🔰وداع امیرالمومنین با فرزندان در لحظه های آخر و پیش بینی شهادت امام حسین 🔸عرق بر پیشانی مبارک حضرت 🔸خداحافظی با تک تک فرزندان 🔸نقل رویای پیامبر و نفرین امت 🔸ای اباعبدالله صبر کن تو شهید این امتی 🔸به استقبال آمدن پیامبر، حمزه و جعفر به نقل از محمّد بن حنفيّه: چون شب بيست‏ويكم شد و شب‏تاريك گشت آن شب، دومين شب حادثه بود پدرم فرزندان و خانواده خود را جمع كرد و با آنان خداحافظى نمود ... سپس آب و غذا آورديم. چيزى ننوشيد. به لب‏هايش نگاه كرديم، به ذكر خدا مشغول بود. پيشانى‏اش عرق مى‏كرد و او با دست خود آن را پاك مى‏كرد. گفتم: پدر! مى‏بينم كه دست بر پيشانى مى‏كشى.فرمود: «پسرم! از جدّت پيامبر خدا شنيدم كه مى‏فرمود:" هرگاه مرگ مؤمن فرا رسد و وفاتش نزديك شود، پيشانى‏اش عرق مى‏كند و مثل لؤلؤ تَر و تازه مى‏شود و ناله‏اش آرام مى‏گيرد"». سپس فرمود: «اى ابو عبد اللّه! اى عون!». سپس همه فرزندانش، كوچك و بزرگ را به اسم، يكى پس از ديگرى صدا كرد. با همه خداحافظى مى‏كرد و مى‏فرمود: «خداوند، جانشين من بر شما خواهد بود. از شما خداحافظى مى‏كنم». و آنان مى‏گريستند. حسن عليه السلام گفت: پدر! چه چيزْ تو را به گفتن اين سخنان وا داشت؟ فرمود: «پسرم! يك شب پيش از اين حادثه، جدّت پيامبر خدا را در خواب ديدم. به‏او از اين‏خوارى و آزارى كه از امّتش كشيدم، شكايت كردم. فرمود:" نفرينشان كن". گفتم: خداوندا! بدتر از مرا جايگزين من در ميان آنان كن و بهتر از اينان را براى من برگزين. به من فرمود:" خداوندْ دعايت را پذيرفت. سه روز ديگر تو را پيش ما مى‏آورد". سه روز گذشته است. اى ابو محمّد! و اى ابو عبد اللّه! سفارش به نيكى مى‏كنم. شما از منيد و من از شمايم». سپس فرمود: «اى ابو محمّد! اى ابو عبد اللّه! گويا مى‏بينم كه از همين‏جا فتنه‏ها بر شما سر برمى‏آورد. پس صبر كنيد تا خدا داورى كند، كه او بهترين داوران است». سپس فرمود: «اى ابو عبد اللّه! #تو_شهيد_اين_امّتى. بر تو باد تقواى الهى و صبر بر آزمون خدا». سپس ساعتى از هوش رفت و به هوش آمد و فرمود: «اين پيامبر خداست و عمويم حمزه و برادرم جعفر و ياران پيامبر خدا، و همه مى‏گويند:" براى آمدن نزد ما بشتاب. ما مشتاق توايم"». سپس چشمانش را به چهره همه خانواده‏اش گرداند و فرمود: «از همه شما خداحافظى مى‏كنم. خدا همه شما را پشتيبانى و نگهدارى كند. خداوند، جانشين من در ميان شماست و در جانشين بودن، خداوند برايتان بس است». سپس فرمود: «و عليكم السلام، اى فرستادگان الهى!». سپس اين آيات را خواند: «پس براى چنين پاداشى، عمل كنندگانْ عمل كنند» و «خداوند با كسانى است كه پرهيزگارى داشتند و آنان كه نيكوكارند» و پيشانى‏اش عرق كرد، در حالى‏كه بسيار ذكر خدا مى‏گفت و پيوسته و بسيار خدا را ياد مى‏كرد و شهادتين مى‏گفت. سپس رو به قبله شد، چشمانش را بست، دست‏ها و پاهايش را دراز كرد و گفت: «أشهد أن لا إله إلّا اللّه، وحده لا شريك له و أشهدُ أنّ محمّدا عبده و رسوله». سپس جان داد. وفاتش شب 21 رمضان، شب جمعه بود، به سال چهلم هجرى‏. ترجمه به نقل از سایت حاج میثم مطیعی منبع: بحار الأنوار: ج 42 ص 293290. ادامه در پیام بعد @rozehayemaktoub

🔰وداع امیرالمومنین با فرزندان در لحظه های آخر و پیش بینی شهادت امام حسین 🔸عرق بر پیشانی مبارک حضرت 🔸خداحافظی با تک تک فرزندان 🔸نقل رویای پیامبر و نفرین امت 🔸ای اباعبدالله صبر کن تو شهید این امتی 🔸به استقبال آمدن پیامبر، حمزه و جعفر به نقل از محمّد بن حنفيّه: چون شب بيست‏ويكم شد و شب‏تاريك گشت آن شب، دومين شب حادثه بود پدرم فرزندان و خانواده خود را جمع كرد و با آنان خداحافظى نمود ... سپس آب و غذا آورديم. چيزى ننوشيد. به لب‏هايش نگاه كرديم، به ذكر خدا مشغول بود. پيشانى‏اش عرق مى‏كرد و او با دست خود آن را پاك مى‏كرد. گفتم: پدر! مى‏بينم كه دست بر پيشانى مى‏كشى.فرمود: «پسرم! از جدّت پيامبر خدا شنيدم كه مى‏فرمود:" هرگاه مرگ مؤمن فرا رسد و وفاتش نزديك شود، پيشانى‏اش عرق مى‏كند و مثل لؤلؤ تَر و تازه مى‏شود و ناله‏اش آرام مى‏گيرد"». سپس فرمود: «اى ابو عبد اللّه! اى عون!». سپس همه فرزندانش، كوچك و بزرگ را به اسم، يكى پس از ديگرى صدا كرد. با همه خداحافظى مى‏كرد و مى‏فرمود: «خداوند، جانشين من بر شما خواهد بود. از شما خداحافظى مى‏كنم». و آنان مى‏گريستند. حسن عليه السلام گفت: پدر! چه چيزْ تو را به گفتن اين سخنان وا داشت؟ فرمود: «پسرم! يك شب پيش از اين حادثه، جدّت پيامبر خدا را در خواب ديدم. به‏او از اين‏خوارى و آزارى كه از امّتش كشيدم، شكايت كردم. فرمود:" نفرينشان كن". گفتم: خداوندا! بدتر از مرا جايگزين من در ميان آنان كن و بهتر از اينان را براى من برگزين. به من فرمود:" خداوندْ دعايت را پذيرفت. سه روز ديگر تو را پيش ما مى‏آورد". سه روز گذشته است. اى ابو محمّد! و اى ابو عبد اللّه! سفارش به نيكى مى‏كنم. شما از منيد و من از شمايم». سپس فرمود: «اى ابو محمّد! اى ابو عبد اللّه! گويا مى‏بينم كه از همين‏جا فتنه‏ها بر شما سر برمى‏آورد. پس صبر كنيد تا خدا داورى كند، كه او بهترين داوران است». سپس فرمود: «اى ابو عبد اللّه! #تو_شهيد_اين_امّتى. بر تو باد تقواى الهى و صبر بر آزمون خدا». سپس ساعتى از هوش رفت و به هوش آمد و فرمود: «اين پيامبر خداست و عمويم حمزه و برادرم جعفر و ياران پيامبر خدا، و همه مى‏گويند:" براى آمدن نزد ما بشتاب. ما مشتاق توايم"». سپس چشمانش را به چهره همه خانواده‏اش گرداند و فرمود: «از همه شما خداحافظى مى‏كنم. خدا همه شما را پشتيبانى و نگهدارى كند. خداوند، جانشين من در ميان شماست و در جانشين بودن، خداوند برايتان بس است». سپس فرمود: «و عليكم السلام، اى فرستادگان الهى!». سپس اين آيات را خواند: «پس براى چنين پاداشى، عمل كنندگانْ عمل كنند» و «خداوند با كسانى است كه پرهيزگارى داشتند و آنان كه نيكوكارند» و پيشانى‏اش عرق كرد، در حالى‏كه بسيار ذكر خدا مى‏گفت و پيوسته و بسيار خدا را ياد مى‏كرد و شهادتين مى‏گفت. سپس رو به قبله شد، چشمانش را بست، دست‏ها و پاهايش را دراز كرد و گفت: «أشهد أن لا إله إلّا اللّه، وحده لا شريك له و أشهدُ أنّ محمّدا عبده و رسوله». سپس جان داد. وفاتش شب 21 رمضان، شب جمعه بود، به سال چهلم هجرى‏. ترجمه به نقل از سایت حاج میثم مطیعی منبع: بحار الأنوار: ج 42 ص 293290. ادامه در پیام بعد @rozehayemaktoub