استاد دانشگاه ادیان و مذاهب:
برخی مداحیها به سبک موسیقیهای #مستهجن شبیه شده
حجتالاسلام والمسلمین مهراب صادقنیا، استاد دانشگاه #ادیان_و_مذاهب، در ادامه نشستهای «عاشوار و امروز ما» که به همت انجمن اندیشه و قلم برگزار میشود به بررسی رابطه نهاد #دین با نهاد سوگواری #محرم پرداخت و گفت:
🔶 سوگواری برای امام حسین (ع) در طول تاریخ فراز و نشیب داشته است؛ #شیعیان بصورت کلی گروهی با هویت سیاسی بوند، یعنی پیش از آنکه هویت متفاوت فقهی و کلامی متمایز از سایر گروههای #اسلامی داشته باشند، از نظر سیاسی معترض به حکومتها بودند و معتقد بودند خلفا و حاکمان پس از پیامبر، صلاحیت حکومت نداشتند.
↩️وی افزود: سوگواری یکی از مولفههای هویتی است که در دوران حکومت آل بویه در سال ۳۵۰ هجری قمری با عزاداری آغاز شد، پس از یک قرن در حکومت سلجوقیان ممنوع شد تا اینکه پس از ۳۰۰ سال در دوران حکومت مغول، مجددا عزاداری برقرار گردید و در این ۳۰۰ سال، سوگواری از آشکار به پنهان و از مسجد به #خانقاه_ها و حسینیهها منتقل میشود و ماهیت اعتراضی آن به #عرفانی تغییر میکند.
🔹صادقنیا با تاکید بر اینکه تساهل در این ادبیات قابل مقایسه با سختگیری در فقه نیست، افزود: در فقه گفته میشود اگر کسی روزه را عمدا افطار کند باید کفاره جمع بدهد و ۶۰ روز روزه بگیرد و ۶۰ مسکین را اطعام کند، اگر کسی حج را نیمه کاره رها کند فلان مجازات را دارد ولی کسانی که در نهاد سوگواری شریک هستند وقتی ببیند که با یک اشک ریختن وارد بهشت خواهند شد ترجیح میدهند از این طریق عمل کنند.
⭕صادقنیا بیان کرد: در جمهوری اسلامی بین نهاد دین و سیاست هم داستانی وجود دارد، این اتفاق در هیئات عزاداری ممکن است بیشتر به چشم بیاید و چالشبرانگیزتر هم باشد، مداحیهایی میبینیم که گاهی به رپ نزدیک است که در دو سه دهه قبل باب نبود، مداحیها در این دوره مبتنی بر عشق و ارادت توصیف میشوند و عشق هم مبتنی بر هیچ قاعده اعتقادی نیست و بیانگر رابطه سوگوار و ۳امام(ع) خود است. لذا این مؤلفه سبب میشود #حکومتی که نُرمگراست نتواند با این سوگواری همراه باشد و باید منتظر باشیم که از دل این نوع عزاداری صورتهایی بیرون بیاید که مورد انتقاد نهاد دین و حتی حکومت قرار بگیرد.
https://eitaa.com/joinchat/2125070336Cb3c07ddb09