eitaa logo
روز‌نوشت
554 دنبال‌کننده
717 عکس
342 ویدیو
1 فایل
✍طلبه‌ام و مبتلاء به نگارش با کپی پیست میانه‌ی خوبی ندارم. کپی از این کانال با اشاره به نام صاحبش باشد. با نقدهاتون، خوش‌حال میشم! @islamic_ethic https://eitaa.com/roznevesht http://zil.ink/roznevesht
مشاهده در ایتا
دانلود
کیلیپ را دیدید؟ دنبال دلیلش نگردید! دلیلش قطعاً در خودمان است و نه در دیگران. سالهاست که دچار خوداغفالی شده‌ایم؛ اما گویا جرئت ابرازش را نداریم؛ بهتر است نهراسیم و اقرار کنیم که ما در حال تجربه‌ی نوعی استحاله شدن هستیم. انسان درد‌آشنای دیروز، که در جریان جنگ و انقلاب همواره مهربانی‌اش را ثابت کرده بود، امروز خود را در قفس مادی‌گرایی محبوس کرده است. با ارزیابی رفتارهای خودمان می‌فهمیم که ما دیر زمانیست از پهنه‌ی انسانیت فاصله گرفته‌ایم. آری، ما دچار خود‌تبعیدی شده‌ایم. خودمان، خودمان را از سرزمین انسانیت تبعید نموده‌ایم و حالا می‌خواهیم این حجم انبوه بی‌تفاوتی را تحلیل کنیم. موضوع بر سر چند بادکنک و یا تزیین یک اتاق نیست؛ و موضوع حتی بر سر قضاوت در رابطه با پول حلال و حرام دیگران هم نیست؛ بلکه بحث بر سر این است که اگرچه فرزند برای والدین عزیز است و اگر چه والدین پول‌شان هم حلال و طیب و طاهر بوده است؛ اما این حجم از توجه به ظواهر، ریشه در تنزل اخلاقیات در متن خانواده‌ دارد؛ ضمن اینکه تلاش در جهت رند کردن روز تولد ولو اینکه پزشک هم موافق نباشد تلاشی نابخردانه است. زهد که بماند، اما این حجم از ولخرجی در جامعه‌ای که فقر بیداد می‌‌کند به نوعی، فاصله گرفتن از روحیه‌ی قناعت و سرسپردن به اسراف است و این امر، نشانه‌ی خوبی نیست. 🖊زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
و عقلم چاره‌ای جز تمکین ندارد، وقتی احساسم تو را فریاد می‌زند.
این‌جا ضیافتی برپاست و واژه‌هایم تو را نجوا می‌کنند.
در حال حاضر نویسنده‌ی بی‌کلمه...
در روایت آمده است: اهل هر آبادى كه شب را بگذرانند و در ميان ايشان گرسنه‏‌اى باشد، روز قيامت خداوند به آنان نظر (رحمت) نمى‏‌افكند. درد‌نوشت: چقدر ما شبیه اهل این آبادی هستیم. نکند ما را می‌گویند؟! https://eitaa.com/roznevesht
کاش آدم می‌تونست با چشم‌های بسته راه بره تا مجبور نباشه این حجم از بی‌عدالتی را ببینه. خدایا هوای شهر، هوای معصیته و هوای حوصله‌ی ما هم ابری. خودت برسون آفتاب عالمتاب را..... https://eitaa.com/roznevesht
🌸 معلولیت موجب نقص کمال نیست/ دیدگاه سالم‌سالاری جامعه تصحیح شود 🔹 خانم ابراهیمی، کارشناس اخلاق و تربیت و مبلغ تخصصی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان تبیین کرد: 📝 مرسلات: dte.bz/91mo 📝 جوان آنلاین: dte.bz/91jo 📝 باشگاه خبرنگاران: dte.bz/91yj 📝 خبرگزاری مهر: dte.bz/91me 📝 خبرگزاری حوزه: dte.bz/91hw 📝 خبرگزاری شبستان: dte.bz/91sh 📝 خبرگزاری موج: dte.bz/91mj 🇮🇷 دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان 🌐 @Morsalat_ir
خدایا خودت کمک کن؛ یا نه اصلا خودت سندی جور کن؛ تا قلب‌هایمان را از حبس بی‌مِهری آزاد کنیم. https://eitaa.com/roznevesht
⚡️اگر دوست داشتید این‌جا بخوانیدش: https://hawzahnews.com/x9VQz
چی از این سخت‌تر که: در بحر زاده‌ایم و به خشکی فتاده‌ایم https://eitaa.com/roznevesht
قبلا نوشته‌ بودم آدم‌ها دو‌گونه زیست دارند: یکی زیست بیرونی و دیگری زیست درونی. زیست درونی ما پُر است از آنچه می‌خواهیم باشیم و نیستیم. کلمات زیر انگار زیست درونی مرا توصیف می‌کند. با تیشه ی خیال تراشیده ام تـو را در هر بتی ڪه ساخته ام دیده ام تــو را https://eitaa.com/roznevesht
موقع مرگ، روح آدم با آن همه دلبستگی، جسم آدم را ترک می‌کند. روحی که سال‌ها با جسم عجین بوده است، اصلا یکی بوده است. دلبستگی‌ها و وابستگی‌ها ماندگار نیستند. باید دل کندن را یاد بگیریم. شاید سکرات موت همان تلاش برای همین دل‌کندن‌هاست. اعوذبالله از وحشت جان دادن... https://eitaa.com/roznevesht
امان از جمعه‌ای که صبحش مثل غروبش باشد. همان‌قدر دلگیر، همان‌قدر پُر‌آشوب...
تمام برگ‌های پاییز را هم به پایمان ریختی؛ اما باز اهل گناهیم... https://eitaa.com/roznevesht
مبهوتم. فقط نگاه می‌کنم. به آنچه هست. به آنچه نیست. به چیزهایی که باید باشند. مبهوتم. فقط نگاه می‌کنم. به جهان. به آدم‌هایش. به آن‌ها که می‌روند. به آن‌ها که باید بمانند. مبهوتم. فقط نگاه می‌کنم. به آنچه برایم رقم زدی و به آنچه برایم نمی‌خواهی. مبهوتم؛ اما به قول آنکه می‌گفت: ندانم کجا می‌کشانی‌ مرا ندانم کجا ... لیک دانم یقین، کزین تنگنا می‌رهانی مرا ... تنها چیزی که در اوج بُهت می‌فهمم این است که رهایم نمی‌کنی..... https://eitaa.com/roznevesht
یه سوال دارم از اون دسته آدم‌هایی که هرکاری دلشون میخواد انجام میدن و بعدش میگن دست خودم نبود!!! میشه بفرمایید دقیقا دست کیه. مومن اهل اراده است. نمیشه هی خطا کرد و هی توجیه. https://eitaa.com/roznevesht
من امشب داشتم به فضای مجازی فکر می‌کردم. به اینکه چرا اینقدر آدم‌ها خودشان را درگیر این فضا کرده‌اند؟! به نظر می‌رسد این فضا برای عده‌ای از افراد، حکم پناهگاه را دارد. مثل پناهگاه‌هایی که زمان جنگ به محض شنیدن آژیر خطر باید به آن پناه می‌بردیم. شاید آژیر خطری در فضای حقیقی به صدا در می‌آید و آدم‌ها برای در امان ماندن از بمباران‌های محیطی به فضای مجازی پناهنده می‌شوند. آری، لذت درآمیختن با فضای مجازی برای فرار از تنهایی حقیقی. من فکر می‌کنم تکنولوژی امروز دقیقا غربت انسان را نشانه گرفته است. انگار خوب فهمیده که آدم در این دنیا به طرزعجیبی، غریب است و غربت را تجربه می‌کند؛ او حالا برای پُر کردن حفره‌های غربت، حضور در اینترنت را پیشنهاد می‌دهد. یکی از نیازهای فطری و اساسی انسان رجوع به خویشتن است. خوداندیشی، خلوت با خود و هجی کردن خوبی‌ها و بدی‌ها برای خویشتن. پس انسان به خلوت با خود نیازمند است و در این خلوت می‌تواند خود را قضاوت، توبیخ و تادیب نماید. زمان خلوت با خویشتن موقعی فرا می‌رسد که انسان دارای هیجانات غالب است. شادی، غم، نگرانی، امید، انگیزه و ...می‌تواند تعیین کننده‌ی زمان خلوت باشند. انسان امروزی به محض این‌که احساس کرد شرایط، او را به سمت زمان خلوت سوق می‌دهد، سریعا دست و پایش را گم می‌کند چون می‌داند در خلوت خویش باید حساب پس بدهد. پس باید تا می‌تواند یا زمان خلوت را فراهم نکند و یا اگر احساس کرد که دارد به زمان خلوت نزدیک می‌شود از دستش فرار کند و حالا چه مکانی بهتر از فضای مجازی. فضایی که تا دلت بخواهد جذابیت‌های بصری و شنیداری دارد و حال ظاهری آدم را خوش می‌کند و او را از آن خلوت اجباری دور می‌کند. آدم امروزی از خلوت کردن با خودش می‌ترسد و جرئت مواجه با خود را ندارد. حالا او می‌خواهد کاری کند که این خلوت اتفاق نیافتد. او حتی حاضر می‌شود در این فضا از خود حقیقی‌اش فاصله بگیرد و بشود یک آدم دیگر. یک ماکتی از خودش. اما در عوض تنها نباشد. او می‌خواهد خودش نباشد؛ پس دیگران را اسوه و الگو قرار می‌دهد تا از خودِ خودش فاصله بگیرد. هرچیزی که بتواند آدم را از آن خلوت و از آن حساب‌پس‌دادن به خود دور کند برای او ارزشمند می‌شود ولو این‌که بی‌ارزش‌ترین امر هم باشد. او از تنهایی به سردرگمی پناه می‌آورد. چیزهایی را می‌خواهد که در اصل نمی‌خواهد. دنبال اموری می‌دَود که قبولشان ندارد.او می‌خواهد در خودش حل نشود اما با دست خودش در غربت، حل می‌‌شود. من می‌گویم باید مرزهای تنهایی‌مان را به رسمیت بشناسیم و به خود، اجازه‌ی خلوت با خویشتن را بدهیم. https://eitaa.com/roznevesht
خدای مهربان... بی‌زحمت ما را دریابید. دنیا تا جایی که زورش می‌رسد در حال شکستن استخوان‌های ماست. دورتان بگردم... خودتان که عالمِید و حکیم. می‌دانید که چه می‌گویم. غمی به وسعت جهان خلقت‌تان در قلب‌های ما رخنه کرده و جهان، همچون حیوان افسارگسیخته خودش را به در و دیوار می‌زند. دورتان بگردم... امام ما را به جهان ببخشید و ما را از این همه مصیبت برهانید؛ قول می‌دهیم یک عمر بندگی‌تان را کنیم. خدایِ جان... اشک‌ها خشک شدند، زبان‌ها در کام ماندند، نفس‌ها در سینه حبس شدند و ما چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزیم؛ کمک‌مان کنید این یک‌ذره اعتقاد را سالم به دست صاحب‌مان برسانیم. شما که پروردگار جهانید... خودتان بهتر از ما می‌دانید که بشر چقدر بیراهه می‌رود؛ به ما رحم کنید و ما را به راه بیاورید. شما که غنی مطلقید... چیزی از دارایی‌تان کم نمی‌شود؛ پس از رزق بابرکت‌تان به آنها که چشم‌انتظار یک لقمه نانند، نوایی برسانید. ببخشید ما یادمان نرفته که شما خدایید و ما بنده؛ یک‌وقت خدایی‌ناکرده جسارت نکرده باشیم؛ ما قصد تعیین تکلیف برای واجب‌الوجود مقدس را نداریم؛ فقط بنده‌ایم‌ و تحمل‌مان کم. اجازه دهید گاهی برای‌تان بنویسیم تا کمی سبک شویم. پروردگار مهربان... ما که از بس از عدالت حرف زدیم دهانمان خشک شد، خودتان ظالمان را تنبیه کنید و کار ما را آسان. خدایا... کودکان‌کار و زنان سرپرست‌خانوار را هم یادتان نرود. می‌دانم که یادتان هست. شما عزیز ما هستید و ما جز شما کسی را نداریم ما را به بزرگواری خودتان ببخشید. راستی کرونا را هم نگفتم، این یکی را دیگر کلا نابودش کنید. @roznevesht
مثل آن شیشه که در همهمه‌ی باد شکست، ناگهان باز دلم یاد تو افتاد شکست... https://eitaa.com/roznevesht
پاییز، روزهایش کوتاه است اما جمعه‌هایش انگار نه... هرچه غم دنیای بی‌امام از ابتدای هفته در دلمان جمع می‌شود، جمعه‌ها تبدیل می‌شود به بغض و در گلوی‌مان می‌ماند؛ تبدیل می‌شود به بی‌حوصلگی و دمار از روزگارمان در می‌آورد؛ تبدیل می‌شود به حسرت و آه از وجودمان برمی‌خیزد؛ تبدیل می‌شود به اشک و گوشه‌ی چشم‌های‌مان خشک می‌شود؛ تبدیل می‌شود به سکوت و پشت سد لبها‌ی‌مان جمع می‌شود؛ تبدیل می‌شود به بُهت و از پسِ نگاه‌مان خیره می‌شود؛ تبدیل می‌شود به فکر و دست از سرمان بر‌نمی‌دارد؛ پاییز، روزهایش کوتاه است اما جمعه‌هایش انگار نه... https://eitaa.com/roznevesht
وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذي تَحَبَّبَ اِلَي وَهُوَ غَنِي عَنّي  و ستايش خدايی را كه با من دوستی كند در صورتی كه از من بی‌نياز است. کدام یک از ما به این نوع محبت ورزیدن اقتدا کرده‌ایم؟ جنس محبت‌های ما از جنس طمع و چشمداشت است؛ اما محبت پروردگار بی‌‌هیچ چشمداشتی نصیب انسان می‌شود. https://eitaa.com/roznevesht
کاش بعد پاییز، بهار می‌شد...
مشق‌نوشت ۴ در مشق‌نوشت، هر‌از‌گاهی چندکلمه‌ای می‌نویسیم و از شما در خواست می‌کنیم تا جمله را کامل کنید. مشق‌های بهتر را این‌جا به اشتراک خواهیم گذاشت. مشق‌ چهارم: تو یک دقیقه اضافه‌ی شب یلدا چه می‌کنید؟ https://eitaa.com/roznevesht