چگونه تو را فراموش کنم؟! قلبم بدون حضورت، کذب محض است. #روز_نوشت #بدون_شرح

کارتن‌های موزی خیلی محکم‌اند. خیلی به درد اسباب‌کشی می‌خورند. این را ما خانم‌ها بهتر درک می‌کنیم؛ چون مجبوریم چینی‌های ویترین را بعد از گردگیری، یکی‌یکی داخل کاغذ باطله‌ها بپیچیم و با احتیاط توی کارتن‌ها بچینیم؛ بعدش هم چهار طرف کارتن را با چسب پهن آب‌بندی کنیم و با یک ماژیک درشت رویش بنویسیم شکستنی‌ست و خلاص. این کار، بخشی از هویت مستاجران است. مستاجری سختی‌های خودش را دارد. تو برای یک سال یا بیشتر به این خانه دل بسته‌ای، موقع تنهایی با در و دیوارش حرف زده‌ای، روی دیوارش میخ کوبیده‌ای و قاب خاطراتت را نصب کرده‌ای، با همسایه‌ها و کوچه و محله و خیابان آشنا شده‌ای، حتی سبزی‌فروش سر کوچه هم دیگر برایت غریبه نیست؛ اما حالا مهلتت به اتمام رسیده و یک‌باره باید جمع و جور کنی و بروی. انگار کن یک سوزن نوک‌تیز بخورد به بادکنک امید آدمیزاد. روز از نو روزی از نو. مستاجری اگرچه سختی‌ها و تلخی‌‌های زیادی دارد اما یک امتیاز خوب هم دارد و آن اینکه تو به ماندن عادت نمی‌کنی؛ به تو هجرت را می‌آموزد؛ رفتن را و زیادی دل‌نبستن را؛ می‌دانی که ماندگار نیستی؛ می‌دانی چیزی از این خانه از آنِ تو نیست؛ تو نیامده‌ای که بمانی. دیدن شرایط خودت از این زاویه، تحمل سختی‌هایش را برایت آسان می‌کند. شاید تنها چیزی که می‌تواند در این شرایط سخت به ما کمک کند همین دیدن قضایا از یک زاویه‌ی دیگر است. به شکل دیگری باید به اتفاقات نگاه کرد. با لنز دوربین دیگری. آدم اگر بخواهد فقط از یک زاویه به موسیقی زندگی‌اش گوش دهد، تحمل وقت‌هایی که زندگی برایش فالش می‌خواند سخت خواهد بود. تغییر زاویه‌ی دید، مثل یک پناهگاه می‌ماند برای آدم. هر وقت زندگی به کامت نبود؛ هر وقت یک به اصطلاح هنرمند گفت که هر کس بعد از سی‌سال نتواند زندگی‌اش را تامین کند بی‌دست و پاست و تو ناراحت شدی؛ یا هنگامی که دیگری در اوج نداری مردم، تبلیغ رژیم لاغری می‌کند، تو زاویه‌ی دیدت را عوض کن و موضوع را از نگاه دیگری رصد کن. هر وقت زاینده‌رود بدون آب می‌شود، هر وقت کف رودخانه ترک می‌خورد، دلار از مرز سی‌هزار می‌گذرد، یا هر وقت از مستاجری خسته شدی، از یک زاویه‌ی دیگر نگاه کن تا کمتر رنجور شوی. 🖋زهرا ابراهیمی #روز_نوشت #زاویه_دید #مستاجر https://eitaa.com/roznevesht

حتی وقتی سکوت می‌کنم نامت از چشم‌هایم سرازیر می‌شود... #روز_نوشت #حسین_آرام_جان

تو کتاب بادبادک‌باز یه جمله‌ای بود که دقیقش یادم نیست، ولی منظورش این بود که افغان‌ها وقتی برای یک نفر خیلی ارزش قائل باشند و قصدشون این باشه که برای اون شخص، همه‌کاری انجام بدهند بهش میگن "بر تو هَزار دَفعَه" آدم وقتی می‌خواد برای کسی کاری کنه، وقتی می‌خواد خدمتی در راه خدا داشته باشه، وقتی قصدش اینه که دستگیری کنه باید کارش را متصف به همین جمله کنه. اینجوری شش گوشه‌ی قلب آدم راضی میشه و می‌دونه هزار بار هم که زمین بخوره باز بلند میشه و ادامه میده. به اطرافیانتون با گفتن جمله‌ی "بر تو هَزار دَفعَه" اطمینان و امنیت بدید تا خیالشون برای همیشه راحت بمونه. #روز_نوشت #بر_تو_هَزار_دَفعَه

🌹 ریه‌های شهر، خالی از اکسیژن اخلاق 🔸اگرچه بالا بردن سطح آگاهی عمومی مردم در زمینه آلودگی هوا بسیار راهگشاست اما تنها راه درمان نیست، بلکه مبارزه با آلودگی هوا عزمی جدی می‌طلبد که هم مردم و هم مسئولان باید به آن توجه نمایند. 🔸 باید بپذیریم که دایره منکرات بسیار گسترده است و یکی از مهم‌ترین مصادیق منکرات عدم توجه به محیط ‌زیست و آلوده کردن هواست. 🔹 یادداشتی از خانم ابراهیمی، کارشناس اخلاق دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان 📝 مرسلات: dte.bz/171mo 📝 خبرگزاری ایمنا: dte.bz/171im 📝 خبرگزاری حوزه: dte.bz/171hw 📝 خبرگزاری ایکنا: dte.bz/171iq 📝 صاحب نیوز: dte.bz/171sa 📝 ندای اصفهان: dte.bz/171ne 🇮🇷 دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان 🌐 @Morsalat_ir

دو قدم مانده که پاییز به یغما برود... *کاشکی بعد پاییز، بهار می‌شد به جای زمستون #روز_نوشت #السلام_علیک_یا_صاحب_الزمان

شما که نباشید، همه‌‌ی شب‌ها، یلداست. #السلام_علیک_یا_صاحب_الزمان

بغضی که تمام نمی‌شود... #حاج_قاسم

درد نبودنت را باید از کودکان مضطرب پرسید... #روز_نوشت #حاج_قاسم

من حسين را دوست دارم ... و این نه یک شعار، که بدن اِرْباً اِرْبایت شهادت می‌دهد به این دوست داشتن. #روز_نوشت #حاج_قاسم https://eitaa.com/roznevesht

ترکیب غرور و غم... حضورت غرور آفرین بود و رفتنت دنیا را روی سرمان خراب کرد. #روز_نوشت #حاج_قاسم https://eitaa.com/roznevesht

تمام تلاش اومانیسم یا انسان‌محوری این بود که به خیال خود به انسان خدمتی کند. پایه‌گذاران این اندیشه، اصالت را به‌جای خدا، به انسان بخشیدند و در پاسخ سوال "فلسفه خلقت چیست؟" واژه‌ی "انسان‌محوری" را به‌عنوان گزینه‌ی صحیح انتخاب کردند. آن‌هایی که به ترویج این عقیده همت گماردند، بر "خودآزاری" بشر مُهر تایید زدند؛ چرا که مشغول‌داشتن انسان به خودش، او را به راحتی از خدایش جدا کرد و این امر موجبات رنج بشر را فراهم آورد. ما امروز بیش از هر زمان دیگری به ارتباط با خداوند نیاز داریم؛ به حرف زدن با او. توجه بیش از حد انسان به خودش، او را تنها متوجه غریزه‌اش نمود و جهان با بشر تابعِ غریزه، تنها جنگلی‌ست سرد و دهشتناک. برای انسان از پا افتاده‌ی امروزی، ذکر و یاد خدا همچون چوب‌های زیربغلی است که می‌تواند با استمداد از آنها راه رفتن خویش را ادامه دهد. بر ما لازم است تا طوفان وجود خویش را، رام آرامش گفتگو با خدا کنیم. متاسفانه با وجودی که کلیددار گنجینه‌های معنوی هستیم، اما حماقت‌وار، فقر معنوی را ترجیح می‌دهیم. تسبیح را در دستانت بگیر، دانه‌هایش را میان انگشتان شست و سبابه بگذار و یکی یکی رهای‌شان کن و با هر دانه که انداختی ذکر او را به جان بخر... 🖋زهرا ابراهیمی #روز_نوشت #یاد_او https://eitaa.com/roznevesht