✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام حرکت زوار حسینی برای راهپیمایی عظیم اربعین موضوع: «#احکام_اربعین» ❓در خصوص زیارت اربعین آیا باید روز اربعین در کربلا حضور داشت یا اینکه روز قبل یا بعد نیز ثواب اربعین را دارد؟ ✅ انجام زیارت سید الشهداء (علیه‌السلام) در هر زمان مستحب و دارای ثواب عظیم است ولی ثواب زیارت زمان خاص، مختص به انجام زیارت در همان زمان خاص است؛ البته انجام زیارت قبل یا بعد از آن موقع به رجاء آن ثواب مخصوص، مانعی ندارد. ❓حکم نماز در کربلا (داخل صحن شریف) از نظر شکسته یا کامل خواندن چیست؟ ✅ نماز داخل صحن شريف برای مسافر شکسته است. ❓نماز مسافر در حرم امام حسین(ع) در چه محدوده مخیر بین قصر و اتمام است؟ ✅ تمام روضه شريفه داخل حرم را كه از طرف بالای سر و پايين پا منتهی به پنجره‌ها و درها و رواق می‌شود و از طرف پشت سر تا مسجد امتداد دارد، شامل می‌شود. 📕منبع: leader.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «۱۷ شهریور، روز خدا»        روز پنجشنبه، ١۴٠١/٠۶/١٧ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم شمسی، «روز شهدا» و سالروز حماسه خونین هفده شهریور سال ١٣۵٧ است؛ حادثه‌ای بسیار عظیم که اگر سالیان متمادی در وصف آن و یاد بیش از چهارهزار شهید آن، سخن گفته شود، بازهم از ادای حق آن واقعه بزرگ، عاجز خواهیم بود؛ حماسه‌ای که مردم آزاده ایران، برای دفاع از استقلال، آزادی و ایجاد نظام جمهوری اسلامی آفریدند و به وسیله جلادان شاه و کماندوهای آمریکایی و اسرائیلی به خاک و خون نشستند و میدان ژاله تهران را به «میدان شهدا» تبدیل کردند؛ این روز تیره که در تاریخ به «جمعه‌ی سیاه» معروف شد، چهره واقعی حکومت سفاک شاهنشاهی و دولت به اصطلاح «آشتی ملی» آن را، برای جهانیان نمایان کرد و با جدایی کامل ملت از حکومت، امکان هر نوع پیوستگی یا سازش را از بین برد؛ لذا بی‌تردید باید آن را به عنوان نقطه‌ی عطف مبارزات ملت مسلمان ایران علیه رژیم منحوس پهلوی دانست، چنانچه در کمتر از چند ماه، خون‌های ریخته شده در ١٧ شهریور به ثمر رسید و نظام جمهوری اسلامی ایران شکوفا شد؛ امام راحل (ره) در اولین سالگرد این حماسه بزرگ فرمودند: «هفده شهريور سال گذشته «مِنْ ايّام اللَّه» از ايام خدايى بود، كه يك ملت، زن و مردش، جوان و غير جوانش، بايستند و خون بدهند براى احقاق حق! اين روز خداست! هفده شهريور «مِنْ ايام اللَّه» است، بايد متذكر آن باشيد؛ بايد يادآورى كنيد اين «ايّام اللَّه» را؛ چنانچه امسال كرديد؛ اين «ايّام اللَّه» نباید از ياد برود؛ براى اينكه اين ايامند كه آدم سازند؛ اين ايّام است كه جوان‌های ما را از عشرتكده‏ها بيرون آورده و به ميدان جنگ مى‏برد؛ اين ايّام الهى هست كه ملت ما را بيدار مى‏كند، و بيدار كرده است؛ (خداوند) امر مى‌كند: ذَكِّرْهُمْ بِايّامِ اللَّه؛ «ايّام اللَّه» را در ذكر مردم وارد كنید؛ يادتان نرود اين ايام بزرگى كه بر ملت ما گذشت! و «ايّام اللَّه» بود... مثل ١٧ شهريور...» (صحيفه امام، ج‏٣، ص: ۵١٢) همچنین حضرت امام (ره) در سخن دیگری، قیام ١٧ شهریور مردم ایران را با جنگ صفین مقایسه کرده و فرمودند: «قيام شما در مقابل ديكتاتور اصلى كه تمام شعائر ملى و مذهبى را زير پا گذاشته، چون قيام اميرالمؤمنين (ع) در مقابل معاويه مى‏باشد كه عملى بيش از اعمال آن ديكتاتور مرتكب نشده بود؛ حضرت على (ع) در مقابلِ ستمكارى بودند كه با امامت جمعه و جماعت و تشبث به اسلام، خون مردم را مى‏مكيد؛ قيام در مقابل ظلم و ظالم بود و چندين هزار فدايى داد كه «عمار ياسر» يكى از آنها بود؛ شما هم در مقابل ديكتاتور عصر كه با اسم اسلام و تشبث به قرآن خون ملت را مى‏مكید، (قیام کردید) در صورتى كه تعداد كشتگان ما به تعداد كشتگان «صفين» باز نرسيده...» (چنانچه مورخين، تعداد شهداى صفين را از هفتاد هزار تا صد و ده هزار نفر نوشته‌اند)؛ [صحيفه امام، ج‏٣، ص: ۴۶۴] رهبر فرزانه انقلاب نیز در سالروز قیام هفده شهریور در سال ١٣۵٩ شمسی فرمودند: «شما مردم ایران که شاهد عاشورای میدان شهدا، شاهد عینی عاشورای 17 شهریور هستید، جا دارد اگر اشک بریزید و گریه کنید، این گریه ما بر شهیدانمان به هیچ وجه گریه تاسف نیست. این خون های پاک و عزیز یک ملت را نجات داد، یک قدرت عظیم جهانی را به عقب نشاند؛ اما ما باید سنت مرثیه خوانی این عزیزان را زنده کنیم». ✍️ در پایان بدیهی است که حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی که به واسطه خون هزاران هزار شهید به وجود آمده و دفاع از آن، از اهم واجبات دینی و ‌یکی از اساسی‌ترین موضوعات فقه سیاسی است؛ چنانچه حضرت امام خمینی (ره) در کتاب البیع، جلد دوم، ص ۴۶١ می‌فرمایند: «حفظ نظام اسلامی از مهم ترین واجبات است» ایشان همچنین انجام هر عملی که سبب ضرر و تضعیف نظام اسلامی شود را شرعاً حرام دانسته و رعایت قوانین و مقررات دولت اسلامی را واجب شرعی و تخلف‏‎ ‎‏از آن گناه و معصیت می‌دانند. (استفتائات امام خمینی (ره)، سؤال ١٢٣٨٢) انشاالله که به گونه‌ای عمل کنیم که در دنیا و آخرت، هیچ‌گاه شرمنده شهدای عزیز انقلاب اسلامی و امام شهدا نشویم! https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام حرکت زوار حسینی برای راهپیمایی عظیم اربعین موضوع: «#احکام_اربعین» ❓حکم اخذ روادید برای زیارت اربعین چیست؟ ✅ در هر صورت، رعایت قوانین و مقررات لازم است. ❓دیده شده در ایام اربعین یا غیر آن، زائرین برای خرید ارز از صرافی‌های غیر مجاز اقدام به خرید ارز می‌کنند، آیا خرید از صرافی‌های غیر مجاز حرام است؟ ✅ تابع قوانین مربوط است. ❓آیا سفر زیارت اربعین برای طلاب و دانشجویان در ایام تحصیلی اشکال دارد؟ ✅ تابع قوانین و مقررات مربوط است. 📕منبع: leader.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «لَیلَةُالهَریر» روز جمعه، ١۴٠١/٠۶/١٨ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم اما شب گذشته طبق تاریخ، برابر با «لَیلَةُالهَریر»، شبی از شب‌های بسیار سخت جنگ صفین بود که سپاهیان معاویه در اثر شکست نمایان و شدت سرما و ترس مثل سگ در بیابان، ناله می‌کردند؛ لذا از آنجا که عرب، در لغت به زوزه‌ی سگ در شب‌های سرد زمستانی، «هریر» می‌گوید؛ این شب به «لَیلَةُالهَریر» معروف شد. [لسان‌ العرب، ج ۵، ص۲۶۰] به گفته «مِنْقَری» از مورخان قرن سوم هجری: «در آن شب جز صدای چكاچک شمشیر كه در دل مردان هول‌انگیزتر از بانگ رعد و فرو ریختن هراس‌آور كوه‌ها بود، صدایی به گوش نمی‌رسید!» [وَقْعَةُ صِفّین، ص۴۷۸]؛ ابن مُسکَوَیه رازی، مورخ نامی ایرانی نیز در توصیف «لَیلَةُالهَریر» می‌گوید: «در آن شب، سپاهیان چنان جنگیدند كه نیزه‌ها همه درهم شكست و در کمان‌ها تیری باقی نماند، و سپس دست به شمشیر بردند...» [تجارب‌ الأمم، ج‌۱، ص۵۳۵] همچنین در آن شب، حضرت علی(ع) پس از حمد و ستایش خدا، خطاب به سپاهیان خود فرمودند: «ای مردم، كار بر شما و بر دشمن بدین قرار رسیده که جز واپسین دم دشمن باقی نمانده است... آن قوم به مرادی جز دینداری در برابر شما ایستادگی و لجاجت به خرج دادند تا به دست شما، بدین وضع دچار شدند؛ انشاالله صبحگاهان بر آنان می‌تازیم و در پیشگاه خدای عزوجل به داوریشان می‌کشانیم» و سپس برای پیروزی لشکر اسلام دعا نمودند. [وَقْعَةُ صِفّین، ص۴۷۸] مورخین آورده‌اند که در این شب لشگریان معاویه، شکست کامل خود را پذیرفته بودند، ولی متأسفانه در روز بعد یکی از فرماندهان سپاه امیرالمؤمنین (ع) به نام «اَشْعَث بْن قَیس کِنْدی» که ریاست سپاهیان قبایل کنده و ربیعه را بر عهده داشت، در برابر حضرت علی (ع) لب اعتراض گشود و بین سپاهیان تفرقه ایجاد کرد و سپس خطبه‌ای خواند و ادامه جنگ را به صلاح اعراب ندانسته و گفت: «ای توده‌ی مسلمان، دیدید كه دیشب بر شما چه گذشت و چه اندازه از (دلیران) عرب نابود شدند؛ به خدا سوگند من بدین عمری كه به خواست خدا سپری كرده‌ام، هرگز شبی چنین سخت ندیده بودم؛ پس حاضران به غایبان باز گویند که به راستی اگر ما از پیكار باز نایستیم، نسل عرب یكسره نیست و نابود خواهد شد و حرمت‌هایی كه باید نگهداشته شود، جمله تباه می‌گردد؛ به خدا سوگند من این سخنان را از روی هراس از مرگ نمی‌گویم، لیكن من مردی كهنسالم و بر [زنان و] فرزندان پروا دارم كه اگر فردا همه نابود شویم چه بر سر آنان خواهد آمد» [وقعةصفین، ص۴۸۰] پس معاویه ملعون با شنیدن این سخنان تفرقه‌افکنانه، خشنود شد و اشعث را ستود، و شامیان را نیز امر کرد که چنین سخنانی را خطاب به کوفیان بر زبان برانند و همین خیانت اشعث و عدم تبعیت از امیر مؤمنان (ع)، مقدمه دسیسه‌ی عمروعاص و قرآن به سر نیزه‌ها کردن و به دنبال آن ماجرای حکمیت شد. [وقعةصفین، صص۴۸۱-۲۸۳] پس از به نیزه کشیده شدن قرآن‌ها توسط لشگر مکر نیز باز هم «اشعث» با تحریک جمعی از اصحاب بی‌بصیرت، امیرالمؤمنین (ع) را مجبور کرد که پیشنهاد دعوت به کتاب‌الله را بپذیرند و جنگِ پیروز را متوقف نمایند؛ [وقعة صفین، ص۴۸۲] او سپس نظر معاویه را درباره قرار دادن یک حَکَم از شام و دیگری از عراق را پسندید و با حَکَم شدن «عبدالله بن عباس» از جانب امام و عراقیان مخالفت کرد و «ابوموسی اشعری» را پیشنهاد داد؛ [تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۸۹]؛ همچنین به گزارش یعقوبی مورخ قرن سوم، هنگام نوشتن صلح‌نامه میان نمایندگان دو سپاه بر سر لقب «امیرالمؤمنین» برای امام علی(ع) اختلاف شد و اشعث در اینجا نیز خواستار محو این لقب در صلح‌نامه گردید؛ [همان] البته خیانت‌های اشعث، به همین‌جا ختم نشد و در تاریخ آمده که او پس از جنگ نهروان نیز، هنگامی که امیرالمؤمنین (ع)، یارانشان را به جنگ مجدد با معاویه فراخواندند، با حضرت مخالفت کرد و خستگی از جنگ را بهانه نمود و گفته او در دیگر سپاهیان حضرت نیز تأثیر منفی گذاشت و به همین سبب، امام از جنگ با معاویه منصرف و راهی کوفه شدند. [تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۸۹] بر اساس منابع تاریخی، «اشعث» در ماجرای شهادت امام علی(ع) نیز نقش داشته و به گزارش یعقوبی، هنگامی که ابن‌ملجم برای کشتن امیرالمؤمنین (ع) از مصر به کوفه رفت، یک ماه در منزل اشعث اقامت گزید و توطئه و شمشیرش را آماده نمود؛ [تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۱۲] همچنین «ذهبی» در سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۴۰ آورده که اشعث، قبلاً هم حضرت علی (ع) را به مرگ تهدید کرده بود! ✍️ براساس از آنچه گذشت، درمی‌یابیم که وجود یک فرد منافق در جبهه و لباس حق، چقدر برای اسلام و مسلمین خطرناک است؛ لذا همیشه باید هوشیار بود چراکه در تاریخ، امثال «اشعث‌ها»، کم نبوده‌اند!         https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آزمون ولایت‌پذیری» روز شنبه، ١۴٠١/٠۶/١٩ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم شمسی، سالروز وفات آیت‌الله طالقانی (ره) اولین امام جمعه تهران پس از انقلاب اسلامی است، که امام خمینی (ره) درباره او فرمودند: ‹‹آقای طالقانی یک عمر را در جهاد و روشنگری و ارشاد گذراند...و هیچ گاه در جهاد بزرگ خود سستی و سردی نداشت...او برای اسلام به منزله‌ی ابوذر زمان بود و زبان گویایش همچون شمشیر مالک اشتر برنده و کوبنده بود...›› (صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۸۶)؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم عامل آغاز می‌نمائیم‌؛ اما در ایام پایانی جنگ صفین و انجام حَکَمیّت و مصائب بعد از آن بر جهان اسلام هستیم که به دلیل نشناختن حقیقت ولایت ائمه اطهار و عدم تبعیت از ولی زمان، به وجود آمد، لذا در ادامه به این واقعه تلخ تاریخی می‌پردازیم؛ بی‌شک یکی از نمایان‌ترین امتحانات ولایتمداری در طول تاریخ، در چنین روزهایی در سال ۳۸ هجری قمری، در هنگامه‌ی جنگ صفین و در زمانی که حضرت امیر (ع) در آستانه فتح کامل خانه نفاق و کفر، و مقرّ فرماندهی لشکر شام به زعامت معاویة بن ابوسفیان بودند، اتفاق افتاده که به حیله و مکر عمروعاص ملعون، قرآن‌ها بر سر نیزه‌ها رفت و فریاد «لاحُکم اِلّا لِلّه» بلند شد؛ و این در صورتی بود که مورخین آورده‌اند که مالک‌اشتر (ره) تنها ۱۰ ضربه شمشیر تا نابودی همیشگی معاویه و لشگر تزویر فاصله داشت؛ اما مکر بنی‌امیه و خیانتِ خواصِ منافقی همچون اشعث بن قیس، و همچنین بی‌بصیرتی تعداد زیادی از سپاهیان حضرت امیر (ع) و عدم تبعیت آنها از کلام قرآن ناطق و ولی زمان، کار را به آنجا رساند که جمعی از سپاهیان امیرالمؤمنین (ع)، خیمه‌ی حضرت را محاصره و امام را تهدید کردند که اگر الساعه مالک‌اشتر برنگردد، حضرت را به شهادت رسانده و یا تسلیم معاویه خواهند نمود!!! پس حضرت امیر (ع) نیز به ناچار برای جلوگیری از انشقاق لشگر اسلام، تن به حَکَمیت دادند؛ اما متأسفانه خیانت خواص و بی‌بصیرتی عوام در لشگر علوی به همین‌جا ختم نشد و حتی حَکَم‌های پیشنهادی امام (ع) یعنی «عبدالله بن عباس» و یا «مالک اشتر» را نپذیرفتند و فرد ساده‌لوحی چون «ابوموسی اشعری» را به‌عنوان حَکَم تعیین نمودند؛ باقی ماجرای حَکَمیت را هم که همه می‌دانیم که چگونه عمروعاص ملعون، ابوموسی اشعری را فریب داد و سپس بر منبر رفت و حضرت علی (ع) را از خلافت عزل و معاویه را به عنوان امیرالمؤمنین، اعلام کرد!!! هرچند کسی از مسلمانان نتیجه حکمیت را نپذیرفت، اما عجیب‌تر از این خیانت بزرگ آنست که همان‌ افرادی که خیمه حضرت را محاصره و امام را مجبور به قبول حکمیت کرده بودند، پس از نتیجه‌ی شرم‌آور آن! یکبار دیگر، دور خیمه‌ی امیرالمؤمنین (ع) را گرفتند و به حضرت اعتراض کردند که شما به چه دلیل حکمیت را پذیرفتید و باید به علت قبول آن، توبه نمائید و سپس از لشگر علوی خارج و تبدیل به «خوارج» زمان شدند؛ آری، در آن روزهای تلخ تاریخی، منافقین و سست ایمانان بی‌بصیرت، ولیّ و امام زمان خود را نشناخته و با جمود بر ظواهر قرآن صامت، فریب خورده و «قرآن ناطق» را تنها گذاشته و در آزمون ولایت‌پذیری مردود شدند و از خیمه‌ی ولایت‌الله «خارج» گردیدند؛ خوارج بی‌بصیرتی که در مرز میان «حقیقت قرآن» و «چند ورق پاره» بر سر نیزه‌ها، نتوانستند حق را تشخیص دهند و تمامی ایمان خود را همراه آن ورق‌های پاره، به باد تزویر و مکر معاویه و عمروعاص سپردند؛ ✍️ اما نکته مهم این است که ما بدانیم، این حکایت تلخ، فقط یک داستان و ماجرای تمام‌شده‌ نیست! بلکه در طول تاریخ اسلام و به ویژه در دوران ائمه معصومین (ع) این آزمون، بارها و بارها برای مسلمانان تکرار شده و در عصر حاضر و پس از استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیز بارها آزمونِ ولایت‌پذیری پیش آمده و متأسفانه هربار تعدادی از خواص و عوام در این آزمون مردود، و از قطار انقلاب پیاده شده‌اند؛ ✍️ امید آنکه از تاریخ درس گرفته و همواره در خط ولی امر مسلمین و امام زمانمان باشیم و در آزمون ولایت‌پذیری قبول و سربلند شویم.         https://eitaa.com/ROOZBARG

با سلام و ادب و احترام یاعلی گفتیم و عشق آغاز شد...

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)» موضوع: #احکام_زیارت ❓نماز زیارت چیست؟ و آیا برای امامزادگان هم نماز زیارت وارد شده است؟ ✅ نماز زیارت، نمازی مستحبی است که هنگام زیارت حضرات معصومین(ع) خوانده می‌شود و خواندن سوره یس در رکعت اول و خواندن سوره الرحمن در رکعت دوم بعد از سوره حمد در آن، مستحب است. ✅ در زیارت امامزادگان، نماز زیارت وارد نشده است؛ اما طبق نظر علماء، نیکوست که دو رکعت نماز به نیّت رجا و هدیه كردن ثواب آن نماز به صاحب آن مرقد مطهر، خوانده شود. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آفتاب درخشان ری» روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠٨/٠٨ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم، سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) از محدثین جلیل‌القدر و رُوات بزرگوار است که شرافت نَسَب را با فضیلت علم و تقوی به هم آمیخته و مورد عنایت حضرات معصومین (ع) قرار گرفته است! لذا سخن امروز را به «آفتاب درخشان ری» اختصاص می‌دهیم؛ حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) مشهور به «شاه عبدالعظیم» و «سیدالکریم» از عالمان سادات حسنی و از راویان بزرگ احادیث اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است؛ نسب ایشان با چهار واسطه به سبط اکبر پیامبر خدا (ص) و خاندان وحی می‌رسد؛ [رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۸]   ایشان به علو مقام و جلالتِ شأن، معروف و از اَکابر مُحدثین و اَعاظم علماء و از زْهاد و عُباد و از اصحاب ویژه‌ی امام رضا، امام جواد و امام‌هادی (ع) بوده‌اند؛ [منتهی الآمال، ج۱، ص۴۶۱] البته براساس آنچه در تاریخ تولد و وفات حضرت عبدالعظیم آمده، ایشان باید دوران حیات پنج امام معصوم یعنی از امام کاظم تا امام عسکری (ع) را درک کرده‌ باشند؛ اما آنچه قطعی و مسلّم است، ایشان محضر امام رضا، امام جواد و امام هادی (ع) را درک نموده‌ و احادیث فراوانی بلاواسطه از آن حضرات نقل نموده‌اند! [معجم رجال الحدیث، ج‌۱۰، ص‌۴۹] با نگاهی اجمالی به تاریخ زندگانی حضرت عبد العظیم (ع) این مطلب کاملاً روشن می‌شود که وی نسبت به ائمه‌اطهار (ع) در زمان خود، اخلاص و اعتقاد کاملی داشته و حدیث «عرض دین» ایشان، خدمتِ امام‌هادی (ع) و تصدیق اعتقادات وی توسط امام معصوم، دلیلی بزرگ بر ایمان راستین و عقیده ثابت ایشان به ائمه هدی (ع) و مذهب حنیف جعفری است؛ چنانچه حضرت هادی (ع) خطاب به ایشان فرمودند: «یا اباالقاسم! تو به حق ولی ما هستی... تو همان دینی را که پسندیده خداست، انتخاب کرده‌ای... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند!» [توحید صدوق، ص۸۱] همچنین اعتماد و اطمینان ویژه‌ی حضرات معصومین به عبدالعظیم (ع) در پیام امام رضا (ع) به شیعیان که توسط حضرت عبدالعظیم ارسال فرمودند، کاملاً هویداست! «سیّد الکریم» به کرامت طبع، عزّت نفس و خدمت به محرومان نیز معروف بوده‌ و محبوبیت زیادی میان مردم داشته‌اند؛ ایشان از اعاظم علماء زمان خود بوده‌ و برای اثبات عظمت علمی وی، کافی است که بدانیم، ائمه اطهار معاصر با عبدالعظیم حسنی (ع)، مردم را برای حل مشکلات دینی و یافتن جواب پرسش‌های اعتقادی و عملی‌شان، به ایشان ارجاع می‌دادند! چنانچه اباحماد رازی از شیعیان و موالیان شهر ری می‌گوید با سختی فراوان به سامراء رفتم و خدمت حضرت هادی (ع) رسیدم تا مسائل دینی خود را از حضرت بپرسم! امام پس از پاسخ به سؤالات من، فرمودند: «‌ای اباحماد! (از این پس) هرگاه مشکلی از امور دینی برایت پیش آمد، جواب مشکل خود را از عبدالعظیم حسنی، بخواه و سلام مرا به او برسان!» [رازی، زندگانی عبدالعظیم، ص۲۹] همچنین عظمت معنوی و مقامات باطنی شاه عبدالعظیم تا بدانجاست که فضیلت زیارت مزار آن بزرگوار، برابر با فضیلت زیارت سیّدالشهداء (ع) دانسته شده است! چنانچه شیخ‌المحدّثین صدوق (ره)، از محمد بن یحیی عطّار، نقل کرده که خدمت امام هادی (ع) رسیدم؛ ایشان فرمودند: «کجا بودی؟» عرض کردم: به زیارت قبر امام حسین (ع) رفته بودم؛ امام فرمودند: «بدان که اگر قبر عبدالعظیم را در شهر خودت (ری)، زیارت کنی، مانند کسی هستی که حسین بن علی (ع) را (در کربلا) زیارت کرده باشد!» [ثواب الاعمال، ص۱۲۴] شاه عبدالعظیم، پس از ٧٧ سال (٧٩ سال قمری) زندگی با برکت در روزهای آخر عمر، تحت فشار شدید حکومت عباسی، مخفیانه در خانۀ یکی از شیعیان در «ری» ساکن شد و شب‌و روز را به زهد و عبادت پرداخت و بالاخره در پانزدهم شوال سال ۲۵۲ قمری پس از چند روز بیماری، دنیا فانی را وداع گفت؛ شیعیان ری، تشییع جنازه باشکوهی برای ایشان برگزار کردند و مقبره بزرگی در آن محل بنا نمودند که امروزه عبادتگاه و زیارتگاه میلیون‌ها نفر از شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است. [قرشی، تحلیلی از زندگانی امام هادی (ع)، ص ٢٨٠] ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر معظم انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «شخصیت جناب عبدالعظیم علیه السلام، برای اغلب مردم ناشناخته است! ایشان هم یک شخصیت علمی، هم یک شخصیت جهادی بوده و هم ابتکاراتی داشته است... تجلیل از جناب عبدالعظیم، تجلیل از علم و جهاد و زهد و تقواست...» [۵ آبان ۱۳۸۶] https://eitaa.com/ROOZBARG