🔺پرسش‌های کامران؛ تبیین یا تخریب؟ ◾️شبهه «اصل برائت» بر پایه اصل برائت، هر کسی غیرمجرم و بیگناه است، مگر این که بِزِه و گناه وی ثابت شود. پس پخش این پرسش‌ها در هنگام انتخابات، خلاف اصل برائت و تخریب است. 📚پاسخ: فرق «اصل» در فقه فردی و فقه سیاسی برپایه فقه فردی، هر کسی بیگناه و نابزهکار زاییده می‌شود و تا زمانی که گناه یا بزهِ وی ثابت نشود، بر پایه «اصل»، بیگناه و نابزهکار است؛ ولی برپایه فقه سیاسی، هر کسی افزون بر بی‌گناهی، «بی‌صلاحیت برای مسئولیت‌های سیاسی» نیز زاییده می‌شود و برای اینکه کسی را شایسته مسئولیتی بدانیم، باید صلاحیت وی ثابت شود وگرنه، بر پایه «اصل»، دارای صلاحیت نیست. پس پرسش‌های قابل اعتنای کامران غضنفری، درباره قالیباف، اگر پاسخ روشنی نیابند، مانع اثبات و احراز صلاحیت قالیباف هستند: 📚 دستور حضرت علی (ع) به مالک اشتر هرگاه مردم، گمان ستمی بر تو بردند، آشکارا پاسخت را به آنان بگو و اتهامات را از خود برگردان! «و إن ظَنَّتِ الرَّعِیَّهُ بِکَ حَیفاً فَاَصحِر لَهُم بِعُذرِکَ وَ اعدِل عَنک ظُنونَهم». فروگذاری دستور امیرالمؤمنین (ع) فسق سیاسی و زُداینده اصلح بودن است. 🚨«تقوا» درباره اتهامات قابل اعتنا در فقه سیاسی، به معنای «حمل بر صحت» نیست؛ به معنای «حمل بر عدم صلاحیت» است! ✍🏼 امامی، خبره فقه انتخاب و دکترای فقه سیاسی و ر.ب 👈 قالیباف‌شناسی: ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶