا وفات یافت . "1-الغدیر،ج5،ص77" ما را در نرم افزارهای ایتا و تلگرام دنبال کنید . ایتا؛ https://eitaa.com/rejal_shobeiri تلگرام ؛ https://t.me/rejal_shobeiri
🔔 معرفی جاعلان حدیث از سوی معصومین(ع) عاملی برای سلامت حدیث شیعه امامان معصوم(ع) علاوه بر نظارت بر خود حدیث، تا حد توان، جاعلان را نیز معرفی می‌کردند تا مردم آنها را شناخته و به روایاتشان اعتنا نکنند. برای مثال: 1️⃣ یونس بن عبدالرحمن می‌گوید: «امام به من فرمود خدا ابو الخطاب را لعنت کند، بر امام صادق(ع) دورغ بست و اصحابش نیز، تا امروز، احادیث ساختگی را در کتب اصحاب امام صادق(ع) وارد می‌کنند؛ روایاتی که با قرآن تعارض دارند را نپذیرید.«(رجال کشی، ص224) 2️⃣ از امام صادق(ع) نقل شده است که فرمودند: «مغیرة بن سعید که لعنت خدا بر او باد در کتب اصحاب پدرم احادیثی را وارد کرده است که پدرم آنها را نفرموده است. پس، از خدا بترسید و روایتی را که مخالف قول خدا و سنت پیامبر است به عنوان سخن ما قبول نکنید. زیرا ما هر گاه سخن بگوییم، می‌گوییم خداوند چنین گفت یا رسول خدا چنین گفت.«(رجال ابن داوود، ص517) 3️⃣ نظارت ایشان تا جایی است که امام عسکری(ع) دستور کشتن فارس بن حاتم قزوینی، که از دروغگویان و غالیان بود را می‌دهد.(رجال کشی، ص224) 🔸حدیث شیعه تا اندازه‌ای که ائمه(ع) در توانشان بود مورد دقت و توجه قرار داشت و بدون متولی نبود. اما آنچه که بر اختلاف در حدیث شیعه منجر شد، تقیه بود. ایشان به‌خاطر خفقان فضای سیاسی آن دوره، هرچند که بر روایات تا حد توان ناظر بودند، اما برای حفظ جان شیعه ناچار از تقیه بودند. لذا یکی از اساسی‌ترین عوامل اختلاف در روایات شیعه، تقیه است. روشن است که برای حل آن، بررسی سندی کارساز نخواهد بود؛ بلکه اشراف به روایات و ادبیات ایشان، دقت به شرایط صدور روایت و همچنین آگاهی از فتاوی اهل سنت است که به داد ما خواهد رسید. ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🆔https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c 🌐https://eitaa.com/rejal_shobeiri 🆔https://t.me/joinchat/AAAAAEMiQ7jv_Mv4p4KIpw
محمد بن الشیخ حسین الحارثى در این روز سنه 1030ه‍، شیخنا الاجل بهاء الملة والدین محمد بن الشیخ حسین الحارثى در اصفهان وفات یافت"1" و جنازه نازنینش را به مشهد مقدس حمل کردند. قبر شریفش واقع است در بقعه بزرگى در جوار روضه رضویه (ع) و مردمان را اعتقاد تمامى است به قبر آن جناب و نذورات بسیار بخصوص شمع و چراغ ، به آن بقعه شریفه برند و جلالت قدر و نباهت شأنش بر احدى مخفى نیست و علمای رجال ، آن جناب را ستایش بلیغ نموده اند و سید اجل سید علیخان در (سلافة) او را از مجددین مذهب شیعه در سنه حادی عشر شمرده و گفته که نسبتش با سابقین از افاضل و اعیان مثل ملت محمدیه است نسبت به سایر ملل و ادیان ... نسب شریفش منتهى می شود به حارث اعور همدانى که از اصحاب و دوستان امیرالمؤ منین (ع) است و مخاطب به خطاب :(یا حارهمدان یمت یرنى) است و در تاریخ وفات شیخ بهایى اشعار عربى و فارسى گفته شده از جمله : بى سرو پا گشت شرع و افسر فضل اوفتاد "1-الذریعه،ج14،ص94" ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/joinchat/AAAAAEMiQ7jv_Mv4p4KIpw
📚 «تعويض الأسانيد في علم الرجال» ✍ الشيخ مصطفى الإمامي الأهوازي ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/joinchat/AAAAAEMiQ7jv_Mv4p4KIpw
4_6050723074469268736.pdf
2.92M
📚 دانلودِ کتابِ «تعويض الأسانيد في علم الرجال» ✍ الشيخ مصطفى الإمامي الأهوازي ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/joinchat/AAAAAEMiQ7jv_Mv4p4KIpw
انتشار چهل و چهارمین جلد از کتاب «المعجم فی فقه لغه القرآن و سر بلاغه» به همت گروه مطالعات قرآن بنیاد پژوهش‌های اسلامی، یکی از موسسات تابعه سازمان علمی و فرهنگی آستان قدس رضوی؛ چهل و چهارمین جلد از کتاب «المعجم فی فقه لغه القرآن و سر بلاغه» منتشر شد. ♦ لینک متن کامل خبر👇👇 https://b2n.ir/p45975 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/joinchat/AAAAAEMiQ7jv_Mv4p4KIpw
اجرای طرح پژوهشی «قاعده طلایی» در بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی «قاعده طلایی» عنوان پژوهشی است که به تازگی از سوی بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی به اتمام رسیده و در آستانه چاپ است. ♦لینک متن کامل خبر👇👇 https://b2n.ir/m26477 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/joinchat/AAAAAEMiQ7jv_Mv4p4KIpw
💠 بقایای «مدينة العلم» در آثار شهید 🔹 كتاب «مدينة العلم» صدوق کتاب بزرگی بوده است و شیخ طوسی در فهرست تعبیر می‌کند: «أكبر من كتاب من لا يحضره الفقيه.» (۱) ابن شهر آشوب می‌گوید که: «کتاب من لا يحضره الفقيه چهار جزء دارد و مدينة العلم دارای ده جزء است.» (۲) 🔸 کتاب «من لا يحضره الفقيه» چون کتاب فتوایی صدوق بود و برای عمل مقلدین نوشته شده بود، بیشتر از سایر کتب او استنساخ می‌شد، ولی سایر کتب او اینگونه نبود. شیعه در اقلیت و قدرت هم بیشتر در دست مخالفین بود. سلاجقه، غُزّها، مغول، تیمور، افغان و بخشی از سنی‌هایی که شیعه به آن‌ها مبتلا بود، بسیاری از کتاب‌های شیعه را از بین بردند؛ مثلاً نجاشی به ابن جنید حدود سیصد کتاب نسبت می‌دهد، ولی حتی یک کتاب از وی به ما نرسیده است. 🔹 یکی از کتاب‌های مهمی که از دست رفته، «مدينة العلم» صدوق است. شهید اول در کتاب «ذکری» از مدينة العلم مطلب نقل می‌کند. (۳) 🔸 من به یاد ندارم که از مدينة العلم در کتب دم دستی و معمول بعد از شهید اوّل مطلبی نقل شده باشد، البته مرحوم آشیخ آقابزرگ با سندی مطالبی را نقل کرده است. (۴) 1⃣ الفهرست، ص ۴۴۳ 2⃣ معالم العلماء، ص ۱۱۲ 3⃣ ذكرى الشيعة، ج ۲، ص ۱۶۵ 4⃣ رجوع شود به مقاله «در جستجوى مدينة العلم» نوشته حجةالاسلام شیخ حسین کریمی که در مجله آینه پژوهش (ش ۴۸) چاپ شده است. ایشان در مقاله مذکور تنها بیست حدیث از کتاب مدينة العلم در کتب مختلف یافته و نقل کرده است. 📚 جرعه‌ای از دریا ؛ ج ۲ ص ۳۰۹ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/joinchat/AAAAAEMiQ7jv_Mv4p4KIpw
💠 ملاک حجیت اماره و حجیت مثبتات آن (2) 👤 🔻 بر اساس آنچه گفته شد علت تامه حجیت امارات مجرد کاشفیت (مبنای مرحوم آقای صدر) یا کاشفیت حاصل از این اماره خاص (مبنای مرحوم آخوند) نیست بلکه انسداد نوعی باب علم نیز در حجیت امارات دخالت دارد چون عقلاء تا وقتی راه علم باز باشد و هزینه خاصی نداشته باشد هیچ وجهی ندارد که ظن را حجت بدانند. مقصود از انسداد باب علم در اینجا عدم امکان تحصیل علم نیست بلکه... 📚 درس خارج اصول، ۱۴۰۰/۱۲/۲۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 👇🏼👇🏼👇🏼 🌐 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2536 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/joinchat/AAAAAEMiQ7jv_Mv4p4KIpw
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎙پادکست/ اصل بر اعتبار «روایات کافی» است، مگر دلیل قوی بر خلافش محرز شود 🔻استاد سیدعلی دلبری: با توجه به سبک و روش نگارش کتب حدیثی در میان قدمای شیعه که کتاب محور بوده و سایر قراین اعتماد آفرین، انسان به گونه‌ای ‌‌وثوق و علم عادی به اعتبار روایات کافی برای او حاصل‌ میشود و‌ میتوان ادعا کرد اصل بر اعتبار روایات کافی است مگر اینکه دلیل قوی بر خلافش محرز شود. 👈متن یادداشت شفاهی: https://b2n.ir/f45846 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://t.me/joinchat/AAAAAEkQfIS3Q3huhXifHg
✳️ (۱) ✔️ أفاد في كتاب الكليني والكافي: إن مجموع العدد - سواء التي روى عنها الكليني مباشرة في أول السند، أم كانت وسط السند، أم كانت في نهاية السند - عشرون عدة. ✔️ العدد في أول السند: 🔹 العدة الأولى: عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن عيسى الأشعري القمي. والعدة هنا تشمل: - محمد بن يحيى العطار، أبو جعفر القمي. - علي بن موسى بن جعفر الكميذاني، (الكمنداني - خ ل). - داود بن كورة، أبو سليمان القمي. - أحمد بن إدريس بن أحمد الأشعري، أبو علي القمي، ت ٣٠٦ ه‍. - علي بن إبراهيم بن هاشم، أبو الحسن القمي. 🔸 العدة الثانية: عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد البرقي. والعدة هنا تشمل: - علي بن إبراهيم بن هاشم، أبو الحسن القمي. - علي بن محمد بن عبد الله بن أذينة. - أحمد بن عبد الله بن أبيه (أمية). - علي بن الحسن (السعد آبادي). - محمد بن يحيى العطار. - محمد بن جعفر. - علي بن عبد الله القمي. 🔸 العدة الثالثة: عدة من أصحابنا عن سهل بن زياد. والعدة هنا تشمل: - علي بن محمد بن إبراهيم بن أبان الرازي، المعروف بعلان الكليني. - محمد بن أبي عبد الله، وهو أبو الحسن محمد بن جعفر بن عون الأسدي. - محمد بن الحسن بن فروخ الصفار القمي ت ٢٩٠ ه‍. - محمد بن عقيل الكليني. 🔹 العدة الرابعة: عدة من أصحابنا عن جعفر بن محمد الكوفي. والعدة هنا تشمل: - أبو عبد الله، الحسين بن محمد بن عمران بن أبي بكر الأشعري القمي. - محمد بن الحسين. - الحسين بن محمد. - الحسن بن محمد. - علي بن محمد بن بندار. - محمد بن يحيى العطار. - علي بن محمد الكليني. 🔸 العدة الخامسة: عدة من أصحابنا عن سعد بن عبد الله، (عن أحمد بن الحسن)، أو عن (أيوب بن نوح). والعدة هنا تشمل: - محمد بن الحسن. - محمد بن يحيى العطار. علي بن محمد. 🔸 العدة السادسة: عدة من أصحابنا عن علي بن الحسن بن فضال. والعدة هنا تشمل: - أحمد بن محمد العاصمي. - علي بن محمد الكليني. - محمد بن يحيى. 🔹 العدة السابعة: عدة من أصحابنا عن إبراهيم بن إسحاق الأحمر. والعدة هنا تشمل: - الحسين بن الحسن العلوي. - علي بن محمد بن أبي القاسم ماجيلويه بن بندار. - محمد بن الحسن بن فروخ الصفار. - علي بن محمد الكليني. 🔸 العدة الثامنة: عدة من أصحابنا عن صالح بن أبي حماد. والعدة هنا تشمل: - الحسين بن الحسن العلوي. - الحسين بن محمد الأشعري. - علي بن محمد الكليني. - محمد بن الحسن. 🔹 العدة التاسعة: عدة من أصحابنا عن محمد بن عبد الله (ماجيلويه). والعدة هنا تشمل: - علي بن محمد بن عبد الله (ماجيلويه). - محمد بن يحيى. العدد في السند: 🔸 العدة العاشرة: عدة من أصحابنا عن الإمام الصادق عليه السلام. والعدة هنا تشمل: - عبد الاعلى. - أبو عبيدة. - عبد الله بن بشر الخثعمي. 🔹 العدة الحادية عشرة: في كتاب فضل العلم: الكليني، عن محمد بن محمود أبو عبد الله القزويني، عن عدة من أصحابنا، منهم: جعفر بن محمد الصيقل بقزوين، عن أحمد بن عيسى العلوي، عن عبادة بن صهيب البصري، عن أبي عبد الله عليه السلام. ذكر هذا السند بعد الحديث الخامس من دون ترقيم، انظر الكافي ١ / ٤٩. 🔸 العدة الثانية عشرة: عدة من أصحاب أحمد البرقي عن الحسن بن علي بن يوسف. جاء في كتاب العقيقة، باب فضل البنات، الحديث الحادي عشر: الكليني، عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد، عن عدة من أصحابه، عن الحسن بن علي بن يوسف. ومن العدة في وسط السند ما رواه الكليني في كتاب الصلاة، باب التطوع في وقت الفريضة، والساعات التي لا يصلى فيها، الحديث السابع، الكافي ٣ / ٢٨٩، قال: علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن عمر بن أذينة، عن عدة من أصحابنا، عن أبي جعفر الباقر عليهم السلام.. الحديث. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://t.me/joinchat @rejal_shobeiri
💢شاه عبدالعظیم حسنی و بررسی یک روایت مشهور ✍️حجت‌الاسلام مسعود بُندار امام زادگان در بلاد اسلامی مانند درهایی هستند که نه تنها در آن شهر می‌درخشند بلکه سبب درخشش آن شهر نیز می‌شوند. برخی از این امام زادگان سند قطعی دارند؛ اما اثبات سندیت برخی از آنها دشوار است. جناب عبدالعظیم حسنی از امام زادگانی است که سندیت آن نیاز به بحث ندارد. آنچه سبب شده است نه فقط در حیات و حتی بعد از آن نیز شهره باشند روایتی است که صاحب وسائل به نقل از ثواب الاعمال و کامل الزیارات نقل می‌کند: «... دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ ع فَقَالَ لِی أَیْنَ کُنْتَ فَقُلْتُ زُرْتُ الْحُسَیْنَ ع- فَقَالَ أَمَا إِنَّکَ لَوْ زُرْتَ‏ قَبْرَ عَبْدِ الْعَظِیمِ‏ عِنْدَکُمْ لَکُنْتَ کَمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع. وَ رَوَاهُ ابْنُ قُولَوَیْهِ فِی الْمَزَارِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ‏ بَابَوَیْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى عَنْ بَعْضِ أَهْلِ الرَّیِ‏».( وسائل الشیعه، ج‏۱۴، ص: ۵۷۶) سند روایت به جهت ارسال ضعیف است و معلوم نیست مراد از «بعض اهل ری» چه کسی است. البته در نقل مرحوم صدوق، علی‏‌بن‏‌أحمدبن‏‌محمدبن‏‌عمران‏ الدقاق وجود دارد که توثیق صریح ندارد اما مرحوم صدوق ۱۵۵ مرتبه از وی نقل می‌کند. البته اگر توثیق عام کثرت نقل جلیل را بپذیریم از این جهت خدشه ای بر روایت وارد نخواهد بود. 👈 راه‌های تصحیح سند روایت: https://b2n.ir/g73857 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://t.me/rejal_shobeiri
✳️ (2) العدة الثالثة عشرة: منها كما في باب من اضطر إلى الخمر للدواء من كتاب الأشربة: الكليني، عن علي بن محمد بن بندار، عن أحمد بن أبي عبد الله، عن عدة من أصحابنا، عن علي بن أسباط، عن علي بن جعفر، عن أخيه أبي الحسن، ثم قال: سألته عن الكحل يعجن بالنبيذ أيصلح ذلك؟ قال: "لا". قال مؤلف كتاب (الكليني والكافي): والعدة هنا قد تشمل جملة من الذين رووا عن علي بن أسباط، وقد جاء في أسانيد الكافي ما يناهز العشرة، نذكر منهم: المعلى بن محمد عن علي بن أسباط، روى الكليني في باب حالات الأئمة في السن عن الحسين بن محمد عن معلى ابن محمد عن علي بن أسباط..، ومنصور بن العباس عن علي بن أسباط، ومحمد بن عيسى عن علي بن أسباط، ومحمد بن أيوب الدهقان عن علي بن أسباط، وأحمد بن يوسف عن علي بن أسباط، وعلي بن فضال عن علي بن أسباط، وأحمد بن هلال عن علي بن أسباط، وموسى بن جعفر البغدادي عن علي بن أسباط، ومحمد بن يحيى; ابن أبي الخطاب عن علي بن أسباط، وعلي بن مهزيار عن علي بن أسباط. وفي كتاب العقيقة، باب ما يستحب أن نطعم الحبلى النفساء، الحديث الرابع: الكليني، عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد، عن عدة من أصحابه، عن علي بن أسباط. ومثله في نفس الكتاب، باب تأديب الولد، الحديث الثاني. وفي كتاب العتق، باب نوادر: عدة، عن علي بن أسباط، الحديث الثاني عشر. انظر الكافي: ٦ / ١٩٦. العدة الرابعة عشرة: ومن العدة في وسط السند: ما رواه محمد بن يحيى، عن محمد بن أحمد، عن الحسين بن علي بن مروان، عن عدة، عن أبي حمزة الثمالي. روى الكليني في كتاب الحج، باب أن أول ما خلق الله في الأرضين موضع البيت وكيف كان أول ما خلق، صفحة ١٨٩، الحديث الخامس. العدة الخامسة عشرة: من العدة في وسط السند: ما رواه حميد بن زياد، عن ابن سماعة، عن عدة، عن أبان بن عثمان، عن زرارة. روى الكليني في الجزء الرابع في كتاب الصوم، باب من لم يجب له الافطار والتقصير في السفر ومن يجب له ذلك، الحديث السابع. العدد المجهولة: العدة السادسة عشرة: عدة من أصحابنا، عن الحسين بن الحسن بن يزيد، عن بدر. والعدة هنا مجهولة، لا نعلم من يندرج فيها على وجه الدقة، الا أن من المحتمل أن يكون أبو علي الأشعري أحدهم. العدة السابعة عشرة: عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد، عن ابن أبي نصر، عن (أحمد بن محمد بن أبي نصر). العدة هنا مجهولة. العدة الثامنة عشرة: عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن عيسى بن يزيد. والعدة هنا مجهولة. العدة التاسعة عشرة: عدة، عن علي بن الحسن بن صالح الحلبي. قال مؤلف كتاب (الكليني والكافي): لم نعثر على ترجمة علي بن الحسن بن صالح الحلبي، كما أن العدة هنا مجهولة، ولعل هناك تصحيف. نعم، ورد في "الكافي ": علي بن الحسن بن صالح التيملي، ولا يستبعد أن العدة المقصودة هنا هي عن علي بن الحسن بن فضال، لذا يحتمل التصحيف في لفظة "فضال" فأبدلت إلى "صالح"، و "الحلبي" بدلا من "التيملي"، والله العالم بالصواب. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://t.me/rejal_shobeiri
✳️ (3) العدة العشرون: عدة من أصحابنا، عن علي بن إبراهيم. والعدة هنا مجهولة. قال مؤلف كتاب (الكليني والكافي): يحتمل الاشتباه من قلم النساخ، وإلا فإن الشيخ الكليني يروي عن علي بن إبراهيم من دون واسطة في أكثر من خمسة آلاف موضع. نعم، يمكن القول أن علي بن إبراهيم هو غير بن هاشم القمي، والذي يكنى أبا الحسن، ويعد من أصحاب الإمام الهادي عليه السلام. فمن المحتمل أن يكون المعني هو علي بن إبراهيم بن محمد بن الحسن بن محمد بن عبد الله بن الحسين بن علي بن أبي طالب عليهم السلام، الملقب بالهاشمي. والكليني يروي عنه مباشرة، فهو من مشايخه، روى عنه في الجزء الثاني، كتاب الايمان والكفر، باب الذنوب، ص ٢٧٥، الحديث ٢٦. وروى عنه في الجزء الثالث، كتاب الصلاة، باب الرجل يخطو إلى الصف أو يقوم خلف الصف وحده، الحديث الثامن. وروى عنه في الجزء السادس، كتاب الصيد، باب القنبرة، الحديث الرابع. وروى عنه نفس الجزء، في كتاب الأطعمة، باب الجبن، الحديث الثالث. وقال في الكتاب المتقدم: و يحتمل أن يكون محمد بن يحيى هو أحد العدة؛ لأنه يروي عن علي بن إبراهيم الهاشمي، كما في الحديثين المتقدمين. وفي خاتمة التنقيح أن الغالب رواية الكليني عن العدة عن أحد الثلاثة المذكورين، وقد يروي نادراً عن عدة من أصحابنا عن غيرهم. بعض الأحاديث تروى بالعدة، وكذا تروى بأسانيد أخرى، كما في الكافي الجزء السادس، نذكر على سبيل المثال بعضها: أ - كتاب الطلاق، باب تفسير طلاق السنة والعدة وما يوجب الطلاق، الحديث الثاني: قال الكليني: عدة من أصحابنا، عن سهل بن زياد ومحمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد وعلي بن إبراهيم، عن أبيه جميعا، عن الحسن بن محبوب، عن علي بن رئاب، عن زرارة، عن أبي جعفر عليه السلام. ب - وفي الكتاب نفسه، باب أنه لا طلاق قبل النكاح، الحديث الثاني: الكليني، عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد وعلي بن إبراهيم، عن أبيه... ومثله في باب عدة الحبلى المتوفى عنها زوجها ونفقتها، الحديث الأول. ومثله في باب طلاق الصبيان، الحديث الأول، والحديث الثاني من باب الخلية والبريئة والبتة. ج - وفي نفس الكتاب، باب من طلق بغير الكتاب والسنة، الحديث الأول: الكليني، عدة من أصحابنا، عن سهل بن زياد وعلي بن إبراهيم، عن أبيه جميعا، عن أحمد بن محمد بن أبي نصر، عن أبان... وفي كتاب العقيقة، باب نوادر، الحديث الثالث. ومثله في باب طلاق التي لم يدخل فيها الحديث الأول. د - الكليني، عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد وعلي بن إبراهيم، عن أبيه، عن عثمان بن عيسى...، ومثله في باب أنه يعق يوم السابع للمولود ويحلق رأسه ويسمي، الحديث السادس. ه‍ - وفي نفس الكتاب، باب من طلق ثلاثا على طهر بشهود في مجلس أو أكثر أنها واحدة، الحديث الأول: الكليني، عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد وسهل ابن زياد، عن أحمد بن محمد بن أبي نصر... انظر: كتاب الكليني والكافي (ص ٤٦٩-٥٥٢) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
💠 سقطی در کتاب رجال شیخ و الحاق ترجمه ی شخصی به شخص دیگر 🔻در رجال شیخ طوسی طبق نسخه ی چاپ شده، در ترجمه ی زید بن محمد بن جعفر، اطلاعاتی آمده است که با توجه به قرائنی مشخص می شود این اطلاعات مربوط به راوی دیگر بوده و در اثر سقط، در ادامه ی ترجمه ی زید بن محمد آمده است... نمونه هایی از این دست، لزوم توجه به مصادر مختلف و مقارنه ی بین آنها را روشن می کند. 👤 ✅ ادامه این مطلب را دنبال کنید.👇👇👇 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2542 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c https://t.me/rejal_shobeiri
💢استادی: کسانی که در اصول تابع دیگران باشند، نباید خود را مجتهد بدانند/ محمدی: برای تدوین علوم انسانی می‌توان از روش علمی اصول فقه الگو گرفت/ علم‌الهدی: اخباریون را گروهی در مسیر هویت یافتن علم اصول در شیعه می‌دانم ✔️اولین پیش نشست «همایش روز علم اصول» با رونمایی از کتاب «تقریرات العالیه فی اصول الفقه» مباحث اصولی مرحوم محقق نائینی به تقریر آیت‌الله سید مرتضوی لنگرودی، با حضور اساتید و اعضای انجمن علم اصول حوزه در سالن اجتماعات مدرسه عالی دارالشفاء برگزار شد. 🔻در این مراسم آیت‌الله رضا استادی و حجج‌اسلام والمسلمین سیدمحمدصادق محمدی و سیدمحمدصادق علم‌الهدی از اعضای انجمن اصول فقه حوزه علمیه قم به ارائه سخن پرداختند. 👈 اینجا بخوانید: http://ijtihadnet.ir/65532-2/ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
💢هوش مصنوعی چه کاربردی در روند اجتهاد دارد؟ ✔️حجت‌الاسلام محمدحسین بهرامی: در گذشته تتبع و جست‌وجوی منابع، دستی بود ولی ما امروز تتبع و جست‌وجو را ماشینی کردیم و اگر کسی بخواهد دنبال یک آیه یا حدیث بگردد نیاز نیست صفحه به صفحه و دستی این کار را انجام دهد بلکه کار را به ماشین می‌سپارد. سوال این است که آیا این کار در سایر مراحل پژوهش هم قابل انجام است؟ بله، امکان‌پذیر است. در بحث‌های رجالی، در بحث‌های حدیثی مواردی مشابه این ظرفیت را داریم که برخی از آنها فعال شده است. به‌عنوان مثال شما در درایه النور، سند حدیث را می‌بینید و ماشین به شما می‌گوید این سند ضعیف یا معتبر است. شما با تغییر راوی می‌توانید نتایج گوناگونی را دریافت کنید. به هر حال این کار در حال انجام است. ما مجموعه‌ای از کارهایی که به ثمر رسیده یا در حال انجام است را در آزمایشگاه هوش مصنوعی نور عرضه کردیم و در مراحل دیگر مشغول هستیم. یک نکته که اینجا وجود دارد و باعث دل‌نگرانی می‌شود این است که بدانیم هوش مصنوعی جای یک انسان نمی‌نشیند. امروز مجتهد ما جست‌وجوی خودش را به ماشین سپرده ولی به این معنا نیست که ماشین تحقیق انجام دهد یا ماشین اجتهاد انجام دهد. 👈 بیشتر بخوانید: https://b2n.ir/q15769 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ https://t.me/Rejalkh https://eitaa.com/joinchat/1272905738C2804e3683c
🗓۱۸ ماه شوال سال ۵۹۸ ق 🏴رحلت فقیه و محدث کبیر 🏴فخرالدین، ابن ادریس(رض)/۱ 💠رهبرانقلاب ‼️اساس حوزه برای علم است؛ حوزه علمیه است. ما می‌گوییم کام حوزه علمیه با علم برداشته شده است. پس علم، بافت حقیقی و پایه حقیقی و هویت حقیقی این حوزه را تشکیل میدهد - حوزه های علمیه همه جا اینجورند؛ مخصوص حوزه علمیه قم که نیست - یعنی حوزه علم محور است. علم محور بودن لوازمی دارد؛ باید به این لوازم ملتزم شد. یکی از چیزهایی که لازمه‌ی علم محور بودن است، این است که مجموعه علم محور پرسش زاست، پرسش آفرین است. وقتی بحث علمی مطرح است، سوال مطرح است، با سوال باید با روی باز مواجه شد؛ همچنان که در سنت علمی سلف ارجمند ما هم این وجود داشته. شما ملاحظه می کنید؛ در فقه معارضات فقهی زیاد است؛ گاهی با لحن های تند هم همراه هست. فرض بفرمایید مرحوم علامه در موارد متعددی به ابن ادریس به شکل عجیبی می‌تازد و عکس‌العمل خیلی شدیدی نشان میدهد. البته باز ابن ادریس به نوبه خود با همان بیان، با شیخ طوسی برخورد کرده است. این کار رایج است، اشکالی هم ندارد؛ اما در میدان علم. اگر ابن ادریس زنده می شد، می‌ایستاد، علامه پشت سرش نماز می‌خواند، دستش را هم می‌بوسید. این برخوردها معنایش این است که طرح سوال، طرح اشکال، طرح شبهه، طرح مسئله جدید، طرح شیوه جدید، ایرادی ندارد. اگر آنچه که مطرح شده است، غلط است، آن وقت باید با شیوه علمی با آن غلط برخورد کرد؛ یعنی اغماض در مواجهه ی با غلط علمی جایز نیست. ۸۹/۸/۲ @Jahade_tabeini •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
🗓۱۸ ماه شوال سال ۵۹۸ ق 🏴رحلت فقیه و محدث کبیر 🏴فخرالدین، ابن ادریس(رض)/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️«سرائر» ابن‌ادریس، با این همه مطلب، با این همه لطافت، حقش است که واقعاً ما یک فهرست کامل و قوی از آن داشته باشیم، تا هر کلمه‌یی که بخواهیم، بتوانیم در آن‌جا پیدا کنیم! ۷۰/۷/۴ ‼️حوزه های علمیه، وقتی میتوانند خود را ترمیم کنند و رشد و بالندگی یابند که زنده باشند. حوزه‌ی مرده، قادر به چنین کاری نیست. واقعیتهای بشری، مثل خود انسانند و حیات و مرگ و ضعف و قوّت و بیماری و صحّت دارند. حوزه‌ی علمیه نیز همین‌طور است. حوزه‌ی بیمار و سالم و ضعیف و قوی و زنده و مرده، وجود دارد. حوزه باید زنده و سالم و قوی باشد تا بتواند رشد کند و آفاق جدیدی را بگشاید و منطقه‌ی جدیدی را در اختیار مستفیدین از فواید خود قرار دهد. وقتی سابقه‌ی حوزه‌ی علمیه‌ی قم را توضیح میدهیم، نمیخواهیم فقط بگوییم از لحاظ زمانی و تاریخی، آنها سَلَف این حوزه‌اند؛ بلکه از لحاظ محتوایی نیز همین‌طور است. تحقیقاتِ «شیخ طوسی» و بعد ابداعات «ابن‌ادریس» و «محقّق حلّی» و آن فعّالیت فقهی وسیع «علاّمه» و دیگر کارهایی که دیگران کردند، امروز همه در این حوزه متبلور است. هر کسی در طول این دوازده قرن، در فقه و اصول، فعّالیتی کرده و هنری را بروز داده است، امروز در درس و بحث و تألیف و کتابِ این حوزه‌ی علمیه متبلور است. حوزه‌ای که این، سابقه و ریشه و شجره و نسب علمی آن است، الان در چه وضعی است؟ این، آن چیزی است که ما باید دائماً به آن بپردازیم. واقعاً اگر کسی به سرنوشت اسلام و مسلمین علاقه‌مند است، باید به این قضیه بپردازد. ۷۴/۹/۱۳ @Jahade_tabeini
🏴رحلت فقیه و محدث کبیر 🏴فخرالدین، ابن ادریس(رض)/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️بعضی آقایان آمده بودند شکایت میکردند که برای خواجوی کرمانی سالگرد گرفته میشود و مبلغی هزینه میگردد، اما مثلا برای شیخ مفید سالگرد گرفته نمیشود. این حرف درستی هم هست؛ یعنی شخصیت شیخ مفید، با شخصیت خواجوی کرمانی قابل مقایسه نیست. اگر شیخ مفید را محاسبه‌اش کنیم و اندازه‌اش مثلا ۱۰۰ باشد، خواجوی کرمانی ۵/۸ است؛ نه از جهت این‌که شیخ مفید یک فرد دینی است و خواجوی کرمانی یک نفر غیر دینی؛ نه، اصلاً فی‌نفسه و در همان شأن خودش، شیخ مفید برجسته‌تر است. این اشکال، اشکال درستی است؛ اما به آقایان گفتم که به نظر شما این اشکال بر چه کسی وارد است؟ شما خیال میکنید که دولت جمهوری اسلامی نشسته سالگرد خواجو را تصویب کرده است؟ نه، آدم باهمتی در کرمان، چون همشهری خواجو بوده، به نظرش رسیده که چه‌طور است یک سالگرد برای خواجو بگیریم؛ بعد دوندگی کرده، این را دیده، آن را دیده، پولی جمع کرده، زحمتی کشیده، و این مراسم سالگرد درست شده است. شما که در حوزه‌ی قم نشسته‌اید و شیخ مفید را میشناسید، کدامتان دویده‌اید، سراغ این و سراغ آن رفته‌اید، ولی برای شیخ مفید سمینار گرفته نشد، که حالا اعتراض میکنید؟ آقایان ساکت شدند! بعد من گفتم هزار نفر هستند؛ شما از شیخ مفید بگیرید و همین‌طور جلو بیایید. بزرگان، علما، با رتبه‌های عظیم، از لحاظ علمی، از لحاظ ادبی، از لحاظ جایگاهشان در بنای عظیم معارف اسلامی - مثل خواجه نصیر، ابن‌ادریس و دیگران - هستند، اما همت نیست! به نظر من، این بی‌همتی در خیلی جاها هست. ۷۰/۷/۲۸ @jahade_tabeini
در این روز سنه 265ه‍، یعقوب بن لیث صفّار به علت قولنج وفات کرد"1". برادرش عمرو به جاى وى نشست و یعقوب در اصل مسگر بود و کم کم در تهیه جند و جیش بر آمد و خوارج را بکشت تا آنکه کارش بالا گرفت و بلاد خراسان و سجستان و بسیارى از بلاد را تسخیر کرده و او مردى سیاس بوده و مسعودى در (مروج الذهب) به برخى از آن اشاره کرده و قاضى نورالله از (تاریخ گزیده) نقل کرده که صفّاریه همگى شیعه و هفت نفر بوده اند. اول ایشان یعقوب و مدت ملکشان پنجاه و شش سال بوده . و در این روز سنه 406ه‍، ابو حامد بن محمد اسفراینى در بغداد وفات کرد،"2" و او همان است که گفته اند هفتصد فقیه در مجلس درسش حاضر می شده. "1-مستدرک السفینه البحار،ج5،ص229. 2-همان،ص239" •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
📝سوال و جواب 📌سوال👇🏼 سلام مـُحـَمَّدُ بـْنُ يَحْيَي عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ قُلْتُ لَهُ كَيْفَ يَنْبَغِي لَنَا أَنْ نَصْنَعَ فِيمَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَ قَوْمِنَا وَ بَيْنَ خُلَطَائِنَا مِنَ النَّاسِ مـِمَّنْ لَيـْسـُوا عـَلَي أَمْرِنَا قَالَ تَنْظُرُونَ إِلَي أَئِمَّتِكُمُ الَّذِينَ تَقْتَدُونَ بِهِمْ فَتَصْنَعُونَ مَا يَصْنَعُونَ فَوَ اللَّهِ إِنَّهُمْ لَيَعُودُونَ مَرْضَاهُمْ وَ يَشْهَدُونَ جَنَائِزَهُمْ وَ يُقِيمُونَ الشَّهَادَةَ لَهُمْ وَ عَلَيْهِمْ وَ يُؤَدُّونَ الْأَمَانَةَ إِلَيْهِم استاد این حدیث در الکافی باب العشره هست. معاویه بن وهب میگه قلت له این ضمیر به کدوم امام برمیگرده و چرا؟ معاویه بن وهب هم طبقه امام صادق علیه السلام و امام کاظم علیه السلام است 📌جواب👇🏼 سلام ظاهراً امام صادق علیه السلام می باشند زیرا اولاً روایت ایشان از امام کاظم علیه السلام ثابت نشده ثانیا قبلا گفته شد که اصحاب بندی رجالیون بر اساس طبقه است لذا منافاتی ندارد که ایشان از اصحاب امام کاظم باشد همانطور که مرحوم نجاشی فرموده ولی روایتی از ایشان نداشته باشد که امثال این در رجال بسیار است ثالثا برفرض روایت ایشان از امام کاظم علیه السلام ثابت شود ولی چون روایتشان از امام کاظم بسیار نادر است طبق مبنای آیه الله خوئی حمل بر اغلب می شود رابعا در بحث مضمرات گفتیم که یکی از منشأ ها تقطیع کتب و اصول اصلی است که صاحبین جوامع حدیثی اولی انجام داده اند و الا اگر روایات در همان کتاب ها می بود مرجع ضمیر ها مشخص بود ، مخصوصا اینکه مرجع ها واحد بوده معمولا خامسا ایشان هم یک کتاب مشهور دارد که تمام روایات آن از امام صادق علیه السلام است ظاهراً لذا مرجع این ضمیر هم به حضرت بر می گردد ، مخصوصا که به قرینه روی عنه ایشان که ناقل همان کتاب است. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
📚 معجم الثقات وترتيب الطبقات 🔹 المؤلف: الشيخ العلامة أبوطالب التجليل عدد الصفحات: 400 🌐 http://alfeker.net/library.php?id=3729 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
💢راهی برای کشف تحریفات نسخه کتب رجالی ✔️آیت‌الله شبیری زنجانی: 🔻برای کشف تحریفات نسخه و یافتن عبارت صحیح، یک راه این است که اگر کتاب بر اساس حروف الفباء نام راویان تنظیم شده، مثلا در یک نسخه نام راوی، احمد و در دیگری نام راوی محمد ذکر شده، توجه به اینکه نام او در ردیف کسانی که ابتدای نامشان الف است یا میم، می‎تواند نام صحیح راوی مورد نظر را معلوم سازد. در برخی از کتب رجالی، نام‌های همنام در یک ردیف قرار گرفته‌اند. برای مثال: برای تعیین اینکه نسخه «حسن» صحیح است یا نسخه «حسین»، توجه به سیاق نام‌ها و ردیف آنها مؤثر است. 📚جرعه‌ای از دریا، ج4، ص 360 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri