📚 #مهر_و_مهتاب 📝 نویسنده #تکین_حمزه_لو ♥️ #قسمت_صد_شصت_هشتم سحر دستان خیسش را روی دستم گذاشت: مهتاب به علی نگاه کن، این علی همون علی چند ماه پیشه؟ هر چی می پرسم می گه دکتر گفته هیچی نیست. هفته ای یکبار هم غیبش می زنه، تو مسافرت هم همینطور بود. هر چی می پرسیدم حرفی نمی زد. اما داره جلو چشمام آب می شه. آهسته گفتم: به دلت بد نیار. انشاءالله که هیچ طوری نیست. سحر با بغض گفت: تو باور می کنی؟ وقتی جوابی ندادم، ادامه داد: به زور منو برد مسافرت، تقریبا کارم رو از دست دادم، خودش هم همینطور، اگه حسین آقا رو سر کارش قبول کردن چون مدارک پزشکی تایید می کند تحت معالجه و خارج بوده، اما علی چی؟ از وقتی برگشته نزدیک شش ماه می گذره هنوز سر کار نرفته... به من هم می گه مهم نیست اگه سر کار نرم، آخه برای چی؟ از خودش هم که می پرسم، مرموزانه می گه خدا می رسونه! ولی مهتاب ما خیلی نقشه داشتیم. می خواستیم هر دو کار کنیم و پس اندار کنیم، بلکه یک خونه کوچیک بخریم... بچه دار بشیم... اما انگار علی همه چیز از یادش رفته، فقط دلش می خواد بگرده و خرج کنه، اما تا کی؟ در دل گفتم تا وقتی که دیگه نتونه از جا بلند بشه، اما قولی را که به حسین داده بودم به یاد آوردم و علی رغم درون متلاطمم با آرامش لبخند زدم: سحر، انقدر کارآگاه بازی در نیار، حتما خودش یک فکری کرده دیگه، تو هم سعی کن بهت خوش بگذره. آن شب وقتی علی و سحر رفتند، به سوغاتی هایی که برایم آورده بودند نگاه کردم. یک بسته گز، یک جعبه سوهان و پشمک و باقلوا، یک کیف جاجیم، یک جفت گیره، و یک قاب خاتم کاری شده که درونش شعر زیبایی نوشته شده بود. حـــجاب چــــهرۀ جـــــان مــی شود غـــبار تنم خـــوشا دمــی که ازیــن چهره پرده بـرفکنم چننین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست روم به گـلشن رضــوان که مــرغ آن چــمنم حسین را صدا زدم: بیا فکر کنم این قاب مال توست. قاب را از دستم گرفت و لحظه ای نگاهش کرد. نم اشک را در چشمانش دیدم. روی مبل نشست و قاب را به سینه اش چسباند. پرسیدم: - حسین، چرا علی انقدر لاغر و رنگ پریده شده بود؟ انگار موهاش هم ریخته... با بغض گفت: هفته ای یکبار شیمی درمانی می کنه. مثل اینکه داروهاش باعث ریزش مو می شه، انگار حال آدم رو هم خیلی بد می کنه. - تو مسافرت چطور شیمی درمانی می کرد؟ - آمپولاش را همراهش برده بود، دور از چشم سحر می رفته بیمارستان و براش تزریق می کردن. به یاد چشمان نگران و بغض خفۀ سحر افتادم. سر نماز از خدا خواستم به سحر صبر و طاقت بدهد و خودم به گریه افتادم. پایان فصل 50 ادامه دارد.... ┄┅┅✿💐🍃💕🌹🌸✿┅┅┄ @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 کانال رپلای (دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان های ما و pdf رمان هایی دیگر)👇🏻👇🏻👇🏻 @repelay

🌼🍃🌼 📚 #عشقی_به_پاکی_گل_نرگس 🌼🍃 🌼 📝 نویسنده: #فاطمه_اکبری 🔻 #قسمت_صد_شصت_هشتم "هالین" (یکساعت قبل) دنیا:ترن چطوره؟ مهتاب:عالیه. سریع گفتم: +مهتاب برات خطرناک نیست؟ باتعجب گفت: مهتاب:چرا خطرناک باشه؟ پوف کلافه ای کشیدم وگفتم: +بچه هاحداقل بیاید بریم یه چیزبخریم بخوریم، ازبس که بازیاروسوارشدیم همه انرژیم رفته دنیادستش وبه کمرش زدوگفت: دنیا:وا،همین یک ساعت پیش بستنی خوردی،بازگشنته؟ ضربه ای به پیشونیش زدم وگفتم: +توعین گشنه های امازون یورش بردی به بستنی وکل بستنیایه مغازه روتست کردی بعدبه من میگی؟ من ومهتاب فقط یه ظرف خوردیم. مهتاب خندیدوگفت: مهتاب:بسه بیاید بریم پشمک بخریم من هوس کردم. دنیاچشماش وریزکردوباموزی گری گفت: دنیا:مگه حامله ای که هوس کردی؟ مهتاب پوکرفیس گفت: مهتاب:مگه فقط حامله هاهوس می کنن؟ دنیالبش وکج کردو گفت: دنیا:راست میگیا. بعدروکردبه من وبا تشرمصنوعی گفت: دنیا:بازبگومهتاب عقل نداره. باتعجب وصدایی که ته مایه خنده داشت گفتم: +وا،من کی گفتم؟ مهتاب:تاشماهابه این بحث الکی تون ادامه بدید من میرم پشمک بخرم. دنیا:باشه من کاکائوش ومیخوام. مهتاب روکردبه من وگفت: مهتاب:توچی؟ کمی فکرکردم وگفتم: +منم کاکائو. مهتاب بالبخندسری تکون دادوگفت: مهتاب:باش،شمابرید یک جابشینیدمن زودمیام. +باشه‌. همینکه مهتاب ازمون دورشد،دنیامتفکرگفت: دنیا:دخترمهربونیه. باخنده گفتم: +چون داره پشمک میخره؟ پس گردنی ای بهم زدوگفت: دنیا:نه خانم محترمم،کلی گفتم. لبخندی زدم وهمچنان که روی نیمکت مینشستیم گفتم: +آره واقعادخترخوب ومهربونیه،خیلی هوام وداره ، شب عروسی که سوارماشینش شدم و دیدمش فکرنمی کردم باهاش صمیمی بشم ویک روزبخوام برای سلامتیش گریه کنم. دنیاضربه ای به پهلوم زدوبااخم مصنوعی گفت: دنیا:ازمن که بیشتر دوستش نداری؟ خندیدم وگفتم: +چه حرفیه اخه،دیونه جونم،هرکسی جای خودش. لبخند رضایتی زد وگفت: دنیا:میدونم. راستی جریان چادرت چیه؟شرط مهتابه برای بیرون اومدن؟ لبخندی زدم وگفتم: نه بابابنده خداچرا باید مجبورم کنه؟اونم بعدچندماه! خب جریانی نداره،خودم یه کم سوال داشتم با راهنمایی ش مطالعه کردم ودوست دارم تجربش کنم چه حسی داره،حالا یه عمر اون مدلی بیرون اومدم اینم ببینم. دنیا سرشو تکون دادو پرسید: میخوای براهمیشه بپوشی؟ کمی فکر کردم و گفتم: +تا الان که حس خیلی خوبی داشتم، دوس دارم بازم بپوشم.انگار چادرم گمشده ی من بوده خیلی وقته میشناسمش دنیا توسکوت شونه ای بالا انداخت و گفت: اتفاقا شایان هم میگفت توداری عوض میشی من گفتم نه توهمون هالینی. خندیدم وچیزی نگفتم،به مهتاب که باسه تاپشمک تو دستش سردرگم ایستاده بودم و دنبالمون می گشت نگاه کردم. سریع دستم وآوردم بالاوبهش علامت دادم،بادیدنمون راهشوکج کردبه سمتمون اومدو پشمکاروداد دستمون. دنیا:آفرین دخترم چقدرخوبه وظایفت ومیدونی! مهتاب لبش وکج کردوگفت: مهتاب:جای تشکرته؟ +ولش کن این ادب نداره،ممنون. دنیا:گمشوبابا،اصلا همه بی ادبن توخوبی! خندیدم وگفتم: +کاملاصحیح. همچنان مشغول بحث بودیم که صدایی مارواز جا پروند. _یه کمکی به من کنید! برگشتیم وبه زنی که لباسای داغونی پوشیده بودودستش وبه سمتمون درازکرده بودنگاه کردیم. دنیاسریع گفت: دنیا:شرمنده. وروش وبرگردوند، منم چیزی نگفتم. اولا که نمیدونم واقعا فقیره یانه بعدم دیگه پول نقد همراهم نداشتم که بخوام بدم. زن دوباره گفت: _بچم مریضه توروخدا یه کمکی بکنید. مهتاب لبخندی زدو دست کردتوکیفش و پولی درآورد،پول وگذاشت کف دست زن،زن بعدازکلی تشکر ودعابرا سلامتی مهتاب رفت. روبهش گفتم: +مگه مریضی بهش پول میدی؟بابااینامعلوم‌نیست چقدر راست میگن.. مهتاب لبخندمهربونی زدوگفت: مهتاب:امام علی(ع) می فرمایندآن گونه كه ياري مي‏كني،یاری می شوی. دهنم بسته شد، چی میتونستم بگم؟درسته چیز زیادی از امامانمیدونستم ولی به لطف راهنمایی های مهتاب و کتابایی که بهم دادبخونم تاالان به این جارسیدم که قبولشون داشتم وقتی امام علی اینجوری میگه دیگه فکرنکنم جای بحث بمونه... دنیامتفکرگفت: دنیا:میگم مهتاب چجوری این چیزارو حفظ میکنی؟ مهتاب شونه ای بالاانداخت وگفت: مهتاب:کتاب و استادم و... باخنده ادامه داد؛گاهی هم علامه گوگل. دنیا:اوه حوصله داریامهتاب خندیدوگفت: مهتاب:نیازنیست حتماکتاب خوندکه،حداقل آدم گاهی اینترنت سرچ کنه دوتاروایت ومطلب خوب ببینه خوبه دنیاسری تکون داد وچیزی نگفت. به چوب خالی از پشمکم نگاه کردم وگفتم: +خوردید؟ مهتاب:آره دنیاپشمک تودهنشوقورت دادوگفت: دنیا:بلهههه،بریم ترن. نگران بودم،نگران مهتاب! &ادامه دارد.... 🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼 📚@ROMANKADEMAZHABI❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌این رمان سفارشی کانال رمانکده مذهبی میباشد کپی شرعا اشکال دارد❌❌ کانال رپلای (دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان های ما و pdf رمان هایی دیگر)👇🏻👇🏻👇🏻 @repelay

🍃🥀🍃🥀 🥀🍃🥀 🍃🥀 🥀 ⚜هوالعشق ⚜ 📕#محافظ_عاشق_من🥀 ✍ به قلم : #ف_میم 🍃 #قسمت_صد_شصت_هشتم(قسمت اخر) به سمت ماشین رفتند ، وقتی نشستند مهدا با حرص رو به هادی گفت : ظاهرا آقای حسینی خیلی خریدای مهمی داشتن ! هادی : آره گفت خیلی واجبه بعد از تاخیر نسبتا طولانی محمدحسین ، سیدهادی رو به هانا گفت : اول شما رو برسونم ؟ ـ من میخوام برم خونه مهدا الان حالشـ... مهدا با آرنجش به هانا زد و گفت : هر دختری دوست داره تو مراسم خواستگاریش دوستشم باشه سید هادی : بله متوجهم ، خودتونم تو خواستگاری من از فاطمه بانو بودین تا رسیدن به خانه سکوت کرده بود و گاه و بی گاه به خرید های کادو پیچ شده محمدحسین نگاه میکرد و با حرص نفسش را بیرون میداد که هانا گفت : سکته کردی ! بعد از رسیدن به خانه با خداحافظی سرسری با خستگی و ناراحتی همراه هانا در را باز کرد و داخل شد . بعد از توضیحات مختصری به مادرش به اتاقش رفت و آماده منتطر خواستگار ها ماند . مائده و هانا با شور و شوق در حال بازرسی لباس انتخابی بودند . اما مهدا افسرده از بیخیالی محمدحسین ، تسبیح جامانده از راهیان نور را در دست میچرخاند و به آن زل زده بود مائده : هانا خانم بنظرتون لبنانی بپوشه بهتره یا شال ؟! ـ بنظرم شال ـ روسری بهتره ها ! ـ بذار نظر مرصادو بپرسیم مرصــــــــــــــاد ؟ آقا مرصــــــــــــاد پسرم ؟ مرصاد با اعصابی بهم ریخته یا اللهی گفت و در را باز کرد : بله با من کار داشتین ؟ ـ آره بنظرت شال بهتره یا روسری ؟ ـ مگه فرقیم داره ؟! مهدا ؟ ـ هوم ـ تو واقعا راضی شدی اینا بیان ؟ تو که مخالف بود... ـ الان موافقم ـ خودت میدونی ، خوشبخت باشی آبجی در را کوباند و رفت که هانا گفت : این دیگه چشه ؟ انگار میخوان بزور اینو شوهر بدن ! مائده : نه فقط غیرتی شده ! مهدا با هیچ انگیزه ای در حال چای گذاشتن بود که خواستگار ها رسیدند ، با شنیدن صدای میهمانان از آشپزخانه بیرون آمد و با دیدن صحنه رو به رویش ماتش برد . محمدحسین در آن کت و شلوار سرمه ای و گل به دست همراه آن کادویی که تا دقایقی پیش روی اعصابش بود جلو آمد آنها را بسمتش گرفت . مهدا از شک بیرون آمد و گفت : نرفتین خواستگاری دختری که قرار بود روسری انتخابی منو بپوشه ؟ ـ چرا رفتیم ، زیاد خوشم نیومد ازش خیلی لوس بود مهدا بی توجه به موقعیت گفت : بیشتر از شما ؟ محمد حسین خندید و گفت : آره ولی واقعیت اینکه ، دلم فرمون کج کرد و کشید منو اینجا ، خواستگاری دختری که اولین بار پاکی و عشق رو توی تک تک رفتارش دیدم ... کسی که عشق بالا سری رو توی قلبم جاویدان کرد ، تو ... 🍃محافظ عاشق من 🍃 ـ خوش اومدین ♥ !!! اصفهان ۱۳۹۶ هانا کتاب را می بندم و اشکم روان میشود زیباترین خواستگاری بود که دیده بودم ، من و محمدحسین و فاطمه این نقشه را کشیدیم و بزرگ تر ها همراهیمان کردند ، آن شب از زیبا ترین ساعات عمرم شد .... ♥️🍃به پایان رسید این دفتر حکایت همچنان باقی ست ....🍃♥️ ۱۳۹۹/۴/۱۰ ۰۱:۳۲˝ •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈• در من بدمی زنده شوم یک جان چه بود صد جان منی •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈• ✍کلام نویسنده: ف. میم بر من ببخشید اگرناتوان بودم درادای حق مطلب تمام تلاشم بر این بود که یادآوری کنم زنان سرزمینم قهرمانانی هستند که غفلت ما از این مسئله میتواند فاجعه بیافریند ، بی شک بخش موثری از بقای یک ملت وابسته به زنان توانمند آن است. 👌بخش اول این رمان در ایامی نگارش شد که بنده از نظر وقت در مضیقه بودم ، حلالم کنید اگر امانت دار خوبی برای توجه دیدگان سَر و سِر شما نبودم . ان شاء الله بخش دوم رمان با جذابیت بیشتر نگاشته می شود. اوج و پاسخ راز های داستان در بخش دوم خواهد بود . 🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌این رمان سفارشی کانال رمانکده مذهبی میباشد کپی شرعا اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay