. «تدبر در قرآن» ✍ سیده موسوی گاهی باید نوشت و نوشت برای آزادی روح و آنچه را که بر دل همچون سنگینی سنگ، سنگینی می‌کند. گاه باید خاموش شد، منتظر ماند تا خدا راهی به ما نشان دهد. اطراف خویش را بنگریم، روشنی مطلق کنار ما است، ولی حقیقت تلخ است، او را نادیده گرفتیم. گفتند:« علاقه‌ی و ارتباطتان با امامتان، را اگر می‌خواهی بسنجید؛ در علاقه‌ی و ارتباط خویش با کلام خدا بسنجید!» انسان استاد حرف زدن است، ولی در عمل بهانه گیر است. چند آیه، حزب یا اصلا یک جز خواندن بدون تدبر هنر نیست، چون اکثرا همین روال را انجام می‌دهند. کمی بیندیشیم در حرف، حرف کتاب کلام خدا، حقیقتی پنهان خفته است. آن را بجویم! چند روز پیش به این می‌اندیشیدم، دلیل آنکه غربی‌ها بدون جنگ و خونریزی با امام مهدی عج بیعت می‌کنند قرآن باشد. بله! چند دلیل دیگر هم هست، ولی به گمانم دلیل اصلی تدبر بیشتر در آیات قرآن است. این روزها را که می‌نگریم، با حوادث غزه چه قشنگ فوج فوج به قرآن رو آوردند. از آیاتی می‌گویند که ما کمتر به آن‌ها توجه یا کم اندیشیدیم یا اصلا در مورد آن نیندیشیدیم! در برنامه روزانه ی خود تدبر در کلام خدا هم قید کنیم، شاهد باعث باز شدن روزنه‌هایی خواهید شد.  روزنه هایی از امید، ایمان و توکل به خدا.... و خیلی چیزهای دیگر! #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI