✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «سیره رضوی ١» روز شنبه، ١۴٠١/٠٣/٢١ ✍️ مناسبت روز: امروز یازدهم ذی‌القعده، سالروز میلاد با سعادت حضرت ثامن‌الائمه علی‌بن موسی‌الرضا (ع) و فرصتی بی‌بدیل برای شناخت و معرفت هر چه بیشتر به ساحت مقدس این امام همام و الگوگیری از سیره گفتاری و رفتاری هشتمین خورشید آسمان ولایت و امامت است، لذا ضمن تبریک و تهنیت این روز فرخنده، سخن امروز را با موضوع «سیره رضوی» آغاز می‌نمائیم؛ 💠 سیره قرآنی امام رضا (ع) عشق وافر عالِم آل محمد (ع) به کتاب خدا، ایشان را بر آن داشته بود تا نخستین همنشین در زندگی فردی خود را قرآن کریم قرار دهند، به صورتی که در مواجهه با این کتاب آسمانی، نه زمان برای آن حضرت مطرح بود، نه مکان و نه روز و نه شب؛ چنانچه در روایت آمده که حضرت رضا (ع) هر سه روز یک بار، قرآن را ختم می‌کردند و آنگاه می‌فرمودند: «اگر می‌خواستم زودتر از سه روز آن را به پایان می‌بردم، (اما نخواستم چنین کنم) چراکه در موقع تلاوت، به هر آیه که می‌رسیدم در آن فکر و اندیشه می‌کردم که درباره چه چیزی و در چه زمانی نازل شده است؛ بدین جهت در هر سه روز یک بار قرآن را به پایان می‌رسانم» [امالی شیخ صدوق، ص ۶۶٠] ⬅️ رَجاء بن ابی‌ضَحّاک نیز در گزارشی از سفر به مرو می‌گوید: «امام به هنگام خواب در رختخواب خویش فراوان قرآن می‌خواندند و هرگاه به آیه‌ای می‌رسیدند که در آن یادی از بهشت یا جهنّم آمده بود، گریه می‌کردند و از خداوند بهشت را درخواست نموده و از آتش جهنم به او پناه می‌بردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٢] ⬅️ همچنین شیخ طوسی (ره) نقل کرده که بعد از آن که امام رضا (ع) به دِعبِل خُزاعی، پیراهن پشمینه‌ی سبز رنگی به همراه انگشتری که نگینش عقیق بود، هدیه کردند، به او فرمودند: «از این پیراهن به خوبی محافظت کن که من در این پیراهن در هزار شب، هزار رکعت نماز خوانده‌ام و هزار مرتبه قرآن را در آن ختم کرده‌ام» [امالی طوسی، ص ٣۵٩] همچنين امام هشتم با سفارش به یاران خود از جمله رَیّان بْن صَلْت اَشْعَری قُمی، فرمودند: «قرآن سخن خداست، از مرز آن تجاوز نکنید و هدایت را جز در پرتو قرآن نجویید که در غیر این صورت، گمراه خواهید شد» [امالی شیخ صدوق، ص ٣٢۶] 💠 سیره عبادی امام رضا (ع) در سیره عبادی حضرت ثامن‌الحجج (ع) آمده است که حضرت سفارش اکید به نماز اول وقت داشته و همواره می‌فرمودند: «نماز را بدون علت از اول وقت آن به تأخیر نیندازید و همیشه در اول وقت، آن را اقامه کنید» [بحارالانوار، ج ۴٩، ص ۴٩] و خودشان نیز به هیچ قیمتی، فضیلت نماز اول وقت را از دست نمی‌دادند و حتی در مهمترین جلسات سیاسی و علمی که بزرگان ادیان و فرق در آن حضور داشتند، به مجرد شنیدن صدای اذان، جلسه را ترک کرده و در پاسخ به درخواست حاضران برای ادامه بحث، می‌فرمودند: «نماز می‌گزاریم و بازمی‌گردیم و ادامه می‌دهیم» [توحید شیخ صدوق، ص ۴٣۴] در روایت دیگری نیز شیخ صدوق از رَجاء بن ابی‌ضَحّاک که از طرف مأمون برای بُردن امام رضا (ع) از مدینه به مرو مأموریت داشت، می‌گوید: «من از مدینه تا مرو همراه امام بودم، به خدا سوگند کسی را در پرهیزکاری و کثرت ذکر خدا و شدت خوف از حق تعالی مانند ایشان ندیدم، چنانچه عبادت آن حضرت در شبانه روز این‌گونه بود که چون صبح می‌شد، نماز صبح را ادا می‌کردند و بعد از سلام نماز در مصلای خود تسبیح و تحمید و تکبیر و تهلیل می‌گفتند و صلوات بر حضرت رسول و اولاد او می‌فرستادند تا آفتاب طلوع می‌کرد و سپس به سجده می‌رفتند تا روز بلند می‌شد...»؛ و ادامه می‌دهد: «حضرت در هر شهری که می‌رسیدند، ده روز اقامت می‌نمودند، و روزها را روزه گرفته و چون شب می‌شد پس از نماز، افطار می‌کردند و نافله نمازهای یومیه و نماز شب و شَفع و وَتر را در حضر و سفر ترک نمی‌کردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٣] همچنین امام رضا (ع) نماز را حافظ انسان دانسته و می‌فرمودند: «نماز و مداومت یاد خدا در شب و روز سبب می‌شود که انسان، مولا و مدبّر و خالق خود را فراموش نکند و روح سرکشی و طغیانگری در برابر خدا، بر او غالب نیاید» [تفسیر نمونه، ج ١۶، ص ٢٩۴] 💠 و بالاخره سخن امروز را با حدیث گهربار دیگری از امام رضا (ع) به پایان می‌بریم که حضرت فرمودند: «انجام کار نیک و کوشش در عبادت را با تکیه بر دوستی آل‌محمد (ص) رها نکنید؛ و دوستی آل‌محمد (ص) و تسلیم بودن در برابر دستورات ایشان را نیز با تکیه بر عبادت وانگذارید، چراکه هیچ‌یک از این دو بدون دیگری، پذیرفته نمی‌شود» (بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۴۸) ✍️ این مبحث ادامه دارد و انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی، در روزبرگ فردا از سیره اخلاقی و تربیتی حضرت رضا (ع) سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «سیره رضوی ٢» روز یکشنبه، ١۴٠١/٠٣/٢٢ ✍️ مناسبت روز: در ایام میلاد با سعادت هشتمین اختر تابناک آسمان ولايت و امامت، حضرت رضا (ع) هستیم و در روز گذشته به همین مناسبت از سیره قرآنی و عبادی حضرت ثامن‌الائمه (ع) سخن گفتیم و انشاالله در روزبرگ امروز نیز از سیره اخلاقی آن امام همام سخن خواهیم گفت‌‌؛ اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) همواره در میان مردم و با مردم زیسته‌اند، و با گفتار و عمل خود به مردم درس زندگی و پاکی و فضیلت آموخته‌اند؛ آن بزرگواران با آن‌که از مقام رفیع امامت برخوردار بوده و برگزیده‌ی خدا و حجت الهی در زمین بوده‌اند، اما هیچ‌گاه برای خود حریمی قائل نبودند و به روش برخی از حکما و جباران، خود را از مردم جدا نمی‌کردند و همین موضوع باعث سهولت در الگوگیری از این اسوه‌های بزرگ الهی شده است؛ ✍️ بی‌شک‌ یکی از بزرگترین و ملموس‌ترین این الگوها برای بشریت و مخصوصاً ما ایرانیان، حضرت رضا (ع) می‌باشند که در این مجال به چند روایت کوتاه درباره سیره اخلاقی آن امام همام می‌پردازیم: ⬅️ «ابراهیم بن عباس» می‌گوید: «هیچگاه ندیدم که امام رضا (ع) در سخن، بر کسی جفا ورزند و نیز ندیدم که سخن کسی را پیش از تمام شدن قطع کنند؛ هرگز نیازمندی را که می‌توانستند نیازش را برآورده سازند، رد نمی‌کردند؛ و هرگز ندیدم به کسی از خدمتکاران و غلامانشان بدگوئی کنند؛ و چون سفره‌ی غذا به میان می‌آمد همه‌ی افراد خانه حتی دربان و مهتر را نیز بر سفره‌ی خویش می‌نشاندند و آنان همراه با امام، غذا می‌خوردند؛ هیچ‌گاه خنده‌ی حضرت به صورت قهقهه نبود، بلکه تبسم می‌نمودند؛ در حضور دیگری پایشان را دراز نمی‌فرمودند؛ کار خیر و انفاق پنهان بسیار داشتند، و بیشتر در شب‌های تاریک مخفیانه به فقرا کمک می‌کردند...» [إعلامُ‌الوَریٰ ص ٣١۴] ⬅️ «مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عَبَّاد» می گوید: لباس امام رضا (ع) در خانه، درشت و خشن بود، اما هنگامی‌که در مجالس عمومی شرکت می‌فرمودند (لباس‌های خوب و متعارف می پوشیدند) و خود را می‌آراستند. [همان] ⬅️ در روایت دیگری آمده که شبی امام میهمان داشتند و در میان صحبت، برای چراغ خانه، مشکلی پیش آمد، میهمان دست پیش آورد تا چراغ را درست کند ولی امام نگذاشتند و خودشان این کار را انجام داده و فرمودند: ما خاندانی هستیم که میهمانان خود را به‌کار نمی‌گیریم (و آنان را احترام می‌کنیم) [کافی ج٧ ص ٢٨٣] ⬅️ همچنین در روایت آمده: روزی شخصی که امام را نمی‌شناخت در حمام از امام درخواست نمود تا او را کیسه بکشند و امام هم بدون نکته‌ای مشغول به شستن او شدند؛ در این هنگام، فردی وارد شد و حضرت را شناخت و به آن شخص معرفی نمود؛ او با شرمندگی شروع به عذرخواهی کرد، ولی امام، همچنان او را کیسه می‌کشیدند و دلداری می‌دادند که اشکالی ندارد. [مناقب ج ۴ ص ٣۶٢] ⬅️ مردی از اهالی بلخ می‌گوید: در سفر خراسان با امام رضا (ع) همراه بودم، روزی امام سفره‌ای گستردند و همه‌ی خدمتگزاران و غلامان حتی سیاهان را بر آن سفره نشاندند تا همراه ایشان غذا بخورند؛ من به امام عرض کردم: فدایتان شوم، بهتر نیست اینان بر سفره جداگانه‌ای بنشینند؟ حضرت فرمودند: پروردگار همه یکی است و همچنين پدر و مادر همه ما یکی است و (بزرگی) و بهره هر کس هم به اَعمال اوست. [کافی، ج ٨، ص ٢٣٠] ⬅️ در روايت دیگری نیز آمده که غریبی درب خانه امام آمد و سلام کرد و گفت: من از دوستداران شما و پدران و اجدادتان هستم، از حج باز گشته‌ام و خرجی راه تمام نموده‌ام، اگر می‌توانید مبلغی به من مرحمت فرمائید تا خود را به‌وطنم برسانم، و انشاالله در آنجا از جانب شما، معادل همان مبلغ را به مستمندان صدقه خواهم داد، زیرا من در شهر خویش فقیر نیستم و اینک در سفر نیازمند شده‌ام؛ امام دویست دینار آوردند و از بالای درب، دست خویش را بیرون آورده و به آن فرد دادند و فرمودند: «این دویست دینار را بگیر و توشه‌ی راه کن و به آن تبرک بجوی و لازم هم نیست که از جانب من معادل آن را صدقه بدهی...» وقتی آن شخص دینارها را گرفت و رفت؛ اهل خانه از حضرت پرسیدند چرا از بالای درب، دینارها را به او دادید؟ و امام در جواب فرمودند: تا شرمندگی نیاز و سؤال را در چهره‌ی او نبینم. [مناقب، ج ۴، ص ٣۶٠] ✍️ آنچه گذشت، تنها بخش کوچکی از سیره اخلاقی حضرت رضا (ع) بود که با دقت در آن، متوجه می‌شویم که حضرات معصومین، در تربیت پیروان خود، تنها به گفتار اکتفا نمی‌کردند و با رفتار و کردار خود، آنها را هدایت می‌فرمودند تا شیعیان بتوانند با الگوگیری از آنها، به زندگی خود، رنگ خدایی زده و به سعادت دنیا و آخرت نائل شوند. ✍️ این مبحث ادامه دارد و انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی، در روزبرگ فردا بازهم از سیره رضوی سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «سیره رضوی ٣» روز دوشنبه، ١۴٠١/٠٣/٢٣ ✍️ مناسبت روز: در دو روز گذشته به مناسبت ایام میلاد باسعادت حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) از سیره قرآنی، عبادی و اخلاقی آن امام همام سخن گفتیم و انشاالله در روزبرگ امروز نیز از سیره تربیتی آن حضرت سخن خواهیم گفت‌‌؛ «تربیت» عبارت است از شکوفاسازی استعدادهای وجودی و جهت دهی آنها به سوی کمال، و از ضروری‌ترین نیازهای بشریت در عالم دنیاست؛ چنانچه آدمی بدون تربیت صحیح در زندگی ره به جایی نخواهد برد و به‌همین دلیل، تربیت بشر از مهمترین اهداف پیامبران و اساسی‌ترین پیام کُتُب الهی است؛ بر اساس مکتب اهل‌بیت (ع) بر هر پدر و مادر مسلمان لازم است که در رابطه با تربیت فرزندان خود همت مضاعف نموده و برای ایفای درست این نقش، با الگوگیری از سیره گفتاری و رفتاری معصومین (ع)، خود را به سِلاح تربیت اسلامی مجهز سازند؛ لذا در این نوشتار کوتاه، نکاتی از سیره رضوی در رابطه با تربیت فرزند صالح را یادآور می‌شویم؛ 💠 آغاز تربیت، قبل از انعقاد نطفه و تولد فرزند: از نگاه اسلام، «تربیت» جریانی مستمر و فعالیتی تدریجی است که نه مرزی می‌شناسد و نه زمان و نه مکانی؛ بلکه زمان آن به درازای عُمر آدمی و ابعاد آن به وسعت وجودی عالَم پهناور است؛ بنابراین درخت تربیت انسان، زود ثمر نمی‌دهد و نباید انتظار داشت که چند شبه، یا چند ماهه، و یا حتی چند ساله در امر مهم و پیچیده تربیت، معجزه‌ای صورت پذیرد؛ برهمین اساس در مکتب اهل‌بیت (ع) تأکید شده که برای تربیت فرزندی صالح، باید از سال‌ها قبل از تولد او، مقدمات ویژه‌ای را فراهم کرد و بعد از تولد نیز به تدریج به ابعاد مختلف تربیتی فرزند پرداخت؛ لذا در دستورات اسلامی، مواردی همچون «انتخاب همسر شایسته»، «لزوم رعایت آداب اسلامی ازدواج»، «توجه ویژه به مواقع و شرایط انعقاد نطفه» و «مراقبت‌های ایام بارداری» از مقدمات تربیتی قبل از تولد برای به‌دست آوردن فرزند صالح است که در سیره رضوی و کلام اهل‌بیت به آنها اشاره شده که در این مجال به بخشی از آن‌ها می‌پردازیم: ✅ انتخاب همسر صالح و شایسته: امام رضا (ع) فرمودند: «هیچ سودی برای مرد بهتر از همسر صالح، که شوهر هنگام دیدنش خوشحال شود و در غیاب شوهر، نگهدار خود و اموالش باشد، نیست». ✅ رعایت آداب ازدواج: پس از انتخاب همسر شایسته، مهمترین هدف ازدواج از نگاه اسلام، تولید نسل و تربیت فرزندان صالح است، لذا در روایات توصیه شده که زوجین ضمن رعایت تمامی آداب اسلامی نکاح، از خداوند فرزندانی سالم و صالح طلب کنند؛ چنانچه امام رضا (ع) در این زمینه فرمودند: «هنگامی که زن به خانه تو وارد شد، پیشانی‌اش را ببوس، او را به طرف قبله بِنشان و بگو: «خداوندا، او را به امانت گرفته‌ام و با میثاق تو، او را بر خود حلال کرده‌ام؛ پروردگارا، از او فرزندانی با برکت و سالم، روزی‌ام کن و شیطان را درنطفه‌ام، شریک مساز و سهمی برای او قرار مده» (فِقْهُ الرِّضا) ⬅️ البته در رابطه با شرایط انعقاد نطفه و توجه ویژه به مواقع و مسائل پیرامون آن نیز در روایات، نکات زیادی وارد شده، چنانچه شیخ صدوق در حدیث اول مجلس هشتاد و چهارم کتاب شریف «امالی»، حدیث مفصلی را از سفارشات پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین (ع) در این زمینه آورده که با عنایت به کوتاهی مجال، مطالعه آن را به خود عزیزان واگذار می‌نمائیم؛ ✅ مراقبت‌های ایام بارداری: در مکتب اهل‌بیت پس از انعقاد نطفه، به مراقبت‌های ایام بارداری نیز توجه ویژه‌ای شده، و به نکاتی از جمله: توجه به وضعیت روانی همسر و ایجاد آرامش برای او در منزل و خارج از آن، خواندن و گوش دادن به قرآن کریم و برخی از ادعیه و اذکار، و همچنین تغذیه حلال و سالم و مقوی برای مادر تأکید شده است؛ چنانچه در حدیثی از امام رضا(ع) آمده که فرمودند: «به همسر باردارتان «کُندر» بدهید، تا اگر حمل او پسر باشد، پاکیزه قلب ودانشمند و شجاع گردد و اگر دختر باشد، خوش اخلاق و زیبا شود» (همان) ✍️ این مبحث ادامه دارد و انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی، در روزبرگ فردا نیز از سیره رضوی برای تربیت فرزندانی صالح، سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «سیره رضوی ۴» روز سه‌شنبه، ١۴٠١/٠٣/٢۴ ✍️ مناسبت روز: در چند روز گذشته به مناسبت میلاد امام رضا (ع) از سیره قرآنی، عبادی، اخلاقی و تربیتی حضرت، سخن گفتیم و انشاالله در روزبرگ امروز نیز به ادامه مبحث تربیت کودک صالح در سیره رضوی می‌پردازیم؛ دیروز عرض شد که طبق سیره اهل بیت (ع) برای تربیت فرزندی صالح باید از سال‌ها قبل از تولد او، مقدمات ویژه‌ای را فراهم نمود و بعد از تولد نیز به تدریج و با صبر و حوصله به ابعاد مختلف تربیتی او بپردازیم؛ و همچنین اضافه کردیم که در سیره تربیتی امام رضا (ع) مسائلی چون انتخاب همسر شایسته، لزوم رعایت آداب ازدواج، توجه به مواقع و شرایط انعقاد نطفه و مراقبت‌های ایام بارداری، بخشی از مقدمات تربیتی فرزند صالح است؛ و اینک ادامه مبحث را با ارائه چند گام تربیتی بعد از تولد کودک آغاز می‌نمائیم: ⬅️ «خواندن آوای توحیدی اذان» اولین گام‌ تربیتی بعد از تولد نوزاد، خواندن اذان و اقامه در گوش‌های اوست؛ چنانچه امام رضا(ع) فرمودند: «هنگام تولد فرزند، درگوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگویید» تا فضای هستی‌اش را از نسیم خوش توحید و بندگی عطرآگین نمائید. ⬅️ «انتخاب نام نیکو» گام دوم، گذاشتن نام نیکو است؛ چنانچه در برخی روایات و کلام بزرگان به اثر وضعی نام نیکو بر طفل در دنیا و آخرت اشاره شده و آن را مایه‌ی سربلندی و افتخار فرد دانسته‌اند؛ همچنان که نام زشت را باعث سرشکستگی و احیاناً احساس حقارت انسان دانسته‌اند؛ چراکه نام انسان تا پایان عمر، همیشه همراه اوست و آدمی همواره با آثار خوب و بد آن مواجه است؛ لذا ائمه طاهرین (ع) بر این موضوع تأکید فراوان نموده‌اند؛ چنانچه امام هشتم، نام نیکوی «محمد» را بر فرزندِ دلبندشان نهادند و از تأثیر این نام نیکو چنین پرده برداشته و فرمودند: «خانه‌ای که در آن نام «محمد» باشد، (اهالی آن خانه) روز و شبشان را با خیر و نیکی به پایان می‌رسانند» (فِقْهُ الرِّضا) ⬅️ تأکید بر حفظ سلامت جسمی کودک: دین اسلام، تأکید بر پرورش همه ابعاد انسانی دارد، هر چند در تربیت اسلامی، پرورش ابعاد معنوی، هدف اصلی و نهایی است، اما مسلماً دستیابی به این هدف بزرگ در پرتو داشتن جسمی سالم و قوی امکان‌پذیر است؛ لذا در سیره تربیتی امام رضا (ع)، علاوه بر تأکید بر ابعاد معنوی زندگی، به رعایت بهداشت، تغذیه سالم و همچنین عوامل غیر مادی مؤثر در سلامتی فرزند مانند «عقیقه کردن برای پسر و دختر، تراشیدن موهای سر نوزاد در روز هفتم تولد و معادل وزن موها طلا یا نقره صدقه دادن»و... توجه ویژه شده است؛ همچنین حضرت در سخن دیگری تأکید فرمودند: «فرزندانتان را در روز هفتم ختنه کنید، زیرا ختنه باعث پاکی بیشتر و رشد سریعتر آن‌ها می شود» (همان) علاوه بر این‌ها، در سیره عملی حضرت نیز به تغذیه سالم و مقوی فرزند توجه ویژه شده، چنانچه یحیی صنعانی می‌گوید: بر حضرت رضا(ع) وارد شدم، در حالی که به حضرت جوادالائمه (ع) موز می‌دادند. ⬅️ صحبت نمودن با نوزاد: اکثر مردم فکر می‌کنند که چون قدرت درک نوزاد اندک است و توان فهم معانی کلمات را ندارد، صحبت کردن با او بی معناست؛ ولی برخلاف این برداشت، از نظر علمی ثابت شده که کودک حتی در شکم مادر نیز پس از تکمیل اعضای شنوایی، صداها راشنیده و سخنان ما را احساس می‌کند؛ لذا بدیهی است که کودک پس از تولد، صحبت و توجه والدین را نوعی اظهار محبت و ابراز عاطفه می‌داند و با وجود ضعف و نقصان در برخی حواس او، گاه با لبخند و زمانی با حرکات دست و پا به آن پاسخ می‌دهد؛ علاوه بر این، مشاهده چگونه سخن گفتن والدین، به ویژه حرکات لب‌ها، زمینه مساعدی برای آموزش سخن گفتن کودک پدید می آورد‌؛ چنانچه راوی می‌گوید هنگامی که امام جواد(ع) به دنیا آمدند، حضرت رضا(ع) در تمام طول آن شب با فرزندشان سخن می‌گفتند؛ ⬅️ محبت بر فرزند، به‌عنوان کلید تربیت: بی‌شک «محبت» در دنیا، داروی شفابخش دردها، تسکین دهنده قلب‌ها و بهترین راه حل مشکلات و ناسازگاری‌های تربیتی است؛ محبت صحیح و بجا، در هر مکان و زمان و در هر مقطع و سن، وسیله‌ای کارآمد و مؤثر است و همگان در هر موقعیتی که باشند به عاطفه و محبت نیازمندند؛ اما کودکان و نوجوانان بیش از دیگران، تشنه جام زلال محبتند و کلید اصلاح رفتارهای احتمالی نابجا وناقص کودکان از نگاه اهل‌بیت (ع) محبت است؛ چنانچه در سیره امام رضا(ع) از این شیوه مؤثر تربیتی به شکل‌های گوناگون استفاده شده است و حضرت گاهی اوج محبت خود را به فرزند گرامیشان در قالب جمله زیبای «بابی انت و امی» نشان می‌دادند و زمانی ایشان را در حضور مردم در آغوش گرفته، به سینه خود می‌فشردند و می‌بوسیدند تا مردم محبت به فرزند را بیاموزند. ✍️ این مبحث ادامه دارد... https://eitaa.com/ROOZBARG