هرکه در سینه دلی داشت به دلداری داد
دل نفرینشدهٔ ماست که تنهاست هنوز
#ابوالحسن_ورزی
@robaiiyat_takbait
دادم به چشمِ او دلِ اندوه پیشه را
غافل که مست میشکند زود شیشه را
#عرفی_شیرازی
@robaiiyat_takbait
مگو پوچ تا نشنوی حرف پوچ
که خمیازه خمیازه می آورد
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
به جستوجوی تو در چشمِ خلق خیره شدم
غریبه اند برایم تمام رهگذران...
#فاضل_نظری
@robaiiyat_takbait
صد حرف نگفته در دلت جا شده بود
چشمان تَرت ساحل دریا شده بود
در حسرت یک کلام تو پیر شدم
ای کاش که سفره ی دلت وا شده بود
#حسن_باقری
@robaiiyat_takbait
مست آن چنان خوش است که هنگام صبح حشر
چون سَر کِشَد ز خاک ، بگوید: پیاله کو ؟
#افضل_سرخوش
@robaiiyat_takbait
هوای صید منِ ناتوان اگر داری
کمان ز دست بیفکن که یک نگاهم بس
#عاشق_اصفهانی
@robaiiyat_takbait
دعا کردم که برگردد
شده با دیگری باشد
دعاهایی به این تلخی
همان بهتر نمیگیرد...
#نفیسه_سادات_موسوی
@robaiiyat_takbait
ز غصه صدهزاران قصه دارم
ولی پیش که خوانم؟ با که گویم؟
#عراقی
@robaiiyat_takbait
ز بس در دل گل یادت شکوفاست
گرفته بوی گل پیراهن من . . .
#قیصر_امین_پور
@robaiiyat_takbait
از هجوم اشک ما بیدل مپرس
یار می آید، چراغان کرده ایم
#بیدل_دهلوی
@robaiiyat_takbait
او آمد و رنگ روزگارم شد سبز
پاییز و زمستان و بهارم شد سبز
روزو شب بی قراریم پایان یافت
آن لحظه که بر سر قرارم شد سبز
#محسن_درویش
@robaiiyat_takbait