. «همین است» ✍فاطمه میری‌طایفه‌فرد سرخوش بودم از روز مادر، از محبت عزیزانم، از دیدن روی ماهِ یار برای اولین بار، مست مست، خوش خوش. تا خبر رسید کرمان خبرهایی است، انگار دارند باز شهادت قسمت می‌کنند و به اهلش می‌دهند. انگار دیگر قالی کرمان رنگ و رو ندارد از قرمزی خون‌های ریخته شده. حالا شده بودم منگ منگ، مگر این زائران چه خطری دارند؟ گوشه رینگ مشت خورده و حسرت زده بودم، داور داشت می‌شمرد، یک، دو، .... باید بلند شوم وگرنه باید باخت را بپذیرم. مردم، مردم، مردم... این کلمه، کلید واژه است، نقطه عطف تمام تحرکات ایران، دقیقا همان جایی که معادلات دنیا با وجود همین مردم به هم می‌ریزد. هر روز همین مردم‌اند که نهال ایران اسلامی‌شان را محافظت می‌کنند، انزجار خود را از کشتن فرزند برومندشان حاج قاسم نشان می‌دهند، با همین حضور، با همین حرکات‌ مردمی و خودجوش. انگار خون حاج قاسم تسری یافته به شاهرگ همه مردم ایران. ایران جدای از مردمش نیست، همین‌ها که تحریم‌ها کمرشان را خم کرده اما نشکسته است. همین‌ها که سختی می‌کشند اما عزت نمی‌فروشند. همین مردم‌اند که قاعده بازی را تغییر داده‌اند. دشمن باید از این مردم انتقام بگيرد تا دیگر دم از مرام و دین و وطن نزنند. مردم، حلقه مفقوده همه تحولات ایران هستند. ایرانی که منطقه را هوشیار کرده، جوانان عراق و یمن و شام و فلسطین را به خط کرده برای باز پس گیری تمدن اسلامی خویش، برای عزت و آبروی فراموش شده. داور هنوز سه را نگفته می‌ایستم، خون ریخته شده در کف خیابان‌های کرمان برای حضور است. می‌خواهند مردم نیایند، نباشند، نقش آفرینی نکند. گوشم را تیز می‌کنم برای شنیدن ندای درون، برای برای رسیدن به کاری که حضور مردم را می‌طلبد. چه کاری؟ اصلا چه کار مردمی دیگری گره‌اش به دست مردم باز می‌شود؟ مردم اثرگذارند. ۲۲ بهمن نزدیک است. نه! آن نیست، مردم که همیشه می‌آیند. کمی آن‌طرف‌تر، انتخابات. درست است همین است، انتخابات. @AFKAREHOWZAVI