ذکر خداوند در هنگام قضاء حاجت !!!! 🤔 : ❓جائز بودن قرآن خواندن در حین قضای حاجت نزد روافض !!!!! از قول جعفر صادق آمده است : عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: سَأَلْتُهُ أَ تَقْرَأُ اَلنُّفَسَاءُ وَ اَلْحَائِضُ وَ اَلْجُنُبُ وَ اَلرَّجُلُ يَتَغَوَّطُ اَلْقُرْآنَ ، فَقَالَ يَقْرَءُونَ مَا شَاءُوا . از امام صادق درمورد حکم قرآن خواندن زنی که زایمان کرده ، زن حائض ، و شخص محتلم و شخصی که در حال قضای حاجت است ، پرسیدم امام صادق گفت : هر چه میخواهند بخوانند. 📚تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة , جلد۲ , صفحه۲۱۷ اهل سنت و جماعت این کار را تماماً حرام میپندارند !!!! 💠💠 👌قرآن با صراحت بیان می دارد که ذکر خداوند شایسته است که بسیار و در تمام حالات ایراد و اداء شود , چنان که می فرماید : "اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد خدا را بسيار ياد كنيد - و صبح و شام او را تسبيح نمائيد. " " يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً _ وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلا " ( احزاب ٤١ _ ٤٢ ) ❕روشن است که یکی از مصادیق ذکر خداوند , تلاوت قرآن است , چنان که خداوند در مورد قرآن با عنوان ذکر یاد کرده و می فرماید : "و اين (قرآن) ذكر مباركى است كه (بر شما) نازل كرديم آيا آن را انكار مى‏كنيد؟! " "هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ أَنْزَلْناهُ أَ فَأَنْتُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ " ( انبیاء ٥٠ ) ❕بنابراین ذکر خداوند در هر حالاتی خوب است گفته شود , حتی در هنگام تخلی و قضاء حاجت , چنان که طبق روایات اهلسنت هم ذکر خداوند حتی در هنگام جنابت و قضاء حاجت , مستحب است و پیامبر در تمام حالات و زمانهایش یعنی حتی هنگام جنابت و قضاء حاجت نیز ذکر خداوند و تلاوت قرآن را ایراد می کرد . ❕ابن ابی شیبه عالم بزرگ اهلسنت و استاد بخاری , نقل می کند که موسی علیه السلام از خداوند سوال کرد که آیا می توانیم در هنگام جنابت و قضاء حاجت ذکر تو را بگوییم ? خداوند پاسخ داد : " من را در تمام حالات یاد کن " " يا رب فإنا نكون من الحال على حال نعظمك أو نجلك ان نذكرك عليها قال وما هي قال الجنابة والغائط قال يا موسى اذكرني على كل حال ." 📚المصنّف لابن أبي شيبة: ج 1 ص 138 ح 5 وج 8 ص 121 ح 6، تاريخ دمشق: ج 61 ص 115. ❕بخاری و مسلم نقل می کنند که پیامبر گرامی اسلام در تمام حالات و زمانهایش ذکر خداوند را ترک نمی کرد : "کان النبی یذکر الله علی کل احیانه " 📚صحيح مسلم: ج 1 ص 282 ح 117، صحيح البخاري: ج 1 ص 227 . ❕مسلم این روایت را در باب ذکر خداوند در هنگام جنابت و غیر آن مانند قضاء حاجت نقل می کند تا بیان کند که در این حالتها ذکر خداوند و قرائت قرآن اشکالی ندارد : " باب ذکر الله تعالی فی حال الجنابه و غیرها " 📚همان منبع از صحیح مسلم 👌و همینطور علمای اهلسنت نقل می کنند که پیامبر هم در هنگام ورود به بیت الخلاء ذکر خداوند را می گفت و هم در هنگام خروج از بیت الخلاء : " أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ كَانَ إِذَا دَخَلَ الْكَنِيفَ قَالَ «اللَّهُمَّ! إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْخُبْثِ وَ الْخَبَائِثِ» _ " مَا خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ مِنَ الْغَائِطِ إِلَّا قَالَ: غُفْرَانَكَ. " 📚صحيح مسلم، ج‏1، ص: 283 _ سنن النسائي، ج‏6، ص: 24 👌انسان در هنگام قضاء حاجت متذکر خداوند و الطاف او می افتد که خداوند برای انسان این امکان را ایجاد کرده تا مواد زائد بدنش را دفع کرده و از این طریق به حیات و زندگی ادامه دهد که اگر این امکان نبود در اندک ساعاتی عمر انسان به پایان می رسید !!!! ▫️بی شک این نعمت الهی نیز شایستگی ذکر و شکر خداوند را دارد , چنان که امام صادق علیه السلام خطاب به مفضل می فرمود : " اى مفضّل! در تمام اعضاى جسم آدمى و تدابيرى كه در آنها نهفته است‏ انديشه كن. دستها براى كار كردن، پاها براى رفتن، ديدگان براى راه يافتن و ديدن، دهان براى خوردن، معده براى هضم كردن، كبد براى تصفيه نمودن،👈 منافذ خروجى بدن براى دفع فضولات جسم، 👉ظرفهايى براى حمل آنها و فرج براى حفظ نسل آفريده شده‏اند؟ اگر ژرف در كار تمام عضوهاى بدن انديشه نمايى مى‏يابى كه هر چيزى از سر حكمت و تدبير و استوارى پديد آمده است. " 📚شگفتيهاى آفرينش (ترجمه توحيد مفضل)، ص: 52 ❕ " جز خدا چه كسى براى منافذ خروجى بول و غائط، شيرهايى قرارداد كه هر گاه خواهند ببندند و هر گاه خواهند بگشايند تا هميشه جارى نباشند و زندگى آدمى را به فساد نكشانند؟ براستى انسان تا كجا مى‏تواند اين نعمتها را به شماره در آورد؟ بى‏شك آنچه كه شمرده نمى‏شود بيش از آن است كه مردم مى‏دانند و مى‏شمارند. " 📚شگفتيهاى آفرينش (ترجمه توحيد مفضل)، ص: 62 @Rahnamye_Behesht ipasookh.ir