#رسم_زمونه...😔 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ 🎤 #با_صدای_رسول_نجفیان 🌺 شادی روح عزیزان آسمانی #صلوات..

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_هفتم #بخش_سوم میدیدم روزبہ چطور سر شما با مامان و بابا بحث میڪنہ و میخواد متقاعدشون ڪنہ. با خودش ڪلنجار میرفت،از وقتے از شرڪت رفتید سر ڪار ڪلافہ بود! سیگار ڪشیدناش بیشتر شدہ بود! نمیشد چشمامو روے اینا ببندم! مخصوصا ڪہ شما قبلا علاقہ رو با مردے تجربہ ڪردہ بودید ڪہ زمین تا آسمون با روزبہ فرق داشت! تازہ چند وقت بود ڪہ فهمیدہ بودم سرطان دارم،باید خیالم راحت میشد! نمیدونم رابطہ و محبت برادرانہ رو چطور براتون توضیح بدم! تو یہ جملہ میتونم خلاصہ ش ڪنم! روزبہ خودِ من بود! از خودم عزیزتر! چند لحظہ مڪث میڪند و لبش را بہ دندان میگیرد: بہ بار از روزبہ سیلے خوردم! اونم بخاطرہ شما! همون روز ڪہ جلوے دانشگاہ گفتم بهتون علاقہ دارم و بهش خبر دادید! عصرش ڪہ اومد خونہ،خواست بریم تو حیاط تنها حرف بزنیم. حرفاے شما رو بهم گفت و پرسید واقعا من همچین ڪارے ڪردم؟! همینڪہ گفتم آرہ نفهمیدم ڪے و چطور ازش سیلے خوردم! انقدر محڪم زد ڪہ چند ثانیہ سرم گیج رفت! خواستم سر بلند ڪنم ڪہ صورتشو محڪم ڪوبوند تو صورتم! عصبے بود اما هیچے نمیگفت! خواست یہ سیلے دیگہ بهم بزنہ ڪہ نتونست!‌‌ انگار یادش افتاد بہ جز برادر،رفیقو پدرم دومم بودہ! صورت خونے شو چسبوند بہ صورتم،دستشو پیچید دور گردنم. میدونید بهم چے گفت؟! سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم. _گفت:فرزاد! یادتہ همیشہ اسباب بازیامو بهت میدادم؟! گفتم آرہ داداش! گفت یادتہ ڪلاس دوم دبستان بودم ڪتونے مشڪیامو ڪہ بابا برام جایزہ خریدہ بود بہ زور مے پوشیدے و ازم میگرفتے؟! گفتم آرہ! گفت یادتہ دفتر مشق و ڪتابامو بهت میدادم بازے ڪنے؟! گفتم آرہ! گفت یادتہ همیشہ هرچے ازم میخواستے با اینڪہ خودم دوستش داشتم بهت میدادم؟! گفتم آرہ یادمہ! محڪم بغلم ڪرد،گفت:آیہ اسباب بازے و دفتر و ڪتاب و ڪتونے نیست فرزاد! عشقمہ! جونمو ازم بخواہ اما آیہ رو نہ! اشڪ در چشم هایش حلقہ میزند:شما بودید وقتے میدید برادرتون اینطور دیوونہ وار یڪیو دوست دارہ نمیخواستید مطمئن بشید ڪہ طرف مقابلشم همین قدر دوستش دارہ؟! نفس عمیقے میڪشم و بغضم را میخورم. _نمیدونم! یڪ نفس تمام دمنوشش را سر مے ڪشد! _نمیخواستم چیزے بگم تا با مامان بہ اختلاف بخورن! اما نتونستم جلوے خودمو بگیرم،همہ چیزو بهش گفتم! نمیخواستم فڪر ڪنہ برادر نامردے بودم! قسمش دادم ڪارے نڪنہ! با مامان بحثش شد و از خونہ زد بیرون! چند وقت بعد اومد باهام صحبت ڪرد،خواست چیزے بہ شما‌ نگم. گفت نمیخواد ڪہ حالا شما بهش جواب مثبت دادید همہ چیز دوبارہ بہ هم بریزہ. نمیخواست بیشتر از این از خانوادہ مون دور باشید. نمیخواست بین شما و مامان ڪینہ و ڪدورت بہ وجود بیاد. ڪلے ازم معذرت خواهے ڪرد،مدام خودشو سرزنش میڪرد چرا ڪنترلشو از دست دادہ و ڪتڪم زدہ! مردد بودم براے این ڪہ قضیہ ے سرطانو بهش بگم،بالاخرہ بهش گفتم. باورش نمیشد! ڪلے باهام بحث ڪرد چرا زودتر نگفتم؟! بهش گفتم نمیخواستم مامان و بابا نگران بشن،مخصوصا بابا ڪہ قلبش ضعیف بود. ازش خواستم بہ ڪسے چیزے نگہ،خودم دنبال معالجہ افتادہ بودم اما نمیدونم چرا دلم نمیخواست معالجہ بشم! از وقتے فهمیدم سرطان دارم یہ حس ڪرختے تمام وجودمو گرفتہ بود،یہ حسِ بے حسے! روزبہ خیلے ڪمڪم ڪرد،باعث شد سریع و راحت بتونم از ایران برم. گفت هم بخاطرہ معالجہ ے خودم هم شرایط بوجود اومدہ بهترہ ایران نباشم. گفت یڪم ڪہ اوضاع بهتر بشہ و حالت خوب شد سریع برمیگردے ایران! بہ آیہ میگم چقدر برادر خوبے بودے! چقدر میتونہ روت حساب باز ڪنہ! ولے بازم نگو مامان ازت خواستہ بود اون حرفا رو بزنے بگو من خواستم! وقتے رفتم آلمان خیلے بیشتر هوامو داشت،یڪے از دوستاشو بهم معرفے ڪردہ بود ڪہ هر مشڪلے داشتم بهش بگم تو آلمان ڪمڪم میڪنہ. اینا رو گفتم ڪہ بعد از چهار سال بہ من بہ چشم یہ غریبہ ڪہ چشمش دنبالتون بودہ نگاہ نڪنید! الان وقتشہ بگم من هیچ حس و قصدے نسبت بہ شما نداشتم و ندارم! میخوام مثل یہ برادر روم حساب ڪنید! لیوان را برمیدارم و جرعہ اے از دمنوشم را مینوشم،سرد نگاهش میڪنم:بعد از چهار سال،بعد از نبودن روزبہ گفتن این حرفا چہ فایدہ اے داشت؟! دوبارہ لبخند میزند:بهم اعتماد ڪنید! مشڪوڪ نگاهش میڪنم:این همہ ے چیزے ڪہ میخواستید بهم بگید نبود درستہ؟! ساڪت نگاهم میڪند،ابروهایم را بالا میدهم:پس حرف اصلے یہ چیز دیگہ ست! نگاهے بہ ساعتش مے اندازد:الان وقتش نیست! این پیش زمینہ لازم بود! چشم هایم را ریز میڪنم:دارید نگرانم میڪنید! پیشانے اش را بالا میدهد:بخاطرہ همین فعلا نمیتونم بگم! با این وضعیتتون هیجان و استرس براتون خوب نیست! ڪنجڪاو نگاهش میڪنم:اینطورے ڪہ بیشتر فڪرم درگیر میشہ و نگرانم میشم! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @repelay

🔰 #فایل_آموزشی شماره 3 #آموزش_قانون_جذب 🏵 احساس خوب 🎗 آیا باید همیشه نگران باشیم؟ 🎗 آیا آمده‌ایم به زمین که زجر بکشیم؟ 🎗 حس خوب و بد چگونه به وجود می‌آید؟ @Romankademazhabi ❤️

#راز_اول قانون جذب 💚 از كارهایی كه مجبوری انجامشون بدی لذت ببر. 💚💚 نق زدن فقط تو رو خسته تر میکنه و نمیذاره كار رو درست انجام بدی. 💚💚💚 اما اگه با موفقیت هات مثل یک دوست رفتار كنی اونم مثل یه سگ وفادار همه جا همراهته. @romankademazhabi ❤️

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_هفتم #بخش_چهارم همانطور ڪہ از روے صندلے بلند میشود مے گوید:مے رسنمتون! نگاهے بہ لیوان دست نخوردہ ے دمنوشم مے اندازم و بلند میشوم. حس سبڪے میڪنم،برایم مهم نیست سمانہ و فرزاد چهارسال قبل چہ چیزهایے در سر داشتند و چہ ڪار ڪردند! از اثرات نبودنِ روزبہ است ڪہ انقدر سخت جان و بیخیال شدہ ام! فرزاد بہ سمت صندوق میرود و حساب میڪند،با قدم هاے ڪوتاہ بہ سمتش مے روم. همراہ هم از رستوران خارج میشویم،همانطور ڪہ بہ سمت ماشینش قدم برمیداریم مے پرسم:اون روز ڪہ اومدید خونہ مون! بدون اینڪہ نگاهم ڪند مے گوید:خب! چادرم را ڪیپ میگیرم:پس چرا اون حرفا رو راجع بہ علاقہ تون و چهارسال قبل زدید؟! سوییچ را بہ سمت ماشینش مے گیرد:بہ وقتش بهتون میگم! چند روز بهم مهلت بدید! بے اختیار مے پرسم:خبراے خوبے برام دارید؟! سرش را تڪان میدهد:شاید! در ماشین را برایم باز میڪند و تعارف میڪند ڪہ بنشینم،بدون حرف روے صندلے مے نشینم و بہ بارش برف خیرہ میشوم. حساب میڪنم،یڪ ماہ و نیم بہ آغاز بهار ماندہ،یڪ ماہ و چند روزے بہ تولد پسرم ماندہ. نزدیڪ دوماہ بہ آغاز بیست و پنج سالگے ام ماندہ،بیشتر از شش ماہ از نبودنش گذشتہ... بیشتر از یڪ عمر نخواهد بود...بیشتر از این ها هر ثانیہ در نبودش خواهم مُرد... ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ با ذوق خودم را در آینہ نگاہ میڪنم،دستے بہ موهاے اتو ڪشیدہ ام میڪشم و مے چرخم. روزبہ چند روز پیش گفت اگر رنگ موهایم را بلوطے ڪنم با چشم هایم هم خوانے قشنگے خواهند داشت! امروز بہ آرایشگاہ رفتم و رنگ موها و ابروهایم را بلوطے ڪردم. چهرہ ام باز شدہ و تا حد زیادے تغییر ڪردہ،میخواهم بہ سمت ڪمد لباس ها بروم و لباس هایم را عوض ڪنم ڪہ صداے باز و بستہ شدن در خانہ مے آید. _آیہ جان! متعجب در اتاق خواب را باز میڪنم و وارد پذیرایے میشوم،روزبہ همانطور ڪہ ڪفش هایش را در مے آورد بلند مے گوید:خونہ اے؟! نزدیڪش میشوم و لبخند دلبرانہ اے میزنم:سلام! خستہ نباشے! همین ڪہ سر بلند میڪند چشم هایش برق میزنند،پیشانے و ابروهایش را بالا میدهد:شما؟! میخندم:همسر شما! معذب دستے بہ موهایم میڪشم و مے پرسم:خوب شدم؟! احساس میڪنم یہ جورے شدم! ڪیف و ڪتش را روے زمین میگذارد و بہ سمتم مے آید،با دقت نگاهم میڪند. با هر دو دست صورتم را قاب میڪند و بہ چشم هایم زل میزند:بخاطرہ حرف من رفتے موهاتو رنگ ڪردے؟! فقط پیشنهاد دادم! سریع مے گویم:دلم یہ تغییر ڪوچولو میخواست! حالا تغییرہ باب میل آقامون هست؟! پیشانے ام را مے بوسد:خیلے زیاد! آرام مے پرسم:مگہ قرار نبود امروز ساعت شیش بہ بعد بیاے؟! الان ڪہ چهار و نیمہ! ابروهایش را بالا میدهد:میخواے برم ساعت شیش بہ بعد بیام؟! مے خندم:یعنے منظورم اینہ چرا زود برگشتے؟! برنامہ هامو ریختے بهم! نہ لباسامو عوض ڪردم نہ شام پختم! ڪفش هایش را داخل جا ڪفشے میگذارد و مے گوید:فداے سرت! مهمون بے خبر داریم گفتم زود بیام خونہ هم خبرت ڪنم هم ڪمڪت ڪنم! ڪیف و ڪتش را از روے زمین برمیدارم:ڪیہ ڪہ بہ من خبر ندادہ؟! یڪ دستش را دور ڪمرم مے پیچد و همراهم بہ سمت اتاق خواب قدم برمیدارد. _مجید اومدہ بود شرڪت،هے گفت خانمم سراغ شما رو میگیرہ. منم تعارف ڪردم ڪہ امشب بیاید خونہ ے ما. اونم نہ گذاشت نہ برداشت زنگ زد بہ مهسا گفت امشب خونہ ے روزبہ و آیہ دعوتیم! بلند میخندم و در اتاق را باز میڪنم. _چہ دوستاے خارجڪے اے دارے! تعارفے نیستن! وارد اتاق میشویم،مشغول باز ڪردن دڪمہ هاے پیرهنش میشود. انگار براے گفتن چیزے مردد است! ڪیف و ڪتش را روے تخت میگذارم و مقابلش مے ایستم. آرام مے پرسم:چیزے شدہ عزیزم؟! سرش را بلند میڪند و نگاهش را بہ چشم هایم مے دوزد:چے باید بشہ؟! فڪرم بہ سمت آوا میرود! بہ اینڪہ زمانے ڪہ در شرڪت بودم با مجید نامے بر سر آوا جر و بحث میڪرد! شانہ ام را بالا مے اندازم:مربوط بہ آواست؟! لبخند پر رنگے میزند:نہ بابا! سرم را تڪان میدهم:پس یہ چیزے شدہ! پیرهنش را ڪامل درمیاورد:شهاب بہ اصرار بابا برگشتہ شرڪت! _خب! در ڪمد را باز میڪند:همین دیگہ! پشت سرش مے ایستم:مردد بودے اینو بگے؟! نچے ڪشیدہ اے مے گوید و بلوز راحتے سورمہ اے رنگش را از داخل ڪمد بیرون میڪشد. _شهابم امشب میخواد بیاد اینجا! یعنے گفت خواهرش با تو دوستہ و میخواد ببیندت! ذهنم بہ سمت آرزو میرود،بے اختیار لبخند میزنم:آرزوام میخواد بیاد؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد و بلوزش را مے پوشد،ڪنجڪاو نگاهم میڪند:من ڪہ آخر سَر و سِرِ بین خانوادہ ے شما و شهابو ڪامل نفهمیدم! دست هایم را همراہ با زبان درازے دور گردنش حلقہ میڪنم و با شیطنت مے گویم: _پس زندگے شخصے چے میشہ مهندس؟! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @repelay

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_هفتم #بخش_ششم سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم. همانطور ڪہ ڪاپشن مشڪے رنگش را بہ تن میڪند مے ڪند مے پرسد:مطمئنے؟! لبخند میزنم:مهمون حبیب خداست! بہ قولے دشمنمونم بیاد جلو در خونہ مون برش نمے گردونیم! لبخندے میزند و از خانہ خارج میشود،براے استقبال ڪنار در مے ایستم. مجید و مهسا از آسانسور پیادہ میشوند و با روزبہ احوال پرسے میڪنند،روزبہ گرم خوش آمدگویے میڪند و سوار آسانسور میشود. مجید همانطور ڪہ جعبہ ے شیرینے را در دستش جا بہ جا میڪند بہ مهسا مے گوید جلوتر برود. لبخند گرمے میزنم و سریع مے گویم:سلام خوش اومدید! مهسا بہ سمتم مے آید و دستش را دراز میڪند:سلام! خیلے ممنون آیہ جان! خوبے؟! گرم دستش را میفشارم:ممنون عزیزم! احوال شما؟! در را تا آخر باز میڪنم و تعارف میڪنم وارد بشوند،مجید جعبہ ے شیرینے را بہ دستم میدهد و همراہ مهسا بہ سمت مبل ها مے روند. سریع جعبہ ے شیرینے را داخل یخچال میگذارم و مشغول ریختن چاے میشوم. صداے مهسا از پذیرایے مے آید:چہ خونہ ے دنج و قشنگے دارید! جواب میدهم:لطف دارے! چشماے خوشگلت قشنگ مے بینن! چادرم را مرتب میڪنم تا سینے چاے را بردارم ڪہ صداے باز و بستہ شدن در مے آید. ڪنجڪاو از داخل آشپزخانہ سرڪ میڪشم،روزبہ همراہ آرزو ڪنار در ایستادہ. دلم براے آرزو میرود،روزبہ همانطور ڪہ ڪاپشنش را در مے آورد بہ مهسا و مجید دوبارہ خوش آمد مے گوید. سپس بلند مے گوید:آیہ خانم! بیا مهمون ویژہ ت اومد! آب دهانم را با شدت فرو میدهم،با قدم هاے سست از آشپزخانہ خارج میشوم. آرزو معذب ڪنار روزبہ ایستادہ و سرش را بہ سمت من برگرداندہ. بہ چند قدمے اش میرسم،نفس عمیقے میڪشم و سعے میڪنم صدایم نلرزد. _سلام آرزو جان! ڪامل بہ سمتم بر میگردد،پالتوے زرشڪے رنگے همراہ با شلوار جین و شال مشڪے رنگ بہ تن ڪردہ. مردمڪ قهوہ اے چشم هایش بے حرڪتند،مقابلش مے ایستم. همین ڪہ دست هایم را باز میڪنم در آغوشم جاے میگرد. محڪم بہ خودم مے فشارمش و مے گویم:خوش اومدے عزیزدلم! روزبہ با لبخند نگاهمان میڪند،آرزو محڪم مے فشاردم و با بغض مے گوید:سَ...سلام! ببخشید مزاحمت شدم! محڪم گونہ اش را مے بوسم:این چہ حرفیہ؟! مراحمے! پس آقا شهاب ڪو؟! لبخند میزند:ڪار داشت منو رسوند رفت. لبخند مهربانے نثارش میڪنم:خوب ڪارے ڪردے اومدے! محڪم دستم را مے فشارد،آرام مے گوید:ممنون خواهرے! دلم غنج میرود براے خواهر گفتنش،دستش را گرم میفشارم. با سرفہ ڪردن روزبہ بہ خودم مے آیم،همانطور ڪہ دست آرزو را گرفتہ ام ڪمڪ میڪنم پالتویش را دربیاورد. رو بہ روزبہ مے گویم:عزیزم میشہ سینے چایے رو بیارے؟! روزبہ دستش را روے چشمش میگذارد:چشم! اطاعت امر! پالتوے آرزو را آویزان میڪنم،همراهش بہ سمت مبل ها مے روم و ڪمڪ میڪنم روے مبل بنشیند. روزبہ سینے چایے بہ دست بہ ستمان مے آید،میخواهم سینے را از دستش بگیرم ڪہ اجازہ نمیدهد و بہ سمت مجید و مهسا مے رود. سریع بہ سمت آشپزخانہ میروم و جعبہ ے شیرینے را از داخل یخچال بیرون میڪشم. با وسواس و مرتب شیرینے ها را داخل ظرف شیرینے خورے مے چینم و بہ سمت پذیرایے راہ مے افتم. مجید بہ شوخے رو بہ من مے گوید:آیہ خانم! از دوران نامزدے رو روزبہ ڪار ڪردید یا بعد از عروسے؟! ظرف شیرینے را مقابلش میگیرم و مے پرسم:چطور؟! شیرینے اے برمیدارد و مے خندد:حسابے ڪدبانو شدہ! آرام مے خندم،مهسا با چشم و ابرو اشارہ میڪند:یڪم یاد بگیر! ظرف شیرینے را مقابل‌ مهسا میگیرم،تشڪر میڪند و شیرینے اے برمیدارد. مجید چهرہ ے معمولے و پختہ اے دارد،مشخص است بہ تیپش اهمیت زیادے میدهد و مارڪ پوشے برایش مهم است! پوست گندمے اے دارد و چشم هاے ریز عسلے رنگ. موهاے مشڪے رنگش را مدل خامہ اے زدہ،بوے عطرش ڪمے بیش از حد تند است‌. برعڪس مجید،مهسا سادہ و شیڪ پوش است‌. قدش متوسط و استخوان درشت است،رنگ پوست سفیدش با چشم هاے درشت مشڪے رنگش تضاد زیبایے دارد. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @repelay

ریپلای به قسمت اول رمان ایه های جنون 👆👆👆

⁉️سوال: راهی برای افزایش جذب وجود داره؟ 🔆پاسخ : قانون جذب هر لحظه در حال عمل کردنه با لبخند جذبتون رو تقویت کنید با شکر کردن جذبتون رو بالا ببرید با محبت کردن جذبتون رو بالا ببرید با زیبا صحبت کردن آهن ربای جذب شوید با مهربون بودن قدرت قانون جذب رو بالا ببرید http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1

🏴 #روز_شمار_اربعین 🗓 12روز دیگه ... کربلا کربلا ما داریم میاییم (مداحی فارسی و عربی) 👈 حاج میثم مطیعی @ROMANKADEMAZHABI ❤️

نسبت به خودت عاشقانه رفتار کن با خودت سختگیر نباش از خودت مراقبت کن یاد بگیر که چگونه بارها و بارها خودت را ببخشی با خودت ضدیت نداشته باش آنگاه شکوفا خواهی شد http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1

🔰 #فایل_آموزشی شماره 4 #آموزش_قانون_جذب 🏵 راه رسیدن 🎗 چطوری قرار است به خواسته‌هایمان برسیم؟ 🎗 آیا برای رسیدن به خواسته‌هایمان نیاز است که راهش را بدانیم؟ @romankademazhabi ❤️

من به پایان دنیا اهمیت نمی‌دهم، چون دنیای من بارها تمام شده و صبح روز بعد دوباره از نو آغاز شده است. - چارلز بوکوفسکی @ROMANKADEMAZHABI ❤️

✨ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺧﻂ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﻡ. 💫ﺩﻭﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ،ﺯﯾﺮ ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ،ﻭ ﺭﻭﯼ ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ، ﮔﺎﻫﯽ ﺧﻂ ﻗﺮﻣﺰ،ﮔﺎﻫﯽ ﺧﻂ ﺯﺭﺩ،ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺧﻂ ﺳﺒﺰ... 💫ﺩﻭﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﻂ ﻗﺮﻣﺰ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﻡ! ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺣﺲ ﺧﻮﺑﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻣﯿﺒﺮﻧﺪ. ﺧﻮﺩﺑﯿﻦ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺭﻭﻍ ﮔﻔﺘﻨﺪ. 💫ﺯﯾﺮ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﻂ ﺯﺭﺩ ﻣﯿﮑﺸﻢ!ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﮑﻠﯿﻔﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ! ﻣﺜﻞ ﻓﺼﻠﻬﺎ ﺭﻧﮓ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﻭ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﮑﺬﯾﺒﺸﺎﻥ. 💫ﺭﻭﯼ ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻭ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﺮﮔﻬﺎﯼ ﺳﺒﺰ ﺧﻄﯽﻣﯿﮑﺸﻢ ﺳﺒﺰ ﺳﺒﺰ ﺗﺎ ﯾﺎﺩﻡ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺫﻫﻨﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ... ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ که ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻓﺮﻗﺸﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﺹ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﻭ ﮐﻼﻣﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ. 💫ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺳﺘﺸﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ. ﺍﯾﻦ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺏ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﮋﻩ ﻫﺎ ﺁﻭﯾﺨﺖ ﺗﺎ ﺟﻠﻮﯼ ﭼﺸﻤﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻭﺟﺐ ﺑﻪ ﻭﺟﺐ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺷﮑﺮﮔﺰﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﯽ. ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎﻱ ﺳﺒﺰ ﺯﻧﺪﮔﯽ. ═══✼🍃🌹🍃✼═ @ROMANKADEMAZHABI ❤️

#بخند_و_آرزو_کن…. هنگامی که احساس شادی می‌کنی، در واقع نیروی شادی را به جهان هستی عرضه می‌کنی و در نتیجه تجربه‌های شاد، موقعیت‌های شاد و افراد شاد بر سر راهت قرار می‌گیرند. هر احساسی که امروز به خود و زندگی داشته باشی فردا نیز همان را دریافت خواهی کرد؛ این یک قانون است. ✔️پس همواره مراقب باش که چه احساساتی را از وجودت به جهان ساطع می‌کنی! این شعار را هر روز با خود تکراركن: «حس عالی= زندگی عالی و شگفت انگیز» 💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖 http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1

🔰 #فایل_آموزشی شماره 5 #آموزش_قانون_جذب 🏵 سوزاندن باورها 🎗 آیا نوشتن و آتش زدن افکار منفی تاثیر دارد؟ 🎗ریشه قوانینی مثل قانون رهایی، قانون خلاء و ... چیست؟ @ROMANKADEMAZHABI ❤️

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_دوازدهم /بخش دوم #بخش_دوم در دل میگویم:"تو فنجون ڪہ از این چیزا نمے خورن!" اما رغبت نمے ڪنم دیگر بہ فنجان چایے لب بزنم! ساسان در بطرے را باز میڪند و مشغول ریختن نوشیدنے در گیلاس خورے میشود! سرے تڪان میدهد و میگوید:پس هنوزم همون بچہ مثبت خر خونے اے ڪہ لب بہ نوشیدنے و دود و دم نمیزنہ و اهل مهمونے رفتن و هفتہ بہ هفتہ دوست دختر عوض ڪردن نیست! راستشو بگو روزے! تو این چند سال تا قبل ازدواج همونطور پاستوریزہ موندہ بودے و دست و پاتو بستہ بودے؟! و سپس چشمڪے نثارش میڪند! روزبہ لبخند ڪجے میزند:تو این ڪارا رو آزادے میدونے و تعریف من از آزادے یہ چیز دیگہ ست!تو این هفت هشت سال هیچ تغییرے نڪردم! خندہ ے ڪوتاهے میڪند و ادامہ میدهد:جز مسئلہ ے دود و دم! گہ گاهے سیگار میڪشم! ساسان،گیلاسش را پر میڪند و ڪمے از نوشیدنے اش مے نوشد و رو بہ روزبہ میگوید:بہ سلامتیت! خودم را ڪمے جمع میڪنم و سعے میڪنم واڪنشے نشان ندهم! گیلاسش را روے میز میگذارد و آهے میڪشد! _میدونے روزبہ! گاهے بهت حسادت میڪردم!همیشہ مرتب و منظم و عاقل و آدم خوبہ بودے! انگار از همہ مون چند سال بزرگتر و جلوتر بودے! وقتے ما پے پارتے و مجردیا و سفرامون بودیم تو از جمع فاصلہ میگرفتے و پے ڪاراے مهمتر و بہ قول خودت مفیدتر بودے! ڪم پیش مے اومد بخواے جمع بشیم بریم تفریح و مسافرت! اون موقع با خودم میگفتم یہ روزے پشیمون میشے! پشیمون میشے از این ڪہ از جوونے و نشاطت استفادہ نڪردے! اما الان خودم پشیمونم! نمیدونم شایدم خوشے زیاد زدہ زیر دلم! اما حسرت زندگے منظم و آروم تو رو میخورم! شاید اگہ منم چندسال پیش از وقت و فرصتام درست استفادہ میڪردم و بہ قول تو دنبال شیطنت نبودم الان اوضاعم فرق میڪرد! لبخند بامزہ اے میزند و ادامہ میدهد:تو چے؟! پشیمون نشدے؟! روزبہ جدے جواب میدهد:نہ! از هیچ چیز پشیمون نیستم! ساسان نگاهش را بہ شیشہ ے نوشیدنے نمیدوزد و سڪوت میڪند! بنفشہ میخندد:دوتا رفیق رفتن تو فڪروحالتاے معنوے! ساسان نفس عمیقے میڪشد و شیشہ نوشیدنے و گیلاس را برمیدارد و از روے مبل بلند میشود! وارد آشپزخانہ میشود و شیشہ و گیلاس را روے ڪابینت میگذارد و با شیطنت روزبہ را نگاہ میڪند! _هنوز ڪہ اهل بیلیاردے! روزبہ پیشانے اش را بالا میدهد و لبخند ڪجے میزند،همانطور ڪہ از روے مبل بلند میشود آستین هایش را بالا میزند! _چہ جورم! 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 روزبہ و ساسان یڪ ساعتے مشغول بیلیارد شدند و ڪل مے انداختند،بنفشہ مدام دور و برشان بود و با روزبہ مثل ساسان راحت بود و شوخے میڪرد! نہ این ڪارهایش منظور دار باشد! نہ! عادتش بود! این رفتارها برایشان عادے و جا افتادہ بود اما براے من نہ...! تمام شب بہ زور جو را تحمل ڪردم و مثل یڪ تڪہ سنگ روے مبل نشستہ بودم! بعد از یڪ سال و اندے احساس خستگے میڪردم! خستگے از این تحمل تفاوت ها! روزبہ تا حد امڪان مراعتم را میڪرد! اما تا یڪ حدے! نمے شد بگویم سے و چهار سال اینگونہ زندگے ڪردے از این بہ بعد جور دیگرے باش! از خودم ناراحت بودم! از ڪم آوردنم! از این ڪہ فڪر میڪردم میتوان بہ راحتے با عقاید روزبہ ڪنار آمد و متحولش ڪرد! نفس عمیقے میڪشم و بہ چهرہ ے خودم در آینہ زل میزنم! صورتم ڪمے خستہ و رنگ پریدہ بہ نظر مے رساند،چشمانم از شدت خستگے و عصبانیت خمار اند! دستے بہ موهاے پریشانم میڪشم و پوفے میڪنم! سرم در حال منفجر شدن است! روزبہ در حمام مشغول مسواڪ زدن است،سرم را روے میز آرایش میگذارم و چشمانم را مے بندم! نمیدانم چند دقیقہ میگذرد ڪہ با نوازش هاے دست روزبہ بہ خودم مے آیم! انگشتانش را لاے موهاے مے لغزاند و آرام مے گوید:مطمئنے خوبے آیہ؟! امشب حواسم بهت بود! تو خودت بودے! سرم را بلند میڪنم و نگاهم را بہ سمت روزبہ مے برم. لبخند مهربانے لبانش را از هم باز ڪردہ،یاد حرڪات بنفشہ مے افتم. بے اختیار دستش را پس میزنم و جدے میگویم:از جمع دوستات خوشم نمیاد! متعجب نگاهش را میان دست در هوایش و صورت من مے چرخاند! چند لحظہ بعد بہ خودش مے آید و دستش را پایین مے اندازد. نفس عمیقے میڪشد! با شدت! طورے ڪہ انگار هوا را مے بلعد! سعے دارد آرام باشد،از پشت میز آرایش بلند میشوم و بہ سمت تخت خواب میروم. با آرامش و سڪوتش بیشتر حرصم مے گیرد! با حرص بہ سمتش بر مے گردم و میگویم:چرا با بنفشہ دست دادے؟! میدونے من از این حرڪت خوشم نمیاد! سعے میڪند لبخند بزند،سعے میڪند آرام باشد،سعے میڪند مثل همیشہ خوب باشد... ڪاش نبود... ڪاش نمے ساخت...ڪاش نمے سوخت...ڪاش طور دیگرے برخورد میڪرد! چند قدم بہ سمتم برمیدارد،میخواهد در آغوشم بڪشد ڪہ خودم را عقب میڪشم‌. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @repelay

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_سیزدهم /بخش اول #سوره_ی_دهم #بخش_اول پوزخند غمگینے میزند:تو دوستش دارے،چون برات فایدہ دارہ! فایدہ یا جذابیتشو از دست بدہ علاقہ ت ڪم رنگ میشہ! علاقہ ت ڪہ ڪم رنگ‌ بشہ اون عذاب میڪشہ،درد میڪشہ،ڪنار میڪشہ ڪہ راحت باشے اما هنوزم عاشقتہ! نہ! دوست داشتن براے عاشق ڪافے نیست! برق چشم هایش‌ مے پرند و صدایش رنگ زنگ هشدار مے گیرد! _امیدوارم روزے نرسہ عذاب بڪشم! درد بڪشم‌ و...بعدش ڪنار بڪشم! قلبم مے ریزد... آب دهانم را با شدت فرو میدهم و مسخِ چشمانش میشوم! چشم هایش سرد و بے روحند! نگاهش را از چشمانم مے گیرد و بہ سمت ڪمد میرود،نفسم را آرام بیرون میدهم. در ڪمد را باز میڪند و ڪیف سامسونتش را برمیدارد،دستے بہ موهایم میڪشم و روے تخت مے نشینم. بے هدف نگاهم را بہ ڪمد میدوزم،روزبہ از داخل ڪیفش پاڪت سیگار و فندڪش را بیرون میڪشد. بدون این ڪہ نگاهم ڪند بہ سمت بالڪن میرود! پوفے میڪنم و روے تخت دراز میڪشم،بدون این ڪہ پتو را روے خودم بڪشم طاق باز میخوابم و نگاهم را بہ سقف میدوزم. نمیدانم چند دقیقہ میگذرد ڪہ چشمانم از شدن بغض و خستگے سنگین مے شوند و ڪم ڪم روے هم مے افتند،صداے قدم هاے روزبہ هم نزدیڪ میشود. چشمانم را ڪامل مے بندم... صداے نفس هاے بلندش بہ گوشم مے رسد،چند ثانیہ بعد پتو تا روے گردنم ڪشیدہ میشود... مهربان بود حتے در دلخورے ها... حواسش بود بہ همین چیزهاے بہ ظاهر ڪوچڪ ڪہ اهمیت چندانے نداشتند! حواسش بود ڪہ نباید همین چیزهاے ڪوچڪ را ترڪ ڪرد! نباید لج ڪرد! نباید با ترڪ و ڪنار گذاشتن همین توجہ هاے ڪوچڪ،محبت و حرمت را ڪم رنگ ڪرد،ڪُشت و نابود ڪرد... چیزے ڪہ بہ مرور زمان فراموشش ڪردم.. ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ خمیازہ اے میڪشم و چشمانم را باز میڪنم،سرم ڪمے درد میڪند. چشمانم مے سوزند. چشمانم را محڪم روے هم میفشارم،شب نتوانستم خوب بخوابم،خواب و بیدار بودم تا نماز صبح! روزبہ هم راحت نخوابید،مدام نفس عمیق میڪشید و در جایش غلت مے زد! بہ پهلو مے چرخم و نگاهم را بہ روزبہ مے دوزم،دست بہ سینہ خوابش بردہ! چهرہ اش آرام است! رنگ پوستش بہ مهتابے میزند،موهاے مشڪے رنگش روے پیشانے اش لغزیدہ اند و چهرہ اش را با نمڪ تر ڪردہ اند! دوست داشتم موهایش‌ را ڪمے بلند تر از حد معمول ڪند،گاهے مثل الان این ڪار را ڪرد! قلبم برایش پر میڪشد،میخواهم دستم را میان موهایش ببرم ڪہ پشیمان میشوم! از رفتار دیشبم عصبے ام! از خودم! نباید آنطور برخورد میڪردم! ترجیح میدهم از خواب بیدارش نڪنم و برایش صبحانہ ے مفصلے تدارڪ ببینم! با وجود بے حالے و بے حوصلگے،پتو را ڪنار میزنم و بلند میشوم. همانطور ڪہ دم پایے روفرشے هایم را پا میڪنم،خودم را در آینہ نگاہ میڪنم! موهایم پریشان اند و چشم هایم خواب آلود و صورتم رنگ پریدہ! نفسم را بیرون میدهم و آرام بہ سمت در قدم برمیدارم،آرام دستگیرہ ے در را میفشارم و وارد راهرو میشوم. با قدم هاے بلند خودم را بہ آشپزخانہ مے رسانم،سریع ڪترے را برمیدارم و داخلش را پر از آب میڪنم. ڪترے را روے گاز میگذارم،بستہ ے نان تست را از یخچال بیرون میڪشم و نان ها را داخل تستر میگذارم. در یڪے از ڪابینت ها را باز میڪنم و رو میزے اے با طرح چهار خانہ،مخلوطے از رنگ هاے سفید و قرمز بیرون میڪشم! یڪے از رنگ هاے مورد علاقہ ے روزبہ! دوست داشتن میتواند همین شڪلے باشد! همین قدر سادہ! ڪہ حواست بہ ڪوچڪترین علاقہ هایش باشد! ڪہ با زبان بے زبانے بگویے حواست هست! دوستش دارے! مے خواهے اش! با ڪوچڪترین ڪارها! رومیزے را مرتب روے میز ڪوچڪ چوبے دونفرہ مان پهن میڪنم،نگاهے از سر رضایت بہ میز مے اندازم و از آشپزخانہ خارج میشوم. بہ سمت سرویس بهداشتے مے روم و سریع دست و صورتم را مے شویم. آرام و بے سر و صدا در عرض هفت هشت دقیقہ موهایم را شانہ میڪنم و دم اسبے میبندم،ڪمے آرایش هم میڪنم! دوبارہ بہ آشپزخانہ بر مے گردم و مشغول چیدن میز میشوم. قورے چاے را ڪہ روے میز میگذارم صداے شیر آب بلند میشود! متوجہ میشوم روزبہ بیدار شدہ! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉🏻 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_دوازدهم /بخش_اول #سوره_ی_دهم #بخش_اول روزبہ تڪانے بہ گردنش مے دهد و با انگشت اشارہ زنگ را مے فشارد. در شیشہ ے در،نگاهے بہ خودم مے اندازم و از مرتب بودنم اطمینان پیدا میڪنم. یڪ سال و دوماہ از ازدواجمان گذشتہ،زندگے روال عادے اش را میگذارند. روزبہ درگیر شرڪت است و من سخت درگیر دانشگاہ،بیشتر از این ها درگیر هم! روزها از آن تب و تاب اولیہ ے عاشقے ڪمے فاصلہ گرفتہ اند و آرام شدہ اند! نہ اینڪہ تب عشق مان خوابیدہ باشد! نہ! حتے بیشتر از قبل روزبہ را دوست دارم! در این چند ماہ با آرزو گرم گرفتم،اما بہ جز روزبہ ڪسے نمیداند! شیرین،زیاد تمایلے بہ ارتبا

ط من و آرزو ندارد! روابطم با سمانہ و محسن دوستانہ است اما نہ صمیمے! روزبہ گزینہ ے دورے و دوستے را انتخاب ڪردہ بود! گہ گاهے بیشتر بہ اصرار من،همراہ هم بہ دیدنشان میرویم یا از پشت تلفن جویاے احوالشان میشویم. خبرے از فرزاد نیست جز چیزهاے ڪوتاهے ڪہ گاهے سمانہ مے گوید! روزبہ ارتباطے با فرزاد ندارد،شاید هم من اینطور فڪر میڪنم! امروز،یڪے از دوستان قدیمے روزبہ براے شام دعوتمان ڪرد. روزبہ ڪمے خستہ بہ نظر مے آمد،گفتم تماس بگیرید و مهمانے را ڪنسل ڪند اما قبول نڪرد! گفت بعد از سال ها یڪدیگر را پیدا ڪردہ اند و درست نیست براے دعوت اول نرویم! واقعیتش...زیاد جمع دوستانش را دوست نداشتم! بہ جز مجید و مهسا،نگاہ هاے همہ ے دوستانش روے من یڪ جورے بود! انگار من را در حد و اندازہ ے روزبہ و خودشان نمے دیدند! احساس میڪردم در جمعشان اعتماد بہ نفسم را از دست میدهم و عذاب میڪشم! تا حد امڪان با من صحبت نمے ڪردند و مخاطب نگاہ ها و صحبت هایشان فقط روزبہ بود! حرف هایے میزند ڪہ براے من جذابیت چندانے نداشت! بیشتر راجع بہ شغل و تحصیلات و سفرهاے اروپایے و فرهنگ غرب! بیشتر از همہ بودن در جمع همسرانشان را دوست نداشتم! بہ اعتقاداتشان احترام میگذاشتم اما برایم غیرقابل تحمل بود ڪہ جلوے روزبہ حجاب نداشتہ باشند یا شروع بہ رقص و آواز ڪنند! هرچند نگاہ هاے روزبہ بیشتر روے دوستان مردش بود و توجهے نداشت! گاهے طورے صحبت میڪردند ڪہ انگار من طفل ڪوچڪے ام ڪہ در جمع چند انسان پا بہ سن گذاشتہ،وارد شدہ ام!‌احساس میڪردم براے تحقیر یا دور نگہ داشتن من از خودشان از قصد افراطے و سرد برخورد میڪنند! واقعا بودن در جمع دوستانش آزارم میداد! گاهے بہ هر بهانہ اے میشد نہ خودم بہ مهمانے هایشان میرفتم نہ اجازہ میدادم روزبہ برود! روزبہ سعے میڪرد قانعم ڪند ڪہ دوستانش منظورے ندارند و آدم هاے بدے نیستند اما خودش هم خوب میدانست نہ من در جمع آن ها میتوانم راحت باشم نہ آن ها در برخورد با من! تا حد امڪان دوستانش را بہ خانہ دعوت نمیڪرد و خارج از محیط شرڪت یا نهایتا رستوران با آن ها قرار نمیگذاشت! همیشہ سعے میڪرد با صحبت همہ چیز را حل ڪند،اگر صحبت جواب نمیداد خودش ڪوتاہ مے آمد! تنها شدہ بود! دوستانش از دستش دلخور بودند اما بہ رویم نمے آورد و شڪایت نمیڪرد! امروز مثلا خواستم ڪوتاہ بیایم و ڪمے از خود گذشتگے ڪنم! مثل او! صداے بشاش مردانہ اے از پشت آیفون میگوید:بہ بہ ببین ڪے اومدہ؟! روزے خودمون! بیاید بالا! روزبہ مے خندد:صدبار گفتہ بودم از این ڪہ ڪسے اسممو مخفف ڪنہ خوشم نمیاد! اما انگار یادت رفتہ! در باز میشود،روزبہ نگاهے بہ من مے اندازد و در را بہ عقب هل میدهد و مے گوید:برو تو عزیزم! سرے تڪان میدهم و وارد میشوم،روزبہ هم پشت سرم مے آید. از طبقہ ے هم ڪف میگذریم و بہ سمت آسانسور میرویم،همانطور ڪہ وارد آسانسور میشویم روزبہ مے گوید:ساسان از دوستاے قدیمہ! دوران دبیرستان و دانشگاہ باهم بودیم بعد از گرفتن لیسانس رفت آمریڪا! در آسانسور بستہ میشود و روزبہ دڪمہ ے عدد چهار را میفشارد و ادامہ میدهد:تقریبا تو این چند سال از هم بے خبر بودیم! ساسان یڪمے زیادے شوخہ حرفاشو جدے نگیر! لبخند میزنم:چشم! متقابلا با لبخند جوابم میدهد:چشمات سلامت! آسانسور متوقف میشود،باهم خارج میشویم و بہ سمت درے ڪہ عدد دہ رویش نقش بستہ قدم برمیداریم. مقابل در ڪہ مے رسیم،در باز میشود. پسرے هم سن و سال روزبہ در چهارچوب در قد علم ڪردہ،قد تقریبا بلند و اندام ورزیدہ اے دارد! رنگ پوستش روشن و رنگ چشم هایش قهوہ اے تیرہ است! ڪمے تہ ریش گذاشتہ و موهاے مشڪے رنگش را تا روے شانہ هایش بلند ڪردہ! پیراهن نوڪ مدادے رنگے همراہ شلوار جین آبے تیرہ بہ تن ڪردہ! تا نگاهش بہ روزبہ مے افتد لبخند پر رنگے میزند و دست هایش را از هم باز میڪند! روزبہ بہ سمتش مے رود و مردانہ در آغوشش میڪشد! ساسان بلند مے خندد و در آغوشش روزبہ را میفشارد:روزے خودم! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @repelay

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_چهاردهم #سوره_ی_دهم #بخش_اول همانطور ڪہ سیبم را گاز میزنم،در خانہ قدم میزنم و جزوہ ام را میخوانم! صبح با انرژے روزبہ را راهے شرڪت ڪردم! دوبارہ با هم جان گرفتیم! باید از در دوستے و عشق وارد میشد! اما دست خودم نبودم گاهے تحملم سر مے آمد و از زبان و حرڪات تندم سرازیر میشد! چند دقیقہ ڪہ میگذرد صداے زنگ در بلند میشود،جزوہ را روے مبل مے اندازم و بہ سمت آیفون قدم برمیدارم. مقابل آیفون ڪہ مے رسم چشم هایم از تعجب گرد میشوند! تصویر ملتهب و عصبے شهاب در صفحہ نقش بستہ! دوبارہ زنگ را مے فشارد،مردد گوشے آیفون را برمیدارم. _بلہ؟! فریاد میڪشد:درو باز ڪن! گیج بہ تصویرش چشم میدوزم،دوبارہ انگشتش را روے زنگ میگذارد و پشت سر هم زنگ را مے فشارد! سریع‌ گوشے آیفون را میگذارم و بہ سمت موبایلم مے دوم! صداے زنگ در قطع نمیشود! موبایل را از روے میز برمیدارم و از حفظ شمارہ ے روزبہ را میگیرم. با استرس لبم را بہ دندان میگیرم و مقابل آیفون مے ایستم. شهاب همان جا ایستادہ و چهرہ اش عصبے تر بہ نظر مے رسد! روزبہ جواب نمیدهد،ڪلافہ موبایل را از گوشم جدا میڪنم و دوبارہ شمارہ اش را میگیرم. باز هم‌ جواب نمیدهد،سریع شمارہ ے شرڪت را میگیرم. چند لحظہ بعد صداے جدے خانم عزتے مے پیچد:سلام! شرڪت نوین سازان بفرمایید! نفس عمیقے میڪشم و مے گویم:سلام! خانم عزتے نیازے هستم! آیہ نیازے! صدایش رنگ مهربانے مے گیرد:حالتون خوبہ خانم نیازے؟! جانم در خدمتم! _مهندس ساجدے شرڪتن؟! میدانستم باید ابهتش را مقابل ڪارمندانش نشڪنم و خودمانے نشوم و نگویم روزبہ! _بلہ! جلسہ دارن! سریع مے گویم:میشہ بهشون بگید با من تماس بگیرن! ڪار فورے دارم! چند لحظہ مڪث میڪند و سپس میگوید:جلسہ تازہ شروع شدہ ولے چشم! بعد از تشڪر و خداحافظے ڪردن تماس را قطع میڪنم. شهاب از زنگ زدن دست برداشتہ اما هنوز از جلوے در تڪان نخوردہ! دلم آشوب میشود! حس میڪنم اتفاق بدے افتادہ! بیست دقیقہ میگذرد،خبرے از روزبہ نمیشود! پوفے میڪنم و موبایل را در دستم میفشارم،میخواهم براے تعویض لباس بہ سمت اتاق قدم بردارم ڪہ موبایلم زنگ میخورد. بدون معطلے جواب میدهم:الو روزبہ! خانم عزتے چقدر دیر بهت خبر داد! صداے پر انرژے اش مے پیچد:علیڪ سلام! ممنون عزیزم! شمام خستہ نباشے! بے اختیار لبخند میزنم:سلام! جدے مے گوید:جانم؟! خانم عزتے گفت ڪار فورے دارے! سریع مے گویم:شهاب! _شهاب چے؟! بہ تصویرش ڪہ در آیفون نقش بستہ خیرہ میشوم. _نیم ساعتہ اومدہ جلوے در وایسادہ و عصبے زنگ درو میزنہ! _یعنے چے؟! دستے بہ موهایم میڪشم:نمیدونم بہ خدا! تو شرڪت اتفاقے افتادہ؟! سریع مے گوید:نہ! درو باز نڪن الان خودمو میرسونم! تاڪید میڪنم آیہ! نہ درو باز میڪنے نہ جوابشو میدے! همراہ سرم زبانم را تڪان میدهم:باشہ! منتظرم! تماس را قطع میڪنم و بہ سمت اتاق میروم،بلوز و شلوارم را با دامن و سارافونے زرشڪے رنگ تعویض میڪنم. شالے هم رنگ سارافون و دامن،روے سرم مے اندازم و چادر رنگے ام را روے ساعدم جاے میدهم. همانطور ڪہ در دل آیت الڪرسے میخوانم بہ پذیرایے برمیگردم. صداے زنگ در بلند میشود،آب دهانم را فرو میدهم. چهرہ ے شهاب را مے بینم،مشتے بہ آیفون مے ڪوبد و عقب مے رود! زمزمہ میڪنم:خدا بہ خیر ڪنہ! از مقابل آیفون دور میشوم و بہ سمت پنجرہ مے روم،پردہ را ڪمے ڪنار میڪشم و نگاهم را بہ داخل ڪوچہ میدوزم‌. دل توے دلم نیست! ڪمے بعد ماشین روزبہ را مے بینم ڪہ وارد ڪوچہ میشود،نفس راحتے میڪشم. ماشین را مقابل درب خانہ پارڪ میڪند و پیادہ میشود،همین ڪہ نگاہ شهاب بہ روزبہ مے افتد بہ سمتش مے رود و عصبے چیزهایے مے گوید! با دیدن روزبہ جرات مے گیرم و سریع چادرم را روے سرم مے اندازم. میترسم بحثشان بشود و شهاب دیوانہ بلایے بر سرش بیاورد! از او بعید نیست! با عجلہ از خانہ خارج میشوم و بیخیال آسانسور میشوم. پلہ ها را یڪے دو تا میڪنم و خودم را بہ حیاط مے رسانم،نفس نفس زنان در ڪوچہ را باز میڪنم. روزبہ ڪنار ماشینش ایستادہ و شهاب پشت بہ من،جملات نامفهومے مے گوید! نفس عمیقے میڪشم و مے پرسم:چے شدہ روزبہ؟! نگاہ روزبہ بہ سمت من روانہ میشود و شهاب بہ سمتم بر مے گردد. سرے تڪان میدهد و نگاہ خشمگینے نثار شهاب میڪند. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @repelay