. «ساده نباشیم» ✍زهرا نجاتی وقتی راجع به آسیب شناسی خانواده‌ها و زوجین صحبت می‌کنیم، ذهن اغلب ما سمت آموزش مهارت‌های همسرداری می‌رود: چطور صحبت کنیم؟ چطور دلبری کنیم؟! اما کمتر به این موضوع می‌اندیشیم که آیا با این جدال‌هایی که بر سرحقوق زن و مرد و یا زن‌سالاری، در جامعه داشته‌ایم، آیا توانسته‌ایم به زن و مرد در جامعه و خانواده؛ جایگاه و اهمیت درست و به اندازه ببخشیم؟ به نظر می‌رسد درشرایط کنونی، پاسخ این سوال منفی است. این موضوع در کناربی‌بند و باری، نبود سواد رسانه و وجود آسیب‌های آن، باعث معضلات بزرگی در خانواده‌ها و ایجاد فروپاشی داخلی یا خارجی در آن‌ها شده. باید گفت اغلب جامعه ما، به شکل ساده انگارانه‌ای تحت تاثیربازی فمنیسم قرار گرفته‌ایم و به عناوین مختلف، درآن نقش ایفا می‌کنیم. یکی از ساده‌ترین مثال‌ها، اعتقاد به تساوی بین زن و مرد درخانواده است. موضوعی که اگرچه درخوانش‌های اشتباه از دین هم، قابل برداشت است؛ اما به شدت در نصوص صریح دینی با آن مخالفت شده. در قرآن‌کریم، با صراحت از قوامیت مرد بر زن، سخن گفته شده و درکنار توصیه‌های اخلاقی به مرد، در رعایت حق زن و مهربانی با او، وظیفه رسیدگی اقتصادی و حتی وظیفه ریاست خانواده، بردوش مرد گذاشته شده و مرد به عنوان پشتیبان زن و قوام بخش خانواده دانسته شده.(الرجال قوامون علی النسا بما فضل الله بعضهم علی بعض(نساء۳۴). وکان یامر اهله بالصلوه و الزکات(مریم55) همانطور که در سیره اهل بیت وظایف بیرون خانه و ریاست بر روابط خانواده بر دوش مرد و رسیدگی به فرزندان و امور مدیریت منزل بر دوش زن گذاشته شده:(ماجرای معروف تقسیم وظایف توسط پیامبر بین حضرت علی و خضرت فاطمه سلام الله علیهم) کوتاه سخن اینکه در جامعه امروزی به اسم تساوی، وظایف اقتصادی، خانه داری، کار در بیرون، بر دوش زن گذارده شده و از زن که آرامبخش خانواده بوده، موجودی مضطرب و دایما نگران، ساخته‌ایم در حالی که اگر وظایف مدیریت در بخش‌های سیستمی خانواده؛ مانند رسم خطوط قرمز درخانواده، تنظیم قوانین رفت و آمد،تربیتی، غیرت ورزی و..، روی دوش مرد باشد و زن در کنار و پشت به پشت مرد، بر اساس قوانین گذاشته شده، فرزندان را مدیریت کند، درکنار این همه، اقتدار بخشی به مرد صورت گرفته و مردان هم مورد آموزش‌های مهارتی قرار بگیرند و کم کم از فرزندسالاری و زن سالاری به سمت نه مردسالاری که مدیریت و اقتدار مرد حرکت کنیم؛ ناخودآگاه مردان ما مقتدرتر، غیرت‌ورزتر، موثرتر، دغدغه‌مندتر و زنان ما سبک‌بارتر و دورتر از مناصب، احساسات و وظایف مردانه خواهند بود. بدیهی است در چنین خانواده‌هایی، تربیت فرزند، بسیار موفق‌تر، صورت خواهد گرفت. حواسمان باشد تا زمانی‌که جایگاه زن و مرد، به جایگاه صحیح و اصولی‌ برنگردد، آمورش مهارتها، شکل صوری خواهد داشت و باید گفت:«خانه از پای بست ویران است، خواجه در فکر نقش ایوان است» @AFKAREHOWZAVI