🤔 ❔ تناقضات فقه روافض 🔥 به دو حدیث زیر (که هردو صحیح هستند)، توجه کنید 👇🏻 ✍🏻 ابن‌عمّار می‌گوید : از امام جعفر صادق پرسیدم : وقتی برای نماز ایستادم، «بِسْمِ‌اللَّه» را در سوره‌ی حمد، بخوانم؟ امام فرمود : «بله». پرسیدم : وقتی حمد را خواندم، همراه سوره نیز دوباره «بِسْمِ‌اللَّه» بخوانم؟ امام فرمود : «بله». 📚 کافی/ شیخ‌کلینی/ ج٦ ص١٤٦ ✅ علّامه مجلسی : این روایت، کاملاً صحیح است. (مرآةالعقول ١٠٦/١٥) ✍🏻 محمد حلبی و برادرش، از امام جعفر صادق پرسیدند : درمورد کسی‌که هنگام خواندن سوره حمد، "بِسْمِ‌اللَّه" را می‌خوانَد؛ امام صادق فرمود : «بله. (باید بخوانَد)، چه خواست نماز سرّی بخوانَد و چه جهری» آن‌دو پرسیدند : آیا "بِسْمِ‌اللَّه" را با سوره‌ی بعد نیز بخوانَد؟ امام فرمود : «نه». 📚 تهذيب‌الأحكام شیخ‌طوسی ٦٨/٢ ✅ علّامه مجلسی : این روایت نیز، کاملاً صحیح است. (ملاذ الأخيار ٥٠٨/٣) 🔷 دوستان! چنانکه مشاهده کردید، امام صادق در یک‌جا دستور داد که «بِسْمِ‌اللَّه» را برای سوره‌ی بعد حمد، بخوانید. و در جای دیگر دستور داد که نخوانید. 😐 و هردو هم، کاملاً صحیح بود 😑 روافض بیچاره، با این تناقضات چه کنند؟ چرا امامان معصوم! ، تناقض‌گویی می‌کنند؟ آیا این بود فقه جعفری؟! 💠💠 👌ما معتقدیم که « بسم الله الرحمان الرحیم » جزء سوره حمد و تمام سوره های قرآن به غیر از سوره برائت می باشد ، و در این باره تصریحات فراوانی از اهل بیت علیهم السلام موجود است . ❕« راوی از امام صادق علیه السلام سوال کرد ، زمانی که فاتحه الکتاب را تمام کردم ، آیا با سوره پس از آن ، بسم الله الرحمان الرحیم را بگویم ؟ امام علیه السلام پاسخ داد ؛ « بله » 📚الکافی ج 3 ص 312 ❕امام باقر علیه السلام فرمود ؛ « آنان با کرامت ترین آیه قرآن که بسم الله الرحمان الرحیم بوده است را سرقت کردند ( اشاره به اینکه در آغاز سوره ها آن را نمی خوانند )» 📚تفسیر عیاشی ج 1 ص 19 ❕امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « پایان یک سوره با نزول بسم الله الرحمان الرحیم بوده که به عنوان ابتدا و آغازی برای سوره بعدی است » 📚مستدرک الوسائل ج 4 ص 165 🔸 « به علی علیه السلام خبر دادند که گروهی بسم الله الرحمان الرحیم را از آغاز سوره ها حذف می کنند ، امام علیه السلام فرمود ؛ بسم الله آیه ای از قرآن ( در آغاز همه سوره ها است ) که شیطان موجب شده آنان آن را حذف کرده و فراموش کنند » 📚تفسیر عیاشی ج 1 ص 21 🔸امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « خدا آنان را بکشد ، آنان را چه می شود که نسبت به عظیم ترین آیه در کتاب خدا یعنی بسم الله الرحمان الرحیم می پندارند که اگر بلند و آشکار گفته شود ، بدعت است » 📚تفسیر عیاشی ج 1 ص 21 👌در این باره روایات فراوان دیگری نیز است ؛ 📚وسائل الشیعه ج 6 ص 57 باب 11_ مستدرک الوسائل ج 4 ص 164 باب 8 👌اما برخی اهل سنت و پیروان ابوحنیفه ، مالک ، اوزاعی ، ابوالحسن کرخی و ... معتقدند که بسم الله جزء سوره های قرآن نمی باشد ؛ 📚المبسوط ج 1 ص 15_ تفسیر قرطبی ج 1 ص 93_ احکام القرآن ، ابن عربی ، ج 1 ص 2_ الاستذکار ج 2 ص 175_ المجموع ج 3 ص 334_ مغنی ابن قدامه ج 1 ص 480_ عمده القاری ج 5 ص 284 _ تفسیر کبیر ج 1 ص 194_ نیل الوطار ج 2 ص 218 👌همینان در ائمه نیز می زیستند و پیروان این عقیده ، اگر می دانستند که ائمه علیهم السلام و پیروانشان ، بسم الله الرحمان الرحیم را جزء سوره ها می دانند و با آنان در این مساله مخالفت می کنند ، امامان علیهم السلام و شیعیان را تحت فشار قرار می دادند ، لذا امامان در مواردی از روی تقیه می فرمودند که با سوره پس از حمد مثلا ، بسم الله الرحمان الرحیم را نخوان ، یا در سوره حمد می توانی بسم الله الرحمان الرحیم را آهسته بخوانی ، این دستورات و بیانات اهل بیت علیهم السلام از باب تقیه و مطابق با نظر اهل سنت ، از این جنبه ایراد شد ، تا گزندی از جانب آنان به شیعیان وارد نشود ، این روایات را شیخ حر عاملی تحت باب ذیل نقل می کند ؛ « جواز ترک بسمله ( بسم الله الرحمان الرحیم ) از روی تقیه و جواز ترک آشکارا گفتن آن ... از روی تقیه » 📚وسائل الشیعه ج 6 ص 60 باب 12 👌اما وهابی جاهل و بی خبر این بیان تقیه ای ، امامان علیهم السلام را دلیل بر تناقض در فتوای آنان دانسته است در حالی که هیچ تناقض و تضادی در کار نیست ، لذا مرحوم صاحب حدائق می نویسد ؛ « این اخبار ( که می گوید نیازی نیست که بسم الله را در سوره پس از حمد بگویی ) از روی تقیه صادر شده است ، چنان که شیخ طوسی در استبصار به این نکته تصریح کرده است » 📚الحدائق الناضره ج 8 ص 109 Poorseman.ir @Rahnamye_Behesht.