. «حفره» ✍زهرا نجاتی و آخرین خانه‌ی من و تو همین‌جاست. همین حفره باریک که ارتفاعش به قدر ارتفاع و حجم جسممان خواهد بود. وحیدا فریدا.. تنهای تنها.. نه مدرک و پز اجتماعی، همراهمان خواهد بود، نه از آنچه غیر از ملکات با خودمان همراه کرده‌ باشیم. از تمام کسانی که روزی دعوتمان می‌کرده‌اند به گناه، نه از آنها که می‌گفتند:_ انجام بده، گناهت پای ما، و نه از آنها که ادعای عشق به ما داشتند، خبری نخواهد بود. جسمی پاک نخواهیم داشت، و وضعی که از ما فرار خواهند کرد. ما می‌مانیم و آنچه با خود کرده‌ایم. ما می‌مانیم و دل که به یاد وه کسی تپیده است. ما می‌مانیم و تنها آنچه رنگ و بوی عادت و ملکه، در ما دارد. ما می‌مانیم و صدق نیت‌ها، نه مهربانی‌ها که دلیل مهرها، غضبها، تردیدها، عمل‌ها. ما می‌مانیم و حفره‌ای تاریک که تنها برای عده‌ای که دنیایشان به رنگ حسین فاطمه بود، روشن و درخشان خواهد بود. و کسانی که عشق در رابطه آنها و امام رئوف، حرف اول را می‌زده، مرگ و قبری، منور به نورش، خواهند داشت. امشب شب جمعه‌ است، هم یاد آن تنهایی کنیم، هم یاد کسانی که سال‌ها و ماهها و روزهاست زیر سنگینی لحد، آرام گرفته‌اند و فرصتی به جز لطف ما، برای نورانیت خانه ابدیشان ندارند. 🍃اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🍃 #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI