محرمیت تمام انسانها با یکدیگر !!!! 🤔#پرسش : ❓مگر همه انسانها از یک پدر و مادر نیستند پس باید همه به هم محرم باشند و نباید بین افراد انسان قائل به محرم و نامحرم شویم ? آیا این استدلال درست است ? 💠#پاسخ💠 ❕احکام مربوط به محرم و نامحرم افراد انسانی برگرفته از دستورات خداوند است که در منابع دینی به تفصیل مورد بیان قرار گرفته است : 📚وسائل الشیعه ج 20 ص 361 به بعد 👌از آنجایی که خداوند حکیم تمام دستوراتش بر پایه مصالح و مفاسد است لذا احکام مربوط به محرم و نامحرم هم از این قاعده مستثناء نیست و ما باید تابع محض دستورات خداوندی باشیم , چنانچه که امام صادق علیه السلام فرمود : " چون مى‏دانيم كه خداى عز و جل حكيم است، تصديق مى‏كنيم كه همه كارهايش حكيمانه است، هر چند دليل آنها برايمان روشن نباشد " " ومَتى‏ عَلِمنا أنَّهُ عز و جل حَكيمٌ صَدَّقنا بِأَنَّ أفعالَهُ كُلَّها حِكمَةٌ وإن كانَ وَجهُها غَيرَ مُنكَشِفٍ لَنا. " 📚علل الشرایع ج 1 ص 246 _ کمال الدین ج 2 ص 482 ▫️اگر بخواهیم در مورد فلسفه دستورات خداوند در مورد احکام مربوط به محرم و نامحرم توضیحی نیز بدهیم گفتنی است : ❕درست است که همه انسانها فرزند آدم و حواء علیهما السلام هستند اما هر چقدر انتساب به این پدر و مادر نخستین به وسیله واسطه ها باشد , بین فرزندان آنان جذابیت های جنسی ایجاد می شود و جهت کنترل این جذابیت ها و غرائز جنسی , وضع احکام محرم و نامحرم ضروری است , چنانچه که چون بین فرزندان بلاواسطه یک پدر و مادر که برادر و خواهر هستند , نوعا جذابیت جنسی نیست لذا این فرزندان به هم محرمند اما در مورد فرزندان این فرزندان ( دختر عمو _ پسر عمو _ دختر دایی _ پسر دایی _ دختر خاله _ پسر خاله ) و باز فرزندان آنها که نوه و نتیجه پدر و مادر اولیه محسوب می شوند , چون جاذبه جنسی برقرار است لذا احکام ارتباط با نامحرم در مورد آنان صادق است . ❗️بر همین اساس در تفسیر نمونه در مورد چرایی محرمیت افرادی و ممنوعیت ازدواج آنها ( مانند برادر و خواهر ) و نامحرم بودن افراد دیگر و جواز ازدواج آنها با هم , چنین می خوانیم : " ناگفته پيدا است كه همه افراد طبعا از اين گونه ازدواج‏ها ( برادر و خواهر ) تنفر دارند و بهمين دليل همه اقوام و ملل (جز افراد كمى) ازدواج با محارم را ممنوع مى‏دانند و حتى مجوسى‏ها كه در منابع اصلى خود قائل به جواز اين گونه ازدواج‏ها بوده‏اند، امروز آن را انكار مى‏كنند. گرچه بعضى كوشش دارند كه اين موضوع را ناشى از يك عادت و رسم كهن بدانند ولى مى‏دانيم عموميت يك قانون در ميان تمام افراد بشر، در قرون و اعصار طولانى، معمولا حكايت از فطرى بودن آن مى‏كند، زيرا رسم و عادت نمى‏تواند عمومى و دائمى گردد. از اين گذشته امروز اين حقيقت ثابت شده كه ازدواج افراد همخون با يكديگر خطرات فراوانى دارد يعنى بيمارى نهفته و ارثى را آشكار و تشديد مى‏كند (نه اين كه خود آن توليد بيمارى كند) حتى بعضى، گذشته از محارم، ازدواج با اقوام نسبتا دورتر را مانند عموزاده‏ها را با يكديگر خوب نمى‏دانند و معتقدند خطرات بيمارى‏هاى ارثى را تشديد مى‏نمايد ولى اين مسئله اگر در خويشاوندان دور مشكلى ايجاد نكند (همانطور كه غالبا نمى‏كند) در خويشان نزديك كه" همخونى" شديدتر است مسلما توليد اشكال خواهد كرد. بعلاوه در ميان محارم ( مانند برادر و خواهر ) جاذبه و كشش جنسى معمولا وجود ندارد زيرا محارم غالبا با هم بزرگ مى‏شوند و براى يكديگر يك موجود عادى و معمولى هستند و موارد نادر و استثنايى نمى‏تواند مقياس قوانين عمومى و كلى گردد و مى‏دانيم كه جاذبه جنسى، شرط استحكام پيوند زناشويى است، بنابراين اگر ازدواجى در ميان محارم صورت گيرد، ناپايدار و سست خواهد بود. " 📚تفسير نمونه، ج‏3، ص: 327 #شیعه_پاسخ @Rahnamye_Behesht ipasookh.ir