. دل‌گویه‌ای با ناهید کیانی ✍فاطمه میری‌طایفه‌فرد ناهید جان سلام خداقوت، دست و پنجه‌ات طلا. وقتی فهمیدم از دور مسابقات آسیایی حذف شدی، تصمیم گرفتم با شما درد دل کنم. ناهید جان! به الله وسط پرچم‌مان قسم، چقدر از باختت ناراحت شدم و چقدر امید داشتم به مدالت. اصلا در شمارش طلا‌ها، مدالت را کنار گذاشته بودم. اما نشد. اما روزگار پستی و بلندی دارد، بالا و پایین دارد. خیلی شنیدیم شکست مقدمه پیروزی‌است. حتما درست است به شرطی که درس بگیریم. اصلا خدا شاید تلنگری می‌زند که حواسمان جمع شود که از علت تامه همه وقایع غافل نشویم. رنگ خدا و بوی خدا در شکست‌ها بیشتر حس می‌شود، وقتی که دلت می‌شکند و سیم بندگی وصل وصل می‌شود. شاید سختی‌ها تلنگری برای ناشکری باشد، برای شکری که فراموش شده. برای شکری که با ناشکری طاق زده شده. گاهی تلخی‌ها آزمون بندگی است که بله خدا هست. حضرت امیر(ع) فرمودند:« عرفت الله سبحانه بفسخ العزائم و حل العقود و نقض الهمم یعنی خداوند را به وسیله فسخ شدن تصمیمها گشوده شدن گره‌ها و نقض اراده‌ها شناختم. ناهید جان! پرچم قشنگ‌مان را مراقب باش و محکم بگیر، درست مثل پرچمداری بازی‌های آسیایی محکم محکم. نکند رنگ و ریو دنیای فراموشی، زیبایی‌های زندگانی‌مان را از یاد ببرد. هیچ جای دنیا خبری نیست، هرچه هست در دست خداست، عزت و ذلت. هم می‌دهد و هم می‌گیرد. خدا کند کفران نعمت نکنیم. ناهید جان در زیر سایه محبت اهل بیت بمانی و در زیر لوای پرچم ایران عزیزمان همیشه بدرخشی. #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI