ارتداد مردم پس از شهادت امام حسین علیه السلام !!!! 🤔#پرسش : ❓این که در برخی روایات آمده که همه مردم پس از شهادت امام حسین مرتد شدند جز چند نفر به چه معناست ? یعنی توابین یا مختار و ... همه مرتد شدند !!!! 💠#پاسخ💠 👌در روایتی امام صادق علیه السلام فرمود : " بعد از شهادت امام حسین ع مردم مرتد شدند جز سه تن , ابو خالد کابلی و یحیی بن ام الطویل و جبیر بن مطعم , در ادامه مردم ملحق شدند و تعدادشان از این سه نفر بیشتر شد " " عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: ارْتَدَّ النَّاسُ بَعْدَ الْحُسَيْنِ ع إِلَّا ثَلَاثَةً أَبُو خَالِدٍ الْكَابُلِيُّ وَ يَحْيَى ابْنُ أُمِّ الطَّوِيلِ وَ جُبَيْرُ بْنُ مُطْعِمٍ ثُمَّ إِنَّ النَّاسَ لَحِقُوا وَ كَثُرُوا " 📚الإختصاص، ص: 64 ❕در روایت دیگری , جابر بن عبدالله انصاری نیز جزء افراد استثناء شده معرفی شده است : 📚بحار الانوار ج 71 ص 220 ❕طبق توضیح و شرح علامه مجلسی , مقصود روایت فوق آن است که پس از شهادت امام حسین علیه السلام , مردم و شیعیان قدرت و اجازه و توانایی برای نصرت اهلبیت علیهم السلام نداشتند و شدیدا تحت فشار و محاصره بودند , لذا به تقیه روی آورده و دست از نصرت و یاری اهلبیت ع کشیدند اما از این میان سه تن یا چهار تن بر پایه اجازه ای که از امام سجاد ع داشتند یا تقیه کردن را در آن برهه به صلاح و پر فایده نمی دانستند , ترک تقیه کرده و علنا از ائمه ع حمایت می کردند و پس از آن هم کم کم سایر شیعیان نیز تقیه را کنار گزارده و روی به حمایت علنی از اهلبیت علیهم السلام آوردند : " أقول: كان هؤلاء الأجلاء من خواص أصحاب الأئمة عليهم السلام كانوا مأذونين من قبل الأئمة عليهم السلام بترك التقية لمصلحة خاصة خفية، أو أنهم كانوا يعلمون أنه لا ينفعهم التقية و أنهم يقتلون على كل حال بأخبار المعصوم أو غيره، و التقية إنما تجب إذا نفعت مع أنه يظهر من بعض الأخبار أن التقية إنما تجب إبقاء للدين و أهله، فإذا بلغت الضلالة حدا توجب اضمحلال الدين بالكلية فلا تقية حينئذ و إن أوجب القتل كما أن الحسين عليه السلام لما رأى انطماس آثار الحق رأسا ترك التقية و المسالمة." 📚مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏11، ص: 98 ❕بنابراین مقصود از ارتداد در روایت مذکور , ترک ایمان و اعتقاد نیست بلکه ترک یاری است آن هم به خاطر جو پر خفقان آن عصر که به تدریج این تقیه کمتر شد و نصرت و یاری امامان ع ظهور بیشتری پیدا کرد لذا نمی توان اصحاب امام سجاد ع را به افراد نام برده منحصر کرد که ترک تقیه کردند , بلکه امام سجاد علیه السلام اصحاب برجسته دیگری هم داشتند که در آن برهه بر پایه روایات تقیه , مصلحت را در تقیه کردن میدیدند . ❕مورخین از این اصحاب برجسته یاد کرده اند , افرادی چون عامر بن واثله کنانی , سعید بن مسیب بن حزن , قاسم بن عوف , اسماعیل بن عبدالله بن جعفر , دو فرزند ابن حنفیه یعنی ابراهیم و حسن و ابو یحیی اسدی و فرزدق و افراد متعدد دیگری که ذیلا بیان می شود : "وَ مِنْ رِجَالِهِ مِنَ الصَّحَابَةِ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيَّ وَ عَامِرَ بْنَ وَائِلَةَ الْكِنَانِيَّ وَ سَعِيدَ بْنَ الْمُسَيَّبِ بْنِ حَزْنٍ وَ كَانَ رَبَّاهُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ زَيْنُ الْعَابِدِينَ ع سَعِيدُ بْنُ الْمُسَيَّبِ وَ سَعِيدُ بْنُ جهان [جُمْهَانَ‏] الْكِنَانِيُّ مَوْلَى أُمِّ هَانِي وَ مِنَ التَّابِعِينَ أَبُو مُحَمَّدٍ سَعِيدُ بْنُ جُبَيْرٍ مَوْلَى بَنِي أَسَدٍ ... وَ مُحَمَّدُ بْنُ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ وَ أَبُو خَالِدٍ الْكَابُلِيُّ وَ الْقَاسِمُ بْنُ عَوْفٍ وَ إِسْمَاعِيلُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ وَ إِبْرَاهِيمُ وَ الْحَسَنُ ابْنَا مُحَمَّدِ بْنِ الْحَنَفِيَّةِ وَ حَبِيبُ بْنُ أَبِي ثَابِتٍ وَ أَبُو يَحْيَى الْأَسَدِيُّ وَ أَبُو حَازِمٍ الْأَعْرَجُ وَ سَلَمَةُ بْنُ دِينَارٍ الْمَدَنِيُّ الْأَقْرَنُ الْقَاصُّ وَ مِنْ أَصْحَابِهِ أَبُو حَمْزَةَ الثُّمَالِيُّ بَقِيَ إِلَى أَيَّامِ مُوسَى ع وَ فُرَاتُ بْنُ أَحْنَفَ بَقِيَ إِلَى أَيَّامِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع وَ جَابِرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ وَ أَيُّوبُ بْنُ الْحَسَنِ‏ وَ عَلِيُّ بْنُ رَافِعٍ وَ أَبُو مُحَمَّدٍ الْقُرَشِيُّ السُّدِّيُّ الْكُوفِيُّ وَ الضَّحَّاكُ بْنُ مُزَاحِمٍ الْخُرَاسَانِيُّ أَصْلُهُ مِنَ الْكُوفَةِ وَ طَاوُسُ بْنُ كَيْسَانَ أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ وَ حُمَيْدُ بْنُ مُوسَى الْكُوفِيُّ وَ أَبَانُ بْنُ تَغْلِبَ بْنِ رَبَاحٍ وَ أَبُو الْفَضْلِ سَدِيرُ بْنُ حَكِيمِ بْنِ صُهَيْبٍ الصَّيْرَفِيُّ وَ قَيْسُ بْنُ رُمَّانَةَ وَ عَبْدُ اللَّهِ الْبَرْقِيُّ وَ الْفَرَزْدَق‏ ... " 📚مناقب آل أبي طالب عليهم السلام ، ج‏4، ص: 176 #شیعه_پاسخ @Rahnamye_Behesht ipasookh.ir