💢 نگاهی بر «#ابلاغیه_الف» #علی‌محمد_باب ♨️ #بهائیان معتقدند #علی‌محمد_شیرازی ملقب به #باب، همان #قائم و منجی دادگستر آخرالزمان است که در سال 1266 قمری کشته شده است. ♨️ پیروان مسلک #بهائیت که علی‌محمد باب را #ناسخ دین مبین #اسلام و مبشر آیین خود می‌پندارند، استقامتِ در راه را به عنوان یکی از مهم‌ترین دلایل حقانیت او می‌دانند و به صورت جدّی، ادعای توبه‌ی او را منکر می‌شوند. ✍ اما لازم است بدانیم که مبشر خیالی فرقه‌ی بهائیت، بارها از ادعای خود برگشته و در #مسجد_وکیل_شیراز، پیروان خود را این‌گونه مورد خطاب قرار داد: ⏪ «لعنت خدا بر کسی که مرا وکيل امام غايب بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا باب امام بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا #منکر_نبوت حضرت رسول بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا منکر انبيای الهی بداند. لعنت خدا بر کسی که مرا منکر امامت اميرالمؤمنين و ساير ائمه‌ی اطهار(ع) بداند».[1] ✍ اما جالب‌تر آن‌که علی‌محمد شیرازی در ابلاغیه‌ی معروف به «#دعای_الف» که پس از ماجرای توبه‌ی خود در شیراز منتشر ساخت، مُهر بطلانی بر تمامی ادعاهای خود و #پیشوایان_بهائی کوبید و بطلان #بابیت و بهائیت را بر همگان آشکار ساخت. ☑️ مبلّغ بهائی به نقل از وی می‌نویسد: «إنّ بعض النّاس قد إفتروا علیَّ كلمة البابيّة المَنصوصَة و ادّعوا الرؤيةَ لِنَفسی لَعَنهُمُ الله بِما إفتَروا ما كان لِبقيَّة الله صاحب الزمان بعد الأبواب الأربعة بابٌ منصوص و لا نائبٌ مخصوص و مَن إدّعی الرّؤيَةَ بدون بَيّنة فرضٌ عَلی الكُلّ بأن يكذّبوه و يقتلوه الّلهمّ إنّی اشهدک بأنّی ما إدعيت رؤية حجّتک الحقّ و لا بابيّة نفسه بنصّ مِن قبل... و أشهد أنَّ حلاله حلالٌ إلی یَوم القیامه و لَم ینسخ شریعتُهُ و لَم یبدل مِنهاجه عن زاد حَرفاً أو نقص... و أشهد انَّ الیوم کان حجَّتک محمّد بن الحَسن صلواتُکَ علیه و عَلی مَن اتَّبعه... و أشهَد انّ بعد الأبواب الأربعة ليس لَهُ بابٌ قَد ورد فی الحديث... و إنَّ لَه فی ايّام غيبة علماء مستحفظين [2]؛ به درستی كه بعضی از مردم به من #تهمت بابیت زدند و ادعای رؤیت ایشان را توسط من نمودند. خداوند به واسطه‌ی این تهمت‌شان لعنت‌شان کند. برای #امام_زمان(عج) بابی بعد از #نواب_اربعه و نائبی خاص موجود نیست و هرکس بدون دلیل ادعای رؤیت ایشان را کند، بر همگی واجب است که او را تکذیب کنند و بکُشند. خدایا تو را شاهد می‌گیرم به درستی که من ادعای رؤیت حجت حقت را نداشته و ادعای بابیت برای خود ننمودم... و شهادت می‌دهم که حلال حضرت محمّد(ص) حلال است تا روز قیامت و شریعتش نسخ نمی‌گردد و راه روشنش به واسطه‌ی زیادی یا نقصانی، مبدل نمی‌گردد... و شهادت می‌دهم امروز حجّت تو محمد بن الحسن(عج) است که درود تو بر او و پیروانش باد... و شهادت می‌دهم همان‌طور که در حدیث وارد شده، بعد از نواب اربعه‌ی ایشان بابی نیست... و قطعاً در زمان غیبتش علما حافظان دین به شمار می‌آیند». ♻️ آری؛ بهائیان در حالی با کمال وقاحت مدعی عدم توبه‌ی پیشوای بابی و مبشّر خیالی خود می‌شوند که نویسندگان سرشناس آنان، حکایات توبه‌نامه‌های مکرر او را در کتُب خویش ذکر کرده‌اند؛ توبه‌نامه‌هایی که صراحتاً زیربنای اعتقادی بهائیان را با پوچ برابر می‌سازد.⭕️ #توبه_نامه_باب 📚پی‌نوشت: 📙[1]. عبدالحمید اشراق خاوری، تلخیص تاریخ نبیل زرندی، ص 132. 📕[2]. فاضل مازندرانی، اسرارالآثار، ص 182-179. @feraghvaadyan @n_bahaiat

💠 منکر #نواب_اربعه در نگاه #علی‌محمد_باب ❗️ ♨️ روشنگر به نقل از کانال نقد و بررسی بهائیت/ #علی‌محمد_شیرازی یکی از مدعیان دروغینی است که مدعی مقام #مهدویت شده و خود را #امام_دوازدهم #شیعیان دانسته است؛ همچنان که به نقل از او می‌خوانیم: «إنّی أنا القائم الَّذی کنتُم به تَنتَظرُون [1]؛ همانا من قائمی هستم که منتظرش بوده‌اید». ✳️ اما جالب است بدانیم در عین حال، علی‌محمد باب به وجود #حضرت_حجت_بن_الحسن_العسکری (علیه السلام) #اعتراف کرده و حتی #انکار نواب اربعه‌ی ایشان را در عصر #غیبت_صغری، مصداق #کفر به خدا دانسته است.[2] ✳️ در این راستا پیشوای #بابیت، اعمال کسانی که نواب حضرت حجّت بن الحسن العسکری (علیه السلام) را انکار کنند، حبط شده دانسته است؛ همچنان که در صحیفه عدلیه خود آورده است: «اگر کسی عمل کرده باشد به #دین حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله) در منتهای عمل و #اقرار_به_ولایت اهل بیت عصمت آورده باشد؛ ولکن اعراض از حکم #حسین_بن_روح که یکی از وکلای ایام غیبت صغری بوده، نموده باشد، شکی نیست که عمل‌های او هباءً منثورا (: مانند گرد و غبار پراکنده) است (یعنی اعمالش حبط خواهد شد و باطل می‌شود)».[3] ♻️ در این صورت (بنابر تصریح علی‌محمد شیرازی)، پیروان مسلک بابیت و #بهائیت #کافر به شمار آمده و در درگاه الهی، هیچی عملی از آنان پذیرفته نیست. 🆔 @n_bahaiat 📚پی‌نوشت: 📘[1]. محمدعلی فیضی، حضرت نقطه اولی، ص 142. 📙[2]. فاضل مازندرانی، اسرارالآثار، ج 1، ص 182. 📕[3]. علی‌محمد شیرازی، صحیفه عدلیه، ص 6-5. #مدعیان_دروغین 🆔 https://t.me/feraghvaadyan 🆔 https://eitaa.com/feraghvaadyan 🆔 https://sapp.ir/feraghvaadyan