✅ #یادداشت_رشد 📄 #زیر_خط_زندگی ✴️ تفاوت بین #سطح_استاندارد_زندگی یا رفاه در کشورهای مختلف دنیا بسیار زیاد است. در سال ۱۹۷۷ متوسط درآمد سالانۀ مردم آمریکا ۲۹۰۰۰ دلار و در همین سال متوسط درآمد سالانۀ مردم مکزیک و نیجریه به ترتیب ۸۰۰۰ و ۹۰۰ دلار بوده است. این تفاوت فاحش در درآمد متوسط مردمان یک کشور در شاخص‌های مختلفی که کیفیت زندگی را نشان می‌دهند، منعکس می‌شود. شهروندان با درآمد بالا در مقایسه با شهروندان کشورهایی با درآمد متوسط و اندک، از تلویزیون بیشتر، تغذیه و بهداشت بهتر، و امید به زندگی بیشتری برخوردارند. 🔹 اختلاف وسیع در سطح استاندارد زندگی کشورها در طول زمان نشان دهندۀ چیست؟ تقریباً اختلاف در سطح استاندارد زندگی کشورها با اختلاف در سطح #بهره‌وری آن ها همراه است. منظور از بهره‌وری مقدار تولید کالاها و خدمات هر نفر ساعت نیروی کار است. در کشورهایی که هر نفر ساعت نیروی کار کالاها و خدمات بیشتری تولید می‌کند، بیشتر مردم از زندگی با سطح رفاه و استاندارد بالا برخوردارند. در کشورهایی که بهره‌وری کم‌تر است، بیشتر مردم زندگی را به سختی می‌گذرانند. به همین ترتیب، نرخ رشد بهره‌وری یک کشور، نرخ رشد درآمد متوسط آن کشور را تعیین می‌کند. به عبارت دیگر رابطه‌ای دو سویه میان درآمد و بهره‌وری وجود دارد؛ افزایش بهره‌وری موجب افزایش درآمد و افزایش درآمد نیز موجب سرمایه گذاری در بهره‌وری می‌شود و در کل نیز هر دو موجب افزایش سطح #رفاه خواهند شد. 🔹 امروزه در اقتصاد #نوآوری‌های_فناورانه به عنوان محرک اصلی رشد اقتصادی کشورها و در نتیجه بهبود سطح رفاه در نظر گرفته می شوند. این گونه نوآوری‌ها به دلیل تأثیر واضح و مثبتی که بر رشد درآمد و اشتغال دارند(همانند نوآوری محصول) و یا به دلیل تأثیر مبهم و نامشخصی که از طریق کاهش قیمت‌ها بر بهبود بهره‌وری می‌گذارند(همانند نوآوری فرآیند) موجب رشد اقتصادی و بهبود سطح رفاه کشورها خواهند شد. 🔹 سیاست‌ها چگونه توانایی ما را در تولید کالاها و خدمات افزایش می‌دهند؟ به منظور افزایش سطح رفاه و استاندارد زندگی، سیاست‌گذاران باید از افزایش مهارت و دانش کارگران، بهبود ماشین‌های مورد نیاز جهت تولید کالا و خدمات، دسترسی به بهترین فناوری موجود، حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان در مرحله تولد و افول و نیز سرمایه‌گذاری در دانش‌های پایه به منظور ارتقای بهره‌وری، مطمئن شوند. 🔹 اما آنچه سیاست‌های دولتی را دچار مشکل می‌کند مسئله بودجه است. #کسری_بودجه مانع اثربخشی سیاست‌های نوآوری و بهبود بهره‌وری خواهد شد. وقتی دولت با کسری بودجه مواجه می‌شود، ناگزیر است از طریق استقراض و بازارهای مالی به تأمین کسری بپردازد و مقدار منابع مالی در دسترس سایر متقاضیان را کاهش دهد. یعنی کاهش سرمایه گذاری در سرمایه‌های انسانی (آموزش دانشجویان) و سرمایه های فیزیکی(تأسیس کارخانه‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان از سوی بخش خصوصی و یا پژوهشگاه‌های دانش‌های بنیادی از سوی بخش عمومی). کاهش سطح سرمایه گذاری امروز به معنای کاهش بهره‌وری و نوآوری در آینده است 🔹 وزیر اقتصاد در سال ۹۵ میزان بدهی دولت را مبلغی بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار میلیارد تومان اعلام کرد؛ پس یکی از چالش‌های اصلی سیاست‌گذاری نوآوری فناورانه و افزایش سطح رفاه در ایران نیز مسئله کسری بودجه دولت است. 🔹 #بازنگری در شیوه‌های #تعیین_بودجه_دولتی(به عنوان مثال جایگزینی بودجه ریزی بر مبنای صفر به جای بودجه ریزی تدریجی)، اصلاح فرهنگ مصرف گرایی در سازمان های بخش عمومی، توجه به نوآوری در ارائه خدمات دولتی (که موجب کاهش هزینه تمام شده برای دولت می شود)، خصوصی‌سازی و … از ضروریات رسیدگی به مسئله کسری بودجه است. حل این مسئله یعنی امکان اهتمام به امر سیاست‌گذاری نوآوری و در نهایت افزایش سطح رفاه در کشور. ✍️ #محمدعلی_صادقی_کیا پژوهشگر مرکز رشد 🏵#هسته_نوآوری_مرکز_رشد ➖➖➖➖➖ ✔️ مرکز رشد دانشگاه امام صادق (علیه السلام) 🌐 سروش ↙️ ✅ sapp.ir/Rushdisu 🌐 ایتا ↙️ ✅ eitaa.com/Rushdisu 🌐 بله ↙️ ✅ ble.im/Rushdisu