یاس پیامبران از رحمت خداوند !!!!! 🤔 : ❓یکی شبهه کرد که در قرآن گفته شده است که کافران از خدا مایوس می شوند و در جای دیگر گفته است که پیامبران از خدا مایوس شدند !!! یعنی طبق قرآن پیامبران کافرند !!!!!! 💠💠 👌قرآن در مورد یاس از رحمت خداوند می فرماید : "از رحمت خدا مايوس نشويد كه از رحمت خدا جز قوم كافر مايوس نمى‏شوند " " لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ " (یوسف ٨٧ ) 👌یاس از رحمت الهی از گناهان کبیره و در حد کفر به خداوند است , چنان که مرحوم دستغیب می نویسد : "دوم از گناهان كبيره نااميدى از رحمت الهى است. «اليأس من روح اللّه» روح در لغت نسيمى را مى‏گويند كه انسان از آن لذت و راحت مى‏برد. چون سبب يأس از پروردگار عالم اعتقاد نداشتن به قدرت و كرم و رحمت بى‏پايان او است در قرآن مجيد آن را از صفات كفار قرار داده و مى‏فرمايد «نااميد از رحمت الهى نمى‏شود مگر كسى كه كافر است» حضرت صادق (ع) و حضرت كاظم و حضرت رضا و حضرت جواد عليهم السّلام آن را جزء گناهان كبيره شمرده‏اند " 📚گناهان كبيره، ج‏1، ص: 69 👌حال شبهه افکن مدعی شده است که پیامبران هم از رحمت الهی مایوس شده اند , استناد شبهه افکن به آیه ١١٠ سوره یوسف است : " حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جاءَهُمْ نَصْرُنا فَنُجِّيَ مَنْ نَشاءُ وَ لا يُرَدُّ بَأْسُنا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ " در حالی که این آیه ارتباطی با یاس پیامبران از رحمت خداوند ندارد بلکه مورد آیه ناظر به یاس پیامبران از قومشان و عدم یاری شدن از سوی افراد قوم است و همینطور متذکر می شود که اقوام پیامبران بر پایه کمی ایمان به پیامبران و دعوت آنان سوء ظن می بردند اما خداوند با یاری پیامبران سوء ظن افراد را از بین می برد , چنان که در تفسیر نمونه در شرح آیه مورد بحث می خوانیم : "كار پيامبران به جايى مى‏رسيد كه گمان مى‏كردند همه مردم بدون استثناء آنها را تكذيب خواهند كرد، و حتى گروهى از مؤمنان كه اظهار ايمان مى‏كنند آنها نيز در عقيده خود ثابت قدم نيستند!. ❕اين احتمال نيز در تفسير آيه داده شده است كه فاعل" ظنوا"، مؤمنان است يعنى مشكلات و بحرانها بحدى بود كه ايمان آورندگان، چنين مى‏پنداشتند نكند وعده نصرت و پيروزى كه پيامبران داده‏اند خلاف باشد؟! و اين سوء ظن و تزلزل ناشى از آن براى افرادى كه تازه ايمان آورده‏اند چندان بعيد نيست. " 📚تفسیر نمونه ج 10 ص 99 ❕لذا در تفسیر نمونه آیه مورد اشاره چنین ترجمه می شود : "(پيامبران به دعوت خود و دشمنان به مخالفت هم چنان ادامه دادند) تا رسولان مايوس شدند و گمان كردند كه (حتى گروه اندك مؤمنان) به آنها دروغ گفته‏اند، در اين هنگام يارى ما به سراغ آنها آمد هر كس را مى‏خواستيم نجات مى‏داديم و مجازات و عذاب ما از قوم زيانكار بازگردانده نمى‏شود. " ❕آنچه گفتیم در روایتی مورد بیان امام رضا علیه السلام هم واقع شده است . 👌راوی می گوید : "در مجلس مأمون حضور داشتم و امام رضا علیه السلام نیز نزد او بود. مأمون از او پرسید: ای پسر رسول خدا! مگر شما نگفته اید که پیامبران معصومند؟ فرمود: بله. مأمون به امام رضا علیه السلام عرض کرد: مفهوم آیه «حَتَّی إِذَا اسْتَیْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا» چیست؟ امام رضا ع فرمود : "مقصود آن است که خداوند متعال می‌فرماید تا آن وقت که پیامبران از مردم قوم خویش مأیوس گشتند و مردمان قوم گمان بردند که پیامبران دروغ گفته اند، در این جا بود که یاری و نصرت ما به کمک پیامبران آمد. " " حضرت مجلس المأمون و عنده الرضا علي بن موسى (عليه السلام)، فقال له المأمون: يا بن رسول الله، أليس من قولك، إن الأنبياء معصومون؟ قال: «بلى» و ذكر الحديث إلى أن قال فيه: فقال المأمون لأبي الحسن (عليه السلام): فأخبرني عن قول الله تعالى: حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جاءَهُمْ نَصْرُنا. قال الرضا (عليه السلام): «يقول الله تعالى حتى إذا استيأس الرسل من قومهم، و ظن قومهم أن الرسل قد كذبوا، جاء الرسل نصرنا». " 📚عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج ۱، ص ۱۷۹، باب ۱۰، ح ۱. @Rahnamye_Behesht ipasookh.ir