. «ریحانه ی خلقت» ✍فاطمه شکیب رخ هنگامی که می‌بینم هم جنسان من، در عرصه های اجتماعی، وارد مناصب و مشاغل سخت شده اند و بر این اتفاق بر خویش می بالند، از خود می پرسم که آیا آنان با پذیرش چنین مسئولیت هایی، از کالبد و هویت زنانگی خویش و از آنچه برای آن خلق شده‌اند، بهره ای نیز خواهند برد؟ راستی مگر کسب مدیریت یک مجموعه، چه مرتبه انسانی خاصی می تواند برای یک بانو باشد؟ که در شمار کاردکردهای مثبت یک دولت باید ارزیابی شود؟! و اهتمام دولت ها بر آن قرار گیرد که با اعطای مناصب شغلی برتر به بانوان، به آن افتخار کنند؟! اصلا چه کسی برای ما زنان، تعریف کرد که یک زن باید دوش تا دوش مردان جامعه، مردانه اعلان حضور کند و گام به گام همپای مردان، پیش رود؟! زن را برای فرهیختگی آفریده اند، برای تاریخ سازی و‌ برای آنکه بیاموزد و اندیشه ورزد، خلق نموده‌اند…او را آفریده‌اند تا گرداننده ی غایب از صحنه باشد! او را برای مدیریت باورها و افکار جوامع و نه کارگری تمام وقت ارکان حکومت ها به حیات، رسانده اند! او را آفریدند تا مهم‌ترین قله های دست نیافتنی جهان را با عنوان مادری در دست گیرد، نه آنکه امور وامانده مردان جوامع را بستاند و به بار کم‌شده از دوش مردان افتخار کند! زن را برای آنکه ریحانه بماند، برای آنکه مادر و همسر بماند، برای آنکه لطافت خلقتش را با سختی های مردانه، آلوده نگرداند، زن‌آفریدند! ای‌کاش دولتمردان نظام اسلامی، با خلق زنانگی های نوین در لباس دین، هویت اسلامی و ملی زنان ما را با مبانی لیبرالیسم پیوند نزنند و اجازه دهند، آنچه میراث مکتب تشیع برای ما در خلقت ریحانه ی زن باقی نهاده، استوار بماند. #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI