eitaa logo
روشنگری
2.6هزار دنبال‌کننده
14.9هزار عکس
14.4هزار ویدیو
78 فایل
‌˼ بـسماللّٰھ ˹ #السلام‌علیك‌یابقیھ‌الله!.. 📌مقام معظم رهبری: روشـ‌نگرے یک جــهاد اسـ‌ت 👈تحلیل تازه ترین رویدادها و اتفاقات روز ایران وجهان بیان مسائل #بصیرتی، #سیاسی، #مذهبی #آخرالزمانی جهت ارتباط @shahiid61 @sadate_emam_hasaniam
مشاهده در ایتا
دانلود
فرقه عجیبِ صوفیان « بكتاشيه » 🔻 قسمت (پایانی) 5️⃣ 🔻عدم التزام به شریعت در فرقه بکتاشیه 🔷 غالب منابع تحقیق درباره بکتاشیان به عدم التزام آنان به احکام شریعت و ترک نمازهای یومیه روزه رمضان و سایر عبادات، اشاره کرده‌اند. ♦️ این امر، یکی از وجوه اختلاف این طریقه با شیعه اثنی عشری است. 🔷 البته وجود ارکان نامه هایی مثل «‌شرعیات بکتاشی‌» نوشته نجیب عاصم (د۱۳۵۴ق/۱۹۳۵م) که بر ادای فرایض و پایبندی به قوانین شرعی شیعه تاکید دارند، خود شاهد آن است که همواره اقلیتی پیرو شریعت نیز در این طریقه وجود داشته است. 🔻 دعا در فرقه بکتاشیه 🔷 در این طریقه ادعیه و اذکاری به نام‌های «‌گلبانگ‌» و «‌ترجمان‌» نیز وجود دارد که مریدان، آنها را می‌آموزند و در اوقات مشخصی از روز می‌خوانند. 🔻 ادبیات در فرقه بکتاشیه 🔷 ادبیات بکتاشیه مشتمل بر آثاری منثور و منظوم است که در این مجموعه نظم جایگاهی والاتر از نثر دارد. بکتاشیه نیز چون مولویه، آراء و آثار و عقاید خود را با شعر، موسیقی و سماع بکتاشی بیان داشته‌اند. 🔶 اشعار آنها که به «‌نَفَس‌» و «‌دوریه‌» مشهور است با وزن هجایی و به زبان ترکی است. بکتاشیان در این اشعار خواسته‌های خود را به بیان ساده و عامیانه بیان کرده‌اند. 🔻تاریخ ادبیات در فرقه بکتاشیه 🔷 تاریخ ادبیات بکتاشیه از قرن هشتم هجری/۱۴م با سعید امره آغاز شده، در قرن ۸ و ۹ق و ۱۵م با ظهور شاعر توانایی چون قایقوسوز ابدال تحول نوینی یافت، قایقوسوز ابدال در شعر و نثر بکتاشی جایگاه برجسته دارد. 🔶 یونس امره که مضامین اشعار او به زبان ترکی آناتولی شاهدی بر بکتاشی بودن اوست با سرودن معنوی‌ترین اشعار همراه با احساسات عمیق دینی و خلوص آشکار، ادبیات بکتاشی را به اوج رسانید. 🔷 گرچه بعد از یونس امره شاعران بسیاری در زمینه ادبیات بکتاشی شعر سروده‌اند اما اشعار آنان تکرار مضامین اشعار گذشتگان است. 🔶 در ادبیات و اشعار بکتاشی از موضوعاتی چون محبت اهل بیت(ع)، تقدیس دوازده امام، تولی و تبری، علاقه افراط آمیز به علی(ع) و‌گاه به الوهیت رسانیدن آن حضرت سخن رفته است. ♦️ همچنین مراثی امام حسین(ع) و فاجعه کربلا، اشعاری در مدح حاجی بکتاش و بزرگان طریقت علوی ـ بکتاشی و مناقب آنان، شعرهایی درباره البسه و آیین‌ها و‌گاه عقاید حروفیه، قلندریه، حیدریه، باباییه و نیز آراء ابن عربی و جلال‌الدین مولوی در آثار ادلی بکتاشیه یافت می‌شود. 🔻منابع: آژند، یعقوب، حروفیه در تاریخ، تهران، ۱۳۶۹. ابن بطوطه، رحلة، بیروت، ۱۹۶۴م. اصفهانیان، داوود، سیری در افکار بکتاشیه، ارمغان، ۱۳۵۵ش. شماره ۱. حکمت، علی اصغر، تعلیقات بر تاریخ ادبی ایران (از سعدی تا جامی) ادوارد براون، تهران، ۱۳۵۷ش. شیبی، کامل مصطفی، الصلة بین التصوف و التشیع، بیروت، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م. کوپریلی، محمد فواد، ریشه‌های افسانه‌های مربوط به بکتاش ولی، ترجمه محمدتقی امامی، گستره تاریخ و ادبیات، تهران، ۱۳۶۴ش. گولپینارلی، عبدالباقی، تصوف در یکصد پرسش و پاسخ، ترجمه توفیق هاشم پور سبحانی، تهران، نشر دریا. گولپینارلی، عبدالباقی، مولانا جلال الدین، ترجمه توفیق هشام پور سبحانی، تهران، ۱۳۶۳ش. هاشم پور سبحانی، توفیق و قاسم انصاری، حاجی بکتاش ولی و طریقت بکتاشیه، نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی، تبریز، ۱۳۵۵ش، شماره ۱۲۰. {کانال روشنگری} ⚫@roshangari_114
امام صادق علیه السلام : صوفیان دشمنان اهل بیت (ع) هستند 🔻 قسمت (پایانی) ♦️ ♦️ اعتقاد سران تصوف بر این است که ریشه تصوف و صوفیگری به صدر اسلام برمی‌گردد. 🔷 کما اینکه اکثر فرقه‌های صوفیه سلسله خود را به مولا امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌رسانند و حتی برخی از ائمه اطهار (علیهم السلام) را در شمار صوفیان ذکر کرده‌اند. 🔶 به‌عنوان مثال، عطار در کتاب تذکره خویش اولین کسی را که به اسم صوفی به نقل کرامت‌هایش می‌پردازد امام صادق (علیه السلام) است. 🔷 در حالی این‌چنین ادعای از سوی سران تصوف مطرح شده است که در روایتی به سند صحیح از احمد بن محمد بزنطی آمده که مردی به خدمت امام صادق (علیه السلام) رسید و عرض کرد: 🔶 «در این زمان قومی پیدا شده‌اند که به آن‌ها صوفی می‌گویند. درباره آن‌ها چه می‌فرمایید❓ 🔻 امام صادق (علیه السلام) در پاسخ فرمود: 🔷 انهم اعداءنا فمن مال الیهم فهو منهم و یحشر معهم سیکون اقوام یدّعون حبّنا و یمیلون الیهم و یتشبهون به هم و یلقبون انفسهم بلقبهم و یأوّلون اقوالهم ألا فمن مال الیهم فلیس منّا و إنّا منهم برآء و من انکرهم و ردّ علیهم کان کمن جاهد الکفار بین یدی رسول الله (صل الله علیه واله وسلم) [1] 🔶 آن‌ها (صوفیان) دشمنان ما هستند، پس هرکس به آن‌ها میل پیدا کند از آنان است و با آن‌ها محشور خواهد شد. 🔷 به‌زودی کسانی پیدا می‌شوند که ادعای محبت ما را می‌کنند و به ایشان نیز تمایل نشان می‌دهند، خود را به ایشان تشبیه نموده و لقب آنان را بر خود می‌گذارند و گفتارشان را تأویل می‌کنند. 🔶 بدان که هرکس به ایشان تمایل نشان دهد؛ از ما نیست و ما از او بیزاریم و هرکس آن‌ها را رد کند مانند کسی است که در حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله) با کفار جهاد کرده است.» 🔷 از ابتدای این روایت، این‌چنین استفاده می‌شود که تا زمان امام صادق (علیه السلام) در میان مسلمانان صوفی نبوده و از آن به بعد پیدا شده است. 🔶 پس قائل شدن به وجود صوفی در صدر اسلام و صوفی خواندن ائمه اطهار (علیهم السلام) امری اشتباه است. 🔷 این حدیث کرامتی از امام صادق (علیه السلام) است، زیرا در پیشگویی خود خبر از صوفی شدن شیعیان ساده‌لوح می‌دهد. در آنجا که می‌فرماید: 🔶 ادعای محبت ما می‌کنند و به دشمنان ما مایل هستند. 🔷 مراد آن حضرت صوفیان به‌ظاهر شیعه می‌باشد که ادعای محبت اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌نمایند و لقب صوفی را بر خود می‌گذارند و طرز رفتار و ظواهر حال خود را به آن‌ها تشبیه می‌نمایند و به‌راحتی سخنان آنان را توجیه می‌کنند. 🔶 امام صادق (علیه السلام) با این روایت، نه‌تنها اتهام صوفی گری را از خود و دیگر ائمه اطهار (علیهم السلام) پاک می‌کند، بلکه شیعیانی را که به تصوف روی آورده‌اند را از خود ندانسته و از آن‌ها اعلام بیزاری کرده است. ♦️ زیرا مکتب صوفیه را مکتب دشمنان اهل‌بیت (علیهم السلام) دانسته که مبارزه با آن‌ها در حکم جهاد در راه خدا است. 🔻 پی‌نوشت: [1]. محدث قمی، شیخ عباس، سفینه البحار، نشر اسوه، قم، ج ۵، ص 197 {کانال روشنگری} ⚫@roshangari_114
آیا چله نشینی صوفیان سنت پیامبر (ص) است ❓🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ از دیگر آداب و سنن چله‌نشینی در صوفیه، ریاضت‌های غیرشرعی است. 🔷 چله‌نشینی در حجره تاریک و نخوابیدن در چند شب اول و چله‌نشینی به‌صورت معکوس، که در برخی طریقت‌ها مرسوم بوده که سالک چهل شبانه‌روز را درحالی‌که با سر در چاهی آویزان بود، به ذکر و مراقبه می‌گذراند[4] 🔶 یا ترک حیوانی و گرسنگی ازجمله این ریاضات است که درباره احوالات افرادی همچون سهل بن عبدالله گفته‌شده: «در 40 شبانه روز تنها یک مغز بادام غذای او بود» 🔷 یا ابوسعید ابوالخیر که در طول هفت سال عزلت و ریاضتش در بیابان جز خار بیابان و سرگز و امثال آن چیزی نخورد[5] و درباره‌ی ریاضت در دوران چله هم می‌گوید: «چون خواهند که کلام خداوند عزوجل به سر بشنوند چهل روز گرسنه باشند و چون سی روز بگذرد مسواک کنند و از بعد آن ده روز دیگر باشند.»[6] ♦️ سنت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در میانه‌روی در این امور است نه افراط در این امور. 🔷 چنانچه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در مذمت و نکوهش عده‌ای از اصحاب خود که در خانه عثمان بن مظعون با یکدیگر به توافق رسیدند که روزها را روزه بگیرند و شب‌ها را بیدار بمانند و هیچ گاه در بستر نخوابند و گوشت و روغن نخورند، به آنان فرمود: 🔶 «من بدین کاری که شما انجام داده‌اید فرمان داده نشده‌ام، سپس فرمود: شما خود بر خویشتن حقی دارید، بنابراین روزه بگیرید و افطار نمایید و شب‌زنده‌داری کنید و بخوابید، زیرا من نماز به پا می‌دارم و می‌خوابم و روزه می‌گیرم و افطار می‌کنم و گوشت و روغن تناول می‌کنم، هر کس از سنت وشیوه من سرپیچی نماید، از من نیست».[7] 🔷 قرآن کریم نیز دقیقاً برخلاف این افراط‌گرایی صوفیه می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَیِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ [مائده/87] ای اهل ایمان، حرام نکنید طعام‌های پاکیزه‌ای که خدا بر شما حلال نموده و(از حدود و احکام خدا) تجاوز نکنید، که خدا تجاوز کنندگان را دوست نمی‌دارد.» 🔶 لازمه این‌گونه چله‌نشینی و عزلت صوفیانه، تضاد و مخالفت با سنت و سیره پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است، چرا که گوشه‌نشینی های طولانی یا چله‌نشینی های متعدد، باعث ترک شدن حضور در مساجد و معاشرت با مردم و باعث قطع شدن رابطه خویشاوندی و همچنین نقض حقوق خانواده خواهد شد. 🔷 درنتیجه باید گفت نه تنها این چله‌نشینی‌های پیاپی و گوشه‌نشینی‌ها، برخلاف سنت پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) است، بلکه بدعت و انحرافی بزرگ در دین اسلام است . 🔶 حتی برخی از صوفیه به این شیوه از چله‌نشینی اعتراض کرده و تأکید می‌کنند که این رسم از اسلام نیست و نوعی بدعت به شمار می‌رود.[8] ♦️ در حقیقت این نوع چله‌نشینی دقیقاً مخالف روح عرفان محمدی و چله‌نشینی عارفان حقیقی است. 🔻 پی‌نوشت: [4]. میرخورد، محمدبن مبارک، سیرالاولیاء در احوال و ملفوظات مشایخ چشت، لاهور، ۱۳۵۷ ش، ج ۱، ص ۷۸ و ۷۹ [5]. محمد بن منور، اسرارالتوحید فی مقامات أبی سعید، تصحیح و تنظیم شفیعی کدکنی، محمدرضا، انتشارات آگاه، تهران، 1386، ص 27 [6]. هجویری، ابوالحسن علی بن عثمان، کشف‌المحجوب، به ‌ تصحیح و.ژوکوفسکی، چاپ دهم، 1387 ش، ص 418 [7]. حر عاملی، محمد بن حسن، ترجمه رساله الاثنی عشریه فی الرد علی الصوفیه، مترجم جلالی، نشر انصاریان، قم، 1386 ش، ص 144 [8]. نسفی، عزیزالدین محمد، کشف الحقایق، تصحیح مهدوی دامغانی، نشر بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران، ۱۳۵۹، ج ۱، ص ۱۳۵ {کانال روشنگری} ⚫@roshangari_114