اختر چرخ ادب بوده و هست ✍طیبه روستا پروین و اشعارش، مهمان همیشگی خانه‌مان بود. پندهای شیرینش از ماش و عدس تا نرگس مخمورش، به ظاهر سرگرمی بعدازظهرهای گرم و طولانی تابستان زیر پِت پِت پنکه و در واقع درس‌هایی برای زندگی. این شعرش را که آخرش به مور و مگس می‌رسید، خیلی دوست داشتم : "ای خوشا مستانه سر در پای دلبر داشتن، دل تهی از خوب و زشت چرخ اخضر داشتن" غم طبیعی نوجوانی که سراغم می‌آمد " این که خاک سیهش بالین است " ورد زبانم می‌شد و آرزو می‌کردم روزی که دنیا را به قصد خانه‌ی ابدی‌ام ترک می‌کنم، مثل پروین، اختر چرخ ادب باشم. از کتاب‌هایی که شالوده‌ی فکری من و دوستانم را ساختند، بی‌گمان یکی‌شان دیوان اشعار پروین اعتصامی بود. امروز با خودم فکر کردم شاید در این آشفته بازار دنیای مجازی، شعرهایش برای بچه‌های ما هم همان‌قدر دلنشین و آموزنده باشد. شاید بشود کاری کرد. #پروین_اعتصامی۲۵ اسفند ۱۲۸۵ – ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI