مسئله‌ی شورای نگهبان در قانون اساسی کشور ما، یک مسئله‌ی بسیار مهمّ و بزرگ و منحصر به فرد است. هم وظیفه‌ی تشخیص موافقت قوانین مجلس با شرع مقدّس و با قانون اساسی، بسیار وظیفه‌ی بزرگی است؛ که اگر این وظیفه نباشد، ادامه‌ی اسلامی بودن و شرعی بودن حکومت به هیچ وجه تضمین ندارد _این، آن نقطه‌ی حسّاسی است که تضمین کننده‌ی ادامه‌ی حیات اسلامىِ این نظام است_ هم وظیفه‌ی تفسیر قانون اساسی، بسیار وظیفه‌ی سنگین و بااهمّیتی است؛ که آن جایی که اصلی از اصول قانون اساسی به دلیلی مورد ابهام قرار می گیرد، نظر شورای نگهبان فصل‌الخطاب است؛ و اعتبار نظر شورای نگهبان، هم وزن اعتبار اصل قانون اساسی است. این، خیلی مطلب مهمّی است. همچنین وظیفه‌ی نظارت شورای نگهبان بر انتخابات و تضمین صحّت انتخابات، از جمله‌ی کارهای بسیار بزرگ و مهمّی است که در قانون اساسی بر عهده‌ی شورای نگهبان گذاشته شده است. اگر نظارت شورای نگهبان نباشد، و اگر تأیید صحّت انتخابات به وسیله‌ی شورای نگهبان انجام نگیرد، اصل این انتخابات زیر سؤال خواهد رفت و اعتبار خود را از دست خواهد داد؛ چه انتخابات مجلس، چه انتخابات خبرگان، چه انتخابات ریاست جمهوری، و هر انتخاباتی که نظارت آن بر عهده‌ی شورای نگهبان است. این وظایفِ یکی از دیگری مهم تر، همه بر دوش شورای نگهبان گذاشته شده است. نائب المهدی امام خامنه ای (حفظه اللّه) بیانات در دیدار اعضای شورای نگهبان، 1386/04/20 #سخن #انتخابات #شورای_نگهبان #سید_علی_خامنه_‌ای #رهبر @Arshiv_Gholam