؛ ✍️فخری مرجانی خداوند، همۀ موجودات اعم از موجودات زنده و غیرزنده، آسمان‌ها و زمین و هر چه در آن هست را بر اساس فطرت الهی آفریده است. هر موجودی به‌عنوان موجود، فطرت دارد؛ منتها این انسان است كه می‌تواند فطرت خود را احساس كند. راهش هم همان توجه تام و تمام به دین است. اما انسان‌ها به اندازه‌ای که از دین فاصله می‌گیرند و گناه مرتکب می‌شوند، فطرت‌شان را گرفتار می‌کنند و از آن دور می‌شوند. نان که از تنور بیرون می‌آید، آن گرمای تنور را دارد، اما بعد، فضای بیرون آن را سرد می‌كند. اگر چند روز بگذرد به‌ جایی می‌رسد كه كپك می‌زند! این فطرت و توجه به دین مثل تأثیر تغذیه و قوه اولیه در بالارفتن استعداد قوه، چنین حالتی دارد؛ هرچه فطرت قوی‌تر ‌شود، توجه به دین هم قوی‌تر می‌شود و انسان را به «ربّ» و خدای فطری می‌رساند. به همین دلیل را می‌گویند. @AFKAREHOWZAVI