.
ستاره درخشان رحمت
✍پروین صادقی منش
پیامبر رحمت (ص) در یکی از تاریکترین اعصار بشریت،عصر جاهلی عصری که آدمیان جز شرک و بتپرستی، ستم به زیردستان و بردگان نمیشناختند ؛ به دنیا آمدند.
امام علی (ع) درباره اوضاع اعراب در عصر جاهلیت،در خطبه ۲۶ نهج البلاغه چنین میفرماید: خداوند پيغمبر (ص) را به رسالت مبعوث ساخت، كه جهانيان را بيم دهد، و امين آيات وى باشد، در حالى كه شما ملّت عرب بدترين دین و آیین را داشتيد، و در بدترين سرزمينها زندگى مىنموديد، در ميان سنگهاى خشن و مارهايى كه فاقد شنوايى بودند (و به همين جهت از هيچ چيز نمىترسيدند!) آبهاى آلوده را مىنوشيديد، و غذاهاى ناگوار را مىخورديد، خون يكديگر را مىريختيد، و پيوند خويشاوندى را قطع مىنموديد، بتها در ميان شما برپا بود (و پرستش بت شيوه و آيين شما) و گناهان سراسر وجود شما را فرا گرفته بود.
🔹آن حضرت در روز جمعه ۱۷ ربیع الاول «عام الفیل» یعنی سالی که قوم فیل برای تخریب خانه کعبه و اشغال مکه به حجاز آمدند، در شهر مکه پس از طلوع فجر، در میان چنین قومی به دنیا آمدند و حامل رسالتی شدند که عصاره تمام ادیان الهی قبل از خود و خاتم تمامی انبیا و رسولان الهی گردیدند.
خداوند متعال در آیاتی از سوره شعرا میفرماید: «وَ تَوَکَّلْ عَلَی الْعَزیزِ الرَّحیمِ• الَّذی یَراکَ حینَ تَقُومُ• وَ تَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدینَ• اِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیم؛ (شعراء/ ۲۱۷تا۲۱۹)
و بر خداوند عزیز و رحیم توکّل کن . همان کسی که تو را به هنگامی که (برای عبادت) برمیخیزی میبیند . و (نیز) حرکت تو را در میان سجدهکنندگان. اوست خدای شنوا و دانا.»
🔹عالیترین و بارزترین خصوصیت پیامبر (ص) بعد اخلاقی ایشان بوده است. در وصف رفتار و صفات پیامبر (ص) گفتهاند که اغلب خاموش بود و جز در حد نیاز سخن نمیگفت. بیشتر تبسم داشت و هیچگاه به صدای بلند نمیخندید، چون به کسی میخواست روی کند، با تمام تن خویش برمیگشت. به پاکیزگی و خوشبویی بسیار علاقهمند بود، چندانکه، چون از جایی گذر میکرد، رهگذران پس از او، از اثر بوی خوش، حضورش را درمییافتند. در کمال سادگی میزیست، بر زمین مینشست و بر زمین خوراک میخورد و هرگز تکبر نداشت. هیچگاه تا حد سیری غذا نمیخورد ؛
رفتار او با مسلمانان و حتی با متدینان به دیگر ادیان، روشی مبتنی بر شفقت و بزرگواری و گذشت و مهربانی بود. سیرت و زندگی او مطبوعِ دلِ مسلمانان بود که تا امروز هم سرمشق زندگی و دینِ همه مسلمانان است.
"ولادت پیغمبر اکرم (ص) و همچنین بعثت آن بزرگوار، روحی بود که در کالبد دنیای مردهی آن روز دمیده شد. آن دنیا بظاهر زنده بود؛ حکومتها، سلطنتها، تلاشها، فعّالیّتها برقرار بود، امّا در آن دنیا مرگ انسانیّت بود، مرگ فضیلت بود. آنچه بود جفا بود، ظلم بود، تبعیض بود، قساوت بود؛ فضیلتها مرده بود و رسول اکرم، خودش و دعوتش در آن دنیا روحی دمیدند. اینکه عرض میکنیم دعوتش و خودش، چون خود پیغمبر هم تجسّم اسلام بود. از همسر مکرّم پیغمبر نقل شده است که گفت «کانَ خُلقُهُ القُرآن»؛ قرآن مجسّم بود. پیغمبر و دینش در آن دنیای مرده روحی دمیدند. اِستَجیبوا للهِ وَ لِلرَّسولِ اِذا دَعاکُم لِما یُحییکُم؛ حیات بود آنچه او آورد برای آن مردم و دنیای ظلمانی و مرگزده و آفتزده." (۸/دی/۱۳۹۴)
(بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى)
🔹اخـلاق اسـلامـی سـرمـایـه گـرانـبـها و جاودانه زندگى دنیا و آخرت است ، ضرورى است بـراى شـکـوفـایـى نـهـال اخـلاقـى و رشـد بـذر فـضـایـل انـسـانـى از سـیـره و دسـتور العـمـل اسـوه هـاى جـامـع و کـامـل پـیـروى کـرد، پـیـامـبـر اعـظـم (ص ) اول شـخـصـیـت مـعـنـوى و اخـلاقـى جـهـان هـسـتـى اسـت کـه مـدارج و مـراحـل عـالى انـسانیت را پیموده و بهترین الگو براى انسان است .
علاوه بر آن، قرآن کریم، رسول گرامی خدا (ص) را به عنوان اسوهای نیکو یاد نموده است که همگان باید به آن حضرت تأسّی نمایند: «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ؛ (احزاب/۲۱)به یقین برای شما، در زندگی رسول خدا الگوی نیکویی است". همچنین خداوند درباره آن رسول گرامی میفرماید: «وَإِنَّکَ لَعَلی خُلُق عَظِیم(قلم/۴ )به یقین تو اخلاق عظیم و بزرگی داری." همچنین در آیهای دیگر، خداوند مؤمنان را امر کرده است که از دستورات نبی اکرم (ص) پیروی کرده، فرامین او را به جای آورند و آنچه را از آن باز داشته است، رها سازند: "وَ مَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا"(حشر/۷) در آیه دیگری اشاره نموده است: "وَ أَطِیعُواْ اللّهَ و َالرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ:"(آل عمران/۱۳۲)و از خدا و رسول اطاعت کنید، باشد که مورد رحمت قرار گیرید.
#جهاد_روایت
#پویش_نوشتن
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI